merhaba ben size Bursa'dan yazıyorum.12 yıllık evliyim. İki tane kız çocuğum var. Yaşları 8 ve 9 .İlk bebeklik dönemleri çok güzel geçti. hem eşimin annesi hem benim annem ve kardeşim ikiz gibi büyüttüğüm kızların bakımında bana yardımcı oldular.eşimle birlikte mimarlık ofisimiz var. iş yeri kendimize ait olduğu için ev ve iş hayatını birlikte yürütmeye gayret gösteriyorum.Annelerin artık bize yardımı olamayacağı için yardımcı bir kızımız var. O olmasaydı benim işim yine zordu.Çalıştığım için evde işimiz bir plan program içinde sürüyor.Kızların uyku saatleri ders saatleri yıkanma saatleri hiç değişmez. Eve misafirde gelse en sevdikleri arkadaşları da gelse tv de en güzel program bile olsa bu kurallar hep uygulanır. dediğim gibi biz programlı olarak hareket ediyoruz. Hafta içi saat 20:30 da yataklarında olurlar hafta sonu ise daha gevşek davranıyoruz Pazar günü hamamda ıkandıkları için yorgunluktan saat 19 da yataklarında oluyorlar Hafta içi okuldan geldiklerinde formalarını çıkartınca boyunlarından aşağıya sabunluk yapıyorlar temiz çamaşır giyip ev eşofmanlarını giyer ikindi kahvaltısından sonra ödevlerinin başlarına otururlar. Her ikisi de çok şükür okullarında çok başarılılar okul birincisi olarak devam ediyorlar. Birde okulun yüzme takımındalar. Çarşamba günleri okulları erken bitiyor antremanları var yaklaşık iki saat süren. Sonra ben onları almaya gidiyorum orada da durumlarını öğrenip hep birlikte eve geliyoruz. Evde onları yıkarım banyoya hepimiz birlikte gireriz çırılçıplak ben kızlarım çıplaklığa alışsınlar ve vücutlarını tanımaları için elimden geleni yapıyorum. fakat banyo işimizde beni çok üzüyorlar. Pazar günleride antremanları var ben her pazar evimizin alt katında mimar olduğumuz için evimizi ona göre dizayn etmiştik türk hamamımız var orada ağda yaptırırım sonra kızlar antremandan gelince onların tırnaklarını keser doğru hamamda yıkarım.Fakat her pazar günümüz kızların yıkanmak istememeleri bağırıp çağrışları ile geçiyor. Özellikle onlarla beraber soyunup çırılçıplak hep birlikte giriyorum suyun sıcaklığını beraber ayarlıyoruz onları uzun uzun kese sabunluk yaparak yıkamaya çalışıyorum. Kızlarımla her türlü konuyu konuşuyorum zaten bir karar verilecekse hep beraber oturup öyle konuşuruz. Anneli kızlı özel konularımız için konuştuğumuzda özellikle bayanların temizliğini onlara anlatıyorum. Yarın öbür gün ergenliğe geçecekleri için regl konuları kılları kukularının temizliği her şeyi konuşuyorum. Tamam anne haklısın bizde biliyoruz diyorlar ama yıkanmaya sıra gelince hep benim zorumla ağlayarak bende onlara bağırarak işimizi yapmaya çalışıyorum. Kızlarıma ne ben nede eşim bir kere bile elimizi kaldırmadık asla dövmedik hep olumlu konuşup onlarında isteklerine karşılık vermeye çalıştık Kaçmaya çalıştıkları için bacaklarımın arasına sıkıştırıyorum onları normal sıcaklıkta su ile yıkıyorum.Hamama girerken daha ağlamaya başladıkları için kapıları kilitliyorum benim zorumla bu iş çok zor oluyor. Bir ara eşimle karar verdik hani onlar istemediği sürece yıkamayayım onlar ne zaman isterse öyle olsun diye temizliklleri için bir tek kelime laf etmedim inanın iki hafta boyunca ellerini yemekten yemeğe yıkadılar banyo zaten hiç istemediler. Anlamıyorum insan okuldan gelince elini yüzünü yıkamazmı benim kızlarım hayır. Tamam biliyorum özellikle temizlikleri için çok titiz davranıyorum ama hiç mi benden örnek almadılar. annem büyüdükçe alacaklardır diyor. Neyse artık iki hafta içinde onların sokakta oynamalarına dışarıda top oynamalarına terlemelerine hiç ses çıkarmadım bir kere bile çamarınızı değiştireyim demedim hiç umurlarında bile olmadı .Tırnaklarımız uzadı bile demediler iç çamaşırlarını bile ben yataklarının üstüne bıraktımda öyle yatarken değiştirdiler Fakat benim eşşek kızlarımın hiç sesi çıkmayınca artık Pazar günü dayanamadım antremandan gelince yine bağrış çağrış yıkamak zorunda kaldım .Öyle bir durumdalardıkı tırnaklar çapa gibi içinde pislik içinde terlemekten vücutları artık pis kokmuş öyle olmalarına rağmen hayır yıkanmak istemiyoruz diye ağlayarak aldım onları hamama bende sinirleniyorum elimde değil .Hani yüzmeye gidiyorlar zor olur diye saçlarınıda küt omuz hizasında kestiriyorum .Fakat bu kızlar adam olmayacak galiba bir fikri olan varsa söylesin ne olur. Kafayı yiyeceğim.
