• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

çocukları bizler doğuruyoruz başkaları büyütüyor:(

ya benim anlamadığım,bu topik şikayeti olanlar tarafından açılmış,neden bu konuda şikayetiniz yada sıkıntınız yoksa eleştiriyosunuz?her insan kendi evladına kendi bakmak ister ama ne yazıkki hayatta bazı zorunluluklar var ve biz çocuklarımız için en iyisini düşünmeye çalışıyoruz.insan sevdiğini gözünden kıskanır.bende bebeğimi herkesten herşeyden sakınırım ama birine bakıtmaya mecburuz.tabiiki aileler bakıcıdan daha ii bakacak ama istediğimiz herşeyin mükemmel olması ve eskiler yenilikleri benimsemekte güçlük çektikleri için kızabiliyoruz.biz aileleri düşman olarak görmüyoruz,sadece hata olarak gördüğümüz şeyleri konuşuyoruz burda.niye bu kadar tepki veriyosunuzki?
 
bende hamileyim kısmetse 5 ay sonra çocuğumu kucağıma alacağım.
çalışmak zorundayım ve bebeğime annem bakacak.
bunu göze alarak hamile kaldım.
ne var büyükler kızım, oğlum diye seviyorsa torunum mu diyecekler.

benim yeğenim bi ara kocama anne diyordu çok mu vahim durum.
çocuk her ondan büyük kimseyi anne zannediyordu.
yaşı ilerledikçe kime anne demesini gerektiğinin ayrımına vardı, sadece annesine anne diyor.

şikayette bulunulan anne ya da kayınvalideler olmasaydı hiç bilmediğiniz insanlar büyütecekti çocuğunuzu.
ayrıca evladının evladını büyütebiliyor olmak da onlar için ayrı bir gurur kaynağıdır.
bence büyütmemeniz gereken bir durum.
he doğur da görelim şimdiden konuşması kolay derseniz 5 ay sonra gene konuşuruz..

kesinlikle sizin gibi düşünüyorum. benim de annem oğluma arada şaşırıp annem diyor, aslında bu bei hiiç etkilemiyor çünkü oğlum anneme "annane" bana da "anne" diyor, önemli olan o. ben doğumdan sonra çalışıcam ve bu bebeğime de annem bakıcak, bende sizin gibi bunu göze alarak hamile oldum.
ben annelerimizin gerilmemesi gerektiğini düşünüyorum, kendinizi hırpalamayın. sonuçta siz de çocuklarınız için çalşıyorsunuz. yerimseniben
 
ya benim anlamadığım,bu topik şikayeti olanlar tarafından açılmış,neden bu konuda şikayetiniz yada sıkıntınız yoksa eleştiriyosunuz?her insan kendi evladına kendi bakmak ister ama ne yazıkki hayatta bazı zorunluluklar var ve biz çocuklarımız için en iyisini düşünmeye çalışıyoruz.insan sevdiğini gözünden kıskanır.bende bebeğimi herkesten herşeyden sakınırım ama birine bakıtmaya mecburuz.tabiiki aileler bakıcıdan daha ii bakacak ama istediğimiz herşeyin mükemmel olması ve eskiler yenilikleri benimsemekte güçlük çektikleri için kızabiliyoruz.biz aileleri düşman olarak görmüyoruz,sadece hata olarak gördüğümüz şeyleri konuşuyoruz burda.niye bu kadar tepki veriyosunuzki?

karşıt görüşte olduğum için üstüme alındım cevap vereyim. yerimseniben ben kendi adıma tamamen haksızsınız demiyorum, elbette ki minicik bebeğe bişiler yedirmeye kalkmak v.s. bunlar tehlikeli. ancak çocuğun anne demesi veya annanenin/k.validenin yavrum, oğlum,kızım diye sevmesinin çok da garip olmadığını söylüyorum, bunu da kendinize sinir-stres yapmayın diye söylüyorum. sonuçta arkadaşın birinin dediği gibi babasına anne diye seslenen çocuklar da var yerimseniben
üstelik benim çözemediğim buraya bir konu açılmış, aşşağılanan yok, hakaret yok. herkes fikrini söylüyor neden tepki gösterdiğinizi anlayamadım??
 
