Çoçuğumda uyaran eksiliğimi var acaba?

Merhaba iyi günler. Lütfen bana yardımcı olun bir akıl verin bunalımda gibiyim düşünmekten bebeğim 20 aylık tvye çok maruz kaldı ve hiçkimseyi gördüğü yok yaşadığımız yerde kimsemiz yok çocuk o yüzden benden babasından baska kimseyi görmedi yabani gibi en son kontrollerde doktor sosyal temas eksikliği olmuş dedi kreşe yazdırın bi duraksaması olmuş dedi 2 ayda düzeleceğini düşünüyorum dedi bi ara otizmden çok korktum ama göz temasi var ismine bakıyor dokunmaya sarılmaya falan kızmıyor kreş öğretmenide bunlar var olmadıgını düşünüyorum dedi sadece alıyor verme pek yok şunu getir desem getirmiyor öğretmeni zamanla öğrenicek merak etmeyin dedi ama sizlerde böyle şeyler varmı yardımcı olabilir misiniz çok huzursuzum

Siz gün içerisinde sürekli konuşun, yaptığınız şeyleri anlatın, parka götürün anlatın. Dinlemese bile anlatın. Havalarda ısınıyor parkta toprakla oynasın. Diğer çocukları görsün. Zamanla olur inşallah. Ben de annemle yalnız büyümüşüm ama annemin benimle sürekli konuşması sayesinde erkenden konuşmayı öğrenmişim :)

Birmeraklikedi .!.:

Siz gün içerisinde sürekli konuşun, yaptığınız şeyleri anlatın, parka götürün anlatın. Dinlemese bile anlatın. Havalarda ısınıyor parkta toprakla oynasın. Diğer çocukları görsün. Zamanla olur inşallah. Ben de annemle yalnız büyümüşüm ama annemin benimle sürekli konuşması sayesinde erkenden konuşmayı öğrenmişim :)

Genişletmek için tıkla...

Komutları yapsa içim rahatlıcak şunu getir dediğim de falan ah bi getirse bana. halimi bir görseniz düşünmekten kafayı yemiş gibiyim umarım kreş işe yarar

Cocugunuz ekrana maruz kalmamis, siz maruz birakmissiniz. Arkadasiniz, akrabaniz olmasi da gerekmiyor cocugun sosyal temasta bulunmasi icin. Siz biraz kolaya kacmissiniz kabul edin. Cocugu tv oyalamis siz ise guce bakmissiniz muhtemelen. Sizi incitmek icin degil, durumun ciddiyetiyle yuzlestirmek icin yazdim.

Ben de iki cocugumu yalniz buyuttum. Ama parklar cocuk dolu, insan dolu, ille akrabaya yakin komsuya, arkadasa gerek yok. Doga sonsuz uyaran sunuyor cocuklara. Cocugunuzu elinden tutup sohbet ederek disari cikarin. Anlamaz nasilsa diye canta tasir gibi tasimayin yaninizda, her seyi anliyor gibi sohbet edin onunla. Ben 15 aylik ogluma diyorum ki hadi oglum montunu getir disari gidelim. Montunu getiriyor, yere koyuyor, uzerine yatiyor. Giyinince sapka ariyor, bulup getiriyor. Telefonumu veriyorum cebime koyar misin diyorum, cebime koyuyor. Anahtari veriyorum, bunu da diger cebime koyar misin diyorum koyuyor, tebrik ediyorum. Kendi ayakkabimi giyerken ona da diyorum ki hadi git asansoru cagir, dugmesine bas. Gidip heyecanla asansorun kapisinda bekliyor, dugmeye bakiyor. Kucagima aliyorum dugmeye bastiriyorum, aferin bastiiin diyorum. Merdiven geliyor merdivenden inelim, motosiklet goruyor dikkatle inceliyor motosiklete mi bakiyorsun diyorum. Cicek goruyoruz bir tane kopar da koklayalim diyorum, kopariyor sirayla kokluyoruz, yerde bocek goruyorum, bak oglum bocek mama ariyor ona dokunabilirsin diyorum. Yoldan gecen biri durup konusuyor oglumla, mudahale etmeden bekliyorum. Parka giriyoruz hangi oyuncaga yonelse ismini soyluyorum, kaymak mi istiyorsun, sallanmak mi istiyorsun vs. Cocuklar geliyor, kimi seviyor, kimi konusmaya calisiyor, kimi oyuncagini veriyor vs. Oglum su an parkta oynadigi ve tanidigi cocuklara ismiyle sesleniyor. Bir ade bir ne var arkadasi :)

Bunlari cocugumu ya da kendimi ovmek icin yazmadim. Yalniz yasamak ya da baska bir sey cocugun sosyallesmesine engel degil bunu anlatmak istiyorum. Nasil yapilabilir onu orneklendirmek istedim. Kendi kendime konusur gibi cocugum cevap veremese bile surekli onunla sohbet halinde oldum kucucukkenden beri. Cok firtinali gunler disinda haftada en az 5 kere gunde en az 1 saat disari cikardim. Kizimi sabah servise bindiriyoruz oglumla yarim saat parktayiz, aksam ablamizi servisten aliyoruz, ucumuz yine en az 1 saat parktayiz. Bu sirada evim çingen çadırı gibi ama. Bu cocuklari dunyaya getirmeyi bizler sectik. Sorumluluklarimizi ekranlara devretme luksumuz yok. Isler bekler, davetler bekler, gezmeler bekler ama cocuklarimizin ihtiyaclari bekleyemiyor. Beklemesini umdugumuzda sizin yasadiginiz gibi sorunlar cikiyor karsimiza malesef.

