olur böyle boşver diyecektim ama düğünde eşyada kızkardeşlerini bu kadar dahil etmesi çok kötü.
Erkekler düzenlerinin bozulmasından hoşlanmaz bizse yeni bir düzen kurmak için çabalarım işte evlilikte uyum içim iki tarafın da birlik olması lazım ya
Ilk tartismayi siz baslatmissiniz. Sonuclarinada katlanmaniz gerekiyor. Daha 10 aylik evlisiniz ve esinizin yakinlariyla tartisiyorsunuz. Yillar gecerde herkesin huyunu suyunu ogrenipte tartissaniz neyse. Esiniz belli ki bu durumlardan rahatsiz. Bence kafasinda baska dusunceler var ayrilirsam vs diye o yuzden cocuk olayini ertelemek istiyor gibime geldi.10 aylık evliyim. ben 32 eşim 36 yaşında ve ikimizinde ilk evliliği yani çocuğumuz yok. eşimin biri benden bi yaş küçük diğeri 12 yaş büyük 2 kızkardeşi var. senin ailen benim ailem dışında tartışmamız yok. 3 ay önce görümcemle tartıştık bana çok ağır şeyler söyledi ben de ona karşılığını verdim. ilk ben başlatmıştım ama bu kadar ağır sözleri hak etmemiştim. 3 aydır konuşmuyoruz.
eşime artık yaşımız geçiyor korunmasak mı dedim 1 ay önce. doktora git genel muayene ol ondan sonra bakalım dedi. gittim prolaktinim 27 ye yakın çıktı dr. çocuk düşünün bak hormonların bozulmaya başlamış geciktirme dedi.. folik asit verdi.
eşimden çocuk konusunda ses seda gelmedi bende dedim ki bak folik asiti ona göre kullanıcam konuşup karar verelim dedim. 2 mizde bi düşünelim dedi. neyi düşüncez falan dedim. eşim: küslükleri bitirelim, çocuğumuz küslükler arasında doğmasın dedi. ben napabilirim kardeşin özür dilerse barışırım dedim. sen adım at, özür dile ben de ona özür diletiyim dedi. (ben dilemek istemiyorum çünkü bana: sana ederinden fazla değer verdik ondan böyle oldu, duracağın yeri bil dedi, halbuki o bize karıştığı için karı koca arasına girmeyi sevmem ben pek demiştim sadece..)
ben çıldırdım bizim çocuğumuz küçük görümcemle barışmamıza mı bağlı özür dilemezsem korunmaya devam mı edeceksin. bundan sonra ben de istemiyorum çocuk, dedim. eşimde korkuyorum tartışınca falan diyor..
korkma zaten ben seni artık istemiyorum dedim. özür diledi.. yemin etti barışmana bağlı olarak düşünmedim sadece sorunsuz ortama çocuk gelsin diye dedi.
görümcemle görüşmeyince ben daha rahatım çünkü eşimle vıcık vıcık bi ilişkisi var en başından beri her alışverişte herşey de eşim onu çağırdı, çağırmasına bir şey demiyorum ama onla kafa kafaya verdi, satış görevlileri ikisini evli sandı. ablasına benim rızam olmamasına rağmen alacağımız sebzenin çeşidine kadar sordu. ablası her konuda fikir verdi ve benim fikirlerimi hiçe sayıp onun fikirlerini kendi fikirleri gibi sunup kabul ettirmeye çalıştı. perdeyi ablam ve kardeşim olmadan asla almam dedi ve onlarla aldık. onlar daha tecrübeli tabi sorcaz dedi. ben patlamıştım ilk zamanlarda , ablasına da karışmayın artık dedim. o da uzak durdu siz mutlu olun dedi. ablasıyla küs değiliz ama bi mesafe var.
eşim vıcık vıcık olmayınca bi eksiklik hissediyor. onlar gelsin gülsün şakalaşsın vs. ortam istiyor ilk başlardaki gibi.
çocuk konusunu da görümceye bağlayınca tüm hevesim kaçtı, çok kırıldım.
kardeşine bu kadar değer verirken, bana özür dile demesi çok zoruma gitti.
özür de dilemem, çocukta istemem dedim
baştan taviz verdim çünkü görümceler bana karşı güler yüzlüydü onların kötü bi niyeti yok diye düşünüp asla en ufak kötü bi harekette bulunmamıştım. rahatsız olduğum zaten eşimin hareketleriydi ona söyledim sürekli bu kadar abartma diye. ama hep beni haksız buldu o zamanlar. baktım görümceler de bu durumdan zevk alıyor, onlarda beni çiğnemeye başladı,saygıları gitti tamamen ben de o noktada dur dedim.
evliler.
sabretmesi gereken neden ben oluyorum, onlar yerini bilse daha iyi değil mi? zaten tartışmasam onlarla ya hastalanırdım yada alıp başımı giderdim belkide.
