• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk yetiştirmek

Myselfme

LADY
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2017
230
98
18
Kızlar sorum biraz geleceğe dönük olabilir ama ben merak ediyorum . Çevremde görüyorum bazı çocuklar büyüklerden bile akıllı açıkgöz ve aynı zamanda çok sevimliler :anne::emir_bebek:özellikle kız çocukları. Bazı çocuklarda onlarla aynı yaşta olmalarına rağmen hiçbir şeyden habersiz annesinin eteğini bırakmayan sürekli mızmızlanan ve tabiri caizse biraz pasif çocuklar. Bu benim yaptığım gözlemler sonucu ortaya çıkardığım sonuçlar. Merak ediyorum aynı yaş grubunda olmalarına rağmen nasıl arslarında bu kadar fark olabiliyor ? İlk başta bahsettiğim grup ilerde de kendi ayakları üzerinde durabilen erken yaşta hayata atılan genelde utanma sorunu olmayan yani hayatta başarılı çocuklar oluyor? Bu fark nerden kaynaklıyor ? Yapısal değil bence ne olabilir okulu mu aldığı eğitim mi ailesi mi yetiştirilme tarzı mı?

Bu soru gece gece niye aklıma geldi acaba canım sıkkın aslında biraz kafa dağıtmak amaçlı girdim ama baya baya bilimsel bi yazı yazdım galiba :))
Neyse eğer hepsini okuyabildiyseniz yorumlarınızı bekliyoruum
 
ama dokunma aman dusersin aman cisss dersen onun yapabilecegi herseyi sen beceremezsin ben yapayim dersen pasif bir cicuk tam tersi harekette ise tam tersi cocuk.
 
Bence genetik olabilir çünkü çevremde pasif insanların çocuklarıda pasif oluyor misal ben daha pasif eşim daha hareketli bu yuzden benim kız iki grubun tam ortasında sürekli miz miz ve ağlak bir o kadar akıllı Maasallah istediğini yaptırana kadar yalandan ağlıyor birde yapiyormuyuz diye tek gözünü açıp bize bakıyor şimdi ki nesil adamın aklını alıyor zor yani ikiside çok pasif olanı da çok uyanık olanida
 
Oğlum girişken, arkadaş canlısı, anlatılanları hemen kavrayıp öğrenen bir çocuk. Kızım ise ona göre daha çekingen, toplum içinde utanan ve daha yavaş öğrenen bir çocuk.

İkisini de ben yetiştiriyorum ama aralarında fark var. Bunu aşmak için var gücümle çaba gösteriyorum. Büyük ilerleme kaydediyoruz.

Sanırım doğuştan gelen bir durum. Ama çocuğun huyu bu diyip geçmemeli, gerekirse yardım alınıp sorunların üzerine gidilmeli.
 
Bence genetik benim kız iki grubun tam ortasında sürekli miz miz ve ağlak bir o kadar akıllı Maasallah istediğini yaptırana kadar yalandan ağlıyor birde yapiyormuyuz diye tek gözünü açıp bize bakıyor şimdi ki nesil adamın aklını alıyor zor yani ikiside çok pasif olanı da çok uyanık olanida
senin konunu hatirliyorum. kizin nasil oldu? insallah jersey yolundadir. dr a gidebildiniz mi?
 
Oğlum girişken, arkadaş canlısı, anlatılanları hemen kavrayıp öğrenen bir çocuk. Kızım ise ona göre daha çekingen, toplum içinde utanan ve daha yavaş öğrenen bir çocuk.

İkisini de ben yetiştiriyorum ama aralarında fark var. Bunu aşmak için var gücümle çaba gösteriyorum. Büyük ilerleme kaydediyoruz.

