Yani öyle şeyleri problem gibi anlatıyorsunuz ki çocuk ne yapsa size batıyormuş gibi hissediyorum bir noktada...Bacım tabii ki 3 yaşındaki çocuk yabancı mekanda rahat hareket edemez, tabii ki orada senden isteyecek oyuncağı, markette höt diye üstune gelen yetişkinden elbette rahatsız olacak....Ben bile bu yaşta sizin bu çocuktan tam olarak ne istediğinizi , problemin ne olduğunu anlamıyorum şunlari okuyunca, o sabi hergün sizinle yaşamak zorunda, hergün bakislarinizla sözcuklerinizle anlamsızca suclaniyor, başkalarıyla onun hakkında suçlayıcı konuşmalarınızı duyuyor, sürekli bir sorun aradığınızı, tahammülsüz olduğunuzu, istenmediğini biliyor ama nerde hata yaptığını bilmiyor....Ağlamayip ne yapsın? Ben çocukla empati kurunca bile aglayasim geldi, o garibim az bile ağliyor....
çünkü