Mystery1903 .!.:

Komutları yapsa içim rahatlıcak şunu getir dediğim de falan ah bi getirse bana. halimi bir görseniz düşünmekten kafayı yemiş gibiyim umarım kreş işe yarar

Genişletmek için tıkla...

Olan olmuş artık, sizin kaygıya kapılma lüksünüz yok. Çocuğunuzun sorumluluğunu alın artık. Sorumluluğu kreşe atma lüksünüz de yok. Kreş sadece destekçi. Orada diğer çocuklar gibi davranamadığında içine daha çok kapanabilir çocuk bilmiyorum pedagog değilim hissettiğim bu sadece. Kreşin yardımı 1 ise sizin yardımınız çocuk için 10 değerinde.

gunebakan_ .!.:

Cocugunuz ekrana maruz kalmamis, siz maruz birakmissiniz. Arkadasiniz, akrabaniz olmasi da gerekmiyor cocugun sosyal temasta bulunmasi icin. Siz biraz kolaya kacmissiniz kabul edin. Cocugu tv oyalamis siz ise guce bakmissiniz muhtemelen. Sizi incitmek icin degil, durumun ciddiyetiyle yuzlestirmek icin yazdim.

Ben de iki cocugumu yalniz buyuttum. Ama parklar cocuk dolu, insan dolu, ille akrabaya yakin komsuya, arkadasa gerek yok. Doga sonsuz uyaran sunuyor cocuklara. Cocugunuzu elinden tutup sohbet ederek disari cikarin. Anlamaz nasilsa diye canta tasir gibi tasimayin yaninizda, her seyi anliyor gibi sohbet edin onunla. Ben 15 aylik ogluma diyorum ki hadi oglum montunu getir disari gidelim. Montunu getiriyor, yere koyuyor, uzerine yatiyor. Giyinince sapka ariyor, bulup getiriyor. Telefonumu veriyorum cebime koyar misin diyorum, cebime koyuyor. Anahtari veriyorum, bunu da diger cebime koyar misin diyorum koyuyor, tebrik ediyorum. Kendi ayakkabimi giyerken ona da diyorum ki hadi git asansoru cagir, dugmesine bas. Gidip heyecanla asansorun kapisinda bekliyor, dugmeye bakiyor. Kucagima aliyorum dugmeye bastiriyorum, aferin bastiiin diyorum. Merdiven geliyor merdivenden inelim, motosiklet goruyor dikkatle inceliyor motosiklete mi bakiyorsun diyorum. Cicek goruyoruz bir tane kopar da koklayalim diyorum, kopariyor sirayla kokluyoruz, yerde bocek goruyorum, bak oglum bocek mama ariyor ona dokunabilirsin diyorum. Yoldan gecen biri durup konusuyor oglumla, mudahale etmeden bekliyorum. Parka giriyoruz hangi oyuncaga yonelse ismini soyluyorum, kaymak mi istiyorsun, sallanmak mi istiyorsun vs. Cocuklar geliyor, kimi seviyor, kimi konusmaya calisiyor, kimi oyuncagini veriyor vs. Oglum su an parkta oynadigi ve tanidigi cocuklara ismiyle sesleniyor. Bir ade bir ne var arkadasi :)

Bunlari cocugumu ya da kendimi ovmek icin yazmadim. Yalniz yasamak ya da baska bir sey cocugun sosyallesmesine engel degil bunu anlatmak istiyorum. Nasil yapilabilir onu orneklendirmek istedim. Kendi kendime konusur gibi cocugum cevap veremese bile surekli onunla sohbet halinde oldum kucucukkenden beri. Cok firtinali gunler disinda haftada en az 5 kere gunde en az 1 saat disari cikardim. Kizimi sabah servise bindiriyoruz oglumla yarim saat parktayiz, aksam ablamizi servisten aliyoruz, ucumuz yine en az 1 saat parktayiz. Bu sirada evim çingen çadırı gibi ama. Bu cocuklari dunyaya getirmeyi bizler sectik. Sorumluluklarimizi ekranlara devretme luksumuz yok. Isler bekler, davetler bekler, gezmeler bekler ama cocuklarimizin ihtiyaclari bekleyemiyor. Beklemesini umdugumuzda sizin yasadiginiz gibi sorunlar cikiyor karsimiza malesef.

Genişletmek için tıkla...

Bu üye detaylıca açıklamış, yarından tezi yok yılgınlığa, ümitsizliğe düşmeden bunları yapmaya başlayın. 1-2 aya mutlaka farklılık olacaktır.

gunebakan_ .!.:

Cocugunuz ekrana maruz kalmamis, siz maruz birakmissiniz. Arkadasiniz, akrabaniz olmasi da gerekmiyor cocugun sosyal temasta bulunmasi icin. Siz biraz kolaya kacmissiniz kabul edin. Cocugu tv oyalamis siz ise guce bakmissiniz muhtemelen. Sizi incitmek icin degil, durumun ciddiyetiyle yuzlestirmek icin yazdim.

