küçük oglumu 3 aylıkken bıraktım işe gittim. süt sorunu beslenme sorunu. annesine olan ihtiyacı vs onlar ayrı bir sorun ve vicdan azabiydi geçti gitti...
şimdi 6 yaşında. bana ihtiyaci nispeten azaldı. geriye dönük.hala uzuntulerim olsa da onunla çalışmak yine de kolaymış. tek çocuktu . babaannesi vardi. ilk 1 yılımız aşırı zor olsa da sonrası yine daha iyiymiş.
2. çocuğum oldu. 2. çocukla birlikte 3_4 yıl ise ara vermeyi dusunuyordum. hamileyken arandigim için ara veremedim. ücretsiz izne ayrildim. önce biraz ayrıldım. sonra biraz çalıştım sonra tekrar ayrıldım izne. çalıştığım dönemlerde esim de evdeydi zorlansak da yine de aklim kalmadı.
şimdi ise dönme vaktim yaklaşıyor.ve bir suru degiskenin içinde benim canım çok sıkılmaya başladı.
ben hep annem bakar umudundaydim ama dün kesin emin oldum ki annemle olmaz. ben sezeryanliyken de bakmaya geldiğinde bir süre sonra Sabri azalıyor ve daha agresif olmaya başlıyor. konuşurken bile azarlar tona geçiyor. kendini dokduruyor. etrafa negatif enerji saçıyor.
esim ağırlıklı olarak freelance çalışıyordu. ben duzunsiz ve az gelir ve sigortasızligindan dolayi vasıfsız işçi olarak bile olsa sabit bir işe girmesini istiyordim. son 2-3 aydır işleri iyice kotu olduğu için sonunda benim dediğime geldi ve normal bir iş bakmaya başladı. iş geçici olacak çünkü bir yere bir proje sunmuştu. o kabul edilirse daha iyi gelirli bir isi olacak. ama o süreç belirsiz ve en az 7-8 ayı var.
benim isim eve uzak. toplamda 4-5 saatim yolda geçiyor. artı 9 saat de mesai. çok uzun süreler evde olmamış olacağım.
taşınmayı düşünüyoruz. hatta bir ev bulduk son anda vazgeçtik. kira yüksekti ve doğalgaza falan çok zam geldi ya gecinememekten korktum. evim kucuk ve güney cephe. kişi burda geçirmeye karar verdim. 2_3 ay evimden gidip geleceğim.
işte bu süre bana dert oldu şimdi. çünkü cocuklar ne olacak kafam çok karışık. normalde annem bakacakti onu eledik. esim bakar diyordum o iş de karışık.
esim iş buldu pazartesi başlayacak. ama adam 2-3 ay geleceksen hiç başlama demiş. biz 2-3 ay sonra taşınmayı düşünüyoruz. hadi o olmadı yaza kadar taşınmak istiyorum ben.
benim ise başlamama daha 1 ay var. bakıcı tutsam bakıcı çocuklara nasıl davranacak vs derdi dışında bakıcı ücretleri de malum. tam gün zaten tutamam çok pahalıya gelir. ve sigortadan çok korkuyorum. yarım gun tutsam da bir bakicini maliyeti 2 bini bulur diye düşünüyorum. maaş artı sigortaya.
esimin bulduğu iş de 1 ay deneme süresi olacak. begenmezse asgari ücret verip.isine son verecek. beğenirse asgari ücretin 200-300 yuksegini verecek. şimdi ki evimize yakın ama taşınınca çok ters yerde olduğundan gelemez.
bir de bakıcıya esimin maaşı denk olacak. e o zaman esim baksın diyorum. ama iste ise başlayana kadar da bir süreç var. başka geçici işler baktık ama bulamadi. bir tane 15 gbnluk iş var ocakta baslyacak.
aklim vok karışık. çünkü bu sefer iki çocuk var. büyük olan öğlenci okula gidecek. kadını yarım gün tutsam sabah gelse öğlen hazirlasa büyüğü götürse aksam kim getirecek .
kayınvalidem var hala bizle. ama 75 yaşında. büyüğe baktı ama büyüğe bile zor bakmıştı. artı bacakları rahatsız damarlari şişiyor ayakta kaldıkça.
bakicinin tam olarak parasında da değilim ama az çok yaşayacağım şeyi biliyorum. hem.kv min tavrindan hem çocuklardan dolayı emin çocuklar gene gidecek babaanneleriyle oynamak isteyecek. bakicilar da genelde malum nasıl olsa bana gelmiyor diye oturur buyuk ihtimal.
taşınınca büyüğün okulu tam gün olacak. servis imkanı biraz daha iyi orda. orda işler biraz daha rayinda gidebilir bir ihtimal. ama özellikle burda geçireceğimiz süresini bilmediğim sürede ne yapacağım konusunda karman cormanim. basım ağrıdı düşünmekten.
