Çocuk sahibi olmaktaki motivasyonunuz nedir?

Tabiki allah kısmet etti ve oldu.
Hayırlısı olsun inşallah.
2 hafta sonra kucağıma alıcam.
Heyecan ve merak var .
Allah bilir kesin evde son gece uyuyamam .
heyecandan.
Elimden geldiği kadar ilk başlangıçtan onun büyüyüp yetişmesinde
Ne gerekirse yapacağım.
kendime güveniyorum..
her türlü fedakarlığa hazırım.
🥰😍🙂 şuanda bile hareket halinde tekmeliyo . 😄
Ya şu güzel mesajı bile beğenmemişler aklım hayalim almıyor. Allah sağlıkla kucağınıza almayı, mutlulukla büyütmeyi nasip etsin. 🌹

İnsan seviyoruz, insan. Onun için çocuk yapıyoruz.
 
Aysenimi iyi de sen de deli gibi hamile kalmaya çalışıyordun haha
O kadar mutsuz, yalnız,deger görmeyen biriki başlarının mutluluğuna, umuduna bile tahammülü olmayan bir zavallı ya başka bir açıklaması yok.
Yalnız başına ölüp gitsin şu dünyadan. Yeni doğacak çocuklar değil ama kendisi tamamıyla fazlalık.
 
Ulkenin ve dunyanin hali ortada. Ekonomik sikintilar, her gun her yerden duydugumuz akil almaz olaylar. Merak ediyorum cocuk sahibi olmaktaki motivasyonunuz nedir? Hic korkmuyor musunuz dunyaya gelecek olan canliya guzel bir gelecek sunamamaktan? Cocugum yok ve cocuk sahibi olmayi da istemiyorum bu gibi dusuncelerden dolayi. Sizlerin fikirlerini merak ettim.
Bu dünya ne savaşlar ne katliamlar,ne yıkımlar, ne kitliklar ,ne hastalıklar gördü oturup tarihin tozlu sayfalarını karistirirsaniz , görürsünüz.Bizden öncekiler aynı kaygida olsaydı ATATÜRK dogmazdı.Şu an teknoloji olduğu için her olayı duyup biliyoruz eskiden de çok vardı ama iletişim bu kadar hızlı değildi...Sorun doğurmak değil , evlatları güzel yetiştirmek......
 
Bu dünyaya cocuk getirmek konusunda ben de cok endişeliyim. Ama bu çevreden çok kendimle ilgili. Dünya hep kötü bir yerdi. Biz küçükken de cocuk kaçırılıyorlardı. Biz kucukken de aile içinde saçma sapan ilişkiler sapıklar vardı. Ama biz büyüdüğümüz mahallede yoksa eger bilmiyorduk. Ve kadınlar susuyordu, şimdi ses çıkartıyoruz. Çocuk yapmak da çoook büyük bir karar ve hormonlarla bir anda yapılacak bir şey değil bence. Kişinin kendi gelişimini tamamlamasıyla da alakalı, olgunluğu ile. Ben bile hala duygularımı öfkemi kontrol edemiyorum, yanlış konuşmalar kötü tepkiler veriyorum bazen. Sonra diyorum ki çocuğum olunca bunları nasıl öğretebilirim ki ona? Ayrıca maddi olarak vazgeçmek zorunda olacağım seyler var. Senede 5 değil de 3 tatil yapmak. Ya da gitmek istediğim ülkeler vs. yani yasayamadıklarım için çocuğumu suclamak istemiyorum. Bazen de işte o hormonların devreye girdiği anlar oluyor sanırım gerçekten bir çocuğum olsun istiyorum. sonra bunları düşünüp dogru zamanın olmadıgına karar veriyorum.
 
Terapistime ben bu konuyu sormuştum 2.çocuk için çok kararsızım diye demişti ki iyilik için çabalayan insanların dünyaya iyi nesiller bırakabilmek, dünyayı daha yaşanılır kılmak için doğurup özveriyle yetiştirmemizin gerektiğini söylemişti.
 
Ulkenin ve dunyanin hali ortada. Ekonomik sikintilar, her gun her yerden duydugumuz akil almaz olaylar. Merak ediyorum cocuk sahibi olmaktaki motivasyonunuz nedir? Hic korkmuyor musunuz dunyaya gelecek olan canliya guzel bir gelecek sunamamaktan? Cocugum yok ve cocuk sahibi olmayi da istemiyorum bu gibi dusuncelerden dolayi. Sizlerin fikirlerini merak ettim.

