Çocuğunu bana bırakmak isteyen arkadaşım

Herkese merhaba, konu başlığından anlaşılacağı üzere bir arkadaşım var çocuğunu her fırsatta bana bırakmak isteyen.

Aynı işyerinde çalışıyoruz ve iş gereği mesai saatinden sonra işe gitmemiz gereken durumlar oluyor tüm personel dönüşümlü olarak çalışıyoruz. Bu arkadaşım sıra kendine geldiği zaman ya çocuğunu getirip evime bırakıyor ya da benim yerime sen git diyor ve ben artık bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Eşimde rahatsız oluyor özellikle gece geç saatlerde oldugunda haliyle rahatsız oluyoruz müsait olmayabiliyoruz.

Çocugunu bırakacagı ailesi vs yok ama işi kendi yerine gitmesi için bir başka arkadaşa ücret karşılığı yaptırabilir ben rahatsız oldugum dönemlerde sıra bana geldiğinde hep parayla yerime gidecek arkadaşa yaptırmıştım benim yerime git dememiştim kimseye bu şekilde.

Sormak istediğim kalbini kırmadan eşimin artık bu durumdan rahatsız olduğunu istemediğini nasıl anlatabilirim. Sanki çocuk benim çocuğumuş gibi rahatça bırakıp ya sen biraz baksanda ben gezmeye gitsem durumları yaşanmaya başladı ve ben haliyle artık kendimi kullanılmış hissediyorum. Eşim kimsenin çocuğunun sorumlulugunu almak istemiyor düşer kalkar bir yerine bişey olur diye.

Var mıdır bana bir çözümü olan, üç beş günlük bir şey değil eğer ses çıkarmazsam sürekli ben bu sorunla uğraşmak zorunda kalacagım bu sebeple idare edemiyorum. Hayır demenin kibar yolu nedir özellikle benzer durumu yaşamış kişilerden öneri bekliyorum şimdiden teşekkürler
Eşinizi ve evliliğinizi, düzeninizi öne sürerek açıkça istemediğinizi söyleyin 🤷‍♀️
 
Herkese merhaba, konu başlığından anlaşılacağı üzere bir arkadaşım var çocuğunu her fırsatta bana bırakmak isteyen.

Aynı işyerinde çalışıyoruz ve iş gereği mesai saatinden sonra işe gitmemiz gereken durumlar oluyor tüm personel dönüşümlü olarak çalışıyoruz. Bu arkadaşım sıra kendine geldiği zaman ya çocuğunu getirip evime bırakıyor ya da benim yerime sen git diyor ve ben artık bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Eşimde rahatsız oluyor özellikle gece geç saatlerde oldugunda haliyle rahatsız oluyoruz müsait olmayabiliyoruz.

Çocugunu bırakacagı ailesi vs yok ama işi kendi yerine gitmesi için bir başka arkadaşa ücret karşılığı yaptırabilir ben rahatsız oldugum dönemlerde sıra bana geldiğinde hep parayla yerime gidecek arkadaşa yaptırmıştım benim yerime git dememiştim kimseye bu şekilde.

Sormak istediğim kalbini kırmadan eşimin artık bu durumdan rahatsız olduğunu istemediğini nasıl anlatabilirim. Sanki çocuk benim çocuğumuş gibi rahatça bırakıp ya sen biraz baksanda ben gezmeye gitsem durumları yaşanmaya başladı ve ben haliyle artık kendimi kullanılmış hissediyorum. Eşim kimsenin çocuğunun sorumlulugunu almak istemiyor düşer kalkar bir yerine bişey olur diye.

Var mıdır bana bir çözümü olan, üç beş günlük bir şey değil eğer ses çıkarmazsam sürekli ben bu sorunla uğraşmak zorunda kalacagım bu sebeple idare edemiyorum. Hayır demenin kibar yolu nedir özellikle benzer durumu yaşamış kişilerden öneri bekliyorum şimdiden teşekkürler
İnsanlar nasıl rahat belki sapıksınzı bunu nerden. Biliyor :KK43: nasıl güveniyorlar
 
Herkese merhaba, konu başlığından anlaşılacağı üzere bir arkadaşım var çocuğunu her fırsatta bana bırakmak isteyen.

Aynı işyerinde çalışıyoruz ve iş gereği mesai saatinden sonra işe gitmemiz gereken durumlar oluyor tüm personel dönüşümlü olarak çalışıyoruz. Bu arkadaşım sıra kendine geldiği zaman ya çocuğunu getirip evime bırakıyor ya da benim yerime sen git diyor ve ben artık bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Eşimde rahatsız oluyor özellikle gece geç saatlerde oldugunda haliyle rahatsız oluyoruz müsait olmayabiliyoruz.

Çocugunu bırakacagı ailesi vs yok ama işi kendi yerine gitmesi için bir başka arkadaşa ücret karşılığı yaptırabilir ben rahatsız oldugum dönemlerde sıra bana geldiğinde hep parayla yerime gidecek arkadaşa yaptırmıştım benim yerime git dememiştim kimseye bu şekilde.