şimdi 6 yaşında. bana ihtiyaci nispeten azaldı. geriye dönük.hala uzuntulerim olsa da onunla çalışmak yine de kolaymış. tek çocuktu . babaannesi vardi. ilk 1 yılımız aşırı zor olsa da sonrası yine daha iyiymiş.
2. çocuğum oldu. 2. çocukla birlikte 3_4 yıl ise ara vermeyi dusunuyordum. hamileyken arandigim için ara veremedim. ücretsiz izne ayrildim. önce biraz ayrıldım. sonra biraz çalıştım sonra tekrar ayrıldım izne. çalıştığım dönemlerde esim de evdeydi zorlansak da yine de aklim kalmadı.
şimdi ise dönme vaktim yaklaşıyor.ve bir suru degiskenin içinde benim canım çok sıkılmaya başladı.
ben hep annem bakar umudundaydim ama dün kesin emin oldum ki annemle olmaz. ben sezeryanliyken de bakmaya geldiğinde bir süre sonra Sabri azalıyor ve daha agresif olmaya başlıyor. konuşurken bile azarlar tona geçiyor. kendini dokduruyor. etrafa negatif enerji saçıyor.
esim ağırlıklı olarak freelance çalışıyordu. ben duzunsiz ve az gelir ve sigortasızligindan dolayi vasıfsız işçi olarak bile olsa sabit bir işe girmesini istiyordim. son 2-3 aydır işleri iyice kotu olduğu için sonunda benim dediğime geldi ve normal bir iş bakmaya başladı. iş geçici olacak çünkü bir yere bir proje sunmuştu. o kabul edilirse daha iyi gelirli bir isi olacak. ama o süreç belirsiz ve en az 7-8 ayı var.
benim isim eve uzak. toplamda 4-5 saatim yolda geçiyor. artı 9 saat de mesai. çok uzun süreler evde olmamış olacağım.
taşınmayı düşünüyoruz. hatta bir ev bulduk son anda vazgeçtik. kira yüksekti ve doğalgaza falan çok zam geldi ya gecinememekten korktum. evim kucuk ve güney cephe. kişi burda geçirmeye karar verdim. 2_3 ay evimden gidip geleceğim.
işte bu süre bana dert oldu şimdi. çünkü cocuklar ne olacak kafam çok karışık. normalde annem bakacakti onu eledik. esim bakar diyordum o iş de karışık.
esim iş buldu pazartesi başlayacak. ama adam 2-3 ay geleceksen hiç başlama demiş. biz 2-3 ay sonra taşınmayı düşünüyoruz. hadi o olmadı yaza kadar taşınmak istiyorum ben.
benim ise başlamama daha 1 ay var. bakıcı tutsam bakıcı çocuklara nasıl davranacak vs derdi dışında bakıcı ücretleri de malum. tam gün zaten tutamam çok pahalıya gelir. ve sigortadan çok korkuyorum. yarım gun tutsam da bir bakicini maliyeti 2 bini bulur diye düşünüyorum. maaş artı sigortaya.
esimin bulduğu iş de 1 ay deneme süresi olacak. begenmezse asgari ücret verip.isine son verecek. beğenirse asgari ücretin 200-300 yuksegini verecek. şimdi ki evimize yakın ama taşınınca çok ters yerde olduğundan gelemez.
bir de bakıcıya esimin maaşı denk olacak. e o zaman esim baksın diyorum. ama iste ise başlayana kadar da bir süreç var. başka geçici işler baktık ama bulamadi. bir tane 15 gbnluk iş var ocakta baslyacak.
aklim vok karışık. çünkü bu sefer iki çocuk var. büyük olan öğlenci okula gidecek. kadını yarım gün tutsam sabah gelse öğlen hazirlasa büyüğü götürse aksam kim getirecek .
kayınvalidem var hala bizle. ama 75 yaşında. büyüğe baktı ama büyüğe bile zor bakmıştı. artı bacakları rahatsız damarlari şişiyor ayakta kaldıkça.
bakicinin tam olarak parasında da değilim ama az çok yaşayacağım şeyi biliyorum. hem.kv min tavrindan hem çocuklardan dolayı emin çocuklar gene gidecek babaanneleriyle oynamak isteyecek. bakicilar da genelde malum nasıl olsa bana gelmiyor diye oturur buyuk ihtimal.
taşınınca büyüğün okulu tam gün olacak. servis imkanı biraz daha iyi orda. orda işler biraz daha rayinda gidebilir bir ihtimal. ama özellikle burda geçireceğimiz süresini bilmediğim sürede ne yapacağım konusunda karman cormanim. basım ağrıdı düşünmekten.