Ne yaşadığınızı bilemem tabi ama eşiniz de çokta haksız sayılmaz bence. Kardeşine değer vermesi güzel bişey. Tabiki bu tartışmada haklı olduğu anlamına da gelmez. En azından siz bir adım atsanız o da kardeşime de özür diletirim demiş konu kapanır. Aranıza mesafe koyarsınız ama küslük olmaz en azından. Kendi ailenizle benzer şeyi yaşasanız inanın aynı şeyi sizde istersiniz. Sanırım objektif bakamıyoruz olaylara. Aileler dışında kavga Yok demişsiniz ama bu ciddi bir sebep evliliğin yıkılmasına bile sebep olur. Eşiniz mantıklı karar vermeye çalışmış çocuk büyük sorumluluk. Her açıdan evliliğinizin oturmuş olması gerekir10 aylık evliyim. ben 32 eşim 36 yaşında ve ikimizinde ilk evliliği yani çocuğumuz yok. eşimin biri benden bi yaş küçük diğeri 12 yaş büyük 2 kızkardeşi var. senin ailen benim ailem dışında tartışmamız yok. 3 ay önce görümcemle tartıştık bana çok ağır şeyler söyledi ben de ona karşılığını verdim. ilk ben başlatmıştım ama bu kadar ağır sözleri hak etmemiştim. 3 aydır konuşmuyoruz.
eşime artık yaşımız geçiyor korunmasak mı dedim 1 ay önce. doktora git genel muayene ol ondan sonra bakalım dedi. gittim prolaktinim 27 ye yakın çıktı dr. çocuk düşünün bak hormonların bozulmaya başlamış geciktirme dedi.. folik asit verdi.
eşimden çocuk konusunda ses seda gelmedi bende dedim ki bak folik asiti ona göre kullanıcam konuşup karar verelim dedim. 2 mizde bi düşünelim dedi. neyi düşüncez falan dedim. eşim: küslükleri bitirelim, çocuğumuz küslükler arasında doğmasın dedi. ben napabilirim kardeşin özür dilerse barışırım dedim. sen adım at, özür dile ben de ona özür diletiyim dedi. (ben dilemek istemiyorum çünkü bana: sana ederinden fazla değer verdik ondan böyle oldu, duracağın yeri bil dedi, halbuki o bize karıştığı için karı koca arasına girmeyi sevmem ben pek demiştim sadece..)
ben çıldırdım bizim çocuğumuz küçük görümcemle barışmamıza mı bağlı özür dilemezsem korunmaya devam mı edeceksin. bundan sonra ben de istemiyorum çocuk, dedim. eşimde korkuyorum tartışınca falan diyor..
korkma zaten ben seni artık istemiyorum dedim. özür diledi.. yemin etti barışmana bağlı olarak düşünmedim sadece sorunsuz ortama çocuk gelsin diye dedi.
görümcemle görüşmeyince ben daha rahatım çünkü eşimle vıcık vıcık bi ilişkisi var en başından beri her alışverişte herşey de eşim onu çağırdı, çağırmasına bir şey demiyorum ama onla kafa kafaya verdi, satış görevlileri ikisini evli sandı. ablasına benim rızam olmamasına rağmen alacağımız sebzenin çeşidine kadar sordu. ablası her konuda fikir verdi ve benim fikirlerimi hiçe sayıp onun fikirlerini kendi fikirleri gibi sunup kabul ettirmeye çalıştı. perdeyi ablam ve kardeşim olmadan asla almam dedi ve onlarla aldık. onlar daha tecrübeli tabi sorcaz dedi. ben patlamıştım ilk zamanlarda , ablasına da karışmayın artık dedim. o da uzak durdu siz mutlu olun dedi. ablasıyla küs değiliz ama bi mesafe var.
eşim vıcık vıcık olmayınca bi eksiklik hissediyor. onlar gelsin gülsün şakalaşsın vs. ortam istiyor ilk başlardaki gibi.
çocuk konusunu da görümceye bağlayınca tüm hevesim kaçtı, çok kırıldım.
kardeşine bu kadar değer verirken, bana özür dile demesi çok zoruma gitti.