Ben de iki cocugumu yalniz buyuttum. Ama parklar cocuk dolu, insan dolu, ille akrabaya yakin komsuya, arkadasa gerek yok. Doga sonsuz uyaran sunuyor cocuklara. Cocugunuzu elinden tutup sohbet ederek disari cikarin. Anlamaz nasilsa diye canta tasir gibi tasimayin yaninizda, her seyi anliyor gibi sohbet edin onunla. Ben 15 aylik ogluma diyorum ki hadi oglum montunu getir disari gidelim. Montunu getiriyor, yere koyuyor, uzerine yatiyor. Giyinince sapka ariyor, bulup getiriyor. Telefonumu veriyorum cebime koyar misin diyorum, cebime koyuyor. Anahtari veriyorum, bunu da diger cebime koyar misin diyorum koyuyor, tebrik ediyorum. Kendi ayakkabimi giyerken ona da diyorum ki hadi git asansoru cagir, dugmesine bas. Gidip heyecanla asansorun kapisinda bekliyor, dugmeye bakiyor. Kucagima aliyorum dugmeye bastiriyorum, aferin bastiiin diyorum. Merdiven geliyor merdivenden inelim, motosiklet goruyor dikkatle inceliyor motosiklete mi bakiyorsun diyorum. Cicek goruyoruz bir tane kopar da koklayalim diyorum, kopariyor sirayla kokluyoruz, yerde bocek goruyorum, bak oglum bocek mama ariyor ona dokunabilirsin diyorum. Yoldan gecen biri durup konusuyor oglumla, mudahale etmeden bekliyorum. Parka giriyoruz hangi oyuncaga yonelse ismini soyluyorum, kaymak mi istiyorsun, sallanmak mi istiyorsun vs. Cocuklar geliyor, kimi seviyor, kimi konusmaya calisiyor, kimi oyuncagini veriyor vs. Oglum su an parkta oynadigi ve tanidigi cocuklara ismiyle sesleniyor. Bir ade bir ne var arkadasi :)

Bunlari cocugumu ya da kendimi ovmek icin yazmadim. Yalniz yasamak ya da baska bir sey cocugun sosyallesmesine engel degil bunu anlatmak istiyorum. Nasil yapilabilir onu orneklendirmek istedim. Kendi kendime konusur gibi cocugum cevap veremese bile surekli onunla sohbet halinde oldum kucucukkenden beri. Cok firtinali gunler disinda haftada en az 5 kere gunde en az 1 saat disari cikardim. Kizimi sabah servise bindiriyoruz oglumla yarim saat parktayiz, aksam ablamizi servisten aliyoruz, ucumuz yine en az 1 saat parktayiz. Bu sirada evim çingen çadırı gibi ama. Bu cocuklari dunyaya getirmeyi bizler sectik. Sorumluluklarimizi ekranlara devretme luksumuz yok. Isler bekler, davetler bekler, gezmeler bekler ama cocuklarimizin ihtiyaclari bekleyemiyor. Beklemesini umdugumuzda sizin yasadiginiz gibi sorunlar cikiyor karsimiza malesef.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız ondan bunalımda gibiyim sucluyum hatalıyım ama telafi etmek istiyorum oyunlar oynamaya çalışıyorum artık daha fazla anlamıyor bazen istemiyor ama uğraşıyorum sadece kreş ve benim misliyle desteğimle düzelir mi onu merak ediyorum geç kalmış olmak istemiyorum nolur anlayın beni

ilk 3 yil sifir ekran olmasi en guzeli. Tabiki mecburi durumlarda acilabilinir fakat gunluk 15 dk dan fazla olmamali bilemedin yarim saat.fazlasiyla maruz kalmanin etkileri dusundugumuzden cok daha buyuk.bebeklerin cocuklarin beyni bizim gibi degil ,görselleri cok hizli gecislerle algiliyorlar.tv de izledigi hizli gecislerden sonra normal hayat ona duragan geliyor.Ayrica onun icin gercek ve sanal ayrimi yok.Orada gordugu bir cizgi film karakteri onun arkadasi evinden biri gibi.
Bunlari yazmamin sebebi sizi elestirmek degil fakat biz annelere cok gorev dusuyor.Bebeklerimiz bitki degil sadece besleyerek uyutarak gorevimizi tamamlamis olmuyoruz.zihinsel ve ruhsal gelisimleri hepsinden daha onemli.onlarin sevgiye ilgiye cok fazla ihtiyaci var. Evde ne isimiz varsa onlarida dahil edelim seve seve yaparlar.yemek yaparken eline kasik tencere ,ev temizlerken eline bez vermek onlar icin bir oyun zaten.
Bol bol vakit gecirin sevginizi gosterin.Zaman icinde cok guzel degisim olacaktir.Kres sosyalligi icin iyi fikir ama size cok is dusuyor,ilgilenin cokca.

