Çocukken Tacize Uğradığını Söyleyenlere İnanın Lütfen

Ama o yaştaki çocukları korkutmak daha kolay. Anneni kardeşlerini öldürürüm diye korkutulursan, arada cebindeki bıçağı çıkarıp silerken görürsen kimseye anlatamazsın. Belki benim gibi yılllaaar sonra
Tabii canım adam zaten deme diye seni korkutuyor diyemeyeceğini bildiği için pislik herif...Umarım allah onun da belasını verir..
 
Eniştemin beni taciz ettiğini (11 12 yaşlarımdayken) anneme söylediğimde bana çok kızmıştı. Sanki benim suçummuş ben kaşınmışım gibi

Belki mini etek giymiştiniz . Belki akşam sokakta gezmiştiniz... Cehalet, öz kızına bile acımıyor. Cehalet bilgisizlik değil, ahlaksızlık ve vicdansızlık..
 
Fazla da pimpiriklenmeyin çocuklarınızı yalnız bırakabilirsiniz herkes sapkın olacak değil ya.Bunları okumak gözünüzü açar kendi çocuklarınıza güvenmemenize neden olmasın.Ayrıca eskiden de oluyordur ama cesaretsizdik medya yoktu kimsenin sesi çıkmazdı anlayanlar anladığını çaktırmıyordu filan...


Evet tabiki elbetde hKlisiniz fazla pimpiriklilik iyi degil ama bu tür olaylari okuyunca insan korkuyor gercekten....
 
Ya bence o kani bozukluk. Abim yok ama kuzenlerim var. ayni evde de kaldik ayni odada kaldik hatta kucukken. Kardesinden de korumaya calisirsak kafayi yeriz. Yani ben elmden geldigince karakterli yetistiririm. Ama iste hic olmayaca bir sey gibi dusunmeyecegiz. Cocuklarmizin davranislarinda bi bozuklk oldugunu gordugumuzde sebebini anlamaya calosmamiz lazim.mesala o soyledigim kisi cok farkli yollara sapmis yasadigi travadan dolayi. Bi annenin durup dururken.cocugunda gordugu bu seylerde anormallik oldugunu anlamasi lazim. Ki anlatmista. Basta inanmamislar simdi inaniyolar ama hala ayni evde ysatiyolar. Yasi kucuk hala evden ayrilamiyor en son esirgeme yurduna alinmisti suan ne durumda bilmiyorum konusmadim bayadir :/


Elbetd ekani bozuk veya kendisi de böyle birsey yasadi yoksa kücük bir cocugun aklina nereden geleckki taciz tecavüz?? Demekki annede bu olaydan haberdar di ve hic bir sey yapmadi öyle mi? Ozaman bunlarin ailesinde var birsey hepsi göz yumuyor olaya yazik gercekten cok yazik. Bizde kaldik kuzenlerimizle oynadik felan hic böyle birsey yasamadik Allahima cok sükür annemde hep tembihliyordu kinsenib kucagina oturmayin birisi öpmeni isterse bana söyle birisi seni ellerse bana söyle diye felan gercekten cok kötü bu tür kötülükler neden var ya neden
 
7-8 veya 9 yaşındayken benim başımada geldi...annem yıllarca bana "sapıklara meze oldun,sen küçükten elletmeye alıştın" dedi başıma kaktı...Hangisi daha acıydı bilemedim.

Bir öz anne evladına nasıl böyle bir şey diyebiliyor. Anne olarak evladını koruyamadığı gibi bir de suçlamış. Yazıklar olsun.
 
Allah amcanın belasını vermiştir umarım? Eskiymiş konun açtım okudum allahın belaları ya hiçbiriyle görüşmediğini umuyorum...
Evet gorusmuyorum ben zaten evlendim şimdi ama dayımın eşi beni amcami kullanarak tehdit ediyor esime bile mesaj attı zayıf noktam diye herkes ordan vuruyor
 
Evet gorusmuyorum ben zaten evlendim şimdi ama dayımın eşi beni amcami kullanarak tehdit ediyor esime bile mesaj attı zayıf noktam diye herkes ordan vuruyor
Üzüldüm açıkçası çevrenizdeki insanlar ya da insan olamayanlar mı desem bunu yapanlardan allah ahınızı çocuklarından çıkarmasın yani ne rahatlar be!
 