ya benim anlamadığım,bu topik şikayeti olanlar tarafından açılmış,neden bu konuda şikayetiniz yada sıkıntınız yoksa eleştiriyosunuz?her insan kendi evladına kendi bakmak ister ama ne yazıkki hayatta bazı zorunluluklar var ve biz çocuklarımız için en iyisini düşünmeye çalışıyoruz.insan sevdiğini gözünden kıskanır.bende bebeğimi herkesten herşeyden sakınırım ama birine bakıtmaya mecburuz.tabiiki aileler bakıcıdan daha ii bakacak ama istediğimiz herşeyin mükemmel olması ve eskiler yenilikleri benimsemekte güçlük çektikleri için kızabiliyoruz.biz aileleri düşman olarak görmüyoruz,sadece hata olarak gördüğümüz şeyleri konuşuyoruz burda.niye bu kadar tepki veriyosunuzki?

alkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkis
 
karşıt görüşte olduğum için üstüme alındım cevap vereyim. yerimseniben ben kendi adıma tamamen haksızsınız demiyorum, elbette ki minicik bebeğe bişiler yedirmeye kalkmak v.s. bunlar tehlikeli. ancak çocuğun anne demesi veya annanenin/k.validenin yavrum, oğlum,kızım diye sevmesinin çok da garip olmadığını söylüyorum, bunu da kendinize sinir-stres yapmayın diye söylüyorum. sonuçta arkadaşın birinin dediği gibi babasına anne diye seslenen çocuklar da var yerimseniben
üstelik benim çözemediğim buraya bir konu açılmış, aşşağılanan yok, hakaret yok. herkes fikrini söylüyor neden tepki gösterdiğinizi anlayamadım??

arkadaşım biz burda şikayetlerimizi konuşuyoruz,büyük yada küçük.önemli değil,önemli olan bunların bizim için sıkıntı olması.sizin için değilse uzatmaya tartışmaya gerek yok zaten.senin için sorun olmayan şey benim için olabilir ve bunu dile getirmekte niye bukadar sorun oluyo,bende bunu anlayamadım??
 
hepinizin düşüncesini çok iyi anlıyorum bende çalışan bir anneyim ve eylülde mecburen yavrumu bırakacağım gönül isterki yavrumdan hiç ayrılmayayım ama çalışmak durumundayız kuzuma kayınvalidemle görümcem bakacak bende zaman zaman istemediğim şeyleri yaptıklarına tanık oluyorum zaman zaman istemediğim şekilde bişeyler tatdırdıklarını görüyorum içim içimi yiyor ama ne yapayım başka kimseyede güvenememki.kendimi rahatlatmaya çalışıyorum elbette eski düşüncelerle çatışacağız bende yaşıyorum bunları ama çalışmakda durumundayım.tek çözüm çalışmayıp yavrularımıza kendimiz bakmak bunu yapabilene helal olsun ama ben kendi adıma işimden ayrılma gibi bir lüksüm yok onun için bu durumda olanlar birbirimizi rahatlatacak şeyler söyleyelim çok zor biliyorum ama inanın okudukça yazılanları resmen nasıl çalışacağım diye soğuk terler döküyorum.
 
kim ne derse desin ananeler hep kızlarının mutlu bir evliliği olsun torunları mutlu bir yuvada büyüsün diye kendilerini parçalıyorlar ama babanelerde gelinlere bu benim oglumu elimden aldı bide çocuk dogurdu oglumun ilgisini tamamen kendi yönüne çekti diye bakıyorlar olaya içten içte hep bu duyguyla her fırsat yakaladıklarında gelinleri ezmeye çalışıyorlar istediğiniz kadar okuyun istediğiniz kadar el bebek gül bebek büyüyün üstünüzde ego tatmin ediyorlar 2.unimi okuyorum eşimde 2 üni v yüksek lisans ama kadın bizi cahil gibi aşşagılamaya çalışıyor ben oyüzden hayatta bırakmam ona
 
