- Konu Sahibi yummymummy
-
- #241
merhaba ben size Bursa'dan yazıyorum.12 yıllık evliyim. İki tane kız çocuğum var. Yaşları 8 ve 9 .İlk bebeklik dönemleri çok güzel geçti. hem eşimin annesi hem benim annem ve kardeşim ikiz gibi büyüttüğüm kızların bakımında bana yardımcı oldular.eşimle birlikte mimarlık ofisimiz var. iş yeri kendimize ait olduğu için ev ve iş hayatını birlikte yürütmeye gayret gösteriyorum.Annelerin artık bize yardımı olamayacağı için yardımcı bir kızımız var. O olmasaydı benim işim yine zordu.Çalıştığım için evde işimiz bir plan program içinde sürüyor.Kızların uyku saatleri ders saatleri yıkanma saatleri hiç değişmez. Eve misafirde gelse en sevdikleri arkadaşları da gelse tv de en güzel program bile olsa bu kurallar hep uygulanır. dediğim gibi biz programlı olarak hareket ediyoruz. Hafta içi saat 20:30 da yataklarında olurlar hafta sonu ise daha gevşek davranıyoruz Pazar günü hamamda ıkandıkları için yorgunluktan saat 19 da yataklarında oluyorlar Hafta içi okuldan geldiklerinde formalarını çıkartınca boyunlarından aşağıya sabunluk yapıyorlar temiz çamaşır giyip ev eşofmanlarını giyer ikindi kahvaltısından sonra ödevlerinin başlarına otururlar. Her ikisi de çok şükür okullarında çok başarılılar okul birincisi olarak devam ediyorlar. Birde okulun yüzme takımındalar. Çarşamba günleri okulları erken bitiyor antremanları var yaklaşık iki saat süren. Sonra ben onları almaya gidiyorum orada da durumlarını öğrenip hep birlikte eve geliyoruz. Evde onları yıkarım banyoya hepimiz birlikte gireriz çırılçıplak ben kızlarım çıplaklığa alışsınlar ve vücutlarını tanımaları için elimden geleni yapıyorum. fakat banyo işimizde beni çok üzüyorlar. Pazar günleride antremanları var ben her pazar evimizin alt katında mimar olduğumuz için evimizi ona göre dizayn etmiştik türk hamamımız var orada ağda yaptırırım sonra kızlar antremandan gelince onların tırnaklarını keser doğru hamamda yıkarım.Fakat her pazar günümüz kızların yıkanmak istememeleri bağırıp çağrışları ile geçiyor. Özellikle onlarla beraber soyunup çırılçıplak hep birlikte giriyorum suyun sıcaklığını beraber ayarlıyoruz onları uzun uzun kese sabunluk yaparak yıkamaya çalışıyorum. Kızlarımla her türlü konuyu konuşuyorum zaten bir karar verilecekse hep beraber oturup öyle konuşuruz. Anneli kızlı özel konularımız için konuştuğumuzda özellikle bayanların temizliğini onlara anlatıyorum. Yarın öbür gün ergenliğe geçecekleri için regl konuları kılları kukularının temizliği her şeyi konuşuyorum. Tamam anne haklısın bizde biliyoruz diyorlar ama yıkanmaya sıra gelince hep benim zorumla ağlayarak bende onlara bağırarak işimizi yapmaya çalışıyorum. Kızlarıma ne ben nede eşim bir kere bile elimizi kaldırmadık asla dövmedik hep olumlu konuşup onlarında isteklerine karşılık vermeye çalıştık Kaçmaya çalıştıkları için bacaklarımın arasına sıkıştırıyorum onları normal sıcaklıkta su ile yıkıyorum.Hamama girerken daha ağlamaya başladıkları için kapıları kilitliyorum benim zorumla bu iş çok zor oluyor. Bir ara eşimle karar verdik hani onlar istemediği sürece yıkamayayım onlar ne zaman isterse öyle olsun diye temizliklleri için bir tek kelime laf etmedim inanın iki hafta boyunca ellerini yemekten yemeğe yıkadılar banyo zaten hiç istemediler. Anlamıyorum insan okuldan gelince elini yüzünü yıkamazmı benim kızlarım hayır. Tamam biliyorum özellikle temizlikleri için çok titiz davranıyorum ama hiç mi benden örnek almadılar. annem büyüdükçe alacaklardır diyor. Neyse artık iki hafta içinde onların sokakta oynamalarına dışarıda top oynamalarına terlemelerine hiç ses çıkarmadım bir kere bile çamarınızı değiştireyim demedim hiç umurlarında bile olmadı .Tırnaklarımız uzadı bile demediler iç çamaşırlarını bile ben yataklarının üstüne bıraktımda öyle yatarken değiştirdiler Fakat benim eşşek kızlarımın hiç sesi çıkmayınca artık Pazar günü dayanamadım antremandan gelince yine bağrış çağrış yıkamak zorunda kaldım .Öyle bir durumdalardıkı tırnaklar çapa gibi içinde pislik içinde terlemekten vücutları artık pis kokmuş öyle olmalarına rağmen hayır yıkanmak istemiyoruz diye ağlayarak aldım onları hamama bende sinirleniyorum elimde değil .Hani yüzmeye gidiyorlar zor olur diye saçlarınıda küt omuz hizasında kestiriyorum .Fakat bu kızlar adam olmayacak galiba bir fikri olan varsa söylesin ne olur. Kafayı yiyeceğim.
ablam da ben de o kadar çok dayak yedik ki annemden anlatamam..çocukken bizden hiç bir hata kabul etmedi tamamen onun istediği gibi bir kalıpta ,disiplin altında ve olgun olmalıydık..her şeye dayak.kırılan küçücük bir kalp..kimsen olmuyor o zamanlar sanki hayatta yapayanlızsın seni koruması gereken kişi annenken anneden başkasına sığınıyorsun..ve ölsün diye her gün ağlayarak dua ediyorsun..
hatıralarımın üstüne kırk kilit koyup kapatıyorum ama bu pek mümkün olmuyor..baktığınızda kültürlü bi insan ama bencillik işte.. ben insanları anlayamıyorum bakmak istemiyosan sana engel oluyorsa yapma çocuk..!
5. sınıftayken çamaşırları toplamadımdiye suratıma atılan tokatları 20 yıl geçti unutamıyorum
tek isteğim geçmişe gidip o bi başına hayal kırıklığı çinde ağlayan kızın bağrına basıp saçlarını okşamak..insanın 40 yıl da geçse gözleri her hatırladığında doluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?