Çocuk ve çalışmak

Merhaba arkadaşlar,

Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.

Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)

Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.

Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?

Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?

Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+

Bütün dünyada kadınlar hem çocuk büyütüyor hem de mesleğini yapıyor. Demek ki yapılabiliyor

Bu sizin hayat görüşünüzle ilgili bir şey. Nasıl bir ev düzeni istiyorsunuz?
Ben çalışıyorum. Evimizde yardımcı ablamız var. Oğlum kreşe gidiyor. 2. Çocuk istiyorum bu aralar. Evde yardımcınız olursa düzeniniz çok etkilenmez. Ama evde olayım çocuklarımın hiçbir anını kaçırmayayım onları ben yetiştireyim gibi düşünceleriniz varsa evde olmak daha iyi

Gunesim010 .!.:

Merhaba arkadaşlar,

Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.

Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)

Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.

Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?

Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?

Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+

Genişletmek için tıkla...

Çocuğum çok zordu daha ufakken gerçi hala ufak ama -9aylık- ben hariç kimsede durmadığından işimi bırakmak zorunda kaldım. Şimdilerde yeniden sektöre girme peşindeyim ama tam cesaret edemiyorum. Çünkü hala bana düşkün bir bebek. Sadece anneannesinde onca saat durabilir ama o da çalışıyor ve kanser tedavisi görüyor. Bu durumun psikolojik açıdan çok yıpratıcı olduğunu söyleyebilirim. Hiçbir işe yaramıyormuş gibi hissediyorum hala. Çevrem de bazen emeklerin boşa gitti diyor ama çok umursamıyorum o kısmı. Mümkünse çalışma hayatınızı bırakmayın. Çocuk, evlilik ve evin sorumlulukları altında eziliyor insan. Anlıyor ki meğer iş yerinde kafa dinleyebilirmiş.

succulentaski .!.:

Bu sizin hayat görüşünüzle ilgili bir şey. Nasıl bir ev düzeni istiyorsunuz?
Ben çalışıyorum. Evimizde yardımcı ablamız var. Oğlum kreşe gidiyor. 2. Çocuk istiyorum bu aralar. Evde yardımcınız olursa düzeniniz çok etkilenmez. Ama evde olayım çocuklarımın hiçbir anını kaçırmayayım onları ben yetiştireyim gibi düşünceleriniz varsa evde olmak daha iyi

Genişletmek için tıkla...

Kalbim klasik ev duzeni yanında. Mantığim ve strateji yönden iş hayatımı da düşünüyorum. Çok arada kaldım.

Kendime de güveniyorum. Bir kaç sene sonra yine mücadele edip istediğim yere gelebilirim Allahın izni ile.

Şimdi de kreş, bakıcı vs imkanlar var ama sıcak bakmıyorum.

İnsan psikolojisine de yatkınım. Benim evde olmam eşim ve benim aramı nasıl etkiler diye de düşünüyorum. O 'cool' tarafım çok arka planda olacak endişem de var.

ebbs .!.:

Çocuğum çok zordu daha ufakken gerçi hala ufak ama -9aylık- ben hariç kimsede durmadığından işimi bırakmak zorunda kaldım. Şimdilerde yeniden sektöre girme peşindeyim ama tam cesaret edemiyorum. Çünkü hala bana düşkün bir bebek. Sadece anneannesinde onca saat durabilir ama o da çalışıyor ve kanser tedavisi görüyor. Bu durumun psikolojik açıdan çok yıpratıcı olduğunu söyleyebilirim. Hiçbir işe yaramıyormuş gibi hissediyorum hala. Çevrem de bazen emeklerin boşa gitti diyor ama çok umursamıyorum o kısmı. Mümkünse çalışma hayatınızı bırakmayın. Çocuk, evlilik ve evin sorumlulukları altında eziliyor insan. Anlıyor ki meğer iş yerinde kafa dinleyebilirmiş.

Genişletmek için tıkla...

Yorumun için teşekkür ederim. Allah kolaylık versin.

Kalbim klasik ev duzeni yanında. Mantığim ve strateji yönden iş hayatımı da düşünüyorum. Çok arada kaldım.

Kendime de güveniyorum. Bir kaç sene sonra yine mücadele edip istediğim yere gelebilirim Allahın izni ile.