Üzüldüm açıkçası çevrenizdeki insanlar ya da insan olamayanlar mı desem bunu yapanlardan allah ahınızı çocuklarından çıkarmasın yani ne rahatlar be!
Valla ben bunu hep yaşıyorum babamla ilgili olan bi konuyu kp duydu her canımı yakmak istediğinde ordan vuruyor her zaman hem de hala da sorar bana bazen amcanla aranızda ne var diye ben de gecistiririm adam zaten beni suçlamaya alışmış oğlu hastalandı da ben hasta etmişim Allahtan gelen hastalığa bile beni sebep gosteren böyle bi konuyu bilse ne yapar kimbilir
 
Valla ben bunu hep yaşıyorum babamla ilgili olan bi konuyu kp duydu her canımı yakmak istediğinde ordan vuruyor her zaman hem de hala da sorar bana bazen amcanla aranızda ne var diye ben de gecistiririm adam zaten beni suçlamaya alışmış oğlu hastalandı da ben hasta etmişim Allahtan gelen hastalığa bile beni sebep gosteren böyle bi konuyu bilse ne yapar kimbilir
Üzüldüm açıkçası......İnsanlar çok acımasız hep zayıf noktalarımızdan vurmaya kalkışıyorlar ne yazık ki...
Anladıkları dilden konuşmak gerek de neyse...
 
sevgili öğretmenim,
bu kadar önemli bir o kadar da nahoş olan bir konuyu böyle üslubunca dile getirdiğiniz için teşekkürler.

toplumumuzun kanayan yarası, benim ve birçoğumuzun da en hassas noktası..

şu yorum yapanlarımız içinde bile bakın kaç kişi çıktı maalesef buna benzer çirkin olaylara maruz kalan.
zor zamanlardayız. kendimizi kollamak çok zor. hele bir de evlat varsa işin içinde psikolojinin bozulmaması işten bile değil.
yeni anne oldum ama önceden de bu kadar hassastım. nasıl masum bir çocuğun hatta daha yaşına bile gelmemiş bebeğin bedeninden zevk alınır aklım hayalim almıyor. haberlerde duydukça, gördükçe lanetler yağdırıyorum. beddua edilmez ama kendinden güçsüz birine bunları yapanlara beddualar ediyorum. Allah iki cihanda da yakalarını bir araya getirmez umarım. bin bela gelsin başlarına.

tacizi tecavüzü bastıran anne babalar zaten suçlu onlar dilsiz şeytan, peki ya kanunlarımıza ne demeli?. nasıl bir kadın tecavüzcüsüyle evlendirilir aklım ermiyor. ceza yok, caydırıcı yok. sapkınlığını yapan yaptığıyla kalıyor. yine devam ediyor kaldığı yerden olan yine tecavüze tacize uğrayan zavallıya oluyor.

bu konu çoook derin çok. uzar gider öğretmenim. bazen diyorum ki bu pis dünyaya bir evlat getirmeye vesile oldum, acaba yanlış mı yaptım, acaba masum yavrumun günahına mı girdim? bu ahlaksız dünyada bir çocuk yetiştirmek çok zor bugünlerde. tecavüzcüsünden, ahlaksızından, hırsızından, uğursuzundan korumak kollamak hiç kolay değil. Allah hepimizin yardımcısı olsun. kötülerden korusun ve sakınsın inşallah. konunuzu sabah okudum ve tüm gün bu düşüncelerle boğuştum. tek yapabileceğimiz temkinli olmak ve dua etmek.

bazen diyorum ki şu dünya batsa, kıyamet kopsa da bu sapkın gidişattan toptan kurtulsak. zira masumlara böyle zulmedilen bir dünya dönmeyi hiç hak etmiyor. :KK43:
 
Birisi benim evladıma dokunacak ve ben dokunan insanla görüşeceğim öyle mi? Doğduğuna pişman ederim onu doğduğuna! Malesef insan ailesini seçemiyor...
 
çok yerinde ve gerekli bi konu olmuş, teşekkür ediyorum öncelikle. çok uzun zamandır kafamda olan bi şeyler vardı, bu sebeple yazmak istiyorum.

akrabalarla ilgili şeyler çok konuşulmuyor. konuşulamıyor.