Ben duruma iki taraftan baktığımda şöyle düşünüyorum . ınsan tabiki öncelikle annesine güvenir ama annemde her şeyi azına veriyo , benim beğenmediğim bi çok şeyi yapıyo peki neden gözüme batmıyo ?
Kayınvaldem annemin yaptılarını yapsa onu en kötü kayınvalde ilan ederdim.
Bence bir kayınvaldede toruna gayet iyi bakabilir o sizin sevdiğiniz adamı büyütmüş yetiştirmiş . Hatta torununa daha itinayla bile bakabilir .
Öncelikle tabiki biz bakmalıyız ikinci alternatif annemiz , çaremiz yoksa kayınvaldemiz .
Eğer kayınvaldemiz bakıcaksa memnun olmadığımız yapmasını istemediğimiz şeyleri sölememiz lazım çünkü o bizim çocuğumuz .
yani özetle anneniz annede kayınvale anne diilmi o da bi anne . Özellikle erkek annelerine sölüyorum siz nasıl bir kayınvalde olcaksınız
BEn kayınvalde hastası biri diilim çocuğumada kıt kanaat geçinip kendim bakıyorum ama ne anneme ne kayınvaldeme kendim kadar güvenmiyorum . Yorumumdada adil olmaya çalıştım tarafsızım
 
akrabaya baktırma şansınız varsa sonuna kadar kullanın.
ben eşimin tarafı burda oldugu halde hiç kimseye teklif dahi etmedim paramla baktırırm dedim.yapmaz olaydım.son 3 ay eltim baktı.insanın içi nasıl rahat ediyor.bu sene de kaynanam bakcak inşallah.doğru düzgün bakamayacak biliyorum ama elden bin kat iyi olacak eminim.
annem diye seslenmeye gelince evet sinir bozucu oluyor,ama 2 gün yeğenimi görmeye gittim ankaraya öyle dilim alışmış ki kızımdan annem dediğimi farkettim yeğenime.
 
ya anneler boşverin tartışmayı. konu başlığını açan annemiz aynı evde yaşadığı için sorun yaşıyor. ben de eylülde çalışmayı istiyorum ama o zaman bebeğim 6 aylık olucak. annem başka şehirde. aynı şehirde olsak hiç tereddüt etmeden baktırırdım. ama aynı evde yaşamak çok farklı oluyor. bir bayan aynı evde başka bir bayanla kalamaz ben yaşadıklarımdan bunu anladım. anne de olsa kaynana da olsa olmuyor.
 
ya anneler boşverin tartışmayı. konu başlığını açan annemiz aynı evde yaşadığı için sorun yaşıyor. ben de eylülde çalışmayı istiyorum ama o zaman bebeğim 6 aylık olucak. annem başka şehirde. aynı şehirde olsak hiç tereddüt etmeden baktırırdım. ama aynı evde yaşamak çok farklı oluyor. bir bayan aynı evde başka bir bayanla kalamaz ben yaşadıklarımdan bunu anladım. anne de olsa kaynana da olsa olmuyor.

Evet aynen dediğin gibi cnm belki de problem burdan kaynaklanıyor. Ben hep diyorum keşke bir şansımız olsa onlar burda ayrı bir evde otursalar bende sabah bırakıp akşam alsam, o zaman boyle olmazdı zaten. BEnimde annem aynı şehirde olsa bende gözüm arkada kalmadan kreş yaşına kadar bırakırdım.

Birde bir arkadaşımız yazmış sizde yaşlanacaksınız hiç düşünmüyormusunuz falan diye, ne alakası var. Tabi ki düşünüyoruz ama insanlar hatalardan ders çıkarır kendisine yapılan bişeyi başkasına yapmaz, tabi ki herkesin hayat görüşü. Yaşlanmaları onlara bizim çocuklarımıza kendi bildiklerini okuma hakkını mı veriyor. Bizimde bildiklerimize saygı duysalar herşey çok farklı olur.
 
azize82 sen bayağı hassaslaşmışsın
ben dedim yaşlanma konusunu
fakat senin çıkardığın manada değildi söylemek istediğim
yanlış anlamışsın
ben onlar yaşlı ya da babaanne anneanne her yaptıklarına tolerans gösterin demek istemedim.
belki duruma o şekilde bakarsan içindeki sıkıntı biraz olsun hafifler diye düşünmüştüm
sorunlarının en kısa zamanda çözülmesi dileğiyle...
 