Mystery1903 .!.:

Çok haklısınız ondan bunalımda gibiyim sucluyum hatalıyım ama telafi etmek istiyorum oyunlar oynamaya çalışıyorum artık daha fazla anlamıyor bazen istemiyor ama uğraşıyorum sadece kreş ve benim misliyle desteğimle düzelir mi onu merak ediyorum geç kalmış olmak istemiyorum nolur anlayın beni

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle duzelir. Ama cocugu teste tabi tutuyor gibi surekli komut vermeyin. Bakayim ogrenmis mi diye surekli yoklama yapmayin. 9 aylik bir bebekle iletisim kuruyor gibi dusunerek yaklasin bebeginize. Bir seyi gosterene kadar goster oglum getir oglum vs baski yaratmayin ustunde. Akisina birakin. O an ilgisi neye yonelmisse onunla ilgili konusun ve oyun kurun. Disarda ilgisini cekecek seyler gosterin, birakin dokunsuz, alsin atsin, oturup kumla oynasin. O oynarken siz onun yaptiklarini seslendirin, simdi bunu yaptin, aa su an bunu mu yapiyorsun, demek onu yapmak istiyorsun gibi. Caba gosterin ve akisina birakin. Hala kesmediyseniz ekrani mutlaka kesin. Kademeli kesiyorsaniz hizi az sakin bir seyler acin ve zamanla hic acmayin. Cizgifilm olarak niloya uygun olabilir. Bir bolum indirin, takin televizyona, izleme saatinde hep ayni bolum ciksin. Ekranda cok hizli akan ve surekli degisen uyaranlar cocuklari inanilmaz olumsuz etkiliyor, bu alanda egitimli biri olarak soyluyorum cok dikkat edin artik ekran hususuna.

gunebakan_ .!.:

Kesinlikle duzelir. Ama cocugu teste tabi tutuyor gibi surekli komut vermeyin. Bakayim ogrenmis mi diye surekli yoklama yapmayin. 9 aylik bir bebekle iletisim kuruyor gibi dusunerek yaklasin bebeginize. Bir seyi gosterene kadar goster oglum getir oglum vs baski yaratmayin ustunde. Akisina birakin. O an ilgisi neye yonelmisse onunla ilgili konusun ve oyun kurun. Disarda ilgisini cekecek seyler gosterin, birakin dokunsuz, alsin atsin, oturup kumla oynasin. O oynarken siz onun yaptiklarini seslendirin, simdi bunu yaptin, aa su an bunu mu yapiyorsun, demek onu yapmak istiyorsun gibi. Caba gosterin ve akisina birakin. Hala kesmediyseniz ekrani mutlaka kesin. Kademeli kesiyorsaniz hizi az sakin bir seyler acin ve zamanla hic acmayin. Cizgifilm olarak niloya uygun olabilir. Bir bolum indirin, takin televizyona, izleme saatinde hep ayni bolum ciksin. Ekranda cok hizli akan ve surekli degisen uyaranlar cocuklari inanilmaz olumsuz etkiliyor, bu alanda egitimli biri olarak soyluyorum cok dikkat edin artik ekran hususuna.

Genişletmek için tıkla...

Tvyi kesemedim çizgi filmi youtube açıyordum tvden yani artık onu açmıyorum normal tv açık o an ne varsa pek bakmıyor öyle de çok cizgi filme bakar gibi bakmıyor böylelikle tamamen kapatıcam ve etkisini göreceğimi düşünüyorum geçen yıl göz teması ve isme bakması yoktu kestiğim an hepsi bir anda olmustu umarım yine o etkiyi yaşarım. Çok teşekkür ederim bu dediklerinizi bire bir yapıcam

Pelincicekci .!.:

ilk 3 yil sifir ekran olmasi en guzeli. Tabiki mecburi durumlarda acilabilinir fakat gunluk 15 dk dan fazla olmamali bilemedin yarim saat.fazlasiyla maruz kalmanin etkileri dusundugumuzden cok daha buyuk.bebeklerin cocuklarin beyni bizim gibi degil ,görselleri cok hizli gecislerle algiliyorlar.tv de izledigi hizli gecislerden sonra normal hayat ona duragan geliyor.Ayrica onun icin gercek ve sanal ayrimi yok.Orada gordugu bir cizgi film karakteri onun arkadasi evinden biri gibi.
Bunlari yazmamin sebebi sizi elestirmek degil fakat biz annelere cok gorev dusuyor.Bebeklerimiz bitki degil sadece besleyerek uyutarak gorevimizi tamamlamis olmuyoruz.zihinsel ve ruhsal gelisimleri hepsinden daha onemli.onlarin sevgiye ilgiye cok fazla ihtiyaci var. Evde ne isimiz varsa onlarida dahil edelim seve seve yaparlar.yemek yaparken eline kasik tencere ,ev temizlerken eline bez vermek onlar icin bir oyun zaten.
Bol bol vakit gecirin sevginizi gosterin.Zaman icinde cok guzel degisim olacaktir.Kres sosyalligi icin iyi fikir ama size cok is dusuyor,ilgilenin cokca.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız iş güç falan tv önünde kaldı o yüzden oldu çok kızıyorum kendime artık hiçbirsey umrumda değil ne kadar umursamasada hep onunla birşeyler yapıcam umarım toparlıcak çocuğum yoksa psikolojim çok bozuldu düşünmekten korkmaktan

