hamileliğimin 9. ayına kadar çalıştım, bebeğimle birlikte çektim o stresli yorucu hayatı şimdi evimde kızımla birlikte zaman geçirmenin tadını çıkarıyorum, en az 2 yaşına kadar da böyle devam etmeyi düşünüyorum, mesleğim gereği şükürler olsun ki evden çalışma olanağım var, kızımı uyuttuğum zamanlarda hemen işimin başına geçiyorum, ne çocuktan vazgeçtim ne işimden yani, ama herkes aynı şartlarda değil çalışmak zorunda olan annelerimizin allah yardımcısı olsun, çalışmak bişeyler üretmek güzel, evde olmak kızımla ilgilenmek daha da güzel...
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuk mu, Kariyer mi?
- Konu Sahibi trisina
- Başlangıç Tarihi
- 11 Mart 2008
- 56.597
- 4.466
- 873
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
- 598
Çocuğum önceliklidir...
Kariyerim önceliklidir...
Her ikisini de beraber yürütebilirim...
Hem çalışıp , kariyer hedeflerine ulaşarak aynı zamanda mükemmel bir anne olunabileceği kanaatindeyim.Yeter ki istensin,imkanlar var olsun ve doğru hedefler konulsun.Çocuğun ilk 3 yılı konusunda hassalığım ayrı,orada biraz fedakarlık yapılabilirse iş konusunda gerisi sorunsuz halledilir.
Bu durumda her ikiside seçeneği seçmiş olmalıydım ankette ama seçmedim.
Zira seçeneklerden biri ''çocuğum önceliklidir '' olunca başka bir şey tıklamaya elim gitmedi
Kariyerim önceliklidir...
Her ikisini de beraber yürütebilirim...
Hem çalışıp , kariyer hedeflerine ulaşarak aynı zamanda mükemmel bir anne olunabileceği kanaatindeyim.Yeter ki istensin,imkanlar var olsun ve doğru hedefler konulsun.Çocuğun ilk 3 yılı konusunda hassalığım ayrı,orada biraz fedakarlık yapılabilirse iş konusunda gerisi sorunsuz halledilir.
Bu durumda her ikiside seçeneği seçmiş olmalıydım ankette ama seçmedim.
Zira seçeneklerden biri ''çocuğum önceliklidir '' olunca başka bir şey tıklamaya elim gitmedi
mumkunatı olsa ılk uc yıl calısmasam,sonra da karıyerıme devam edebılsem cok sevınırdım ama kızım 7 aylıkken calısmaya basladım.gırıs cıkıs saatlerım degısıyor gunden gune ama en azından haftasonum var dıyorum.En azından kayınvalıdem bakıyor gozum arkada kalmıyor.Gonul ısterdıkı tek maasla gecınebılelım ben de kızım okula baslayana kadar onunla olıyım
ben kendimi bildim bileli calisiyorum. daha lisedeyken baslamıstım, universitede sonrasında 10 yıldır ozel sektordeyım. Sirketimde oldukca iyi pozisyonda ve ilerisi de cok iyi olabilir. Bu yasıma kadar (32) cocugu kariyer icin erteledim, ama artık cok kopmak istemediğim icin hamile kalmak istedim. Isten ayrılmayı daha dogrusu ara vermeyi dusunmuyorum, daha dogrusu dusunemiorum. Cocugumla tum gun olacagım fikri cok guzel gelse de tum gun evde, ev isleri, anne ve kayınvalide, ev hanımı tanıdıklarla misafircilik oyunları beni eminim cok bunaltacaktır, cok alıskınım cunku sabah 8de cıkıp aksam 6 ya kadar calısmaya. O yuzden bebegimi buyutup kariyerime de devam edeceğim, hersey ona iyi bir gelecek hazırlamak icin.
Çalışan kadın kendine güvenir.iş yaşamı insana her konuda disiplin sağlar.ister asgari ücret alsın ister yüksek ücret alsın fark etmez kadının duruşu başkadır.en basitinden her gün güzel giyinir,kendine bakar, evden çıkar, başka insanlarla iletişim halinde olur,ev işleri konusunda pratikleşir,gerekirse eve temizlik için yardımcı çağırır,cebinde parası olduğundan eşi ona saygı duyar,toplum ona saygı duyar.tüketici,pasif gözüyle bakılmaz.böyle bir kadın çocuğunu da iyi şekilde yetiştirir.en iyi okul hangisi,en iyi doktor hangisi,en iyi kurs hangisi etraftan iş arkadaşlarından kolaylıkla öğrenir.evde oturan kadın genelde ev işlerini kendi yaptığından yorulur,sinirli olur.çocuk benimle ilgilen dedikçe “dur işim var” “orayı dağıtma” “burayı topla” gibi emir cümleleri kurarak çocuğu kendinden uzaklaştırır.çocuğu televizyona mahkum eder.saatlerce tv izleyen çocuklarda zeka geriliği oluştuğunu doktorlar söylesede elinden bir şey gelmez.kendine bakmaz hep aynı kıyafetleri giyer.ne makyaj yapar ne de sosyal hayatı olur.eşinin ona bakışı bile farklı olur.evden çıkmayan insanın kendine güveni günden güne azalır.insanlarla konuşmaya konuşmaya resmi ortamda nasıl davranacağını bilemez,adliyelik bir işi olduğundan kekeler,karakolluk bir işi olduğunda kekeler.çocuğunu iyi şekilde yetiştiremez çünkü içten içe kendini sevmez kendini değersiz hisseder.eşiyle en ufak tartışmada alttan almak zorundadır çünkü gidecek bir evi yoktur,maaşı yoktur,sosyal güvencesi yoktur.bu da kadını yaralar.bilir ki haklı da olsa susmalıdır.gücü eşine yetmediğinden tüm öfkesini çocuğundan çıkarır.bunu istemez ama genelde bu böyle olur.özetle bir insanın kendine yapacağı en büyük kötülük kendini dört duvar arasına hapsetmektir.bunun sebebi annelik olsa bile bu geçici bir süre olmalıdır.kadın 6 aydan sonra hemen işine dönmeli ya da iş bulmalıdır.
