benim kızım doğduktan sonra her konuda daha bi hassaslaştım onun her haline ağlar oldum.hasta olmasada ben sanki her an hasta olacakmış sanıyorum ve kenimi kahrediyorum.anne olmak hem çok güzel hemde çok endişe verici.üstesinden de gelemiyorummm.alıp kızımı uzaklaramı gtsemm:)
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bebek Beslenmesi çocuğu olduktan sonra paronayak olan anneler varmıı?
- Konu Sahibi eylul_le
- Başlangıç Tarihi
Bebek Beslenmesi, Ek Besin Önerileri, Mamalar, Anne Sütü, 3 yaştan büyük çocukların çok yeme ya da yememe, obezlik, iştahsızlık, okulda beslenme, beslenirken dikkat edilecek konuların yani her türlü yeme problemlerinin paylaşıldığı alan.
sanki herkes zarar verecekmiş gibi hissediyosun dimi yada kimseye vermek istemiyosun aşısı olduğunda ondan daha çok ağlıyosun ...:))))sanırım normal şeyler bende yaşıyorum bunları tek işim o olsun istiyorum başka işim olmasa hayatımda kimse olmasa diyorum..geçecek heralde böyle yaşanmaz:))))
aşırı derecede duygusal,paranoyak,korumacı,hep felaket senaryoları kuran biri oldum.benden başkalarında da bu durumun olmasına sevindim çünkü bir tek kendim böyleyim sanıyordum.bebeğim hiç ağlamasın,üzülmesin,büyüyünce kimseler üzmesin,incitmesin onun yerine tüm olumsuzlukları ben yaşıyım ama o hep gülsün mutlu olsun istiyorum.sanırım bunun adı annelik:)))ve dünyanın en ama ennnnnnnnnn harika şeyi anne olmak:)))
Bunlar elbette ki hepimizin zaman zaman yaşadığı duygular. Ama hepimizin yaşıyor olması her zaman çok sağlıklı olduğu anlamına gelmiyor. Arada bir ben de aşırı duygusallaşıyorum. Haberleri izlerken gelecekten korkuyorum ve gözlerim doluyor. Ama sürekli endişeli olmak, sürekli hastalanacağını düşünmek, sürekli korumaya çalışmak bebeğinizin de sizin de psikolojisi açısından sağlıksız. Keyfini sürün en güzel günlerinizin. Bir bebek grip olursa bir haftada iyileşir, düşer kolunu incitirse birkaç günde geçer, ama aşırı endişeli bir annenin yaratacağı psikolojik travma onu ömür boyu sorunlu bir insan yapar. Hiç unutmayın; mutlu anne, mutlu bebek.
haklısın anne nekadar ruhsal açıdan sağlıklı olursa bebeğinide okadar sağlıklı yetiştirir.benim söylemeye çalıştığım şey hayat okadar kötü ve insanlar okadar fırsatçı, insanlıktan çıkmış ki.bu kadar kötü bir devirde bebeğim için endişelemek çok doğal olsa gerek.ve evet felaket senaryolarıyla yaşıyorum ama bu delirmeye başladığım için değil bebeğimin bir sonraki hareketini hesaplayıp onu yaralanmalardan yada daha kötüsünden koruyabılmek adına.çünkü bebekler herşeyi oyun sanıp sonucunu düşünmeden yaşayan varlıklar.bebeklerimiz büyüdükçe eminim bu vesveselerimizde yavaş yavaş ortadan kalkacaktır.
Benzer Konular