Küçücük çocuğu neden o kadar TV'ye maruz biraktiniz ki? Bir de Allah bilir ne izliyor. TV'ye bakmasa bile çocuk sagir değil ya geri plandaki şeyleri duyup bilincaltina atmasin. O sırada açık olan haberde yangında ailesini kaybeden çocuğu mu gosterdiler, izlediğiniz dizide birbirini vuran kıran,aldatan,trip atan insanlari mi gördü,her dizisi fazla fazla olan adam/çocuk kaçırma sahnesine mi denk geldi, çizgi film diye geçen saçma sapan ,içinde şiddetten cinsellige, cinsiyetcilige her şey olan şeyleri mi izledi...
Bana çok ilginç geliyor beyni sünger gibi, her duyduğunu emen çocukları TV karsisina bırakıp giden ebeveynler. Bir tabir var ya, "çocuğun terbiyesini artık TV veriyor" diye,kesinlikle katılıyorum. Çocuk ailesinin değil TVnin değer yargilariyla büyüyor.
Benim 5 yaşına girecek yeğenim var,TV izlemedigi gibi aldığımız kitabı ona okumadan önce kontrol ediyoruz, evde tek başına gibi şiddet,hırsızlık gibi şeyler içeren kitapları yaşına uygun mu diye münazara edip veriyoruz.
Bu ne rahatlık,cidden Ilgınc geliyor.
Yakın arkadaşımın çocuğunda da aynı belirtiler var. Üstelik yaşı 3 olmak üzere ama konuşamıyor. Bu sebeple son 6 aydır iki uzmana gitti. Uyaran eksikliği dediler.
İkisi de kesinlikle TV'yi kapatın, asla telefon vermeyin. Çocugu da kreşe verin,sosyallessin. Düzelmezse konuşma terapisi alır dediler. Arkadaşım da artık TV izletmedigini iddia ediyor ama kaç defa tanık oldum, eve gelir gelmez,daha çocuk talep etmeden TV açıyor, dışarıya yemeğe gittiysek aslında mutlu ve yemeğini yiyen çocuğa 'o yemez telefonsuz' diye video açıyor. Doktorun dediklerini hatirlatinca de üzülüyor...
Size de bana onu hatırlattiniz.

Mystery1903 .!.:

Tvyi kesemedim - normal tv açık o an ne varsa pek bakmıyor öyle de çok cizgi filme bakar gibi bakmıyor böylelikle tamamen kapatıcam

Genişletmek için tıkla...

tvyi kesin demişler, TVden YouTube izlemeyi kesmissiniz. siz TV izlerken çocuğun arkasını dönmesini saglamissiniz.
Sizce bu TVyi kesmek mi???

Mystery1903 .!.:

sadece kreş ve benim misliyle desteğimle düzelir mi onu merak ediyorum geç kalmış olmak istemiyorum nolur anlayın beni

Genişletmek için tıkla...

Siz hele misliyle destek verin, TV'i telefonu hayatından çıkartın, neden duzelmesin ki? Fiziksel hastlaliği olan insanlar yeterli rehabilitasyon aldıktan sonra normale dönüyorlar. İlgiyle, gerekinin yapılmasıyla duzelmeyecek çok az sorun var. Tabii ki çocuk da zamanla problemlerinden kurtulacaktir. Zaten çok daha kötü bir durumda olsaydı doktor neden söylemesin ki, hem durumunu açıklar, hem de terapi almanızı isterdi. Demek ki TVi kapatıp kreşe göndermeyi, çocukla çok konuşup ilgilenmeyi şu aşamada yeterli görmüş. Üstelik 'iki aya düzelir' demis. Bu güzel bir sey. Endişe edip de stres olup , sonra stresi çocuğa yansıtıp onu da germeye hiç gerek yok.
Ne güzel kreşe baslamis, ve evde tvi komple kaldırın. İzlemek isteyen başka odada telefondan izlesin.evladi için birkaç sene bu fedakarlığı yapmak bence hiç zor değil.ki zaten TV'yi kısa süre birakirsaniz daha da asla aramiyorsunuz. Öyle saçma bir kutu. Ben 2010da öğrenci evimde TV yok diye izlemeyi bıraktım , 3 sene televizyonsuzdum. Şimdi sesine,reklamlara tahammül edemiyorum. Bir şey izleyeceksem kendi sectigim şeyleri telefondan izliyorum.

* fehrenheit 451

Mystery1903 .!.:

Tvyi kesemedim çizgi filmi youtube açıyordum tvden yani artık onu açmıyorum normal tv açık o an ne varsa pek bakmıyor öyle de çok cizgi filme bakar gibi bakmıyor böylelikle tamamen kapatıcam ve etkisini göreceğimi düşünüyorum geçen yıl göz teması ve isme bakması yoktu kestiğim an hepsi bir anda olmustu umarım yine o etkiyi yaşarım. Çok teşekkür ederim bu dediklerinizi bire bir yapıcam

Genişletmek için tıkla...