Herkese merhabalar,
Siteyi uzun zamandir takip ediyorum ve sonunda cesaretimi toplayarak ben de yaziyorum bu bolume...
32 yasindayim ben... Yurtdisindayim. Cok sevdigim bir esim var. Hersey yolunda gozukuyor ama degil. Ben ruhen cokmus durumdayim...
Cocuklugum annemin dayaklariyla gecti. Erkek kardesimi delicesine sevdi ama beni hep uzak tuttu. Her firsatta "kardesin erkek olmasaydi, erkek cocuk dogurana kadar denemeye devam ederdim" dedi, biraz buyuyunce "iyi ki kardesin kiz olmamis, yoksa onun yaninda kimse sana bakmazdi, disleri benimki gibi guzel, gozleri renkli, uzun boylu, sen babanin tarafina cekmissin" dedi. Yanina yaklasmaya calisinca itti. Dislerim egri cikiyordu, guldu beni gordukce... "Babanin sulelesine cekmissin, hepinizin disleri at disi gibi" dedi. Yalvardim disciye goturmedi. Bacaklarimin carpikligi, gozlerimin kucuklugu, dislerim hep alay konusu oldu onun icin. Arkadas edinemedim, her firsatta yanima kardesimi katti. Insanlar onun yaramazligindan dolayi beni istemediler, o dustu ben dayak yedim falan filan....
Bu arada babam hep isiyle mesguldu. Aksamdan aksama annemin gazina gelip bagirip cagirdi o da..
Gunluk tutmaya basladim. Konusacak kimsem yoktu. Gunlugumu buldu, ne bicim seyler yaziyosun diye dovup burnumu kanatti...Yazamaz oldum, icime attim attim attim.
Herseye ragmen okullarimi takdirle bitirdim. Tek istegim psikoloji okumakti. Benim gibi cocuklara yardim etmekti. Antisosyal olmustum. Insanlarla konusmaya korkuyordum. Annem adimi mahkeme duvari suratli takmisti. Bir gunden bir gune gozlerime bakip da "Kizim iyi misin mutlu musun" demedi.
Bu arada gayet modern gorunuslu insanlar. O daha da kotu. Etrafindaki anne babalar cocuklarini el ustunde tutuyor, seninkiler onlarin yaninda iyi anne baba, birine soylesen inanmazlar sana.
OSS den iki hafta once babam onlarla ve komsularla piknige gitmek yerine ders calismak istedigim icin butun kitaplarimi notlarimi yirtip atti. Cok acidi icim cokkk. Sinava girene kadar agladim.
Sinavda ODTU Psikolojiyi 1 puanla kacirdim arkadaslar. Hayallerim bitti. Baska cok iyi bir universite kazandim ama hayal ettigim degildi..
Neyse cok uzun yazdim.. Mucadele ede ede okulu bitirdim, isimi buldum, yuksek lisansimi yaptim. Ama hep onlardan kactim. Ne zaman yanima gelseler yaptiklarimi asagiladilar, yokettiler. Onlardan uzakta mutluydum.
Universite okumaya baska sehre gidince annem birden degisti. Iyi olmaya calisti falan filan. Ben de herseyi unutmus gibi davrandim, yakin olmaya calistim onlara.
Ama esimle evlendim, kendisi ve ailesi o kadar deger verdi ki bana, ilk zamanlar sok yasadim. Beni onemsediler, dogumgunlerimi kutladilar, her firsatta hediyeler aldilar, esim ruhumun coook yarali oldugunu anladi, iyilestirmeye calisiyor hala. ne kadar guzel oldugumu, ne kadar degerli oldugumu soyluyor her gun. Inanamiyorum ki..... Icime islemis asagilik duygusu...
Fakat arkadaslar ailem bikac hafta once yine abuk bir mesele yuzunden telefonda bagirip cagirdilar ve ameliyat olmama ragmen aramadilar bir daha. Ben, anne baba ve kardesimi sevmedigimi farkettim. Cok uzuldumm. Acayip bir bosluk oldu icimde.Cok agladim, hala agliyorum. Esimin ailesi hergun arayip haber aliyorlar benim durumumu. Simdilik iyiyim sukur.
Ben gidip ayni sekilde onlari dove dove, asagilayarak ruhlarini kanatmak istiyorum ama annem ve babam onlar. Bu sorunlar bu eziklikten dolayi esime de sorun yasatiyorum. Sanki beni daha guzel biri icin terkedecekmis gibi bekliyorum. Kendimden igrendim ben birden, isime devam edemedim ayrildim. Cok ilginc ama yillar sonra birden herseyi tekrar hatirladim, agladim agladim. Cogunu bilincaltima itip unutmustum ben. Acilarim taptaze gibi simdi.
Arkadaslar ruhum kaniyor benim.....
Bu dunyaya birdaha gelinecekse tek istegim onlarin cocugu olmamak... 27 yasima kadar her firsatta vurmak icin bahane aradilar, eziyet ettiler. Biktim ben ve artik onlari istemiyorum. Artik onlari sevmiyorum. Anneler, cocuklarinizi kollayin, koruyun, sevin. Asla ve asla dovmeyin. Yillar sonra hala aciyorum ben. Bu eziyeti yapmaya kimsenin hakki yok. Ben bu eziklikle nasil mutlu olucam bilmiyorum.... Cok uzgunum cokk.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?