önce biraz özet geçmek istiyorum, sonra detaylandıracağım çünkü benim anlatmak istediğim şey biraz daha farklı.

yaklaşık 1.5 sene önce biten bi ilişkim vardı, çok uzun yıllar sürdü ve biz nişan arifesinde ayrıldık. aile yapılarımız uyuşmadı. anlaşamadık, olmadı. her neyse.

ben subay kızıyım. hep gurbet. akraba falan yok. bakıcı var, kreş var, ipli anahtar var. kendi kendime yettim, yetmeyi de bildim. akrabalarımı yazdan yaza görürdüm, bodrumluyuz biz, hep beraber denize de giderdik, ama nasıl desem, başıma hiç öyle bi şey gelmedi. sınırları biliyoruz çünkü. beni teyzemin yıkadığı da oldu mesela, ama kimsenin görmemesine dikkat ederdi. ben kuzenimin bebeğinin altını değiştirirdim, ama ayrı bi odaya götürürdüm. mahremiyet olgusu var çünkü. bu tip sınırlarımız vardı bizim.

18 yaşımda sevgilimle tanıştım, bazı ölçüsüzlükleri vardı evet ama insan o yaşta anlamıyor. yadırgamadım mı yadırgadım, zamanla alıştım veya alıştığımı sandım.
yeni çıkıyoruz o zamanlar, bana testislerinden huylandığını söyledi anlamadım. gerçekten anlamadım benim gibi biri nerden anlayabilir.

26 yaşımda ailesiyle tanıştım. travma sonrası stres bozukluğum devam ediyor. 2 yıl oldu. bazı şeyler gerçekten çivi gibi çakılıyor. biraz da o yüzden detaylı yazmak istiyorum belki bana da iyi gelir.

ailesi çok... onlar "içiçe" demeyi tercih etse de, ben samimiyetle ifade edilecek kadar basit bi durum görmüyorum.

sürekli akraba evliliği yapıyorlar önce bunu söyleyeyim. herkes kuzeniyle veya kuzeninin kuzeniyle evli ama kuzeninin kuzeni ayrıca başka yerden de akrabası oluyor falan ben anlamam öyle şeyleri.

herkesin çocuğunu herkes büyütüyor ve bunu marifet gibi anlatıyorlar. annem ilk başta bizi öyle kimsesiz büyüttüğü için çok imrenmişti ama ben pek çok şeyden rahatsız olmuştum. benim sevgilim, kız kardeşi ve teyzesinin kızı, ve şimdi dayısının kızı, hepsini en büyük teyze büyütmüş. "ortamızda yatırırdık" dediler ben anlamadım. teyzeye enişteye taciz yakıştırması yapmıyorum bakın nolur bunu yanlış anlamayın, ama bi çocuk neden teyzesiyle eniştesinin ortasında uyur neden uyusun ki? anne çalışıyor evet ama ne bileyim. yazları bu teyze 3 çocuğu alır tatile götürürmüş. öyle bi aile düşünün.

dedesi alzheimerdı, son aşamadaydı biz ailece görüşmeye başladığımızda. alt katlarında dedesi, dayısı, eşi, kızı oturuyordu, o büyük teyzeyle eşi de orda kalıyordu, yan dairelerinde de diğer teyzesi oturuyordu.

sözlendikten sonra, ailesinin evine her gidişimde bana "aşağı inelim" diye çok baskı yaptı. ya saat gece 10. onlar aynı evde yaşıyor, onlar için sorun olmayabilir ama benim için sorun. üstü başı müsait olmayan olabilir. insanlar bana pijama gecelikle görünmek istemeyebilir veya ben onların gece ne giydiğini bilmek istemeyebilirim. veya adam yatıyor zaten kendinde değil, ben oraya gittiğimde altı alınıyor olabilir uygunsuz bi durum olabilir. benim görmem onların umuru değil de ben görmek istemeyebilirim. en son 90 yaşında adamın her yerini gördüm zaten mecburiyetten, onların aymazlığından. gerek var mıydı? bunu belirttim, uygunsuz durum olabilir bi haber ver öyle gidelim dedim, duymadığım hakaret kalmadı. anlatırken gerçekten sinirim bozuluyor şu an. "hastamız vardı bi inip bakmadınız" diye suçlandık biz aylarca. benim kendi dedem de yattı, onun altı değiştirileceği zaman beni kardeşimi kuzenleri hep odadan çıkardılar. ben onun dedesinin bezin içinde kalan yerlerini görmek zorunda değildim.

dedeler nineler yatağa düşünce, herkesin yanında altı açılıp alınmış. sevgilim anlattı bi gün, 5 yaşında falanmış, diğer dedesini çıplak hatırlıyor. babaannesi de alzheimerdı, annesinin babasıyla kardeş zaten ikisi de aynı hastalıktan vefat etti, onun altını sevgilim almış. 20 yaşında adam neden 90 yaşında babaannesinin altını alıyor? görmesine gerek var mı?