Sormak istediğim kalbini kırmadan eşimin artık bu durumdan rahatsız olduğunu istemediğini nasıl anlatabilirim. Sanki çocuk benim çocuğumuş gibi rahatça bırakıp ya sen biraz baksanda ben gezmeye gitsem durumları yaşanmaya başladı ve ben haliyle artık kendimi kullanılmış hissediyorum. Eşim kimsenin çocuğunun sorumlulugunu almak istemiyor düşer kalkar bir yerine bişey olur diye.

Var mıdır bana bir çözümü olan, üç beş günlük bir şey değil eğer ses çıkarmazsam sürekli ben bu sorunla uğraşmak zorunda kalacagım bu sebeple idare edemiyorum. Hayır demenin kibar yolu nedir özellikle benzer durumu yaşamış kişilerden öneri bekliyorum şimdiden teşekkürler
Ne iyi arkadaşınız. Benimle de arkadaş olur musunuz ? :)
Benim de çocuğum var . Arkadaşlarıma ne kadar güvensem de bırakamıyorum. İş konusunda benzer süreçleri yaşıyoruz. Akşam nöbeti bana geldiğinde eşim ilgilendi hep. Ne zaman ki zorlandık, iş yeri ile konuşup akşam yerine hafta sonu telafisi gibi bir şey ayarladık.

Çocuk bakmak çok çok ciddi sorumluluk. Bugün kızım ağzına Küçük top almış,boğazına kaçtı zor çıkarttım ki yanındaydım .

Çocukların ne yapacağı belli olmaz. Allah korusun benim yaşadığımı siz yaşasaydınız arkadaşınız " kırmadan nasıl söyleyim bir çocuğa bakamadığını" diye mi düşünecek? Hayır cıngarı kopartır.
İyi niyetinizi, fedakarlığınızı taktir ediyorum.

Lütfen sorumluluk almayın
 
Net bir ifadeyle, eşimle aramda sorun çıktı artık bakmayacağım diyin. Eğer gerçek arkadaşsa kırılmaz sizinle arkadaş kalır. Ama eğer bu cevaptan sonra size tavır alırsa sizi kullanılacak bir insan olarak görmüş demektir. En küçük hayırınızda kırılacak darılacak insandan arkadaş olmaz zaten.

Ayrıca kimsenin çocuğuna bedavadan bakmak zorunda değilsiniz. İnsanlar bu işi para karşılığı yapıyor. Arkadaşınız bana biraz kurnaz geldi. Bakalım hayır cevabından sonraki tepkisini çok merak ediyorum.
 
Benim başıma buna benzer birşey geldi. Bir arkadaşım sürekli çocuğunu bana bırakmaya başladı. Hatta kendini aştı, bir keresinde bir yakınının çocuğuna bakılması gerektiğinde “aa x bakar mı teklif edelim” diyerek beni aramıştı. Başkasının çocuğuna bakmam için de teklif ediyor yani. İşgüzarlık. O an kırmak istemedim, karşı tarafın da ihtiyacı olduğunu bildiğim için tamam dedim. Ama arkası kesilmeyecekti. Selamı sabahı kestim. Şu an görüşmüyoruz. Kendimi strese sokamam yani.
 
Arkadaşlar konuştum. Son gelişmeleri paylaşıyorum. Açıkça anlattım eşimin işten eve yorgun geldiğini, eve geldiğinde dinlenmek istediğini, çocuğu bize sürekli getirdiği zaman eşimin rahatsız olduğunu aramızın bozulduğunu ve bu yüzden bakamayacagımı söyledim. Vardiyalı çalıştığımız zamanda benim başka bir arkadaşa müsait olmadığımda yaptırdıgım gibi parayla kendi yerine göndermesini veya çocugu parayla baktıracak birini bulması gerektiğini benim her zaman müsait olmadığımı eşimle bir hayatımız olduğunu ve eşimin çocuk sesinden gürültüsünden hoşlanmadığını bu yüzden de yapabileceğim bir şey olmadığını kusura bakmaması gerektiğini söyledim. Ağladı, ağladı, ağladı. Ben sana ne yaptım çocuğum sana ne yaptı vs dedi bağırdı çağırdı milleti başımıza topladı. Güzellikle çözemeyeceğimi biliyordum ama en azından denemiş oldum. Yorum yazan herkese teşekkürler
Çocuğu yaparken size mi guvenmis? Bu nasıl bir durum yahu? Ben mecbur muyum arkadaş senin çocuğuna bakmaya? Başına bir şey gelse Allah korusun, kim alacak o vebali? Sakin düşürmeyin gardinizi.
 
