14 aylık evliyim ve 6-7 yıl sevgililik dönemimiz oldu ve o süre içerisinde hep derdik ki 1 yıl çocuk yapmayalım,gezelim,tozalım. Neyse evlendik birkaç ay geçti bana,bize bi çocuk istemi geldi aniden. Sadece 3-4 ay sürdü gezip tozma fikri,4 ay sonunda korunmayı bıraktık ve bugüne bakıyorum 1 sene olmak üzere ki hala çocuğum olmadı… yani insan kendisini en mükemmel en sağlıklı sanıyor olmalı ki planlarına çocuğu eklemesin… öyle korunmayı bırakınca hemen olacakmış gibi yapmicam deyip durdum millete ve gerçekten de yapamıyorum çocuk. Tahliller testler pcos lar bilmem ne.Merhaba güzel bayanlar
1.5 senelik evliyiz. Çocuk istiyor muyum istemiyor muyum bilmiyorum daha bekarken üniversite okurken deli gibi çocuk istiyordum, psikolojiyle ilgili bi bölüm okudum çocuğum olursa şunu böyle yapayım böyle davranayım filan diye ders kitaplarının altını çizerdim.
Şuan instagramda doğum videoları görünce sürekli gözlerim dolar çok içli duygulanırım. Gel gör ki şuan kafam çok karışık.
Evliliğim şuan stabil bi problem yok. Kendi kendimize iyi anlaşıyoruz. İlk başlarda vardı eş ailesi kaynaklı çıldırmalarım oluyordu şimdi o da yok. Aile gene aynı problemli bi aile ama artık hem uzaklar bizden hem de eş ve ben akıllandık birbirimizi kolluyoruz artık. Eskiden böyle değildi. Kendimi dinlediğimde Biraz güvenim de kırıldı aslında eşime karşı. Ama büyük bi kırıklık da değil. İnceden bi kırgınlık var
Eşim çocuk konusunda ben konuyu açarsam evet olsun bi minnoşumuz sen gibi zeki olsun filan der ama ben açmazsam hayatta açmaz konuyu. Dediğinde bile his olarak gerçekten istediğini geçiremiyor bana. Daha şimdiden yazın yapılacak tatili planlar kafasında ama bugüne kadar çocukla ilgili bir plan yaptığını görmedim. Bense boş odayı misafir odası yapacağım gardrop yatak alacağım içimden çocuk olursa beşikten çıktıktan sonra kullanacağı türden olsun filan gibi tasarlıyordum kafamda, ama ne icraat var ne bi plan. Konuşulmuyor bile.
Eşin hevesinin gelmesini bekledim, onunki doğru düzgün gelmedi benim heyecanım hevesim de kaçtı. Napıcam bilmiyorum a dostlar
(Evet herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil ama dediğim gibi ben istiyordum)
Bence su an cok erken. Esiniz de cok hevesli degil. Zaten 1.5 sene de erken. 3-4. Seneden sonra dusunursunuzMerhaba güzel bayanlar
1.5 senelik evliyiz. Çocuk istiyor muyum istemiyor muyum bilmiyorum daha bekarken üniversite okurken deli gibi çocuk istiyordum, psikolojiyle ilgili bi bölüm okudum çocuğum olursa şunu böyle yapayım böyle davranayım filan diye ders kitaplarının altını çizerdim.
Şuan instagramda doğum videoları görünce sürekli gözlerim dolar çok içli duygulanırım. Gel gör ki şuan kafam çok karışık.
Evliliğim şuan stabil bi problem yok. Kendi kendimize iyi anlaşıyoruz. İlk başlarda vardı eş ailesi kaynaklı çıldırmalarım oluyordu şimdi o da yok. Aile gene aynı problemli bi aile ama artık hem uzaklar bizden hem de eş ve ben akıllandık birbirimizi kolluyoruz artık. Eskiden böyle değildi. Kendimi dinlediğimde Biraz güvenim de kırıldı aslında eşime karşı. Ama büyük bi kırıklık da değil. İnceden bi kırgınlık var
Eşim çocuk konusunda ben konuyu açarsam evet olsun bi minnoşumuz sen gibi zeki olsun filan der ama ben açmazsam hayatta açmaz konuyu. Dediğinde bile his olarak gerçekten istediğini geçiremiyor bana. Daha şimdiden yazın yapılacak tatili planlar kafasında ama bugüne kadar çocukla ilgili bir plan yaptığını görmedim. Bense boş odayı misafir odası yapacağım gardrop yatak alacağım içimden çocuk olursa beşikten çıktıktan sonra kullanacağı türden olsun filan gibi tasarlıyordum kafamda, ama ne icraat var ne bi plan. Konuşulmuyor bile.
Eşin hevesinin gelmesini bekledim, onunki doğru düzgün gelmedi benim heyecanım hevesim de kaçtı. Napıcam bilmiyorum a dostlar
(Evet herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil ama dediğim gibi ben istiyordum)
cogumuz hemen olabileceğini düşünür erteleriz lakin hayat öyle değil .. 
