Çocuklarımız uğruna,mutsuz bir evlılığe katlanırmıydınız?

slm sultanlar

valllaha bende katlanmadim cok caba verdim ama olmadi

ayrildim (genede allah kimseyi ayirmasin diyorum)

ama oydu beni bu hale getiren
 
Yeri geldiğinde çocuklar için bütün hakaretlere öyle bir dayanıyoruz ki.
Bardak doldu dolacak artık. Çocuklarda bir yere kadar.
 
Ben şu an sorunumuz olmamasına rağmen bunu düşünüyorum.Gerçekten mutsuzsam sırf çocuk için katlanır mıyım diye?Hayır katlanmam.Çünkü çocuklar mutsuz bir yuvada daha sağlıksız oluyorlar.Her iyi anlaşan anne ve baba gördüğünde daha çok etkileniyorlar.Belki de dediğiniz gibi ekonomik özgürlüğüm olduğu için bunu rahalıkla söylüyorum bilemiyorum ama ben katlanmam arkadaşlar.:icecream:
 
ben mutsuz olabilirim ama bizlerin bir arada olması onları mutlu ediyor ve evde baba ve annelerini bir arad görmek onlara mutluluk veriyorsa (içki kumar kadın ve şidet ayrıca hakaret olmadıktan sonra)katlanırım bazı olumsuzluklara ne yapalım benimde hayattan alacağım mutluluk nasibim bu kadarmış derim diyorum çok çok mutlu olduğumu eşime aşık hatta çok sevdiğimi söyleyemem çocuklarımın babası olarak seviyorum ve canına bir şey gelmesini istemem ama bu bana yetiyormu tabiki de değil büyük bir sevgi ve ilgi eksikliği içindeyim ve eşimin bunu bana asla vermeyeceğini biliyorum çünkü bu karaktere sahip biri değil ama diğer yönden evine bakarmı bakar içkisi kumarı karı kız davası yoktur hakarette ederdi şimdi akılllandı edemiyor şimdi ben sevgi arıyorum diyede çocuklarımın bulunduğu bu huzurlu ortamıda dağıtmak istemem istediğim adammı değil ama dediğim gibi bencilde olmamak lazım anasız babasız büyümekte zor bunu yaşayan bilir ilersi için de bir şey diyemem hayat bize neler gösterir bilemiyorum:sm_confused:
 
sanırım kaan 18 yaşına girene kadar malesef katlanırdım mutsuz bir evliliğe:çok üzgünüm:bebeğinin psikolojisini kendinden önde tutan bir anneyim ben:1hug:
 
Katlanmam.Çünkü böyle mutsuz bir evlilikte çocuğumun psikolojisi de bozulur.Ancak kendimi geçindirebilecek bir altınbileziğim(mesleğim),yeterli maddi durumum ve ailemin bana arka çıkacağını bildiğimden dolayı şu an böyle kolayca konuşabiliyorum.Rest çekerim diyorum..Ancak bunlar olmasa çok daha farklı düşünürdüm belki:sm_confused:/COLOR]



canım benim böyle düşünüyorsun tamam haklısın ama peki ya ayrılınca ne olacak çocuğun..sen annesiysen o da babası:sm_confused:nasıl ve nerde yaşıcak....bu gel git çıkmazında psikolojisi nasıl düzgün olacak çocuğunun..dediğim gibi en azından 18 ine kadar boşanmak doğru deil bence..:kahve:
 
dayak ve ihanet olmadiktan sonra katlanirim galiba hatta katlandimda bosanmanin esigine gelmsitim o yuzden katlanirim ben yeterki ikisi olmasin
 
sağlıksız bir ortamda çocuk yetiştirmek,onların psikolojileri üzerinde olumlu bir etki yaratmıyor inancındayım.
bir arkadaşımın çok güzel bir sözü vardı...
"oğlum daha 11 yaşında ve önünde yaşanacak çok uzun yılları var.kavganın ortasında hep mutsuz olacak ve benim önümde yaşanacak çok uzun yıllarım kalmadı".
 
Eger gercekten asilamayacak sorunlar problemler varsa evlilikte cocuk icin bile bence katlanmamak lazim, nasil biz annamizin babamizin dizinin dibinde oturmadiysak yarin öbür gün bizim cocuklarimizda birer es bulup hayatlarini kurmaya baslayacaklar allahin iziniyle.

Ömür boyu kendini feda ettigin ugruna dayak hakaret kumar icki ilgisizlik sevgisizlik cektigin o cocuklar sevgiyi aski buldugu zaman seviyorum gidiyorum anne diyecekler bunun nankörlüklede bir alakasi yok bu doganin kanunu.

O yüzden cocuk icin bile olsa kendimizi harap etmememiz lazim cünkü sadece 1tane hayatimiz var baska yok.

