- 21 Aralık 2016
- 20
- 9
- 32
-
- Konu Sahibi harderland
- #41
Kimse çare olmuyor dimi derdine yine sen sarıyosun yaralarını yine tek başına topluyosun kendini. Nasıl oldu peki düzeldimi? Bi değişiklik var mı?
Kimse çare olmuyor dimi derdine yine sen sarıyosun yaralarını yine tek başına topluyosun kendini. Nasıl oldu peki düzeldimi? Bi değişiklik var mı?Aynı durumdayız 6 sene olck üç dört ay önce geçmişimi actı.ama onada soyledım yeter artıl dedım kucuk drgılım dedm.oda dıordu bu kapıdan cıkarsan donemezsn cıktım bıt hafta snra geldi aldı.benim anamda yok öldü.babam evlendi hepimizi teker teker evdn kovdu şimdi para isteme dısında da aramaz sormaz onca sene okudum bir lırasını görmeyi bırak kızım nasılsn die bile aramadı.
babanla gorusuyormusun.Ben susmasam işler daha da büyür kızlar. Mum gibi olucakmışım bana öyle diyor. Benim başka çarem yoktu evlendim. Bir başımayım bana çok korumacı yaklaştı. Babam yaşlı annem yok başka kimsem yok tek başıma hayatta kalmayı bilmiyorum. Hiç çalışmadım üniversite okudum iş bulamadım. Hep Allahın rızasını gözettim. Bana şu kapıdan çıkarsan dönüşü olmaz diyo. Ama kendisi her defasında ayrılmakla tehdit ediyo beni.
Yeni evlisiniz bazi seyler yeni oturacak. Esin cok zor biriymis ama istersen idare edebilirsin. Biraz zor olur ama en azindan yol alabilirsiniz diye dusunuyorum.Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
İlk yıl zorlanıysun ki bnde gezinti biri olarak yemek yapmasını bilmeyen olarak cok zorlandım ara ara tartsıyoz ama benım sesımde cıkar zaten cıkmazsa ezer ki haķkı yok.ben kendime geldim diyim.tabikide tek basına kalıyruz.ki tek geldik tek gitcez bu dunyadan.o yyzden mutlu olmanın yolunu bul kendıne guven özguvenını yıtırrsen ılerde daha kotu olursun senın yanında baban varmıs.benım babam dugunume bıle gelmedi kınada abımlerde oldu dugunde diyarbakırda ki orayada bir allahın kulu gelmedi.sana ne anlatım beterın beterı var.toparlan artık.kendıne gel.sen ayakları uzerinde duran bır kadınsın.Kimse çare olmuyor dimi derdine yine sen sarıyosun yaralarını yine tek başına topluyosun kendini. Nasıl oldu peki düzeldimi? Bi değişiklik var mı?
Git kurtar ozaman, bana ne diyosun anlamadım ?? Yorumları okumadım, okumicamda sinirim bozuluyor, ama eminim kızcağıza kocasından çok psikolojik şiddet uygulanmıştır şu konuyu açtığı andan itibarensiddet uyguladi dememiz icin sadece kafa göz patlamis mi olmali? Adam kadina psikolojik siddetin dibini yasatiyor!
ben size birsey demedim ki siz simdi bana niye siddetli (!) cevap verdiniz anlamadim?Git kurtar ozaman, bana ne diyosun anlamadım ?? Yorumları okumadım, okumicamda sinirim bozuluyor, ama eminim kızcağıza kocasından çok psikolojik şiddet uygulanmıştır şu konuyu açtığı andan itibaren
Buranın havası beni baydı..iyi geceler
En zor insan hcbseyden mutlu olmayan soruncu kisilikte olanlardr.. Seninde kocan oyle anlasilan. Allah sabir versin..Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Zor bi duru bu yazdiklarinizda banakalsakuzilcak bisey yok amaesinizin huyu olmus heralde baziseyler size desem simdi sizde biraz esinizin huyuna gidin ama siz bisey yapmamissinizki acaba bi aile terapistiyle falanmi gorusse iz umarim duzelir hersey zor oluyo boyle evde huxursuzluk olunca . Dua edin bol bol.Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Benim esim nisanliyken cok tahammulsuz biriydi.oyle kisiligi var dediler hic eyvallahi uoktu hemen sinirlenirdi falan.ama evlenince kuzu gibi oldu :) kafasinda problemleri olabilir 2 ay cok az.uzmanlar erkeklerde en iyi taktigin vijdan oldugunu soyluyorlar.sende bu yontemi kullan.vijdan soomurusu yap bakalip biraz ise yarycakmi.aglamadan sadece cok uzuldugunu hissettrerek altan alttanÖncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Bu kibir değilde nedir Allah aşkına? Tek lafından çıkamazmışmış.. haspam.Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi.
Biz burdan sihirli değnekle dokunamayız ki eşinize. Bu kadar kısa sürede bu kadar sorun yaşanması hoş değil. Peygamber sabrına sahip olmalısınız eşinize katlanabilmek için. Hiç yapıcı bir yanı yok. Kendi üzerine düşenleri açıp okusun önce. Ne olursa olsun eşlerden birinin alttan alması gerektiğini mesela...Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Sen hatayi en basta yapmissin. Neden degisiyorsun? Kadinlarin cilesi degil bu sadece kendini guclu hissetmeyen, erkeklerin kendini ezmesine izin veren kadinlarin cilesi. Senin kendi ayaklarinin uzerinde duramayacagini bildigi icin resmen seni cok afedersin ama gel diyince gelen git diyince giden bir robot olarak goruyor.Allah razı olsun kadınların çilesi bu galiba bende diyorum hep daha 2 aylık evliyiz bilmiyoruz o da bende fırsat ver diyorum sen değişmezsin böylesin diyor bana. Ki ben o kadar değiştim Allah biliyor. Duada olmasa nasıl rahatlardım bilmiyorum zaten.