Çocuğunu bana bırakmak isteyen arkadaşım

İyi yapmışsınız. Üstünüzden bir yük kalkmış, rahatlamışsınızdır eminim. Birde hala göreviniz gibi davranması beni gerçekten çok şaşırttı. Bana güvenip mi yaptın deyin ısrar ederse.

Neyse artık olan olmuş yolunuza bakın. Muhattap bile olmayın. Herkesi topladıysa anlatırsınız olur biter. Bu kadar haksızlık yapılmaz hiçkimseye.
 
Dün kendisi ile bu konuyu konuştuğumda çirkinleşti, bugün işte tüm gün konuşmadık. İşten çıkıp çocugunu almaya gidecekken geliyor musun diye sordu benim işim var gelemem dedim ve gitti. Özetle hala bir umudu var benden ama geri adım atmıyorum. Çocuğu ile alakalı her durumdan elimi çektim
Allah'ım bu nasıl arsızlık çıldıracağım. Sakın gardını indirme.
 
Keşke en başından bu kadar tolerans göstermeseymişim ama acımıştım zor durumda olduğunu düşündüğümden yardımcı oldum. Sonra baktım iş farklı bir boyuta gidiyor iyi niyetim kullanılıyor işin rengi değişti ve can sıkıcı bir hal almaya başladı. Evcil hayvan bırakır gibi her önüne gelene insan çocugunu bırakmaz ki, bir sürü sapık supuk insan var. Bana bırakmasa bir başkasına bırakacak aynı şekilde. Ben çocuga acıyordum aslında ama aldım boyumun ölçüsünü. Daha da kimseye iyi niyet göstermem bu konuda
Muhtemelen bir sonraki adımında çocuk özledi diyecek, çocuk istedi diyecek şansını çocuğu kullanarak deneyecek. Net olmanız çok önemli.
Ne derse desin asla almayın çocuğu bir daha hepten başınıza kalmasın
 
Arkadaşlar konuştum. Son gelişmeleri paylaşıyorum. Açıkça anlattım eşimin işten eve yorgun geldiğini, eve geldiğinde dinlenmek istediğini, çocuğu bize sürekli getirdiği zaman eşimin rahatsız olduğunu aramızın bozulduğunu ve bu yüzden bakamayacagımı söyledim. Vardiyalı çalıştığımız zamanda benim başka bir arkadaşa müsait olmadığımda yaptırdıgım gibi parayla kendi yerine göndermesini veya çocugu parayla baktıracak birini bulması gerektiğini benim her zaman müsait olmadığımı eşimle bir hayatımız olduğunu ve eşimin çocuk sesinden gürültüsünden hoşlanmadığını bu yüzden de yapabileceğim bir şey olmadığını kusura bakmaması gerektiğini söyledim. Ağladı, ağladı, ağladı. Ben sana ne yaptım çocuğum sana ne yaptı vs dedi bağırdı çağırdı milleti başımıza topladı. Güzellikle çözemeyeceğimi biliyordum ama en azından denemiş oldum. Yorum yazan herkese teşekkürler
bakın bu kadar insan diyorsa ve sizde farkındasınız fazlasıyla da
o arkadaş bile denmez de iş dışında asla samimi olmayın görüşmeyin
size ağlamak ne demek ya ağlaması gereken siz misiniz eşi mi
Bakmak zorunda mısnız
veya bu devirde ne kadar iyi olursa olsun çocuğunu komşuya güvenip bırakan da (sizi tenzih ederek) zerre akıl yok neler okuyoruz görüyoruz yaşıyoruz
bu zihniyetli insandan arkadaş olur mu ?
bu size bir fırsat tüm ilişiğinizi kesin iş için bile az öz konuşun
 
Dün kendisi ile bu konuyu konuştuğumda çirkinleşti, bugün işte tüm gün konuşmadık. İşten çıkıp çocugunu almaya gidecekken geliyor musun diye sordu benim işim var gelemem dedim ve gitti. Özetle hala bir umudu var benden ama geri adım atmıyorum. Çocuğu ile alakalı her durumdan elimi çektim
Bugün herhangi bişey oldu mu?
 
Herkese merhaba, konu başlığından anlaşılacağı üzere bir arkadaşım var çocuğunu her fırsatta bana bırakmak isteyen.

Aynı işyerinde çalışıyoruz ve iş gereği mesai saatinden sonra işe gitmemiz gereken durumlar oluyor tüm personel dönüşümlü olarak çalışıyoruz. Bu arkadaşım sıra kendine geldiği zaman ya çocuğunu getirip evime bırakıyor ya da benim yerime sen git diyor ve ben artık bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Eşimde rahatsız oluyor özellikle gece geç saatlerde oldugunda haliyle rahatsız oluyoruz müsait olmayabiliyoruz.

Çocugunu bırakacagı ailesi vs yok ama işi kendi yerine gitmesi için bir başka arkadaşa ücret karşılığı yaptırabilir ben rahatsız oldugum dönemlerde sıra bana geldiğinde hep parayla yerime gidecek arkadaşa yaptırmıştım benim yerime git dememiştim kimseye bu şekilde.