Sevgiylea.s.
 
hayaller gercek olsa katılıyorum sana arkadasım bende sen gibi düşünerek katlanıyorum eşime severek ewlendik ama adam yüzde yüz degişti bizaman sonra anlayamaz hale geldim eşimi bencil kendini düşünür bişi oldu adam huyusuyu degişti zaman geliyo tanıyamıyorum eşimi ama katlanmak zorundayım iki oglum için annem babam var ama bizde ewelndikten sonra dönülmez dönmüş bile olsam rahat olmaz anne ewi şimdi gittigimde bile çekemiyo yaşlılar çocukları kalıcı olsam illa onlarlada sorun olur kimseyi rahatsız etmek istemedigim için içime atıp oturuyorum bazen aglıyorum hiç sebebsiz bagarıp cagarmak geliyo içimden çıkıp gidesim geliyo kimsenin bilmedigi yerlere ama olmuyo işte neyse kafanızı agrıttım sevgiyle kalın herkes istedigi mutlulugu bulur inş ewliliklerinde
 
hayaller gercek olsa katılıyorum sana arkadasım bende sen gibi düşünerek katlanıyorum eşime severek ewlendik ama adam yüzde yüz degişti bizaman sonra anlayamaz hale geldim eşimi bencil kendini düşünür bişi oldu adam huyusuyu degişti zaman geliyo tanıyamıyorum eşimi ama katlanmak zorundayım iki oglum için annem babam var ama bizde ewelndikten sonra dönülmez dönmüş bile olsam rahat olmaz anne ewi şimdi gittigimde bile çekemiyo yaşlılar çocukları kalıcı olsam illa onlarlada sorun olur kimseyi rahatsız etmek istemedigim için içime atıp oturuyorum bazen aglıyorum hiç sebebsiz bagarıp cagarmak geliyo içimden çıkıp gidesim geliyo kimsenin bilmedigi yerlere ama olmuyo işte neyse kafanızı agrıttım sevgiyle kalın herkes istedigi mutlulugu bulur inş ewliliklerinde

Senin adina gercekten üzüldüm aleynacim, senin yasadigin sorunlari bircok evli kadinlarimiz yasiyor, fakat sen simdi ogullarin icin bu hayata katlaniyor olabilirsin ama inanki cocuklarin büyüdükten sonra sen bunu onlara bir tartisma esnasinda söylesen yani ben sizin icin katlandim yaptim ettim desen onlar sana katlanmasaydin bizim ne sucumuz var diyecek ve bir bakima haklilarda kendi caresizligmize onlari bahane etmek ne kadar dogru olabilirki.

Senin simdi arkan saglam olsa yani güvenebilecegin iki ogluna gidebilecegin gecinebilecegin bir yer olsa daha ne kadar kalirsin esinin yanina, hani diyorlarya babasiz büyütmek istemiyorum, tabiki kim ister bende inanki son care olarak bosanmayi görüyorum helede cocuk varsa ama ilgisiz sevgisiz sefkatsiz bir baba ile cocuklarimi büyütecegime yanliz büyütürüm daha iyi.

Sevgiyle canim yanlisim varsa kusura bakma allah yar ve yardimcin olsun.
 
Hayir Katlanmazdim.bunu önce Kendi Ruh Sağliğim Için Yapmazdim.çünkü Biz Huzursuz Olduğumuzda çocuklarimizda Huzursuz Bir Ortamda Büğür.bu Kötülüğü Yapaamam çocuklarima.ben Yavrularimi Sevgi Dolu Sakin Ve Huzurlu Bi Ortamda Büğütmek Isterim.o Yüzden Eğer Mutsuzsam çocuğumu Da Alir O Mutsuz Ortamdan Uzaklaşirdim...
 
merhaba
çocuk için dünyadaki en kötü acıya bile katlanılır diye düşünüyorum.onların şu andaki yaşama amaçları anne ve babaları tutunacak başka dalları yok.bizde o dalı kırarsak ne olur ki halleri?
 
Yok çocuğum için ateşe bile atlarım ama huzursuz bir ortamda büyümesine izin veremem..
Bir yuvada huzursuzluk var ve çocuk her daim buna şahit olup,kahroluyorsa,anne olarak zaten ona iyilik etmiş olmuyorum!!

Ben yine kendim için değil,onun için böyle bir evliliğe katlanmazdım.İsterse bir değil on çocuğum olsun.
Babasıdır,canıdır,ciğeridir,her zaman da olacaktır..Araya buzdan dağları asla koymam ama böyle bir evlilikte devam kararlılığının beni yıpratmasının yanında, en başta çocuğumu bitirir diye düşünüyorum..

Kısaca çocuğumun uğruna bile,yine çocuğumun geleceği için mutsuz bir evliliğe=) HAYIR!!!
 
çocuk tatillerde bile baba baba diye tutturunca apar topar eve dönülüyo ayrılınca ne olcak peki?yasakkelime
 
vallahi her şeye cocuklar için katlanıyoruz cocuğu olmayanlar bence hiç katlanmasınlar bu dünyaya bir daha mı geleceğiz biz cocukları olanların başka caresiolmuyor cocuklar babalarını istiyorlaryasakkelime
 
bencede nerima .erkekler zaten yapacaklarını yapıyorlar her zaman aynılar.yastık değişmeyle kader değişmezmiş.çocuk için yaşamayacaksak onları neden dünyaya getirdik ki?
 
saol hayatım kusurun yok dediklerinde haklısın diyyim ama işte olmuyo malesef fedakarlıklar hep kadınlardan bekleniyo malesef
 
kendi içimizde yaşadığımız duygusal problemler sebebiyle çocuk varsa yuvayı yıkmak bencillik gibi geliyor bana, bunu çocuklara yansıtmadıktan sonra iki iyi anlaşan kavga dövüş olmayan bir ev varsa ve çocuklar bu evde huzur içindelerse en azından onların belirli bir yaşa gelmelerini beklemek anne ve baba ihtiyacını karşılamak gerekir diye düşünüyorum çünkü onları dünyaya biz getirdik bu onların tercihi değildi hayatta onları yalnız bırakmak gibi bir lüksümüz yok babaysa baba anneyse anne bu dönemlerinde her daim yanlarında bulunmalı... eğer daha farklı büyük sorunlar çocukların kişiliğini bozacak ilerki hayatlarını etkileyecek problemler yoksa bu bi ayrıntıbenneyaptımki
 
X