çat kapı gelip gitme meselesi konuşuldu bi gün, "üst baş uygun olmayabilir, haber verilmeli bence" tarzı bi şey söyledim, şu an kafam gerçekten net değil düşündükçe üstüme üstüme basıyor çünkü bi şeyler, "babam sana mı hallenecek, sen mi babama halleneceksin" tarzı şeyler duydum. çok daha çirkindi ama ben sansürlüyorum. hayır benim kendi babam da bana hallenmeyecek ama kocamla yatarken ne giydiğimi o da görmesin ne alakası var. "annem seni donunla görse hiç rahatsız olmayacak mısın" dedim, "niye olayım annenin de oğlu var" dedi. benim kardeşimi annem kaç yıldır donuyla görmüyor bilmiyorum. niye görsün?

söz bohçasında gecelik vardı, kayınpederime kadar herkes görmüş.

beni zorla söz alışverişine çıkardılar mesela, bazı kabinler perdeli, ben giyinirken kayınvalidem görümcem kaç defa kabine daldı hatırlamıyorum. sonra gelin çok suratsız. annem benim odamın kapısını tıklatmadan odama girmiyor bak. ya iç çamaşırımı görme istemiyorum. sevgilimin annesisin sana saygı duymaya da çalışıyorum ama görme ben sen kabine girince surat yaptığım için neden saygısız oluyorum sen benim iç çamaşırımı göstermek istemememe neden saygı göstermiyorsun?

onların yanında giyinip soyunmamam hep olay oldu. onlar soyunurken dışarı çıkmam da olay oldu. bende varsa onlarda da varmış benimki niye o kadar değerliymiş ben onları kabullenememişim istemiyormuşum yaşlandıklarında bakmazmışım neler neler. tuvalette kapıyı kilitlemem bile olay oldu. ya biz birbirimizin memesini poposunu görmek zorunda mıyız başka türlü samimiyet kuramıyor muyuz?

kayınpederim nişanlık bakmaya onu çağırmadığımız için tavır yaptı. ben orda soyundum, abiye alışverişini bilen bilir, tayt tunik giymiştim o gün, tuniği çıkardım tayt zıbın kaldım elbiseyi yardımcı kızlar giydirdi, sevgilim de ordaydı ben ondan bile rahatsız oldum senin orda ne işin var?

bi gün kayınvalideme haber verip onlara gittim, evde değilmiş, kızı evdeymiş, sen git ben yoldayım dedi, o arada kayınpeder eve gelmiş benim geleceğimden haberi yok, neyse ben gittiğimde adam eşofmanla oturuyordu, rahatsız oldu, yani nasıl desem bi toparlandı, ben utandım ya.

başka bi gün sevgilimin kardeşinin poposunu cimciklediğini gördüm mesela. kötü niyet var mı yok. kız rahatsız oldu mu hayır. bana yapılsa ben delirir miyim evet. delirdim de zaten bi şekilde.

bunun gibi pek çok şey anlatabilirim. benim "mahremiyet ihlali" olarak nitelendirdiğim pek çok şey için bana hakaret edildi. sülalede yıllar sonra doğan erkek çocuğun penisiyle testisleriyle oynayıp çocuğun kendine dokunulmasını istememesine sebep olan bi aileden bahsediyorum. ama onlara göre ben yabaniyim. bi şekilde bu gibi sebeplerden ayrıldık zaten, ama bazı şeyler aklımda, unutamıyorum, hatırladıkça deliriyorum.

taciz var mı? bu sorunun cevabı asla net değil bence. bende travma oldu mu? evet. çocuk muydum? hayır. onlar buna çocukluktan beri maruz kalmışlar onlarda travma var mı? sanmıyorum.

akrabalarla ilgili mevzular çok karmaşık. tacizden ayrı olarak, insanlar önce birbirinin mahremiyet sınırına saygı duymayı öğrenmeli. sen çocuğunu herkese elletmişsin göstermişsin, sen çocuğuna herkesi göstermişsin, aynı şeyi elin 26 yaşındaki kızına da yapmak istiyorsun. sonra gelin delirdi. gelin delirdi evet ama niye delirdi bi sor.

yalvarıyorum bakın, çocuğunuza mahremiyeti öğretin. ananıza babanıza da öğretin bunu. onun anası babası benim bu kadar üstüme gelmese bugün bu halde değildim ben. taciz var mı diye gerçekten çok düşünüyorum yok. ben rahatsız oldum travma yaşadım ama. bunun tacizle ilgisi yok. psikolojik şiddet bu.

ben sınırlarımı biliyordum. neremi göstermemem neremi elletmemem gerektiğini biliyordum. tuvalete hiç kimseyle gitmemem gerektiğini biliyordum. giyinip soyunurken yalnız olmam gerektiğini biliyordum. çocukken ben o linkte verilen her şeyi öğrendim. çok şükür ki çocukken tacize de uğramadım. ama bu...

ben sadece, içinde "sapıklık" barındırmayan bazı niyetlerin de tacize yakın travma yaşatabileceğini belirtmek istedim. anlatabildim mi bilmiyorum.

bu mesajı 2 saatte falan yazdım. kaç kere ara verdim kaç sigara içtim bilmiyorum. anlatmak istediklerimi toparlayabildim mi onu da bilmiyorum. üstünden aylar yıllar geçti bugün bile gidip "bana bunu neden yaptınız" diye ağlayasım var.

sadece anlatmak istedim. ben bunları bu şekilde toparlayıp anlatamadım çünkü daha önce hiç.
 
Konuyu her gordugumde acip okumaktan korktum ama sonunda dayanamayip okudum...icim acidi. Tuylerim diken diken oldu. Duygularimi ifade edecek sozcuk bulamiyorum malesef. Nasil bir zihniyet cocuktan zevk alir? Nasil bir hastalikli ruhtur ki o bir cocuktan faydalanma dusuncesine kapilabilir?

Allah im hepimizin evlatlarini korusun bizlere de bilincli anne baba olabilme gucu versin.
 
Yaşadıklarınıza cok üzüldüm.. Çocuklara tepkı vermek gerektıgını ogretmek gerekli diye eklemek istedim.. Gördüğüm yaşadığım şeylere tepki veremedim.Bende sessizce kabullendim.. Şimdi arkadaşlarımın cocuklarına da öğretiyorum.. Eğer hoşlanmadıgınız bişey olursa avazınız cıktıgı kadar bağırın diye.. Biz sessiz kaldık bari siz sessiz kalmayın diye..
 
bende en yakınımdan uğradım. böyle durumlarda çocuk aklınızla yetemiyorsunuz birşeylere alet olunca da kendinizi suçlu hissediyorsunuz.

beni taciz eden 20 yıllık evliliğinde bir kere olsun güldüğünü görmedim. ama olsun benim içimde açılan onulmaz yaralar hala kapanmadı.

çoğunlukla (yani şimdilerde) o olayların tümünü hafızamdan silmek istercesine yokmuş gibi davranıyorum ama zaman zaman aklıma geliyor.

siz siz olun evlatlarına sahip çıkın çok iyi gözlemleyin. onların içine kapanık olmasının sebebi bile bu olabilir. zira bende öyle tezahür etmişti.
 
çok yerinde ve gerekli bi konu olmuş, teşekkür ediyorum öncelikle. çok uzun zamandır kafamda olan bi şeyler vardı, bu sebeple yazmak istiyorum.

akrabalarla ilgili şeyler çok konuşulmuyor. konuşulamıyor.

önce biraz özet geçmek istiyorum, sonra detaylandıracağım çünkü benim anlatmak istediğim şey biraz daha farklı.

yaklaşık 1.5 sene önce biten bi ilişkim vardı, çok uzun yıllar sürdü ve biz nişan arifesinde ayrıldık. aile yapılarımız uyuşmadı. anlaşamadık, olmadı. her neyse.

ben subay kızıyım. hep gurbet. akraba falan yok. bakıcı var, kreş var, ipli anahtar var. kendi kendime yettim, yetmeyi de bildim. akrabalarımı yazdan yaza görürdüm, bodrumluyuz biz, hep beraber denize de giderdik, ama nasıl desem, başıma hiç öyle bi şey gelmedi. sınırları biliyoruz çünkü. beni teyzemin yıkadığı da oldu mesela, ama kimsenin görmemesine dikkat ederdi. ben kuzenimin bebeğinin altını değiştirirdim, ama ayrı bi odaya götürürdüm. mahremiyet olgusu var çünkü. bu tip sınırlarımız vardı bizim.