Şimdi de kreş, bakıcı vs imkanlar var ama sıcak bakmıyorum.

İnsan psikolojisine de yatkınım. Benim evde olmam eşim ve benim aramı nasıl etkiler diye de düşünüyorum. O 'cool' tarafım çok arka planda olacak endişem de var.

Gunesim010 .!.:

Merhaba arkadaşlar,

Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.

Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)

Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.

Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?

Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?

Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+

Genişletmek için tıkla...

Yani yanlış anlamayında yüksek eğitimli 30+ yaşta bir kadın olarak çocuk olunca toptan bırakmayı düşünmek hiçte eğitimli birinin yapacağı iş değil. Milyonlarca kadın nasıl yapıyosa sizde öyle yapacaksınız, 2-3 sene ara versem demenizi anlarımda direk işi gücü bıraksam mı demeniz çok abes gerçekten.

janemarple .!.:

Bütün dünyada kadınlar hem çocuk büyütüyor hem de mesleğini yapıyor. Demek ki yapılabiliyor

Genişletmek için tıkla...

Konu yapabilmek değil. Ne şekilde yapmak istemek. Çocuğumun eğitimini, gelişimini 'dışarıya' emanet etmek istemiyorum

Gunesim010 .!.:

Yorumun için teşekkür ederim. Allah kolaylık versin.

Kalbim klasik ev duzeni yanında. Mantığim ve strateji yönden iş hayatımı da düşünüyorum. Çok arada kaldım.

Kendime de güveniyorum. Bir kaç sene sonra yine mücadele edip istediğim yere gelebilirim Allahın izni ile.

Şimdi de kreş, bakıcı vs imkanlar var ama sıcak bakmıyorum.

İnsan psikolojisine de yatkınım. Benim evde olmam eşim ve benim aramı nasıl etkiler diye de düşünüyorum. O 'cool' tarafım çok arka planda olacak endişem de var.

Genişletmek için tıkla...

Çok deli dolu, bir anda her şeyi yapabilen bir insandım anne olmadan önce. Eşimle dinamiğimiz daha farklıydı. Sanırım anne olunca bir durağanlık geldi. Tabii herkeste aynı olacak değil ama bende durumlar böyle. Eşimle daha sık tartışır olduk bu dönemde yine ama şükür çözebiliyoruz. Elinden geldiği kadar yardımcı oluyor ama ben eski ben değilim sanırım

Gunesim010 .!.:

Konu yapabilmek değil. Ne şekilde yapmak istemek. Çocuğumun eğitimini, gelişimini 'dışarıya' emanet etmek istemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Bebeğim 6 aylık. 3 aylıkken 1 yıl ücretsiz izin almıştım yani Allah nasip ederse 15 aylıkken işe başlayacağım. Ne yalan söyleyeyim evde bebekle olmak çok güzel çok tatlı ama aşırı yorucu. Üstelik gerçekten sen sen olmaktan çıkıyorsun evde, çalışmaya alıştığın için. Şu an bile 1 2 saatliğine anneme emanet edince özlüyorum bebegimi doğru, gerçekten bırakmak çok zor ama bazen de düşünüyorum işe başlasaydım mental olarak daha mı iyi olurdum diye. Tamamen evde olup bebeğe odaklanmak çok zor üstelik öyle hayal ettiğiniz gibi devamlı bir eğitim etkinlik harika kaliteli zaman geçirme durumu da olmuyor. Tabii ki yine başa dönsem yine ücretsiz izin alırdım ama bu evde olmanın zorluğunu değiştirmiyor

Merhaba ben de dediğiniz gibi çalışmayı seven, kendimi hep çalışan, ayakları üstünde duran biri olarak görmek isteyen biriyim. Şu an bir yaşında bebeğim var, ücretsiz izindeyim 2 yaşına kadar. Evde olmak, sadece anne rolü üstlenmek insanı bir yerden sonra yoruyor. Kısa bir süre işe dönmem gerekti bir ay kadar tayin işlerim için, o arada daha çok yoruldum ama inanın daha mutluydum. Maaşımın olmasına o kadar alışmışım ki mesela şu an beni kötü hissettiriyor bu durum maddi sıkıntımız olmasa da. Bir yandan da bebeğim bakıcı ile büyümesin istiyorum. Yeğenim bakıcı ile şu an o da 11 aylık, ablam işe 3 aylıkken döndü ve zorlanıyor. Herkesin aile yapısı farklı, benim işimin kaldığı yerden devam edeceğinin garantisi de olduğu için rahatım ama siz özel sektörde emeklerinizin eriyeceği düşüncesindeyseniz bence iyi bir bakıcı bularak iş hayatına dönebilirsiniz.

