Çocuklu arkadaşlarım


Ayni kötü kadin muamelesi cocuklu kadinlarada yapiliyor.
Ben bu "kötü kadin imajini" atamadim :)

Eskiden cocuksuz kötü kadindim (sen anne ol anlarsin laflari) şimdi cocuklu kötü kadinim (ahhh ben yavrumsuz duramam laflari )

Bazi kadinlar, kendini kocaya ve cocuğa adamayan kadinlari dibe cekmeyi cok seviyorlar. Bu insanlardan kurtulmanin tek yolu görüşmemek.
 
Bunu çocuklu arkadaşlarınız söylese, gelip burda dert yansa, çocuksuz hiçbir şey yapamıyorum dese anlarım. Ama sizi anlayamam kusura bakmayın. O çocuklar artık o insanların hayatlarındaki en önemli şey. Bırakmak istemiyorlarsa bırakmazlar. Daha tartışacak başka bir şey yok. Çok rahatsız oluyorsanız kendinize çocuksuz insanlarla yeni çevreler oluşturmaya çalışın.
 
Neden sizin için çocuklarını boşlasınlar 1 saat olsa bile? Cevap vermediniz hala! Benim arkadaşım beni sırf bu yüzden kadınlar kulübünde ağızlara sakız yapsa hayatta buluşmam bir daha onunla. Umarım o da öğrenir. Sizin çocuğunuz olmadığı için onları anlayamıyorsunuz belli ki. Çok şikayetçisiniz madem gidin bekar arkadaş bulun kendinize. Bunu da sanki çok büyük bir dertmiş gibi gelip burda yazmışsınız.
 
Bazı kadınlar kendi değerlerini bilmiyorlar, kendilerini evlerine kocalarına çocuklarına adayınca her şey tamam sanıyorlar. Halbuki onlarında kocasız, çocuksuz vakit geçirmeye ihtiyaçları var ama farkında değiller bence.

Çocuksuz buluşma belki bakacak kimse yoksa zor olabilir ama illa eşlerle ve ev buluşması istemeleri çok saçma geldi.
 
O çocuğu boşlamak değil, kendine vakit ayırmak dinlenmek oluyor yalnız.. Bi çocuğa 1 saatliğine babası baksa boşlanmış olmaz, babası neticede..
 
İstemiyor kendini avutup eğlendirmek. Bunu anlamak niye bu kadar zor sizin için? Kimi kadın bırakıp rahat zaman geçirmek ister kimi ayrılmak istemez. Siz istiyorsunuz diye istemediği bir şeyi neden yapsın insanlar?

Şimdi bana da çocuklu kadın gerginliği demeyin, çocuğum yok. Sadece insanların tercihlerine anlamasam bile saygı duymayı becerebilecek yeterlikteyim.
 
O çocuğu boşlamak değil, kendine vakit ayırmak dinlenmek oluyor yalnız.. Bi çocuğa 1 saatliğine babası baksa boşlanmış olmaz, babası neticede..
Ama istemiyorlar demek ki kendilerine vakit ayırmak. Zorla mı ayırttıralım? Çocuğu kucağından çekip kadının kafasına çuval geçirip arabaya tıkarak kahve içmeye mi götürelim? İnsanların tercihlerine niye saygı duymuyoruz?
 
Bunun değer bilmemekle alakası yok. Benim eşim özellikle seçim döneminde çok yoğun çalıştı bayılacak gibi geliyordu eve. Şimdi arkadaşım bana dese hadi çıkalım çıkamam. Evin işi ve çocuk bakımı o yoğun çalıştığı süre zarfında tamamen bana kaldı. Yorgunluk, uykusuzluk, isteksizlik hali yaşadım. Mecbur evime davet ederdim. Bunun kendini kocaya çocuğa adamakla ilgisi yok sadece
 
Sizin bahsettiğiniz belirli bi dönem, tabi ki eşim eve aygın baygın yorgunluktan bitmiş bi halde gelmişken evde çocuk bak ben gezmeye gidiyorum diyemem. Ama ayda bir defa, eşimin çalışmadığı bi gün iki saatliğine dışarı çıkma imkanıda bulabilirim. Konu sahibi "illa bugün şuan buluşacağız" diye diretmiyordur, konuşulur, bi gün belirlenir buluşma için..
 
İşte o ayda bir defalar uzun süre denk gelmiyor dam düşenin halin dam düşen anlar diye boşa dememişler. Ben ücretsiz izindeyim eşimde memur bende. Ancak kendimize bir düzen oturttuk. Extralara giremiyoruz, girmek istemiyoruz bu arkadaşlarımızı sevmediğimiz için değil
 
Çocuksuz olunca konu bir bunlar mı oluyor?:)

Evli ve çocuksuzum kız arkadaşlarımla bir sürü şey konuşuyoruz, çocuklu çocuksuz fark etmez.

Yüzeysel bir bakış açısı bence.
Belki çocuklardan sonra oje, kıyafet, bakım gibi konularda kadınlar artık hem zaman bulamamaktan hem de zamanla alışkanlığın kalmamasından, sizde algıda seçicilik olmuş olabilir.
 
