Bak bu yazdığınızdan sonra da eşiniz açısından da bakmaya başladım olaya.Maddi durumu iyiyken iyi bir eştiniz , maddi olarak dara düşünce siz de değişmişsinizdir belki de farkında olmadan.Bunu düşündünüz değil mi daha önce? Yani takkenizi önünüze alıp enine boyuna düşündünüz her şeyi değil mi? 2 çocuğunuz varmış , en çok onlara yazık.
Onları dikkate almıyorum zaten yaşamadığın şey için empati kuramazsın gayet doğal.iyiki çocuklarım var.Ama ne yazıkki çocuklar erkeklerin tabiatını değiştiriyor sadece eş olmanın verdiği sorumlulukla evladın sorumluluğu çok başka.kocayı çok kolay harcarsın canın yandımı ama çocuklarının babasını harcayamazsın heleki eşim cocuklara karsı sevgi dolu fakat ihtiyaçlarına maddi olarak yetemediği için stresten yapıyor bunları.Tabiki ben durumu kabullenmedim sadece eş olsam bana olan muamele herseyden önce gelirdi ama ben anneyim kendimden önce cocuklarımın ihtiyaçları geliyor.Ben geceleri uykusuz kalınca gündüz sürekli faal olunca ne sütüm yeter ne sabrım kalır çocuklarıma faydalı olamam.Ayrıca ben isa doğurmadım cocuğu doğurdum diye tek sorumlusu ben değilim o zaman şartlar uygundu zaten nerden bilebilirdim bankam küçülmeye gidecek beni çıkaracaklar eşimin işleri ters gidecek vs.Bazı arkadaslar öneriden çok aptallık imasında bulunmuş tabiki sorun değil yaşayan aşan arkadaşlar da vardır nasıl yollar izlediniz de direkten döndünüz sukuneti nasıl korudunuz bana bunlarla gelin.Boşanmayı bende biliyorum.
Elbette ki çocuklarınızı düşünüyorsunuzdur buna hiç bir şüphe yok ama çocuk anne kucağında babanın annesine uyguladığı şiddete tanıklık ediyor, sürekli evde hakeret, küfür eden bir babayı izleyerek büyüyor. Büyüdükçe bu durum kendi iç dünyalarında Nasıl bir yaraya neden olur, bunlara şahit olarak büyümeleri gerçekten bu çocuklara yapılan bir iyilik midir bilemiyorum. Yine de çocukların annesi sizsiniz dolayısıyla onları herkesten çok düşünen de sizsiniz. Yine de bir erkeğin karısını dövmesinin sövmesinin açıklaması maddi problem demek hala eşinizi aklamaya çalışmak yaptıklarına haklı bir neden aramak gibi geldi bana. Konuyu açarken yazdığınız yazıda böyle bir evlilik içinde nasıl güçlü kalabilirim deseydiniz daha uygun tavsiyeler gelebilirdi, en azından boşanma yönünde fikir beyan etmezdi kimse. Allah yardımcınız olsun umarım en kısa zamanda sorunlarınız hallolur.
Cocuklarım daha küçük biri 3yasına girecek biri 6ayına girecek ikiside anlaycak yaşta değil zaten bu arada ben evimi yeni almıştım gecen sene banyoda asmatavan içinde dualı kağıt bulmuştum öyle şeylere inanmadığım için yırtıp attım çokta dindar biri değilimdir mantık dışı vecizelere itimat etmem ama bu yaşananlardan sonra keşke birine okutsaydım ne yazdığını bilseydim diyorum.
Sevindim sizin adınıza. Umarım böyle devam eder.