Goz temasi kurmuyordu, ismine bakmiyordu, televizyonu kestiniz ve cocuk duzeldi. Siz de cocuk duzeldi diye yeniden televizyon actiniz ve su an bu yuzden cocuk uyaran eksikligi yasiyor. Televizyonun cocugunuza ne yaptigini gormussunuz, televizyonu kapatmanin etkisini de tecrube etmissiniz ama yine de cocugunuzu yeniden televizyona mahkum etmissiniz. Siz ne yaptiginizin farkinda misiniz? Cocugunuza zulmediyorsunuz bile isteye. Bir insana bunu yapmaya hakkiniz yok. Alti ustu bir cizgifilm zannediyorsunuz galiba. Goz temasi kurmama, ismine bakmama, uyaran eksikligi sadece sizin net olarak gozlediginiz sorunlar. Farkedemediginiz, uzun vadede ortaya cikacak, cocugun yetiskin karakterinde ne sprunlara sebep olacaginizdan haberiniz yok. Hala diyorsunuz ki dusunmekten psikolojim bozuldu. Psikolojiniz bozulmak icin cok gec kalmis. Cocugunuza yaptiginizin yaninda bu devede kulak. Kimseye kirici, olumsuz yorum yazmadim simdiye kadar sizin su kayitsizliginiz karsisinda olumlu olmak hatada israrinizi desteklemekten baska bir sey olmayacakti. Bence kendinize gelin. Bu cocuk sizin esyaniz, oyuncaginiz degil. Mafem onu dogurdunuz, Allah'tan bir emanet kabul ettiniz ve onun ruhsal gelisimini de dusunmek zorundasiniz. Bebeginize gercekten acidim.

Mystery1903 .!.:

Komutları yapsa içim rahatlıcak şunu getir dediğim de falan ah bi getirse bana. halimi bir görseniz düşünmekten kafayı yemiş gibiyim umarım kreş işe yarar

Genişletmek için tıkla...

Özür diliyorum ama neden tv izledi gerçekten merak ediyorum

Mystery1903 .!.:

Merhaba iyi günler. Lütfen bana yardımcı olun bir akıl verin bunalımda gibiyim düşünmekten bebeğim 20 aylık tvye çok maruz kaldı ve hiçkimseyi gördüğü yok yaşadığımız yerde kimsemiz yok çocuk o yüzden benden babasından baska kimseyi görmedi yabani gibi en son kontrollerde doktor sosyal temas eksikliği olmuş dedi kreşe yazdırın bi duraksaması olmuş dedi 2 ayda düzeleceğini düşünüyorum dedi bi ara otizmden çok korktum ama göz temasi var ismine bakıyor dokunmaya sarılmaya falan kızmıyor kreş öğretmenide bunlar var olmadıgını düşünüyorum dedi sadece alıyor verme pek yok şunu getir desem getirmiyor öğretmeni zamanla öğrenicek merak etmeyin dedi ama sizlerde böyle şeyler varmı yardımcı olabilir misiniz çok huzursuzum

Genişletmek için tıkla...

Her anne gibi endişe duymanızi anlıyorum. İkiz bebeklerim var. Biri kız diğeri erkek. Kızımın algısı çok açık ve olduğu günden TLF çocuk şarkısı kendiliğinden dikkatini çekmedi . 9 aylıkken falan kendim çocuk şarkısı dinletiyordum. Kırmızı balığı falan çok az beş dakika falan. Bebeklerimi aileler yardımı ile büyüttüm 5 aydır evimdeyim. 21 aylıklar bu arada. Kızımın gereksinimlerini ben yapıyordum zor bir bebekti annemde kayınvalidemde beceremiyoruz der oğlumun yemesidir uykusudur ilgilenirlerdi. Bizde TV yok yani acmiyoruz haber dizi nedir unuttum. TLF dan yemek yerken açma işini de anneler yaptı yavaş yiyor diye oysa bir yıl çok büyük mücadele verdim bir yıldan sonra artık bende yoruldum. Oğlum kızımdan geç konuşmaya başladı. Hatta yeni iki aydır açılma oldu. Bizde öyle saatlerce olayı yok on dakika onbeş dakika ki onu da yavaş yavaş bitireceğim. Kızım kardeşine göre 9 ay önden gidiyor dil gelişiminde her bebek özeldir ama bende artık TV TLF a meyili olan bebeklerde gecikme olduğuna kanaat getirdim. Uyaran eksikliği olayina gelince iki bebeğin anneside benim aynı yerde büyüdüler ve bizde pek dışarı çıkmadık kimse gelmedi pandemi dolayısıyla ama ben çok etkinlik yaptırmaya çalıştım 12 aylıkken set aldım ordaki resimler etkinlikler ikisi içinde faydalı oldu. Görsel kartları var şimdi onlar sürekli ellerinde. Bizde de komutlar geç oldu 19. Ayda şükür lambayı acı yapar oldu aslında bizde şu var işine geleni yapıyor. Ayakkabini getir dışarı çıkacağız kısmını çok erken yaptı. Günlük şeyleri yeni yeni artık yapıyor. Muzu çok sever kendi payını yedi kardeşininkine yöneldi elini atacakken hayır oğlum o a.. dedim geri çekti çok mutlu oldum. Kızım bunları çok erken yaptığı için oğlumu dert ediyordum şükür hareketlilik var kelime sayısıda arttı. Benim elimde olmayan nedenlerden sadece yemek yerken bile açılmasında yaşadığım vicdan azabinin sizdeki boyutu düşünemiyorum. Ben temizlik yapmak veya biraz nefes almak için açmadım daha doğrusu ben açmadım. Şuan ikisine tek bakıyorum öğleden sonra çok hareketli oluyorlar yinede açmıyorum. Sadece yemek anı onuda azalttım bitireceğim. Sende önce burdan başla

gunebakan_ .!.:

Cocugunuz ekrana maruz kalmamis, siz maruz birakmissiniz. Arkadasiniz, akrabaniz olmasi da gerekmiyor cocugun sosyal temasta bulunmasi icin. Siz biraz kolaya kacmissiniz kabul edin. Cocugu tv oyalamis siz ise guce bakmissiniz muhtemelen. Sizi incitmek icin degil, durumun ciddiyetiyle yuzlestirmek icin yazdim.