Çok doğru ya ben arkadaşlarımla tek buluşsam bile anne olanlarla paylaşacak daha çok şey buluyorum, daha çok ortak nokta oluyor. Konu çocuk odaklı oluyor genelde ama ben rahatsız olmuyorum. Güzel tavsiyeler alıyorum mesela anneler için bebekli spor salonu tavsiyesi almıştım, emekleyen bebekler için oyun salonu varmış onu öğrendim. Planlar daha esnek oluyor, çocuksuz arkadaşlar belki daha çok rahatsız olur geç kalsan veya bi değişiklik yapsan, anne olunca daha çok anlayış gösteriyorsun çünkü biliyorsun çocukla evden çıkmak dakik olmak zor.
 
Ne kadar zor oldu bunu anlatmak yahu. İstemiyorlar işte bu kadar net. Ve istemedikleri için şu an zavallı muamelesi görüyorlar o da çok komik.
Ben doğumdan 10 gün sonra indirimi kaçırmayayım diye kızımı anneme bırakıp alışverişe gitmiştim. Ama yeri geliyor şu an 13 yaşında olan kocaman kızı bırakıp arkadaşlarımla çıkmıyorum. Çünkü o an bu işi yapmayı canım istemiyor. Çocukları ve aklımı evde bırakıp iki saatliğine kahve içmeye çıkmak belki beni o an mutlu etmeyecek, insanlar niye diretiyorlar ısrarla bir saatliğine kafa dağıtmak, iki saatliğine hava değişimi falan yazılıyor da demek ki kişinin buna ihtiyacı yok, ya da o hakkını belki başkalarıyla kullanıyor ve seninle çıkmak istemiyor. Konunun benimle hiçbir ilgisi olmamasına rağmen sanki bana ısrar ediliyormuş gibi gerildim şu an
 
Çocuğum olmamasına rağmen ben bile gerildim

Bi de makyaj, bakım, oje falan konuşunca niye yüzeysel oluyoruz yahu? Her saniye memleketi kurtarmak ya da atomu parçalamak zorunda mıyız? Bunlar konuşulunca çocuktan dolayı kendini salmış, bakımsız kalmış kadınlar kendilerini kötü mü hissediyorlar? Ondan mı bu kadar aşağılamaya çalışma çabası sizce?
 
Çocuğumu bırakacak kimsem yok gerçek manada kendim büyütüyorum şuan oğlum 8 aylık ve biz onunla kafeyede gittik ormana gezmeyede ev oturmasına da yolculuğada ama bunu birlikte yaptığım arkadaşlarim çok uyumluydu ve yardimciydi kimse sizle görüşmek için çocuklarını bırakmak zorunda değil siz daha empatik yardımci olmalısınız artık onlar anne tabikide degisiklik olacak
 
Ben konu sahibinin eleştirelecek bir yönünü göremedim.
Kadın kimsenin kötülüğünü istemiyor, o insanları seviyor değer veriyor ki eski zamanları özlüyor.
Ben böyle bir şey için kız arkadaşıma kızamazdım, birbirilerini anlamadıkları noktalar olabilir evet fakat "seninle eskisi kadar vakit geçiremiyorum, özlüyorum, çocuk bölsün istemiyorum" diyen birine kızma imkanım yok.

"Şimdilik böyle idare edelim, bugünlük eve gel, biraz büyüsünler söz veriyorum hepsinin acısını çıkaracağız" derdim.
İnsan ilişkileri bu kadar boş değil ya, karşılıklı emek lazım.
Sizi seven, sizi özleyen biri var, size sitem de edebilir, demek ki ömür boyu yakın dost olmak istiyor, paylaşmak istiyor.

Belki 3 gün sonra eşinizle sorun yaşasanız, boşansanız, o dönemde sonrasında en büyük desteği bu insandan alacaksınız. Ben örneğini gördüm bunun.

"Ne var ya istemiyor işte" diye bu kadar kolay harcanmamalı yakınlıklar.
 
Olabilir aslında. Kendimi düşünüyorum. İki doğumumda da gerçekten lohusalığımı oldukça zor geçirdim. Ama fotoğraflara bakıyorum tırnağımda french manikür Görünce bir üzüldüm, muhtemelen biri falan gelecektir ve aaa kendi salmış bırakmış demesinler diye kaportayı toplama çabasına girmişimdir, ne beyhude bir çaba oysaki. Psikoloji işte. Çocuk küçük olunca insanın aklı fikri gerçekten hep onda oluyor ve bir şekilde konu hep çocuğa geliyor. Öyle oje, kuaför vs konuşulduğunda da küçük bebekli bir anne belki konuyu kendisinden çok uzakta hissedip ‘ benim de derdim tam olarak buydu ‘ gibi duygulara kapılıyor olabilir.
Ben başımdan geçtiği için benzer durumda arkadaşlarımı aradığımda genelde onları konuşmaya teşvik ederim, anlatsın, dökülsün biraz diye.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…