Ne yalan söyleyeyim hem size hem arkadaşınıza çok şaşırdım 🤷‍♀️
Arkadaşınıza şaşırdım çünkü çocuğunu nasıl bu kadar kolay emanet ediyor başkalarına hiç anlayamadım. Benim çocuğum yok fakat üç kedim var. Ben ve eşim dışında emanet edebildiğim tek kişi annem. Onda da deli gibi özlüyorum onları 😅
Size de şaşırdım çünkü bana çok cesur geldiniz. Ben bir başkasının(kendi ailem ve eşimin ailesi dışında tabii ki) ne çocuğuna ne de evcil hayvanına göz kulak olabilirdim. Çünkü ufacık bir terslikte bile direkt sorumlu siz olursunuz.
Arkadaşınız ile konuşun bence velayeti üç kişi paylaşın. Siz, annesi ve babası. Çünkü dışarıdan bu şekilde gözüküyor 😅😅😅
 
Siz iyi niyetle idare etmişsiniz ama insan kullanmaya geçmiş bu konu kibar bir yolu yok sizde o çocuğa bişey olsa neler olabileceğini düşünün asla sorumluluğunu almayın bir daha hayır demeyi öğrenin lütfen
 
Ama en azından sizin arkadaşınız iş için falan bırakıyormuş bir tanıdığım vardı o sevgilileriyle buluşmak için bırakırdı bence sizin arkadaşınızın bırakma sebebi yinede iyimiş. Tabi ki her zaman bırakması çok yanlış belki ani bir işiniz çıktı size ayak bağı olacak güzellikle dile getirerek önünü kesebilirsiniz.
 
Anlattım inanın aynen böyle söyledim, kreşe veriyorum kreş saatinden sonrada iş gelirse mecbur sana bırakcam diyor hiç bakabilir misin müsait misin falan yok, en azından vardiyalı çalışması gereken hafta için birine para karşılığı çocugu baktırması gerektiğini benim her zaman evde olmayacagımk söyledim ama hiç o şekilde düşünmüyor idare ederiz diyor bakarsın yani sen demeye getiriyor sırf bu sebeple gerçekten işyerimden soğudum o kadar etkiliyor beni bu durum
Bacın değilim kusura bakma bakamam net gıcık oldum yaa komşum iş yaparken ver basın sıkışınca getir diyo götürmüyorum ağlamasını duyuyo sana getir ağlatma dedim diyo kendi alıyor hiç anlamiycam nasıl böyle yüzsüz olunuyor
 
Sanki çocuğu birlikte yaptınız. Babasından çok siz sorumluluk sahibi olmuşsunuz. Konuşmakla çok iyi yaptınız. Umarım sadece ağlamakla kalmaz, bir de size küser. Gerçi hiç küseceğini sanmıyorum. Biraz tavır yapar, sonraki nöbete yine sizin kapınızda biter. Ama artık geri adım atmayın siz de. Böyle bir arkadaşınız olacağına hiç arkadaşınız olmasın daha iyi. Resmen sizi yumuşak yüzlü bulmuş mecbur bakacaksına getiriyor.
 
Herkese merhaba, konu başlığından anlaşılacağı üzere bir arkadaşım var çocuğunu her fırsatta bana bırakmak isteyen.

Aynı işyerinde çalışıyoruz ve iş gereği mesai saatinden sonra işe gitmemiz gereken durumlar oluyor tüm personel dönüşümlü olarak çalışıyoruz. Bu arkadaşım sıra kendine geldiği zaman ya çocuğunu getirip evime bırakıyor ya da benim yerime sen git diyor ve ben artık bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Eşimde rahatsız oluyor özellikle gece geç saatlerde oldugunda haliyle rahatsız oluyoruz müsait olmayabiliyoruz.

Çocugunu bırakacagı ailesi vs yok ama işi kendi yerine gitmesi için bir başka arkadaşa ücret karşılığı yaptırabilir ben rahatsız oldugum dönemlerde sıra bana geldiğinde hep parayla yerime gidecek arkadaşa yaptırmıştım benim yerime git dememiştim kimseye bu şekilde.

Sormak istediğim kalbini kırmadan eşimin artık bu durumdan rahatsız olduğunu istemediğini nasıl anlatabilirim. Sanki çocuk benim çocuğumuş gibi rahatça bırakıp ya sen biraz baksanda ben gezmeye gitsem durumları yaşanmaya başladı ve ben haliyle artık kendimi kullanılmış hissediyorum. Eşim kimsenin çocuğunun sorumlulugunu almak istemiyor düşer kalkar bir yerine bişey olur diye.

Var mıdır bana bir çözümü olan, üç beş günlük bir şey değil eğer ses çıkarmazsam sürekli ben bu sorunla uğraşmak zorunda kalacagım bu sebeple idare edemiyorum. Hayır demenin kibar yolu nedir özellikle benzer durumu yaşamış kişilerden öneri bekliyorum şimdiden teşekkürler
Yok artık,piskınlıkte nırvanaymıs arkadas.Bahane bulmaya bıle gerek yok,yaparken haber verseydın cocugumuz olacagını keske derım.Sankı ortak yapmısızz.
 
X