anne hangi durumda mutlu ise o dur bence doğru olan..aslında işte çalışıp sosyal hayata daha dönük olduğundan mutlu olan bir annenin kısa ama kaliteli geçirdiği vakit ,çalışmayı seven ama çocuk için işten ayrılan mutsuz bir annenin evde tüm gün çocukla geçirdiği vakitten daha iyidir. yani işin özü ne kadar ilgilenip zaman geçirdiğimiz değil , geçirdiğimiz zamanı nasıl değerlendirdiğimizdir önemli olan..
meslegime aşıgım ve bazen cok ozluyorum işimi ogrencilerimi ama başka bir aşk hatta 2 yıl arayla iki aşk dogdu hayatıma :) şimdi kızlarıma aşıgım
ben cocuklarım hani derler ya işin gucun arasında buyusun ´atadan cıksın´diyemeyenlerdenim.Cok seviyorum onlara bakmayı ve hayattaki en onemli gorevimin de annelik oldugunu dusunuyorum.once bu gorevimi yapmalıyım sonra iş guc kariyer :)
ben cocuklarım hani derler ya işin gucun arasında buyusun ´atadan cıksın´diyemeyenlerdenim.Cok seviyorum onlara bakmayı ve hayattaki en onemli gorevimin de annelik oldugunu dusunuyorum.once bu gorevimi yapmalıyım sonra iş guc kariyer :)
- 16 Ocak 2012
- 1.888
- 342
- 113
insan senelerce emek verdiği eğitimini aldığı mesleğini özlemez mi bende özlüyorum ama çocuklarımıda hiçbir şeye değişemem 21.5 aylık oğlum var 20 haftalıkta hamileyim onların her an yanlarında anneye benimde onlara ihtiyacım var oğlumu hastaneye giderken anneme bırakıyorum 1-2 saatte aylardır görmemişim gibi özlüyorum galiba ben hiçbir zaman işime dönemeyeceğim ben bebişlerimle mutluyum kim nasıl mutluysa öyle yaşasın 
- 31 Temmuz 2011
- 10.135
- 17.418
- 298
benim fikrim kesinlikle çocuktan yana. insan hayatının her döneminde kariyer yapma şansına sahip olabilir ama 10 yaşına gelen bi çocuk asla bir daha 1-2 veya 3 yaşına geri dönemez. çocuğun karakterini oluşturan süreç 1-5 yaş arası süredir en azından bu yaş aralığında annelerin bebekleri ile kalıp sevgi ile şefkat ile sağlıklı bi evlat yetiştirmeleri gerektiğini düşünüyorum tabi maddi durmu iyi olmayan ve çalışmak zorunda olan anneleri kayırıyorum.....
- 9 Eylül 2007
- 21.429
- 66.426
- 1.123
ben her ikisi de diyenlerdenim.. nitekim öyle de yaptım.. hem okudum, hem çalıştım hem de iyi bir anneyim.. sadece ihtiyaç için değil, çok çok zengin de olsam çalışırdım.. 7/24 başında olup hiçbir şekilde çocuğun kişiliğini geliştirmeye yönelik bir gayret içinde olmayan anneleri de biliyorum.. önemli olan ne kadar uzun değil, ne kadar kaliteli zaman geçirildiği.. çocuğun gelişimi, ona nasıl örnek olunduğuyla doğru orantılı..
Burada yazanların hiç birini yaşamadım diyen yalan söyler...Çoğuna katılıyorum.Belkide evde kalma süresi uzadıkça tamamına bile katılabililrim.O hale geliyor zamanla insn.
Oğlum 20 aylık ve ben evdeyim.Bu süreç içinde onunla elimden geldiğince ilgilendim.En az 3 yaşın kadar bakmayı düşünüyorum sonrasında kendi işimi kuracağım.Anne sevgisi dünyanın en kutsal şeyidir.Bebeğin zeka gelişiminde en üst seviyede anne ilgisi durur..Ancak erkenden işine dönmek zorunda olan annelerde keyfinden yapmaz bunu.Maalesef şartlar bunu gerektirir.Bu durumda bebek 2 yaşna kadar annesine ve o olmadığı sürelerde onun yerine koyduğu birine ihtiyaç duyar.Ama her şekilde annesinin özel bir yeri vardır onu asla unutmaz.Bebekler düşündüğümüzden daha zekidirler ve herkesin misyonunu bilirler.Siz onun annesisiniz...Vicdan yapmayn sizer onun geleceği için çalışıorsunuz o okula başladığında daha iyi şartlarda okusun hiç birşeyden mahrum olmasın diye uğaraşıyorsunuz.Kaliteli giyinsin iyi eğitim alsın rahat etsin istiyorsunuz.Zamanı geldiğinde herşeyin karşılığını alacaksınız ve iyiki çocuğum için bunları göğüslemişim diyeceksiniz...
Benzer Konular