ya benim anlamadığım,bu topik şikayeti olanlar tarafından açılmış,neden bu konuda şikayetiniz yada sıkıntınız yoksa eleştiriyosunuz?her insan kendi evladına kendi bakmak ister ama ne yazıkki hayatta bazı zorunluluklar var ve biz çocuklarımız için en iyisini düşünmeye çalışıyoruz.insan sevdiğini gözünden kıskanır.bende bebeğimi herkesten herşeyden sakınırım ama birine bakıtmaya mecburuz.tabiiki aileler bakıcıdan daha ii bakacak ama istediğimiz herşeyin mükemmel olması ve eskiler yenilikleri benimsemekte güçlük çektikleri için kızabiliyoruz.biz aileleri düşman olarak görmüyoruz,sadece hata olarak gördüğümüz şeyleri konuşuyoruz burda.niye bu kadar tepki veriyosunuzki?

yorum yazmak için illa şikayet olması gerekmiyor
burada yazılanlar dertli olan annenin sıkıntısını biraz olsun hafifletmek rahatlatmak
burası aynı zamanda bir dayanışma platformu
kimse kırıcı değil
herkes düşüncesini dile getiriyor ama öyle ama böyle
bu şekilde bakmanızda fayda var...
 
ya arkadaşlar ben hamile kalmadan önce hamileliğim esnasında ve sonrasında hep bu siteyi takip ettim. Gerçekten çok güzel arkadaşlıklar var. Hep ben okudum kimi zaman yorum yazdım şimdiyse ben sizinle sıkıntımı paylaşmak istedim. Merak ettim sadece ben mi böyle hissediyorum yoksa başkaları da var mı diye.

2008 kasım annesiyim, bebeğimle 5 ay geçirdikten sonra ücretsiz izin hakkım olmadığı için mecburi olarak işe başladım, çok küçük olduğu için de bakıcıya vermeyi kıyamadım ve anneanne ve babaanneler uzakta olmalarına rağmen 1 ay arayla gelip bakmaya başladılar. Ancak hep aynı evdeyiz işte özellikle kayınvalideler daha zor oluyor. Bütün o zorluklar bir yana çocuğumu bırakıp işe gelmek çok zor. Biz her zaman birlikte olduğumuz için anneannesini veya babaannesini daha çok görüyor bir de kayınvalidemin oğlum çocuğum benim diye sevmesi o zaman daha çok koyuyor hayır benim oğlum senin torunun diyesim geliyor. Sonuçta daha bebek anne baba kavramını yeni yeni öğrenecek ama bu gidişle zor.:(Ben mi çok hassaslaştım ondan mı bu kadar takılıyorum bilmiyorum ama sonuçta haftasonu bile çocuğumla başbaşa kalamıyorum. Hep birileri alıyor sanki bütün hafta sevmiyorlarmış gibi ben varken aşkları daha bir alevleniyor. Birde yeni denemeler yok şurda uyuttum buna da alışsın şöyle de yaptım falan filan sonuçta bir düzen oturtmak istemem onlara dokunuyor hep ne söylesem tersini yapmaya çalışıyorlar. Tek tesellim çocuğun iyi bakılıyor olması ama bu kayınvalide olayı beni çok yordu:(Resmen depresyondayım:(:gitme:

bu kadar abartmayın allah askına
tabıkıde cocugum yavrum canım dıye sevecek
tutupta torunum benım mı dıyecek ne kadar komık
kendınızı bır an önce toparlayın cok fazla duygusal yaklasıyorsunuz bıraz mantıklı dusunun
dua edın cocugunuza bakacak bır babaannesı var
bakıcıya verseydınız dahamı ıyı olacaktı hıç sanmam
neler duyuyoruz neler
annemın bır lafı vardır her zaman söyler
elalemin iyisinden kendi insanımızın en kötüsü daha iyi diye
kendı annenız oğlum canım cıcım dıye sevse emınım zorunuza gıtmezdı
 
arkadaşlar bence gözden kaçan husus şu "azize 82" rumuzlu arkadaşın kayınvalidesi ve annesi aynı şehirde değillermiş. yani mesai saatlerinde bakıp sonra evlerine gitmiyorlar. çocuğa bakmak için geldiklerinde bir ay boyunca gece, gündüz, hafta sonu demeden bir arada yaşıyorlar. ne eşi ne de kuzusuyla yalnız kalamıyor bir türlü... bu kadar bunalmış olmasının asıl sebebi bu bence...
 