Prenses bella .!.:

Yani yanlış anlamayında yüksek eğitimli 30+ yaşta bir kadın olarak çocuk olunca toptan bırakmayı düşünmek hiçte eğitimli birinin yapacağı iş değil. Milyonlarca kadın nasıl yapıyosa sizde öyle yapacaksınız, 2-3 sene ara versem demenizi anlarımda direk işi gücü bıraksam mı demeniz çok abes gerçekten.

Genişletmek için tıkla...

Neden böyle düşünüyorsunuz? Eğitimli demek illa başkası için çalışmakmı demek?
Etrafınıza bakın. Kadınlar tükenmiş halde. Her sorumluluğu taşıyorlar, gözlerindeki ışık enerji sönmuş. Cocuklar orda burda.

Feminin/ dişil enerjiden çıkmış durumda kadınlarımız.

Hamile kalmadan dusunulmesi gereken şeyler bunlar

Gunesim010 .!.:

Merhaba arkadaşlar,

Bu sene ilk defa anne olacağım, Allahın izni ile. Bu zamana kadar full eğitimime odaklandım ve güzel, yüksek seviyede bir mesleğim var, çok şükür.

Bundan sonrasını düşünüyorum. Eğer çalısmaya devam edersem bu benim çocuğumu ve ev düzenimi etkiler. (Hamileyim diye bir müddet şu an izin aldım)

Eğer işimi bırakırsam emeklerim 'boşa' gidecekmiş gibi ve ben hiç bir şekilde 'kendime ait' bir meşkulatım olmayacak, ve buda tabiki evdeki dinamiği etkiler.

Benimle aynı durumda olanlar var mı? Bu konuda tecrübesi olan ve tavsiye edebilen var mı?

Bu konu çoçuk sayısını da etkiliyor. Bir yandan hayalim büyük bir aile olabilmek. Diğer yandan kendimi artık saymamak ve sadece anne rolünde olmayı taşıyabilirmiyim?

Yüksek lisans yurt dışı eğitimliyim. 30+

Genişletmek için tıkla...

Kadınların ortak problemi malesef ki. Ama hem çocuk yapıp hem çalışan bir sürü insna var. Zaten belli süre izinli oluyorsun sonda bakıcı kreş vs büyüyor çocuk ama derseniz ki ben çocuğumun her anına eşlik etmek istiyorum bakıcı vs istemem o zaman tabi ara vermeniz gerekecektir

merymeryg .!.:

Bebeğim 6 aylık. 3 aylıkken 1 yıl ücretsiz izin almıştım yani Allah nasip ederse 15 aylıkken işe başlayacağım. Ne yalan söyleyeyim evde bebekle olmak çok güzel çok tatlı ama aşırı yorucu. Üstelik gerçekten sen sen olmaktan çıkıyorsun evde, çalışmaya alıştığın için. Şu an bile 1 2 saatliğine anneme emanet edince özlüyorum bebegimi doğru, gerçekten bırakmak çok zor ama bazen de düşünüyorum işe başlasaydım mental olarak daha mı iyi olurdum diye. Tamamen evde olup bebeğe odaklanmak çok zor üstelik öyle hayal ettiğiniz gibi devamlı bir eğitim etkinlik harika kaliteli zaman geçirme durumu da olmuyor. Tabii ki yine başa dönsem yine ücretsiz izin alırdım ama bu evde olmanın zorluğunu değiştirmiyor

Genişletmek için tıkla...

Bende sanırım aynısını yapacağım. Ve sana inanıyorum. Para herzaman kazanılır. Ama çocuğuna verdiğini senden başka kimse sunamaz.

