• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuğu olmamasının sebebi bence takıntıları

heaven-irem

Üye
Kayıtlı Üye
23 Eylül 2014
13
11
18
38
Buraya bir tanıdığım için önerileriniz dinlemek için yazıyorum.
kendisi 28 yaşında 11 yıllık evli. evliliğinin ilk yıllarında yaşının küçük olması ve annesini yeni kaybetmesi nedeniyle çocuk sahibi olamamış. ama şimdi çok istiyor...
dr. herhangi bir sorunlarını olmadığını ve çocuk sahibi olmaları için bir engel olmadığını söylemiş. (burada doğru söylediğini kabul ediyorum çünkü çok hevesli) ama benim kısa gözlemlerim bu işi çok fazla kafasına taktığını söylüyor. örneğin konu açılmasına gerek kalmadan; "falancanın 10 yıldır çocuğu olmuyormuş, ama olmuş" veya " benim çocuğum olsa el üstünde tutarım, kimselere vermem, adını şu koyarım" falan diyor. onun için üzülüyorum.
bir de bir adının hamile olduğunu öğrendiğinde tek kelimeyle yıkıldı!!!
psikoloğa gitmesini önerdim. "evet düşünüyorum" diyeli 1 yıl oldu.
en son kayınvalidesinin başkası için ördüğü bebek yeleğini bu benim olsun diye almış.
genel olarak takıntıları var, sık sık el yıkamak gibi.
şimdi ben neredeyse 2 aylık hamileyim ve bunu ona söylemeyi eşime bıraktım.
bu konuda tecrübelerinizden yararlanmak istiyorum.
 
Buraya bir tanıdığım için önerileriniz dinlemek için yazıyorum.
kendisi 28 yaşında 11 yıllık evli. evliliğinin ilk yıllarında yaşının küçük olması ve annesini yeni kaybetmesi nedeniyle çocuk sahibi olamamış. ama şimdi çok istiyor...
dr. herhangi bir sorunlarını olmadığını ve çocuk sahibi olmaları için bir engel olmadığını söylemiş. (burada doğru söylediğini kabul ediyorum çünkü çok hevesli) ama benim kısa gözlemlerim bu işi çok fazla kafasına taktığını söylüyor. örneğin konu açılmasına gerek kalmadan; "falancanın 10 yıldır çocuğu olmuyormuş, ama olmuş" veya " benim çocuğum olsa el üstünde tutarım, kimselere vermem, adını şu koyarım" falan diyor. onun için üzülüyorum.
bir de bir adının hamile olduğunu öğrendiğinde tek kelimeyle yıkıldı!!!
psikoloğa gitmesini önerdim. "evet düşünüyorum" diyeli 1 yıl oldu.
en son kayınvalidesinin başkası için ördüğü bebek yeleğini bu benim olsun diye almış.
genel olarak takıntıları var, sık sık el yıkamak gibi.
şimdi ben neredeyse 2 aylık hamileyim ve bunu ona söylemeyi eşime bıraktım.
bu konuda tecrübelerinizden yararlanmak istiyorum.


Kadıncağız çocuk sahibi olmak istiyor, içine işlemiş bu özlem. Sizin tavrınız ise biraz üstten bakar gibi olmuş, nasıl desem yadırgadım biraz. Bence etrafında bu kadar çok bulunuyorsanız bu kişi sizin yakınınız ve öyleyse ona destek olmanız gerekir. O çocuğunun adından bahsediyorsa siz de ona eşlik edin, 'aa bak bebek ismi sözlüğü varmış, gel bakalım' vs diyin. Onu başkasının yeleklerine göz koyacak kadar yalnız bırakmayın, siz ona bi tane örüp götürün ya da beraberce nasıl örgü örülür öğrenin. Biyolojik bir problemi de yoksa belli ki vücudunda stres hormonu fazla, siz ona yarenlik edin stresini azaltın.

Hele ki bebeğiniz olacak diye onu hiç hiç yadırgamayın. Onu yanınızda tutun, sen gebeliği biraz benle yaşa öğren sonra stres olma diyin. Yani yapmanız gereken tek şey bu kişiye biraz iyi davranmak. Yoksa bir insanı yadırgayıp ezerek nereye varabilirsiniz ki...
 
yorumu okuyunca çok şaşırdım.. :KK57: asla ezmek gibi bir derdim olmadı... ben hamile olmadan önce de böyle düşünüyordum... aksine daha fazla üzülmeme sebep oluyor, bana ortak olma konusunda mesafe olarak farklı şehirlerde olduğumuz için bu durumun zor olduğunu düşünüyorum...
kendisinin psikolojik desteğe ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.. ezdiğimi söylediğinize gerçekten çok kırıldım:mad:
 
yorumu okuyunca çok şaşırdım.. :KK57: asla ezmek gibi bir derdim olmadı... ben hamile olmadan önce de böyle düşünüyordum... aksine daha fazla üzülmeme sebep oluyor, bana ortak olma konusunda mesafe olarak farklı şehirlerde olduğumuz için bu durumun zor olduğunu düşünüyorum...
kendisinin psikolojik desteğe ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.. ezdiğimi söylediğinize gerçekten çok kırıldım:mad:

Sizi kırmak istemezdim, düşündüğümü söyledim sadece. Bence takıntılı olduğu için bebeği olmuyor demek çok ağır bir itham. O yüzden böyle düşündüm. Bir psikolog adayı olarak terapi bu kişiye nasıl bir fayda sağlar çözemedim. Eğer biyolojik bir engeli yoksa umarım en kısa zamanda bebek sahibi olur. Eğer eşlerden biri kısırsa, bu bebek sevgisini farklı bir şeye yöneltmek gerekir. Evlatlık çocuk, iş ya da hobi gibi. En kötü ihtimal biraz evhamlı bir anne olabilir. Bunu da o zaman konuşuruz. :KK5:
 
benim anneminde böyle bi arkadası var cocugu olmuyo 2000 yılında evlenmsler kadın cok titiz cok hamarat bi ev hanımı.. annem cok destek olmusdu ona sonra tesadufen annem hamile kaldı biz annemle cekinerek söledik üzülür diye biraz üzülmüş ama kardeşim dogunca annem o bayanı yanından ayırmamıstı annelikte tecrübe kazan diye cok ilgilendi kardesmle onunda hiçbi sorunu yok bildiğim kadaryla belkide rabbimin takdiri böyledir
 
Back