18 yaşımda sevgilimle tanıştım, bazı ölçüsüzlükleri vardı evet ama insan o yaşta anlamıyor. yadırgamadım mı yadırgadım, zamanla alıştım veya alıştığımı sandım.
yeni çıkıyoruz o zamanlar, bana testislerinden huylandığını söyledi anlamadım. gerçekten anlamadım benim gibi biri nerden anlayabilir.


26 yaşımda ailesiyle tanıştım. travma sonrası stres bozukluğum devam ediyor. 2 yıl oldu. bazı şeyler gerçekten çivi gibi çakılıyor. biraz da o yüzden detaylı yazmak istiyorum belki bana da iyi gelir.

ailesi çok... onlar "içiçe" demeyi tercih etse de, ben samimiyetle ifade edilecek kadar basit bi durum görmüyorum.

sürekli akraba evliliği yapıyorlar önce bunu söyleyeyim. herkes kuzeniyle veya kuzeninin kuzeniyle evli ama kuzeninin kuzeni ayrıca başka yerden de akrabası oluyor falan ben anlamam öyle şeyleri.

herkesin çocuğunu herkes büyütüyor ve bunu marifet gibi anlatıyorlar. annem ilk başta bizi öyle kimsesiz büyüttüğü için çok imrenmişti ama ben pek çok şeyden rahatsız olmuştum. benim sevgilim, kız kardeşi ve teyzesinin kızı, ve şimdi dayısının kızı, hepsini en büyük teyze büyütmüş. "ortamızda yatırırdık" dediler ben anlamadım. teyzeye enişteye taciz yakıştırması yapmıyorum bakın nolur bunu yanlış anlamayın, ama bi çocuk neden teyzesiyle eniştesinin ortasında uyur neden uyusun ki? anne çalışıyor evet ama ne bileyim. yazları bu teyze 3 çocuğu alır tatile götürürmüş. öyle bi aile düşünün.

dedesi alzheimerdı, son aşamadaydı biz ailece görüşmeye başladığımızda. alt katlarında dedesi, dayısı, eşi, kızı oturuyordu, o büyük teyzeyle eşi de orda kalıyordu, yan dairelerinde de diğer teyzesi oturuyordu.

sözlendikten sonra, ailesinin evine her gidişimde bana "aşağı inelim" diye çok baskı yaptı. ya saat gece 10. onlar aynı evde yaşıyor, onlar için sorun olmayabilir ama benim için sorun. üstü başı müsait olmayan olabilir. insanlar bana pijama gecelikle görünmek istemeyebilir veya ben onların gece ne giydiğini bilmek istemeyebilirim. veya adam yatıyor zaten kendinde değil, ben oraya gittiğimde altı alınıyor olabilir uygunsuz bi durum olabilir. benim görmem onların umuru değil de ben görmek istemeyebilirim. en son 90 yaşında adamın her yerini gördüm zaten mecburiyetten, onların aymazlığından. gerek var mıydı? bunu belirttim, uygunsuz durum olabilir bi haber ver öyle gidelim dedim, duymadığım hakaret kalmadı. anlatırken gerçekten sinirim bozuluyor şu an. "hastamız vardı bi inip bakmadınız" diye suçlandık biz aylarca. benim kendi dedem de yattı, onun altı değiştirileceği zaman beni kardeşimi kuzenleri hep odadan çıkardılar. ben onun dedesinin bezin içinde kalan yerlerini görmek zorunda değildim.

dedeler nineler yatağa düşünce, herkesin yanında altı açılıp alınmış. sevgilim anlattı bi gün, 5 yaşında falanmış, diğer dedesini çıplak hatırlıyor. babaannesi de alzheimerdı, annesinin babasıyla kardeş zaten ikisi de aynı hastalıktan vefat etti, onun altını sevgilim almış. 20 yaşında adam neden 90 yaşında babaannesinin altını alıyor? görmesine gerek var mı?