47 yaşındayım, çocuğum yok, iyi ki doğurmamışım diyeceklerim bu kadar .....
 
Ulkenin ve dunyanin hali ortada. Ekonomik sikintilar, her gun her yerden duydugumuz akil almaz olaylar. Merak ediyorum cocuk sahibi olmaktaki motivasyonunuz nedir? Hic korkmuyor musunuz dunyaya gelecek olan canliya guzel bir gelecek sunamamaktan? Cocugum yok ve cocuk sahibi olmayi da istemiyorum bu gibi dusuncelerden dolayi. Sizlerin fikirlerini merak ettim.
15 aylık oğlum var ve onun için o kadar korkuyorum ki onu çok seviyorum ama böyle bir dünyaya getirerek hata mı ettim diyorum bazen
 
Ben motivasyon falan bilmem istedik rabbim verdi.

Allah isteyen herkese versin.

Anne baba olarak onu en iyi şekilde yetiştirme derdine düştük.

O yokken odasını karıştırdım , pc geçmişine de baktım . (Bu hak mı bence hak kontrol için )

Olur anlatamaz , yanlış yola sapmasın.

Arkadaş ve ailelerini tanıdım vs. vs.

Gel gelelim şimdi yurt dışında anlatır dinler fikir ister.

Bazen uyar , bazen uymaz

Çocukları azarlayarak , korkutarak küstürmemek lazım.

Korkum var mı evet var , yetişkin bir birey ama anne babayız.

Gecenin bir körü yazar yurda dönüyorum

Gidince whatsapptan yaz derim.

Gitmediği halde gittim demez.

Her devirde sapığımız , manyağımız vardı.

Çok ama çok çoğaldılar.

Çocukların resmini boy boy sosyal medyaya koymaya karşıyım.

Sahşi fikrim .

Allah korktuklarımızla sınamasın inşallah .

Ben günlerdim işe gittiğim yolumu değiştirdim.

İnsan kalabalığından kaçan ben onlara karışmaya başladım.

Hoş duyanda duymaz, görende görmez oldu artık kötülükleri
 
açıkçası ben bu konuyu çok düşünüyorum. hormonlarım hadi artık dese de aklımda otutturamıyorum. sevmek sevilmek çok güzel evet, bir bebeğin annesi olmak harika bir duygu olmalı. ama beni çok korkutuyor. kendimden vermek, ilişkimden vermek, hayatımdan vermek, uykusuzluk sürekli stres korku, tedirginlik, dışarıdaki kötü ihtimallerle baş etmeye çalışmak vs.

bu sebeple çok uzun süre erteledim. hala net karar veremedim. bir de rahatına düşkün biriyim çok. benim için zor bir karar. ama bir gün istiyorum 🙏🙏
 