Sanırım doğuştan gelen bir durum. Ama çocuğun huyu bu diyip geçmemeli, gerekirse yardım alınıp sorunların üzerine gidilmeli.
Mutlaka ilerleme kaydedilir diye düşünüyorum çevresel şartlarda çok etkili ve tabi bilinçli bir aile sadece anneyle de olmaz genel manada söylüyorum
 
Birince kizimda hic dokunmuyordum. Bir gun kotu yapar, ikinci gun dogru yapar diye eli hemen herseye yatkin massallah.. Ikinci kizimda ablasina erismek icin, evden ne kadar erken ciksaz kar diye cok yardim ediyorum.. Farkin dayim benim hatim, ana okulunda nasil yapacak diye dusunuyorum :KK48:
 
Doğan Cüceloglu'nun bir cümlesi var.Sanirim şöyleydi:"Çocuğunuza ilişkiniz, çiftçinin bitkisiyle olan ilişkisi gibi olsun , hiçbir çiftçi elma ağacına armut ağacının ıhtiyacı olan bakımı yapmaz" gibi...Cocugunun kapasitesini zorlamadan , sevgiyle ,saygıyla ve bizler yani aileler iyi örnekler olarak güzel davranan çocuklar yetistirebiliriz.Sonucta çocuklar hayatlarının provasını ailede yaparlar..
 
Ayni anne babadan dogan kardeslerde bile fark gorulebilir. buyuk / kucuk kardes, kiz erkek vb .

Cocugu iyi yetistirmek demek kucuk yaslarda eline telefon, tablet vermek degildir. Sonra cocugum cok bilmis , cok girisken her seyi yapabiliyor/biliyor. Hayir aksine simarik , doyumsuz cocuklar yetisiyor.Ben 10 yasinda araba kullanan cocuk bile gordum.

Bence hayvan ve doga sevgisi asilanmali bir cocuga , cocuk agresif davranislar sergilememeli, gerektiginde bir pedagogdan yardim alabilmeli. Ayni anda buyuklerinden siddet gormemeli , buyuklerine / kucuklerine saygi duymali , sevgiyle buyumeli. Akademik basari sonra gelir.
 
Çocuk yetiştimek çok derin bir konu.
Anne karnına düştüğü andan itibaren bir karakteri olduğuna inanıyorum bebeklerin, çünkü doğduğunda kendine has karakteristik özellikleri vardı bebeğimin.
Bu sebeple ailelerin yapabileceği şeyler sınırlı fakat, çocuk yetiştirmek yerine geliştirmek deyimi daha doğru.
Biz onlara ancak yoldaşlık edebiliriz.
Ne önünü kesmemiz gerekir ne de arkasından iteklememiz.
Doğduğu andan itibaren sevdiği ve yetenekli olduğu şeyleri bulmaya yönelik çalışmalar yaparsak, hem daha mutlu hem de daha özgüvenli bireyler olurlar.
 
Ha bir de sımarık cocuklarin ilerde buraz büyüyünce arkadaşlarini ezen hafif tiki :süslü::KK73::cool:tarzi modelleri geliyor bu tipler de cok sevimli oluyor gerci bunlar nasil yetistiriliyor ya da cocuk biraz büyünce cevresinden görüp kendi mi bu seçimi yapiyor?
 
Bence genetik olabilir çünkü çevremde pasif insanların çocuklarıda pasif oluyor misal ben daha pasif eşim daha hareketli bu yuzden benim kız iki grubun tam ortasında sürekli miz miz ve ağlak bir o kadar akıllı Maasallah istediğini yaptırana kadar yalandan ağlıyor birde yapiyormuyuz diye tek gözünü açıp bize bakıyor şimdi ki nesil adamın aklını alıyor zor yani ikiside çok pasif olanı da çok uyanık olanida
Himm evet bu da secenekler arasinda peki sizin pasif olmanizda ne gibi etkiler var hic dusundunuz mu ozel degilse tabii
 
Kızlar sorum biraz geleceğe dönük olabilir ama ben merak ediyorum . Çevremde görüyorum bazı çocuklar büyüklerden bile akıllı açıkgöz ve aynı zamanda çok sevimliler :anne::emir_bebek:özellikle kız çocukları. Bazı çocuklarda onlarla aynı yaşta olmalarına rağmen hiçbir şeyden habersiz annesinin eteğini bırakmayan sürekli mızmızlanan ve tabiri caizse biraz pasif çocuklar. Bu benim yaptığım gözlemler sonucu ortaya çıkardığım sonuçlar. Merak ediyorum aynı yaş grubunda olmalarına rağmen nasıl arslarında bu kadar fark olabiliyor ? İlk başta bahsettiğim grup ilerde de kendi ayakları üzerinde durabilen erken yaşta hayata atılan genelde utanma sorunu olmayan yani hayatta başarılı çocuklar oluyor? Bu fark nerden kaynaklıyor ? Yapısal değil bence ne olabilir okulu mu aldığı eğitim mi ailesi mi yetiştirilme tarzı mı?