Evet karşılıklı atışmaların olduğu mesajlar bizzat tarafımdan silinmiştir..

Çalışan bir anneyim,yaklaşık 5 yıl evvel Allahım bana dünyalar tatlısı bir melek bağışladıki,herşeyi ama herşeyi unutturan bana biricik yavrum Berkem....
Hamileliğim son günlerine kadar çalışmak zorunda kaldım,hatta işten eve gdip yemeğimi yedikten sonrada azıcık dinlenmek için kanepeye uzandığımda artık ağrılarım başlamış ve canım oğlum gelmek için sabırsızlanıyordu..Yani işten doğuma gittim ben..Hamileliğimi bile doya doya yaşamamışken anneliği nasıl tadacaktım yada onu nasıl yaban ellere bırakacaktım..
Sonrasında 25 günlükken yarı lohusalı iken işe başladım,oğlumu çantalar içinde büyüttüm,bir masa üzerinde ne şekilde yatıp kalktığını ben bilirim!!!!
Çok zor günler geçirdim,çok zor şartlarda büyüttüm oğlum,2 yaşından itibaren kreşe verdim,çünkü ne annem nede kayınvalidem bana yakındı..Kimseye güvenemezdim,güvenemedimde zaten..
Çok bilirim oğlumun pişikler içinde kreşten aldığımı,karnı acıkmış avaz avaz ağlayarak eve getirdiğimi....
Şimdi oğlum 5 yaşında ama bu yaşa getirene kadar neler çektiğimi bir ben bir Allah'ım bilir..
Rabbim evlatlarımıza sağlıklı uzun ömürler versin,Rabbim herkezin evlatlarını bağışlasın.
Sevgiler.
 
Son düzenleme:
shrylz arkadaşa katılıyorum azize arkadaşın bahsettiği sıkıntının altında yatan asıl sebeb bence bu
 
ben de bebeğim 5,5 aylıkken işe başladım
kendim bakmak isterdim tabi ama bizim için zor olurdu, başladım mecburen
annem ve kayınvalidem uzakta olduklarından hiç gelir bakarız demediler
düşünüyorum da ben de istemezdim zaten
saruya şu açıdan katılıyorum
zaten insanlar düzenlerini evlerini bırakıp geldikleri için şikayet etme sıkılma gibi bir durum olmamalı
ama aynı evde yaşamak da gerçekten zor, alışıyoruz eşlerimizle yanlız kalmaya
annemiz bile olsa bir yerden sonra zor geliyordur mutlaka
onun için tek çaremiz bakıcıydı
küçük bir yerde oturmanın avantajıyla tanıdık bildik bir bakıcı bulduk
allah ondan bin kere razı olsun 1 gün tedirgin bırakmadım çok iyi baktı kızıma
yani hem rahat edeyim hem annem k.validem baksın olmuyor maalesef
şimdi taşındık annem bakacak ama h.içi bizde kalacak h.sonu evine gidecek
nasıl olacak bakalım ben de merak içindeyim
 
bakıcım var ve çok memnunum ama ne olursa olsun kayınvalidemin yada annemin bakmasını hatta bende kalmalarını isterdim:(( o yüzden hala biraz kırgınım onlara. hadi annem bakamazdı iki yeğenimde yaşıt kızkardeşlerime ayıp olurdu ama kayınvalidemin tek torunu dört gözlede bekleniyordu hatta bakarım sözü verildiği için canım izmirimi bırakıp memlekete geldim.bilemiyorum kafam karıştı herkes kendince haklı.
 
bakıcım var ve çok memnunum ama ne olursa olsun kayınvalidemin yada annemin bakmasını hatta bende kalmalarını isterdim:(( o yüzden hala biraz kırgınım onlara. hadi annem bakamazdı iki yeğenimde yaşıt kızkardeşlerime ayıp olurdu ama kayınvalidemin tek torunu dört gözlede bekleniyordu hatta bakarım sözü verildiği için canım izmirimi bırakıp memlekete geldim.bilemiyorum kafam karıştı herkes kendince haklı.
canım bence aynı evde kalsaydın düşüncelerin farklı olurdu.
 
Back