Ben 33 yaşında anne oldum, zaten mesleğimde belirli bir tecrübeye sahiptim. Ücretsiz iznimi kullandım ve ise dönüş yaklaşınca bebeğimi bırakamayacağıma karar verdim, ayrildim. 1.5 yılın sonunda ise döndüm ama keşke 3 yaşına kadar çok bekleseydim diye hep pişmanlığım var.

Böyle durumlarda sizin karakteriniz, maddi imkanlariniz vs çok önemli. Eğer evde yapamam yada maddi olarak çok zorlanırız diyorsaniz ücretsiz izinden sonra bakıcı desteği ile buyutursunuz çocuğunuzu. Sağlıkla kucağıniza alın inşallah

Solarisss .!.:

Hamile kalmadan dusunulmesi gereken şeyler bunlar

Genişletmek için tıkla...

Çok basit bir cevap. Bazen hayatta başa gelen şeyler oluyor ve ozaman ona göre hareket etmek gerekiyor. Hamile kalmadan düşünseydim yine aynı düşüncelere sahip olacaktım.

Gunesim010 .!.:

Kalbim klasik ev duzeni yanında. Mantığim ve strateji yönden iş hayatımı da düşünüyorum. Çok arada kaldım.

Kendime de güveniyorum. Bir kaç sene sonra yine mücadele edip istediğim yere gelebilirim Allahın izni ile.

Şimdi de kreş, bakıcı vs imkanlar var ama sıcak bakmıyorum.

İnsan psikolojisine de yatkınım. Benim evde olmam eşim ve benim aramı nasıl etkiler diye de düşünüyorum. O 'cool' tarafım çok arka planda olacak endişem de var.

Genişletmek için tıkla...

Ben açıkçası evde olmayı falan seviyorum ama çalışmadığım dönemlerde kendimi hayattan kopuk ve asosyal görüyorum. Zaten çalışmayan hiç arkadaşım yok. Konu komşum yok. Ailem farklı şehirde. Benim hiç çalışmayan kadın ortamım olmadı. Sudan çıkmış balık gibi oluyorum evde. Ev işi desen boğuyor. Evde olunca düzenli pazar alışverişi yemek vs yükü bende oluyor. Şu an eşimle bölüşüyoruz. Sevdiğim işler değil. Kendimi tanıyorum. O yüzden bırakamam işi.
Bilmiyorum doğum izninde daha iyi anlarsınız kendinizi.

birmuhendisanne .!.:

Ben 33 yaşında anne oldum, zaten mesleğimde belirli bir tecrübeye sahiptim. Ücretsiz iznimi kullandım ve ise dönüş yaklaşınca bebeğimi bırakamayacağıma karar verdim, ayrildim. 1.5 yılın sonunda ise döndüm ama keşke 3 yaşına kadar çok bekleseydim diye hep pişmanlığım var.

Böyle durumlarda sizin karakteriniz, maddi imkanlariniz vs çok önemli. Eğer evde yapamam yada maddi olarak çok zorlanırız diyorsaniz ücretsiz izinden sonra bakıcı desteği ile buyutursunuz çocuğunuzu. Sağlıkla kucağıniza alın inşallah

Genişletmek için tıkla...

Yorumum için teşekkür ederim. Maddi yandan sıkıntı olmaz. Olsa bile yetinirim sorun değil. Evde yapamam düşüncesi bana çok bencil geliyor. 1/2/3 sene çocuğuma odaklanmam sanki boynumun borcu ve en ust odak noktası gibi hissediyorum.

Diplomalarım var. Baştan başlarım, yine başlarım eğer istiyorsam. O yönden içim rahat..

Biraz bir korkum endişem var haliyle. Sıkılır, bunalırmıyım. Kendimi nasıl hissederim. Eşim ve aramı nasıl etkiler. Bunlar var kafamda

Gunesim010 .!.:

Konu yapabilmek değil. Ne şekilde yapmak istemek. Çocuğumun eğitimini, gelişimini 'dışarıya' emanet etmek istemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben de onu söylüyorum, milyonlarca kadın çalışarak çocuk büyütüyor onların çocukları gelişimsiz eğitimsiz mi büyüyor hayır. Demek ki yapılabiliyor. Ha sizin o milyonlarca kadından farklı özel durumlarınız varsa bilemem