Bu soru gece gece niye aklıma geldi acaba canım sıkkın aslında biraz kafa dağıtmak amaçlı girdim ama baya baya bilimsel bi yazı yazdım galiba :))
Neyse eğer hepsini okuyabildiyseniz yorumlarınızı bekliyoruum
Henüz bir çocuğum yok hayırlısıyla doğacak inşallah 2 ayımız kaldı. Benim fikrim şöyle. O pasif çocukların öz güven eksikliği var. Kendi küçük kuzenimden biliyorum. Annesi çok baskıcı oyun yaşındaki çocuğa sırf otorite kurmak için evde oturacaksın çıkmayacaksın diye direten birisi. Annesinden aşırı korkuyor çocuk. Babası ise aşırı derece şımartıyor ne dese yapıyor aslan oğlum bir tane oğlum var tarzında. Haliyle çocuk şımarık, annesinin eteğinde, yoktan anlamayan, pasif bir çocuk oldu tıpkı tarif ettiğiniz gibi. Bir anne ve babanın evladı üzerinde elbette otoritesi olmalı. Ama ezici bir biçimde asla değil. Çocuğun öz güvenini zedeleyici şekilde otorite kurmaya çalışmak çocuğu toplumdan soyutlaştırır. Otorite nasıl olur? Yapılmaması gereken bir hareketi çocuğun anlayabileceği şekilde anlatırsın. Suç işlediği takdirde cezasının ne olacağını söylersin. Çocuk bu ilk seferde dediğini yapacak değil hatalar yapa yapa anlayıp büyüyecek. Hata yaptığında bağırıp korkutmak yerine uygun bir yolla cezalandırılabilir mesela ''10 dk yatağında otur ve yaptığın hareketi iyice düşün'' demek gibi.
 
Henüz bir çocuğum yok hayırlısıyla doğacak inşallah 2 ayımız kaldı. Benim fikrim şöyle. O pasif çocukların öz güven eksikliği var. Kendi küçük kuzenimden biliyorum. Annesi çok baskıcı oyun yaşındaki çocuğa sırf otorite kurmak için evde oturacaksın çıkmayacaksın diye direten birisi. Annesinden aşırı korkuyor çocuk. Babası ise aşırı derece şımartıyor ne dese yapıyor aslan oğlum bir tane oğlum var tarzında. Haliyle çocuk şımarık, annesinin eteğinde, yoktan anlamayan, pasif bir çocuk oldu tıpkı tarif ettiğiniz gibi. Bir anne ve babanın evladı üzerinde elbette otoritesi olmalı. Ama ezici bir biçimde asla değil. Çocuğun öz güvenini zedeleyici şekilde otorite kurmaya çalışmak çocuğu toplumdan soyutlaştırır. Otorite nasıl olur? Yapılmaması gereken bir hareketi çocuğun anlayabileceği şekilde anlatırsın. Suç işlediği takdirde cezasının ne olacağını söylersin. Çocuk bu ilk seferde dediğini yapacak değil hatalar yapa yapa anlayıp büyüyecek. Hata yaptığında bağırıp korkutmak yerine uygun bir yolla cezalandırılabilir mesela ''10 dk yatağında otur ve yaptığın hareketi iyice düşün'' demek gibi.
Ne güzel !Insallah saglikli bir bebeginiz olur :))
 
Himm evet bu da secenekler arasinda peki sizin pasif olmanizda ne gibi etkiler var hic dusundunuz mu ozel degilse tabii
Pasiflikten kastım eşime göre daha sakin sessiz biriyim bu yönümü seviyorum yoksa insan ilişkilerim iyidir eşim işi gereği çok aktif ve bir sürü değişik insanla muhatap oluyor ben ev hanimiyim haliyle daha pasif oluyorum
 
Pasiflikten kastım eşime göre daha sakin sessiz biriyim bu yönümü seviyorum yoksa insan ilişkilerim iyidir eşim işi gereği çok aktif ve bir sürü değişik insanla muhatap oluyor ben ev hanimiyim haliyle daha pasif oluyorum
sessiz sakin olmanız sizin tercihiniz anladığım kadarıyla benim pasiflikten kastım daha farklıydı.
 
Back
X