Arkadaşlar merhaba, uzun zamandır yazmayı düşünüyordum. Ama derdimi yazmaya cesaretim bile yoktu. 14 yıllık evliyim. 2 çocuğum var. Eşim iyi bir meslek sahibi, oldukça yakışıklı. O mesleğinde çok iyi, çok sevilen ve sayılan birisi ve mükemmel bir baba. Fakat bu 14 yıl içerisinde - çok özür dileyerek konuya giriyorum- cinsel anlamda farklı fantezileri ile beni çok üzdü. Zamanla sevişme sırasında, benimle değilde başka erkek ile seviştiğini düşün bu beni tahrik ediyor demeye başladı. Tüm sevişmelerimizde başka biri ile seviştiğimi hayal ediyordu. Bu şekilde, onun daha da tahrik olduğunu gördüğüm için, bunu fantezi olarak gördüğüm için ve bir zararı olmayacağını düşündüğüm için aldırmadım bu duruma. 5 yıl kadar böyle devam etmiştir. Son 3-4 yıldır da bu fantezilerini gerçekleştirmek istediğini söylüyor. Sürekli bir erkek arkadaşımla dışarı çıkmamı, buluşmamı, onlarla flört etmemi hatta istersem onlarla sevişebileceğimi söylüyor. Ben kabul etmiyorum tabiki. Böyle bir şey benim aklımın ucundan geçmiyor. Seks dışında ona baktığım zaman iyi bir insan, iyi bir baba, Çalışkan, dürüst, merhametli ve vicdanlı görüyorum. Ama seks sırasında tamamen değişiyor, beni bir başka erkekle hayal ediyor, başka erkeklerle çıkmam için baskı yapıyor, böyle olursa bana daha çok bağlanacağını söylüyor. Eşim ile bu konuda çok konuştum. Bunun normal olmadığını, bu söylediklerini yaparsam evliliğimizin biteceğini, çocuklarımızın ve benim zarar göreceğimizi, psikolojik bir problem yaşadığını, destek alması gerektiğini söylüyorum. Beni bir süre dinliyor, bir hafta kadar sürüyor en fazla. Sonra her şey yeniden tekrarlanıyor. Ve bu hiç değişmiyor. Boşanma davası açacağım diyorum, açtım da, ama bir şekilde beni ikna ediyor, sözler veriyor ama sonra yine başa dönüyoruz. Onu hasta olarak görüyorum ve ona yardım edemiyorum. Onu insan olarak gerçekten seviyorum, çocuklarımın düzeninin değişmesini istemiyorum, ailecek çok iyi vakit geçiriyoruz, birbirimize ailecek çok bağlıyız. Her şey çok güzelken yatak odasında baş başa kaldığımızda bu istekler benim için tam olarak bir kabusa dönüyor. Çok üzgünüm, bu problemini çözemiyorum. Çocuklarım için üzülüyorum. Eşimin kendisini kontrol etmesini, bu düşüncelerden kurtulmasını ve iyileşmesini istiyorum. Hastalık gözüyle bakıyorum bu duruma. Normal olsa asla böyle şeyler istemezdi. Ve bu konuyu hiç kimse ile konuşmadım. Ne kız kardeşimle, ne annemle ne de bir arkadaşım ile. Bana bir kız kardeşiniz ya da bir arkadaşız gözüyle bakarak ne yapabileceğimi, nasıl bir yol izlemem gerektiğini söyleyebilir misiniz? Bir arkadaşın, bir kız kardeşin nasihatlerine, önerilerine çok ihtiyacım var. Şimdiden zaman ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.
Son düzenleme: