çocukları bizler doğuruyoruz başkaları büyütüyor:(

A

azize82

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Ocak 2009
22
4
88
İstanbul
ya arkadaşlar ben hamile kalmadan önce hamileliğim esnasında ve sonrasında hep bu siteyi takip ettim. Gerçekten çok güzel arkadaşlıklar var. Hep ben okudum kimi zaman yorum yazdım şimdiyse ben sizinle sıkıntımı paylaşmak istedim. Merak ettim sadece ben mi böyle hissediyorum yoksa başkaları da var mı diye.

2008 kasım annesiyim, bebeğimle 5 ay geçirdikten sonra ücretsiz izin hakkım olmadığı için mecburi olarak işe başladım, çok küçük olduğu için de bakıcıya vermeyi kıyamadım ve anneanne ve babaanneler uzakta olmalarına rağmen 1 ay arayla gelip bakmaya başladılar. Ancak hep aynı evdeyiz işte özellikle kayınvalideler daha zor oluyor. Bütün o zorluklar bir yana çocuğumu bırakıp işe gelmek çok zor. Biz her zaman birlikte olduğumuz için anneannesini veya babaannesini daha çok görüyor bir de kayınvalidemin oğlum çocuğum benim diye sevmesi o zaman daha çok koyuyor hayır benim oğlum senin torunun diyesim geliyor. Sonuçta daha bebek anne baba kavramını yeni yeni öğrenecek ama bu gidişle zor.Ben mi çok hassaslaştım ondan mı bu kadar takılıyorum bilmiyorum ama sonuçta haftasonu bile çocuğumla başbaşa kalamıyorum. Hep birileri alıyor sanki bütün hafta sevmiyorlarmış gibi ben varken aşkları daha bir alevleniyor. Birde yeni denemeler yok şurda uyuttum buna da alışsın şöyle de yaptım falan filan sonuçta bir düzen oturtmak istemem onlara dokunuyor hep ne söylesem tersini yapmaya çalışıyorlar. Tek tesellim çocuğun iyi bakılıyor olması ama bu kayınvalide olayı beni çok yorduResmen depresyondayım:gitme:
 
canım ben çalışmıyorum ama şunun farkındayım kaynanalar hep gelinlerle bu konuda yarış içindeler ben bilirim ben yaparım hallerindeler ve bu anneyi kendni aciz çocuguna yetemeyen biri gibi hissettiriyor eger mümkünse güvenebileceğin bir bakıcı bulursan onunla devam et derim babane ve ananede sadece sevme görevini yapsınlar ananeler kızlarını tanıdıkları için kızının çocuugunada ona göre hassas kızının davranacagı şekilde davranabiliyor ama babaneler kendi yöntemlerini kabul ettirmek için farklı şeyler yapabiliyor inan kaynanamla geçirdiğim tek gunde çocugumu ayakta sallanmaya alıştırmaaya çalışıyor zorla kundak yapmaya çalışıyor aman neler neler yarın bigünde geçer çocugunun karşısına sana şukadar ben baktım üstünde hakkım annenden çok der gerçi kaynananı tanımıyorum belki benimki gibi değildir genelleme yapmakta dogru olmazki aama için şu konuda rahat olsun bu durumu bende yaşıyorum bence tüm annelerde yaşıyor
 
benim kaynanamda annem diye seviyo,annemde öyle sesleniyo.ikisinide uyardım,küstüler bi ara sonra aynı şekilde devam ettiler.ben daha işe başlamadım,eylülde benimde kaynanam bakacak mecburen ama çok kötü günler beni bekliyo biliyorum.ben ne yaparsam tersini yapıyo.ben 5 çocuk büyüttüm diye aşağlıyo bide.ben fazla pimpirikliymişim öyle diyolar.ama insan çocuğunu kimseyle paylaşmak istemediği gibi bi düzen oturtmak istiyo ama işe büyükler karışınca düzen falan kalmıyo.mesela kaynanam tv izletiyo,zararlı diyom bişey olmaz benim çocuklar hep izledi diyo.ağzına bişeyler vermeye çalışıyo yavaştan alışsın diyo.ben biraz daha beklemek istiyorum ama herşeyi kafalarına göre yapıyolar.annemde öyle,ben şunu şöyle yap dediğimde kızıyo,ben sizi nasıl büyüttüm diyo,bide tehdit ediyo beni işe başlayınca kendin bak ozaman diyo.benim ihtiyacım olduğunu biliyolar ve bebeğime sanki kendi bebekleriymiş gibi davranıyolar.banada sen çocuk bakamıyosun diyolar.merak etme bende aynı durumdayım,belli bi zamana kadar mecburi bi depresyondayız.çok zor,iki taraflı sıkıntı.bakıcı ayrı dert anne kaynana ayrı dert..
 
çok zor bi konu ben çalışmadığım halde kaynanamla sürekli bi çatışma halindeyiz bizim aramızdaki sorunlar bi yana doğumdan itibaren yani 5 aydır ayrı bi işkence şekli deniyo üzerimde kızıma zarar vererek... ben bazen abarttığımı düşünüyorum ama yaptığı davranışlar hep kızımı ağlatıyor sabrımı deniyo sanki.. çok bilmiş havalarında daha çocuk tutmasını bile bilmiyo.. neyse canım bence ya anneni yada bi bakıcı ayarla böyel giderse benim gibi depresyonun dibine vurusun bu sefer bebeğin kaynanana alıştığında en kötüsüde ilk kez ona anne dediğinde çok üzülürsün...
 
Benim kaynanamda benim çocuğumu oğlum diye seviyor, benim oğlum ulema olacak, gök gözlü olacak diyip duruyor, o kadar çok benimsemişki sanki kendi çocuğu, doğumdan sonra 10 gün kaldı yanımda resmen ağlama krizi geçirdim bunaldım artık, öyle hareketleri varki ben kendimi annelik konusunda yetersiz hissediyordum, oğlum sürekli onun kucağında, ben kucağıma alsam verin bakiyim oğlumu der alırdı sinir olurdum, ama artık taşınıyoruz kabus bitiyor.
 
kızım doğunca kesinlikle işi bırakıcam en azından 2 sene
sonra babannesi bakar ama bebekken ilk konusması ilk gülmesi falan ebn görmek istiyorum ben büyütmeliyim bebeğimi
 
canım zor durum gerçekten
bu yüzden ben bebeğim doğmadan işimden istifa ettim
çok güzel işim vardı ama bebeğime kıyamazdım
kayinvaldem çok kez israr etti işini bırakma ben bakarım diye ama ben istemedim
en azından 2 yıl hata en iyisi 3 yıl kendim bakmak istedim bebeğime
işyerindeyken aceba iyi bakıyormu diye düşünmek beni çok yorardı açıkcası
ama bi konuda kesinlikle üzülme sanırım tüm annane ve babanneler çocuğum, kızım, oğlum vs. diye seviyorlar torunlarını benim annemde aynı şekilde kızııımmm diye seviyor mesela kayinvaldemde
ilk başta yadırgıyorsun kendi annenin bile öyle hitap etmesine tahamül edemiyorsun belki ama alışıyorsun
boşver onlar ne diye severlerse sevsinler o senin çocuğun sana anne diyecek diyerleri hep annane ve babaane olara kalacak
haftasonlarınıda iyi değerlendirmeye çalış, gerekirse açık açık konuş hafta içi çok özlüyorum haftasonu siz dinlenin çocuğum tamamen bana ait olacak diye herhalde bukadarda dar görüşlü değillerdir anlarlar
 
Son düzenleme:
çok şikayet ediyorsanız bu durumdan büyüttürmeyin başkalarına..
çıkın işyernden siz bakın çocuğunuza..
ayrıca dua edinki çocuğunuza bakan bir aile büyüğü var.bende o da yok malesef direk çalışmayı düşünürsem bakıcıya vericem..
sorun aramayın bence arkadaşım..
 

canım ben işimden çıktım biliyorsun
kendim bakıyorum
ama kendim bakarken bile bisürü müdahale var
en basitinden bir örnek vereyim sana, bu çocuğuada karpuz verelim, serin serin yesin sıcaklarda içi yanıyordur- ve benim kızım daha 3 aylık bile değil düşün artık karpuz vereceklermiş
şimdi gelde sen kayinvaldene birak gönül rahatlıyla işe git
 
kızlar ablam çalıştığı için yeğenime annem baktı ve tahmin edeceğiniz gibi ablamın büyütmek istediği gibi değilde annemin istediği gibi büyüdü.
evt annem iyi baktı kıyamaz hiç ama bizler artık daha bilinçli anneleriz .
neyin yanlış,neyin doğru olduğunu biliyoruz.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
benim kayınvaldem ve kayınpederimde fazla karışır ama ben bu konuşmalardan rahatsız olduğumu belli ederim.
hatta bir kaç hafta önce oğlumun iştahsızlığı için kayınpederim beni arayıp sen bu işi bilmiyorsun sık sık ver ki,midesi genişlesin içsin çocuk dedi.
ben dr.la görüştüm sıcaklardan dolayı beslenme saatlerinin arasını uzun tutmamı istediğini söyledim.
boşver sen dr.'u dedi.
baba boşuna mı okudular eğitimini gördüler dedim.
kaba bir ses tonuyla iyi,tmm dedi.
eşimlede akşamı tartışıp benim anneliğimi kimse sorgulayamaz dedim.
eşimin söylediği egenin iyiliği için söylemiştir babam.
herkesin hayatta doğruları farklıdır ben benim doğrularımla büyütücem bu çouğu dedim.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ilk 1 yıl bebeğin beyninin %90 ı gelişirmiş.
birşeyi ilk nasıl öğrenirse öyle devam eder.
 

:roflol::roflol::roflol::roflol:
nasıl hazmedicekmiş bebeğin bunu peki?
 
evt canım çok klasikleşti artık bu laflar.
kaç çocuk büyüttüm vs vs....
evt sağ olan büyür ama büyütmeden büyütmeye fark var bence.
eskiden bal da verirlermiş emziğe batırıp ama şimdi 1 yaşına kadar kesinlikle verilmemeli deniyor.polen alerjisi için.
hergün birşeyler araştırılırken eskilerin doğru bildiklerini mi uygulamalıymışız.
bende ege doğduğunda şekerli su verdirmedim ve oğlum sütümün geç gelmesi yüzünden sarılık oldu.
ama bunu şekerli su verdirmediğime bağladılar.
yine söylüyorum bizler daha çok araştırıp doğruyu yanlışı ayırd ediyoruz.
bilinçli annelerizzzz.
 
Benim kaynanamda çocuğa su verelim dedi durdu hayır dedim, sonra gitti doktora sordu doktorda vermeyin dedi.Annannelerde benimseme görmüyorum ben ama babanelerde çok benimseme var. Babanaler o çocuk üzerinde bir sürü hakları olduklarını düşünüyorlar, ama bilmiyorlarki sadece babanelik hakları var.
 

işte bundan korkuluyorsa demek istiyorum bende oturup kendi bakacak anne..güvenemiyorsa bırakmayada kıyamıyorsa kendi bakacak..
benim kayınvalidem aleni söylüyor ben bakamam diye..
ayrıca hemen hemen tüm büyükler aynı yani çocuğa annelerinin istemi dışında bir şeyler yedirmeye kendi istediklerini yaptırmaya kalkıyorlar.
inan ben herşeye rağmen kayınvalidemin bakmasını çok isterdim çocuğuma..kızsada bağırsada canı neticede.bir bakıcı ne verecekki benim yavruma?
ben kayınvalidesi bakıp bir de söylenenlere çok ama çok kızıyorum..:mymeka:
 
ya aslında birçok konuda rahatsız olmakta haklısınız ama "annem, oğlum" şeklinde sevmeleri görmemezlikten gelin arkadaşlar ya. nolucak ki insan irade dışı söyleyebiliyor. mesela ben kuzenimin çocuğuna bile arada annem diyorum sorun değil ki bunlar germeyin kendinizi. ben ilk yıllar çalıştığım için şimdide hamileliğim çok ağır geçtiği için oğluma annem bakıyor senelerdir. benden çok annemi gördü desem yalan olmaz. ama anne ile annane arasındaki farkı çok iyi ayırabiliyorlar. üzülmeyin büyüdüklerinde bir sorunla karşılaşacağınızı düşünmüyorum bebeklerimiz çok akıllılar ayrımı yapabiliyorlar :lepi:
 
Şu devirde çocuğa bakan,hemde çok iyi bakan birilerinin olması
inanın lüks...tabi ki ,çok küçük olduğu için
kimselerle paylaşmak istemiyorsunuz,herşeyi kendiniz
öğretmek istiyorsunuz ama çalışan bütün annelerin duygusunu yaşıyorsunuz şuan...
bir kere,çevrenizdekilere, anlayış beklediğinizi söyleyin ve
sadece hafta sonları bebeğinizle,eşinizle beraber geçirin,
onun dışında söyleyeceiniz her söz,bebeğinize bakanları çok ama çok kırar inanın...
sevsinlerde yavrum diye sevsinler,en azından samimi ve içten olduklarını biliyorsunuz...
inanın sorun ettiğinize değmez,nice çalışan anneler,
hiç tanımadıkları insanlara emanet ediyorlar bebeklerini...
en azından siz biliyorsunuz,bebeğiniz sevgiyle büyütülüyor,
peki diğer bebekler,mantıklı düşünün ve rahat olun...
sevgiler...
 
son birkaç mesajı gönderen annelere tamamen katılıyorum.
size çok ilginç bir örnek vereyim bu annem kuzum oğlum/kızım deme konusunda.
çok yakın arkadaşım 2 3 sene bir tanıdığının oğluna baktı, çocuk 2 yaşındaydı. Bir gün onunla birlikte çalıştığı eve gittim. Zaten bakıcılık yaptığı çocuğun annesini de tanıyordum. Kadın akşam işten geldi biz çıkacağız evden. Amanın bi de ne duyayım Görkem (miniğin ismi) arkadaşıma anne diyor. Yerlere yattık gülmekten. Annesi hiç oralı bile olmadı. Sonraki ziyaretlerimde de Görkem hep arkadaşıma anne diye hitap etti. Ta ki bakıcılığı bırakana kadar.
Gözünüzde büyütmeyin arkadaşlar. Olaya iki şekilde bakın. Babaannelerin de anneannelerin de gözlerinde torun kuzusunun kuzusu (eşimin anneannesi böyle söyler hep)
bir de şu şekilde bakın yarın öbürgün sizler de anneanne babaanne olacaksınız.
Babam "torun sevgisi bambaşkaymış derdi büyükbaban hakikaten çok haklıymış" der hep
Gözünüzün bebeğini yine ona gözü gibi bakacak olanlara teslim ediyorsunuz. Çoğu insanın isteyip de sahip olamadığı, arayıp da bulamadığı bir imkan bir fırsat!
güle güle büyüsün bebekleriniz...
 

İnan kendi bakma imkanı olsa insanın 2 dk bile düşünmez ama hayat şartları işte farklı durumlara sürüklüyor. Diyeceksin ki o zaman bakmasından şikayet etmeyin, iyi de çocuk olana kadar baskı yapan onlar hadi hadi diye, bizde zaten hep bu zamanları dşünüp bazı şeyleri yoluna koymaya çalışıyoruz, baksınlar ama bize kızları gibi davranıpta baksalar ne olur. Ama hayır kızım demekle kimsenin kızı olunmuyor kayınvalide her zaman kayınvalide olarak kalıyormuş bu süreçte bana öğrettiği şey bu. Biz zaten bazı şeyler adına onların nazlarını çekiyoruz ama işte. Sen kendin bakabildiğin için şanslısın kıymetini bil, eğer kayınvalidene bırakıp gitseydin ve benzer şeyleri yaşasaydın o zaman anlayabilirdin belki.
Sende işe başlarsam bakıcıya bırakıp gitmek zorundayım diye üzülme, iyi birini bulursan bence aile içi huzur için çok daha rahat edebilir insan. Bende şimdi bu seçeneği düşünüyorum.



Yalnız olmadığımı görmek ve benzer şeylerin yaşandığını görmek demek ki kural buymuş dedittirdi.
 
bende hamileyim kısmetse 5 ay sonra çocuğumu kucağıma alacağım.
çalışmak zorundayım ve bebeğime annem bakacak.
bunu göze alarak hamile kaldım.
ne var büyükler kızım, oğlum diye seviyorsa torunum mu diyecekler.

benim yeğenim bi ara kocama anne diyordu çok mu vahim durum.
çocuk her ondan büyük kimseyi anne zannediyordu.
yaşı ilerledikçe kime anne demesini gerektiğinin ayrımına vardı, sadece annesine anne diyor.

şikayette bulunulan anne ya da kayınvalideler olmasaydı hiç bilmediğiniz insanlar büyütecekti çocuğunuzu.
ayrıca evladının evladını büyütebiliyor olmak da onlar için ayrı bir gurur kaynağıdır.
bence büyütmemeniz gereken bir durum.
he doğur da görelim şimdiden konuşması kolay derseniz 5 ay sonra gene konuşuruz..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

ÜSTÜN ZEKA HAKKINDA BİLGİSİ OLAN VAR MI ?
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
3K
violeta8
V
Kayınvalide evi terk etti, ne yapmalıyım şimdi?
2 3 4
Yorumlar
75
Görüntüleme
3K
pisekar
P
H
Bir Kaynana Konusu da Benden
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
hayatbeklemezz
H
B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
113
Görüntüleme
7K
rozatulip
M
Kayinpeder ve kv sorunları
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
6K
egzshyl14
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…