özür de dilemem, çocukta istemem dedim
nişanlıyken eşyalara karışmalarına bişey demedim hep birlikte gittik zaten. ama bi kısım şeyleri evlendiğimizin ilk ayında aldık o zaman tak etti.
kardeşine değer vermesi güzel de fazlasını bile istemedim aynı hassasiyeti ben de istiyorum dedim. madem bu kadar hassas olabiliyosun bana karşı da öyle ol dedim. ben özür dilemese bile o adım atsın gelsinler akşam çaya dedim. ama kardeşine onu bile diyemiyor. bana çocuk lafı edince özür dile diyor. benim babamın her hareketi de batar kendisine, hep eleştirir geldikten sonra. ablamı ve çocuklarını da eleştirir. benim ablam çocuklarına hiç öyle yapmaz senin ablan çok şımarık yetiştiriyo der. halbuki ablası da çok şımartır çocuklarını.
valla ilk başlatan sensen özr dilemelisin.10 aylık evliyim. ben 32 eşim 36 yaşında ve ikimizinde ilk evliliği yani çocuğumuz yok. eşimin biri benden bi yaş küçük diğeri 12 yaş büyük 2 kızkardeşi var. senin ailen benim ailem dışında tartışmamız yok. 3 ay önce görümcemle tartıştık bana çok ağır şeyler söyledi ben de ona karşılığını verdim. ilk ben başlatmıştım ama bu kadar ağır sözleri hak etmemiştim. 3 aydır konuşmuyoruz.
eşime artık yaşımız geçiyor korunmasak mı dedim 1 ay önce. doktora git genel muayene ol ondan sonra bakalım dedi. gittim prolaktinim 27 ye yakın çıktı dr. çocuk düşünün bak hormonların bozulmaya başlamış geciktirme dedi.. folik asit verdi.
eşimden çocuk konusunda ses seda gelmedi bende dedim ki bak folik asiti ona göre kullanıcam konuşup karar verelim dedim. 2 mizde bi düşünelim dedi. neyi düşüncez falan dedim. eşim: küslükleri bitirelim, çocuğumuz küslükler arasında doğmasın dedi. ben napabilirim kardeşin özür dilerse barışırım dedim. sen adım at, özür dile ben de ona özür diletiyim dedi. (ben dilemek istemiyorum çünkü bana: sana ederinden fazla değer verdik ondan böyle oldu, duracağın yeri bil dedi, halbuki o bize karıştığı için karı koca arasına girmeyi sevmem ben pek demiştim sadece..)
ben çıldırdım bizim çocuğumuz küçük görümcemle barışmamıza mı bağlı özür dilemezsem korunmaya devam mı edeceksin. bundan sonra ben de istemiyorum çocuk, dedim. eşimde korkuyorum tartışınca falan diyor..
korkma zaten ben seni artık istemiyorum dedim. özür diledi.. yemin etti barışmana bağlı olarak düşünmedim sadece sorunsuz ortama çocuk gelsin diye dedi.
görümcemle görüşmeyince ben daha rahatım çünkü eşimle vıcık vıcık bi ilişkisi var en başından beri her alışverişte herşey de eşim onu çağırdı, çağırmasına bir şey demiyorum ama onla kafa kafaya verdi, satış görevlileri ikisini evli sandı. ablasına benim rızam olmamasına rağmen alacağımız sebzenin çeşidine kadar sordu. ablası her konuda fikir verdi ve benim fikirlerimi hiçe sayıp onun fikirlerini kendi fikirleri gibi sunup kabul ettirmeye çalıştı. perdeyi ablam ve kardeşim olmadan asla almam dedi ve onlarla aldık. onlar daha tecrübeli tabi sorcaz dedi. ben patlamıştım ilk zamanlarda , ablasına da karışmayın artık dedim. o da uzak durdu siz mutlu olun dedi. ablasıyla küs değiliz ama bi mesafe var.
eşim vıcık vıcık olmayınca bi eksiklik hissediyor. onlar gelsin gülsün şakalaşsın vs. ortam istiyor ilk başlardaki gibi.
çocuk konusunu da görümceye bağlayınca tüm hevesim kaçtı, çok kırıldım.
kardeşine bu kadar değer verirken, bana özür dile demesi çok zoruma gitti.
özür de dilemem, çocukta istemem dedim
benden 1 yaş küçük ben 32 ,,o 31 yaşında.. pek kızım muamelesi olmuyor. ben senden büyüğüm saygı duy deyince yaşıt sayılırız diyor.
özur mözur dıleme sal gıtsın