Ben de iki cocugumu yalniz buyuttum. Ama parklar cocuk dolu, insan dolu, ille akrabaya yakin komsuya, arkadasa gerek yok. Doga sonsuz uyaran sunuyor cocuklara. Cocugunuzu elinden tutup sohbet ederek disari cikarin. Anlamaz nasilsa diye canta tasir gibi tasimayin yaninizda, her seyi anliyor gibi sohbet edin onunla. Ben 15 aylik ogluma diyorum ki hadi oglum montunu getir disari gidelim. Montunu getiriyor, yere koyuyor, uzerine yatiyor. Giyinince sapka ariyor, bulup getiriyor. Telefonumu veriyorum cebime koyar misin diyorum, cebime koyuyor. Anahtari veriyorum, bunu da diger cebime koyar misin diyorum koyuyor, tebrik ediyorum. Kendi ayakkabimi giyerken ona da diyorum ki hadi git asansoru cagir, dugmesine bas. Gidip heyecanla asansorun kapisinda bekliyor, dugmeye bakiyor. Kucagima aliyorum dugmeye bastiriyorum, aferin bastiiin diyorum. Merdiven geliyor merdivenden inelim, motosiklet goruyor dikkatle inceliyor motosiklete mi bakiyorsun diyorum. Cicek goruyoruz bir tane kopar da koklayalim diyorum, kopariyor sirayla kokluyoruz, yerde bocek goruyorum, bak oglum bocek mama ariyor ona dokunabilirsin diyorum. Yoldan gecen biri durup konusuyor oglumla, mudahale etmeden bekliyorum. Parka giriyoruz hangi oyuncaga yonelse ismini soyluyorum, kaymak mi istiyorsun, sallanmak mi istiyorsun vs. Cocuklar geliyor, kimi seviyor, kimi konusmaya calisiyor, kimi oyuncagini veriyor vs. Oglum su an parkta oynadigi ve tanidigi cocuklara ismiyle sesleniyor. Bir ade bir ne var arkadasi :)

Bunlari cocugumu ya da kendimi ovmek icin yazmadim. Yalniz yasamak ya da baska bir sey cocugun sosyallesmesine engel degil bunu anlatmak istiyorum. Nasil yapilabilir onu orneklendirmek istedim. Kendi kendime konusur gibi cocugum cevap veremese bile surekli onunla sohbet halinde oldum kucucukkenden beri. Cok firtinali gunler disinda haftada en az 5 kere gunde en az 1 saat disari cikardim. Kizimi sabah servise bindiriyoruz oglumla yarim saat parktayiz, aksam ablamizi servisten aliyoruz, ucumuz yine en az 1 saat parktayiz. Bu sirada evim çingen çadırı gibi ama. Bu cocuklari dunyaya getirmeyi bizler sectik. Sorumluluklarimizi ekranlara devretme luksumuz yok. Isler bekler, davetler bekler, gezmeler bekler ama cocuklarimizin ihtiyaclari bekleyemiyor. Beklemesini umdugumuzda sizin yasadiginiz gibi sorunlar cikiyor karsimiza malesef.

Genişletmek için tıkla...

Ayakta alkışlıyorum sizi o kadar doğru konuştunuz ki helal olsun sizin gibi bilinçli anneler çoğalsın inşallah

Mystery1903 .!.:

Komutları yapsa içim rahatlıcak şunu getir dediğim de falan ah bi getirse bana. halimi bir görseniz düşünmekten kafayı yemiş gibiyim umarım kreş işe yarar

Genişletmek için tıkla...

Benim oğlumda öyle. Ama sosyal büyüdü ona rağmen öyle. Getir götürden anlamaz, kimseye malını vermez

gunebakan_ .!.:

Cocugunuz ekrana maruz kalmamis, siz maruz birakmissiniz. Arkadasiniz, akrabaniz olmasi da gerekmiyor cocugun sosyal temasta bulunmasi icin. Siz biraz kolaya kacmissiniz kabul edin. Cocugu tv oyalamis siz ise guce bakmissiniz muhtemelen. Sizi incitmek icin degil, durumun ciddiyetiyle yuzlestirmek icin yazdim.