Sormak istediğim kalbini kırmadan eşimin artık bu durumdan rahatsız olduğunu istemediğini nasıl anlatabilirim. Sanki çocuk benim çocuğumuş gibi rahatça bırakıp ya sen biraz baksanda ben gezmeye gitsem durumları yaşanmaya başladı ve ben haliyle artık kendimi kullanılmış hissediyorum. Eşim kimsenin çocuğunun sorumlulugunu almak istemiyor düşer kalkar bir yerine bişey olur diye.

Var mıdır bana bir çözümü olan, üç beş günlük bir şey değil eğer ses çıkarmazsam sürekli ben bu sorunla uğraşmak zorunda kalacagım bu sebeple idare edemiyorum. Hayır demenin kibar yolu nedir özellikle benzer durumu yaşamış kişilerden öneri bekliyorum şimdiden teşekkürler
Misafirim var
Eşimle programımız var
Şehir dışına çıkacağız
Hastayım
Eşimle başbaşa zaman geçireceğiz

Bahanelerini ısrarla kullanın hala anlamazsa çocuk bakmak istesem kendim üçer beşer doğururum dersin artık anlar herhalde
 
Arkadaşlar konuştum. Son gelişmeleri paylaşıyorum. Açıkça anlattım eşimin işten eve yorgun geldiğini, eve geldiğinde dinlenmek istediğini, çocuğu bize sürekli getirdiği zaman eşimin rahatsız olduğunu aramızın bozulduğunu ve bu yüzden bakamayacagımı söyledim. Vardiyalı çalıştığımız zamanda benim başka bir arkadaşa müsait olmadığımda yaptırdıgım gibi parayla kendi yerine göndermesini veya çocugu parayla baktıracak birini bulması gerektiğini benim her zaman müsait olmadığımı eşimle bir hayatımız olduğunu ve eşimin çocuk sesinden gürültüsünden hoşlanmadığını bu yüzden de yapabileceğim bir şey olmadığını kusura bakmaması gerektiğini söyledim. Ağladı, ağladı, ağladı. Ben sana ne yaptım çocuğum sana ne yaptı vs dedi bağırdı çağırdı milleti başımıza topladı. Güzellikle çözemeyeceğimi biliyordum ama en azından denemiş oldum. Yorum yazan herkese teşekkürler
Ayy ne çirkef kadın..... Normal arkadaş bile olmamak lazım bu tiplerle
 
Çocugun babası da vardiyalı bir işte çalışıyor bazı günler geç saatlerde işten çıkıyor bazı günlerde geç saatlere kadar arkadaşları ile vakşt geçirip eve gelmiyor. Ben ses çıkarmasam bunlar gezmeye gidip çocugu bana bırakacak duruma gelmişlerdi bunu farkettiğim içinde müsade etmedim. Artık kendilerine uygun bir çözüm yolu arar ve bulurlar umarım
Kocası arkadaşlarıyla takılacağına baksın o zaman canım bu ne. Ben arkadaşa çocuk bırakmaya çok sert bakmıyorum. Ani gelişen olay olur bir şey olur ayda yılda bir bırakırsın. Ama düzenli bakıcı mı bu neden baksın.
 
Herkese merhaba, konu başlığından anlaşılacağı üzere bir arkadaşım var çocuğunu her fırsatta bana bırakmak isteyen.

Aynı işyerinde çalışıyoruz ve iş gereği mesai saatinden sonra işe gitmemiz gereken durumlar oluyor tüm personel dönüşümlü olarak çalışıyoruz. Bu arkadaşım sıra kendine geldiği zaman ya çocuğunu getirip evime bırakıyor ya da benim yerime sen git diyor ve ben artık bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Eşimde rahatsız oluyor özellikle gece geç saatlerde oldugunda haliyle rahatsız oluyoruz müsait olmayabiliyoruz.

Çocugunu bırakacagı ailesi vs yok ama işi kendi yerine gitmesi için bir başka arkadaşa ücret karşılığı yaptırabilir ben rahatsız oldugum dönemlerde sıra bana geldiğinde hep parayla yerime gidecek arkadaşa yaptırmıştım benim yerime git dememiştim kimseye bu şekilde.

Sormak istediğim kalbini kırmadan eşimin artık bu durumdan rahatsız olduğunu istemediğini nasıl anlatabilirim. Sanki çocuk benim çocuğumuş gibi rahatça bırakıp ya sen biraz baksanda ben gezmeye gitsem durumları yaşanmaya başladı ve ben haliyle artık kendimi kullanılmış hissediyorum. Eşim kimsenin çocuğunun sorumlulugunu almak istemiyor düşer kalkar bir yerine bişey olur diye.