benim de hic yakin olmadigim bir dusunceydi cocuk düşüncesi çünkü cok sorumluluk sahibj biri oldugum söylenemez. cocuklari cok severim, misafir gelince bile buyuklerle oturmak yerine cocuklara oyun kurarim, calistigim islerde ya da gönüllü oldugum projeler hep cocuklar üzerinedir. cocuklar da bana bayilir, benim prenses gibi oldugum resimleri cizip verirler - ben de saklarim. koleksiyonum var:) yani olsam on numara bir anne olurum.
ama 7/24 anne olmak, kendine zaman ayiramamak, onu dusunmeden bir plan bile yapamamak falan beni korkutuyor. bir de dogurdugunun neye benzeyeceginin garantisi yok..mesela nese sacan, hep gulen, pozitif karakterde bir cocugum olacagini bilsem hemen bugun doğurayim. ama ne cocuklar biliyorum esim dostumdan arkadasimdan. cocuk memnuniyetsizlik abidesi olarak doguyor. dogdugundan ilkokula kadar mizmiz, ağlak.
iyy allah korusun ya benim bahtima böyle bir cocuk çıkarsa? bazi tanidiklarim var mesela miyminti, negatif. bence icten geliyor insanin miymintiligi. ya da bir eski sevgilim vardi. ailesi bir yaz karavan tutmus cocuklarla iki aile egeyi gezelim diye. benim gerizekali "hüü kaydirakli havuz isterim, hüü nefret ediyorum otobusten" diye ailesinin keyfinin icine etmis, iade etmisler karavani.
yani ne bileyim, boyle uyumsuz bir cocugum olmasindan korkuyorum. bir de atsan atilmaz satsan satilmaz.
kocani begenmesen tek celseye bakar bosarsin. dostunu begenmesen konusmazsin, ailen kötü olsa gücünü toplayip bir vakit ayılabilirsin. ama cocuk ömürlük bir sorumluluk. ömür boyu miyminti- kavgaci- uyumsuz bir çocuğun annesi olabilirsin.
ben böyle konularda yetistirme biciminden ziyade mizaca inanıyorum. ben 3 yasimda neysem simdi de oyum. daha kucucuk cocukken bile hayata pozitif tarafindan bakardim. mesela bir kere mahalleye donme dolapci gelmisti. annem oyle seyleri tehlikeli bulur izin vermez
.o yuzden "param yok" der gecerdi. cok net hatırlıyorum ben binemedim diye aglamak yerine adam gittikten sonra arkasindan bakıp "olsun, yine gelir zaten. o zamana kadar bozukluklari biriktiririm ben veririm" demistim daha ilkokula bile gitmiyordum:)
yani mizac isi sans işi.
bu arada 33 yasindayim kucuk de degilim:)
hala biyolojik saatim otmedi.
sadece simdi hayatimda kucuk cocuklarla çalışmayi secmis, bin cocuk sarkisini gitarla calabilecek, is yerinde alt değiştiren, ilkyardim bilen, sorumluluğu ona devredebilecegim, cocugu alip daga tepeye cikacak biriyle beraberim. biraz da ona guvendim iki tane dogururum sözü verdim😂😂
ama allah korusun bir sebepten ayrilirsam falan sanmiyorum tum sorumluluğu anneye birakacak klasik bir adamdan dogurma cesareti gösterebilecegimi.
 
Ulkenin ve dunyanin hali ortada. Ekonomik sikintilar, her gun her yerden duydugumuz akil almaz olaylar. Merak ediyorum cocuk sahibi olmaktaki motivasyonunuz nedir? Hic korkmuyor musunuz dunyaya gelecek olan canliya guzel bir gelecek sunamamaktan? Cocugum yok ve cocuk sahibi olmayi da istemiyorum bu gibi dusuncelerden dolayi. Sizlerin fikirlerini merak ettim.
Korkuyorum ama yapacak bir şey yok ben çocuk istiyorum güzel bir gelecek sunacağımıda düşünüyorum
 
Oda bebek istiyor ben çözdüm onun karın ağrısını.Istiyor ama dile getiremiyor linçlenir diye bir kez konuda konuşurken itiraf edicek gibi oldu ame etmedi.Yoksa niye hep atlasin bebekli konulara o üremiyor ya kimse üremesin istiyor. Zaten korunmuyorda.Bu hareketlerinden benim çıkardıgim anlam bu. 🙄
iki uc kere hamile kaldi zaten (ikisini siteye yazdi ucuncusunu dediklerinden ben cikardim) hatta biri bu sene.
hepsinden kürtaj oldu.
o seye sasiriyordu. "bu kadar aktif birlikteligim var neden daha sık hamile kalamiyorum niye birkac yilda bir kaliyorum? bende bir sorun mu var?"
 
Hiç bir motivasyonum yoktu. Eşim çocuğumuzun olmasını çok istiyordu ve aileler. Hamile olduğumu öğrenmemle alışma sürecim zor oldu. Ama şimdi 16 aylık bir velet var, benim ellerimde şekillenmeyi bekliyor. İyi bir insan olmaya çalışıyorum, kimseye zarar vermemeye gayret ediyorum, belli bir gelirim var. Çocuğuma belki milyonluk evler arabalar bırakamayacağım ama şimdiden onun iyi bir eğitim alması, kendi ayakları üzerinde duran bir kadın olması için ne yapmam gerekiyoru düşünüyorum. Çocuk sahibi olmak için bir motivasyonum yoktu ama şu an yaşamak için bir motivasyonum var, dünyaları verseler değişmeyeceğim kızım.
 
X