çat kapı gelip gitme meselesi konuşuldu bi gün, "üst baş uygun olmayabilir, haber verilmeli bence" tarzı bi şey söyledim, şu an kafam gerçekten net değil düşündükçe üstüme üstüme basıyor çünkü bi şeyler, "babam sana mı hallenecek, sen mi babama halleneceksin" tarzı şeyler duydum. çok daha çirkindi ama ben sansürlüyorum. hayır benim kendi babam da bana hallenmeyecek ama kocamla yatarken ne giydiğimi o da görmesin ne alakası var. "annem seni donunla görse hiç rahatsız olmayacak mısın" dedim, "niye olayım annenin de oğlu var" dedi. benim kardeşimi annem kaç yıldır donuyla görmüyor bilmiyorum. niye görsün?

söz bohçasında gecelik vardı, kayınpederime kadar herkes görmüş.

beni zorla söz alışverişine çıkardılar mesela, bazı kabinler perdeli, ben giyinirken kayınvalidem görümcem kaç defa kabine daldı hatırlamıyorum. sonra gelin çok suratsız. annem benim odamın kapısını tıklatmadan odama girmiyor bak. ya iç çamaşırımı görme istemiyorum. sevgilimin annesisin sana saygı duymaya da çalışıyorum ama görme ben sen kabine girince surat yaptığım için neden saygısız oluyorum sen benim iç çamaşırımı göstermek istemememe neden saygı göstermiyorsun?

onların yanında giyinip soyunmamam hep olay oldu. onlar soyunurken dışarı çıkmam da olay oldu. bende varsa onlarda da varmış benimki niye o kadar değerliymiş ben onları kabullenememişim istemiyormuşum yaşlandıklarında bakmazmışım neler neler. tuvalette kapıyı kilitlemem bile olay oldu. ya biz birbirimizin memesini poposunu görmek zorunda mıyız başka türlü samimiyet kuramıyor muyuz?

kayınpederim nişanlık bakmaya onu çağırmadığımız için tavır yaptı. ben orda soyundum, abiye alışverişini bilen bilir, tayt tunik giymiştim o gün, tuniği çıkardım tayt zıbın kaldım elbiseyi yardımcı kızlar giydirdi, sevgilim de ordaydı ben ondan bile rahatsız oldum senin orda ne işin var?

bi gün kayınvalideme haber verip onlara gittim, evde değilmiş, kızı evdeymiş, sen git ben yoldayım dedi, o arada kayınpeder eve gelmiş benim geleceğimden haberi yok, neyse ben gittiğimde adam eşofmanla oturuyordu, rahatsız oldu, yani nasıl desem bi toparlandı, ben utandım ya.

başka bi gün sevgilimin kardeşinin poposunu cimciklediğini gördüm mesela. kötü niyet var mı yok. kız rahatsız oldu mu hayır. bana yapılsa ben delirir miyim evet. delirdim de zaten bi şekilde.

bunun gibi pek çok şey anlatabilirim. benim "mahremiyet ihlali" olarak nitelendirdiğim pek çok şey için bana hakaret edildi. sülalede yıllar sonra doğan erkek çocuğun penisiyle testisleriyle oynayıp çocuğun kendine dokunulmasını istememesine sebep olan bi aileden bahsediyorum. ama onlara göre ben yabaniyim. bi şekilde bu gibi sebeplerden ayrıldık zaten, ama bazı şeyler aklımda, unutamıyorum, hatırladıkça deliriyorum.

taciz var mı? bu sorunun cevabı asla net değil bence. bende travma oldu mu? evet. çocuk muydum? hayır. onlar buna çocukluktan beri maruz kalmışlar onlarda travma var mı? sanmıyorum.

akrabalarla ilgili mevzular çok karmaşık. tacizden ayrı olarak, insanlar önce birbirinin mahremiyet sınırına saygı duymayı öğrenmeli. sen çocuğunu herkese elletmişsin göstermişsin, sen çocuğuna herkesi göstermişsin, aynı şeyi elin 26 yaşındaki kızına da yapmak istiyorsun. sonra gelin delirdi. gelin delirdi evet ama niye delirdi bi sor.

yalvarıyorum bakın, çocuğunuza mahremiyeti öğretin. ananıza babanıza da öğretin bunu. onun anası babası benim bu kadar üstüme gelmese bugün bu halde değildim ben. taciz var mı diye gerçekten çok düşünüyorum yok. ben rahatsız oldum travma yaşadım ama. bunun tacizle ilgisi yok. psikolojik şiddet bu.

ben sınırlarımı biliyordum. neremi göstermemem neremi elletmemem gerektiğini biliyordum. tuvalete hiç kimseyle gitmemem gerektiğini biliyordum. giyinip soyunurken yalnız olmam gerektiğini biliyordum. çocukken ben o linkte verilen her şeyi öğrendim. çok şükür ki çocukken tacize de uğramadım. ama bu...