Ben de iki cocugumu yalniz buyuttum. Ama parklar cocuk dolu, insan dolu, ille akrabaya yakin komsuya, arkadasa gerek yok. Doga sonsuz uyaran sunuyor cocuklara. Cocugunuzu elinden tutup sohbet ederek disari cikarin. Anlamaz nasilsa diye canta tasir gibi tasimayin yaninizda, her seyi anliyor gibi sohbet edin onunla. Ben 15 aylik ogluma diyorum ki hadi oglum montunu getir disari gidelim. Montunu getiriyor, yere koyuyor, uzerine yatiyor. Giyinince sapka ariyor, bulup getiriyor. Telefonumu veriyorum cebime koyar misin diyorum, cebime koyuyor. Anahtari veriyorum, bunu da diger cebime koyar misin diyorum koyuyor, tebrik ediyorum. Kendi ayakkabimi giyerken ona da diyorum ki hadi git asansoru cagir, dugmesine bas. Gidip heyecanla asansorun kapisinda bekliyor, dugmeye bakiyor. Kucagima aliyorum dugmeye bastiriyorum, aferin bastiiin diyorum. Merdiven geliyor merdivenden inelim, motosiklet goruyor dikkatle inceliyor motosiklete mi bakiyorsun diyorum. Cicek goruyoruz bir tane kopar da koklayalim diyorum, kopariyor sirayla kokluyoruz, yerde bocek goruyorum, bak oglum bocek mama ariyor ona dokunabilirsin diyorum. Yoldan gecen biri durup konusuyor oglumla, mudahale etmeden bekliyorum. Parka giriyoruz hangi oyuncaga yonelse ismini soyluyorum, kaymak mi istiyorsun, sallanmak mi istiyorsun vs. Cocuklar geliyor, kimi seviyor, kimi konusmaya calisiyor, kimi oyuncagini veriyor vs. Oglum su an parkta oynadigi ve tanidigi cocuklara ismiyle sesleniyor. Bir ade bir ne var arkadasi :)

Bunlari cocugumu ya da kendimi ovmek icin yazmadim. Yalniz yasamak ya da baska bir sey cocugun sosyallesmesine engel degil bunu anlatmak istiyorum. Nasil yapilabilir onu orneklendirmek istedim. Kendi kendime konusur gibi cocugum cevap veremese bile surekli onunla sohbet halinde oldum kucucukkenden beri. Cok firtinali gunler disinda haftada en az 5 kere gunde en az 1 saat disari cikardim. Kizimi sabah servise bindiriyoruz oglumla yarim saat parktayiz, aksam ablamizi servisten aliyoruz, ucumuz yine en az 1 saat parktayiz. Bu sirada evim çingen çadırı gibi ama. Bu cocuklari dunyaya getirmeyi bizler sectik. Sorumluluklarimizi ekranlara devretme luksumuz yok. Isler bekler, davetler bekler, gezmeler bekler ama cocuklarimizin ihtiyaclari bekleyemiyor. Beklemesini umdugumuzda sizin yasadiginiz gibi sorunlar cikiyor karsimiza malesef.

Genişletmek için tıkla...

Ben ve oğlumda öyleyiz. Ama benim oğlumda komut almıyor,hayvanları gösteremiyor. Her gün parka götürüyorum, kapının önüne bahçeye. Kumdan şekiller yapıyoruz, hayvanları seviyoruz çocuklarla koşuyoruz, kitap okuyoruz. Çok sosyal ama hiç kelimesi yok anne baba bile. Kitaplarındaki hayvanları o soruyor artık ben havlıyorum miyavlıyorum filan oğlum bide tersini yapalım diyorum yok. Benim mutluluğum ayakkabılarını giydirirken ayağını kaldırması, kitap okuyor gibi yapması, köpek görünce haha demesi, alkış baybay bitti yapması, hadi gol deyince topa vurması bu kadar, ne yapabilirim daha bilmiyorum ama en azından anne baba demesini beni anlamasını çok isterdim

Civciv saliha .!.:

Ben ve oğlumda öyleyiz. Ama benim oğlumda komut almıyor,hayvanları gösteremiyor. Her gün parka götürüyorum, kapının önüne bahçeye. Kumdan şekiller yapıyoruz, hayvanları seviyoruz çocuklarla koşuyoruz, kitap okuyoruz. Çok sosyal ama hiç kelimesi yok anne baba bile. Kitaplarındaki hayvanları o soruyor artık ben havlıyorum miyavlıyorum filan oğlum bide tersini yapalım diyorum yok. Benim mutluluğum ayakkabılarını giydirirken ayağını kaldırması, kitap okuyor gibi yapması, köpek görünce haha demesi, alkış baybay bitti yapması, hadi gol deyince topa vurması bu kadar, ne yapabilirim daha bilmiyorum ama en azından anne baba demesini beni anlamasını çok isterdim

Genişletmek için tıkla...

Merhaba. Kac aylik bebeginiz?

gunebakan_ .!.:

Merhaba. Kac aylik bebeginiz?

Genişletmek için tıkla...

Merhaba, 19 aylık. Burda çocuk dr götürdüm normal diyor..

Civciv saliha .!.:

Merhaba, 19 aylık. Burda çocuk dr götürdüm normal diyor..

Genişletmek için tıkla...

Doktor da normal diyorsa bence rahat olun. Alici dil becerileri ve ifade edici dil becerileri adinda iki kisimdan olusuyor konusma. Alici dil becerileri her zaman daha once gelisir. Yani bebek dediklerinizi anlar ama anladigini ifade edemez. Onemli olan alici dil becerilerinin gelisiyor olmasi su an. Ifade edici dil becerileri yani anladigini ifade etme, seslendirme bebeginizin bireysel farkliligi olarak daha gec gelisebilir. Hani derler ya konusmuyordu birden acildi diye. Muhtemelen sizinki de oyle olacak.