Var mıdır bana bir çözümü olan, üç beş günlük bir şey değil eğer ses çıkarmazsam sürekli ben bu sorunla uğraşmak zorunda kalacagım bu sebeple idare edemiyorum. Hayır demenin kibar yolu nedir özellikle benzer durumu yaşamış kişilerden öneri bekliyorum şimdiden teşekkürler
Aslinda cok basit. Burada bize anlattigin gerekcelerin bir çoğunu kirmadan kibarca soylemen yeterli. Ne diye kendinizi bu derece bunaltiyorsunuz. Niyet onemlidir. Insan mecbur kalır bırakır ama arkadaşıniz iyi niyetinizi kullaniyor gibi ki gibisi fazla. O utanmiyorsa siz hic çekinip utanmayin ama tabii ki kirmadan söyleyin esinizi one surerek belki daha az kirici olur.
 
Dün kendisi ile bu konuyu konuştuğumda çirkinleşti, bugün işte tüm gün konuşmadık. İşten çıkıp çocugunu almaya gidecekken geliyor musun diye sordu benim işim var gelemem dedim ve gitti. Özetle hala bir umudu var benden ama geri adım atmıyorum. Çocuğu ile alakalı her durumdan elimi çektim
Çocuğun sizin olmadığından eminsiniz değil mi?🙈
 
Öncelikle rahatsız olduğunuzu emin bir şekilde söylemeniz gerekir.
"Bak canım beni yanlış anlama ama bizim de evimizin bir düzeni var. Eşim ve ben işten sonra birlikte vakit geçirmek dinlenmek isteriz. Ayrıca çocuğun sorumluluğunu almak istemiyorum. Rica ederim çocuğunu bırakman gereken bir plana beni dahil etme" tarzında kesin bir konuşma işi çözecektir. Surat asıp tepki verebilir. Ama umursamamaya çalışın,zira işten kalan vakitlerde dinlenmek hakkınız.
 
Sanırım haklısınız hata bende, bir sene boyunca her gün çocugu almaya onunla birlikte gittim tek gidemiyorum sende gel dediği için. Gitmek istemesemde bir şekilde kendimi orada buluyordum böyle böyle ilişkiyi bu hale ben getirdim. Ortak çocugumuzu almaya gidelim diye espri yapar oldu artık. Kendi hatam tamamen
Arkadasiniz sizi cok iyi manipule etmis.
 
Ya sapık manyak bir sürü insan var
İnsnalar çok mu çabuk güveniyor önemsemiyor mu ben anlamadım
Ben çocukları halaya yengeye 1/2 saatlik bıraktım allahım kuzen sapık mı enişte manyak mı vs diye kendimi yedim
Daha da ölüm kalım olmasın Allah korusun bırakmam modundayım
 
Bugün herhangi bişey oldu mu?
Akşam için planı varmış çocugu nereye bıraksam falan diye konusuyordu lafı ortaya atıyor ama aslında bana söylüyor, hiç üzerime alınmadım ayağa kalktım çantamı alıp iyi akşamlar herkese deyip çıktım sonra kime bıraktı ne yaptı hiç bilmiyorum. Anladığı dil bu sanırım, hala istemediğimi açıkça söylememe rağmen benden medet ummasını ben anlayamıyorum
 
Akşam için planı varmış çocugu nereye bıraksam falan diye konusuyordu lafı ortaya atıyor ama aslında bana söylüyor, hiç üzerime alınmadım ayağa kalktım çantamı alıp iyi akşamlar herkese deyip çıktım sonra kime bıraktı ne yaptı hiç bilmiyorum. Anladığı dil bu sanırım, hala istemediğimi açıkça söylememe rağmen benden medet ummasını ben anlayamıyorum
Kadın cidden normal değil.
İnsan çocuğunu planım var diye oraya, buraya bırakır mı?
Sizin için demiyorum ama çocuğun başına herşey gelebilir bıraktığı yerlerde.
Allah korusun yavrucağızı.
Ne annesi, ne babası normal insanlar değil.
 
Akşam için planı varmış çocugu nereye bıraksam falan diye konusuyordu lafı ortaya atıyor ama aslında bana söylüyor, hiç üzerime alınmadım ayağa kalktım çantamı alıp iyi akşamlar herkese deyip çıktım sonra kime bıraktı ne yaptı hiç bilmiyorum. Anladığı dil bu sanırım, hala istemediğimi açıkça söylememe rağmen benden medet ummasını ben anlayamıyorum
Psikopat sevgililer gibi yakanızdan bir süre daha düşmeyecek belli ki
 
Kadın cidden normal değil.
İnsan çocuğunu planım var diye oraya, buraya bırakır mı?
Sizin için demiyorum ama çocuğun başına herşey gelebilir bıraktığı yerlerde.
Allah korusun yavrucağızı.
Ne annesi, ne babası normal insanlar değil.
Ben bunu defalarca anlatmaya çalıştım hatta yazık başına bir şey gelmesin diye kendim bakayım diye bile düşündüm ama artık bir yere kadar. Umarım bir şey olmaz ama artık benim elimden bir şey gelmez
 
X