ben sadece, içinde "sapıklık" barındırmayan bazı niyetlerin de tacize yakın travma yaşatabileceğini belirtmek istedim. anlatabildim mi bilmiyorum.

bu mesajı 2 saatte falan yazdım. kaç kere ara verdim kaç sigara içtim bilmiyorum. anlatmak istediklerimi toparlayabildim mi onu da bilmiyorum. üstünden aylar yıllar geçti bugün bile gidip "bana bunu neden yaptınız" diye ağlayasım var.

sadece anlatmak istedim. ben bunları bu şekilde toparlayıp anlatamadım çünkü daha önce hiç.

Ben de bir zamanlar evliyken benzer şeyler yaşamıştım. Eşimin ailesi doğulu ve muhafazakardı. Hatta beni başım açık olduğu için istememişlerdi. Eltim, kapalıydı. Eşimin yanında apaçık bir şekilde bebek emzirirdi. Bir keresinde saçını eşime boyatmış mesela. Bu da bana çok garip gelmişti. Bir keresinde de evde çamaşır makinesi yokmuş gibi, elinde iç çamaşırları yıkayacağını söyleyerek benim ve eşimin iç çamaşırlarına da gelip odamızdaki kirli sepetinden el atmıştı. ( Sülalecek beraber yaşıyorduk) Şoka girmiştim. Buna hiç gerek olmadığını , evde makine olduğunu, zahmet etmemesini söylemiştim. Kendi iç çamaşırlarımı kurtarabilmiştim ama eşiminkileri kurtaramamıştım. Eşime, eltim evde yalnız olduğunda, bir bahaneyle evden çıkmasını, onunla baş başa kalmamak için hassas davranmasını söylemiştim. İşitmediğim hakaret kalmamıştı. Oysa ben kayınpederim ve kayınbiraderimin olduğu ortama bile girmezdim. Onlarla sofraya oturmazdım. Sadece bayramlarda elimi uzatır, tokalaşırdım. Gülümsemezdim bile. Çekinirdim. Ama benim başık olduğu için ben onlara göre terstim. Hem perhiz hem lahana turşusu..
 
Kızlar içtenlikle okudum, ben de çocukken tacize uğradım yakın bir akrabam tarafından defalarca... burada tacize uğrayanların hassasiyetlerini diğerlerine garip gelen takıntılarını falan çok iyi anlayabiliyorum çünkü ben de aynı takıntılara sahibim... bu kadar iğrenç şeylerin yaşandığı bir dünya nasıl hala dönmeye devam ediyor hiç anlayamıyorum... bir bebeğe bir çocuğa öyle bir kötülük yapıp nasıl hayatlarına devam edebiliyorlar? Zarar gören o minicik bedenler o masum ruhlar asla eskiye dönmüyor, yaraları hiç iyi olmuyor, unuttum sanıyorken en olmayacak zamanda bilincine çıkıveriyor görüntüler...

Benim iki oğlum var, büyüğü ilk evliliğimden 14 yaşında, miniğim 9 aylık, büyüğü kardeşini çok seviyor ama ben ikisini yalnız bırakamıyorum, içim içimi yiyor :KK43: kızlar delireceğim ya bir şey deyin bana... bir yanım diyorki sen yetiştirdiğin çocuğa güvenmiyor musun, diğer yanın diyor sanki o şekilde kötülük yapanların hepsi mi kötü yetiştirildi... kendi çocuğuma potansiyel suçlu gözüyle baktığım için vicdan azabım bir tarafta, kendi çocuğun da olsa erkeklere güvenmek doğru değil diyen tecrübelerim diğer tarafta... belki bazıları bunu okuyup ruh hastası olduğumu düşünecek ama çok acı yaşanmışlıklarım var, köy okulunda görev yapıyorum ve öğrencilerimin aileleri ile ilgili öğrendiklerim bile bana yetti...kimseye sonsuz güvenemiyorum
 
2 yasinda bi kiz cocugum var ogluma hamileyim ikisinede ne kadar kotu olursa olsun basina gelen herseyi bana anlatmalarini ve gizlememelerini onlara benden ve babasindan baska kimsenin yardimci olamayacagini asiliycam allah yavrularimizi korusun...
 
X