• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çoçugu kaynanama teslim edicem sonra da kendimi öldürücem

Mesleğiniz var mı bilmiyorum ama yoksa bile bir işe girip o evden ayrılın. Zor bir süreç olur ama bunları yaşamaktan iyidir. Hiçbir çocuk annesizliği haketmez lütfen çocuğunuza bunu yapmayın. Allah'a sığının
 
Dayanamıyorum ben artık herkez üstüme geliyor . başta annem .cocuguma gelecek kurmaya çalışıyorum ayaklarımın üstünde durmaya çalışıyorum ama hersekil beni dibe dibe cokturuyor ..ben bişi yapmadım gerçekten .hastaneye gidelim dedim sakinleştirici versinler sana bende iş aricam o sırada dedim .eline geçen herşeyi bana fırlattı.bekarken iki defa intihar ettim bu kadın yüzünden ama başaramadım .bu sefer basaricam sanki hiç olmamışim gibi...
Çok düşündüm bunu yapmayi çocuğuma kıyamadım,şuan yüzümü kendine çeviriyor anne anne diyor.anliyor bisilerin ters gittiğini .ben çok kötüyüm gerçekten .köşeye sıkışmış gibiyim.bi yandan çocuğum nolucak diye endişeleniyorum bı yandan intihar etmek istiyorum kıyamıyorum ona .dibi goruyorum artık .napicami şaşırdım kaldım .kafam çok karisik
çok bunalmışsınız. yazık çocuğa yansıtmayın. onun tüm hayatnı ewtkileyecek şeyler yapmayın. terapi alın. annenizle görüşmeyin. yakın bir arkadaşınız yada güvendiğiniz birinden destek isteyin. herşey düzelir. merak etmeyin. muhakkak geçecektir sorun neyse. zaman herşeyin ilacı
 
İnsanlar her cikmaza girdiginde intihar etse dunyada kimse kalmazdi. Sizin yapabileceginiz pek cok sey varken annenizle bu derece zitlasmaniz anlamsiz. 3 cocukla sokakta kalanlar is bulup calisiyor,yetmiyor kendi islerini kuruyorlar hayatlari degisiyor. 65 yasindaki teyzeler okuma yazma ogrenip siir kitabi cikariyor. Hic bir sey imkansiz degil. Siz de bir yerden baslayacaksiniz nasilsa. O zamana kadar sabirli olun. Anneniz her seyi yanlis anliyorsa da agzinizi bile acmayin ne dese he deyin
Yaa büyük ihtimalle benden buyuksunuz gerçekten hayal dünyasındami yasiyosunuz.benim çocuğum iki yaşında mesleğim yok .iş bulurum en kolayı o calistigimda ben çocuğumu kime emanet edicem kreşe veremem almıyor devlet kreşi özelde 2500 istiyor.asgari ücret bile bukadt değilken nasıl gönderim ...ben hırçın biriyim ama annem bana bu yaptıklarıyla peygamber sabrı nedir onu öğretti.ben bişi yapmadığım halde tavır yaptı güldüm geçtim bana senin gülmenden nefret ediyorum diyor.beni kışkırtıyor .benim tek amacım biraz birikim yapıp bı göz odaya geçmek o süre zarfında oğlumda biraz büyür .kimseye ihtiyacımız kalmaz.bana bunu yapmama müsade etmiyorlar ben en çok ona sinirleniyorum
 
5 yaşa kadar devlet boşanmış annelere kreş desteği veriyor. sizden de bi işe girmenizi istiyor. bunu araştırabilirsiniz. bu sayede evinizi ayırabilirsiniz. bi araştırıp bilgi edinmenizde fayda var. bir tanıdığım eşinden boşandı cafede çalışıyor oğlu kreşe gidiyor ve devlet karşılıyor ücretini. lütfen bi düşünün
 
Bu kocaman dünyada evladınızı tek başına ve çaresiz mi bırakacaksınız? Önce bi sakinleşin lütfen. Sarılın çocuğunuza ve onun sizi iyileştirmesine izin verin. Beraber güçlenin, başarabilirsiniz.
 
O kadar kolaydı zaten. İnsanlar hemen 10 bin maaşla işe başlayıp çocuğunu mükemmel kreşlere verebiliyor. Lütfen biraz matematik.

Kira 1000
Kreş 2000
Faturalar 500
Mutfak 1000 desek bir de depozite ev eşyası falan en az 10 bin lazım konu sahibine. İş olsa zaten çalışacak konu sahibi. Biraz empati lütfen.
Peki annesinin yanında kalıp psikolojik şiddet görmeye devam etsin ya da kendini öldürsün, ne tavsiye edersiniz? Kendini öldürmeyi düşünecek boyuttaysa annesinin yaptıklarını umursuyor göz ardı edemiyor demek ki. Kadına katlanabilse zaten bu noktaya gelmez.
 
YAPMAYIN! Sizin evladınızı sadece kendi kararınızla annesiz bırakmaya hakkınız yok. Büyüdüğünde onun annesiz büyümesine sebep olduğunuz için sizden nefret edecek belki de. Hem içinde ki o koca annesizlik boşluğu yiyip bitirecek onu hem de beni annesiz bıraktı diye nefret edecek sizden. Ona bu travmayı yaşatmayın. Hayattaki hiçbir şey canınızdan ve evladınızdan önemli değil ve ölümden başka hiçbir şey aşılamayacak değil. Anneniz ne halt yerse yesin siz evladınıza odaklanın, kapatın kendinizi kötü şeylere evladınızı yalnız bırakmayın.
 
Şu an öfke ve kırgınlık ile böyle düşünüyorsunuz. Biraz sabredin, öfkenizin geçmesini bekleyin. İnanın intiharın aslında bir çözüm olmadığını ve ne kadar saçma olduğunu öfkeniz biraz geçince siz de anlayacaksınız. Bir de evladınız varmış, ona karşı da sorumluluklarınız var. İntihar edince geride küçük savunmasız bir çocuk bırakacaksınız. Önce bir sakinleşin lütfen, konularınızı biliyorum, zor zamanlardan geçiyorsunuz ama aşılmayacak problemler değil bunlar.
Asicam asicam asicam.ben oğlumu annesiz birakmicam .öfkem büyük ondan böyle düşündüm benim oğlum annesiz büyümucek ben ona sahip cikicam
 
vallahi şu kk da beni dert sahibi yapan tek üye sizsiniz. Allah aşkına İsa aşkına buda aşkına inandığınız herşey aşkına o evden çıkın gidin. Yola çıkın bir kaymakamlık emniyet ne olursa gidin yardım isteyin. Dayanamıyorum sokakta kaldım deyin hayırseverlere ulaşır kaymakam size yardım bulur. O kadın sizi siz de o yavruyu bitirdiniz. Kaderim bu deyip boyun büktünüz asla dik duruşunuz olmadı. Gerçekten çok üzüldüm kalbinizi de kırmak istemiyorum susuyorum. Dediğimi yapın artık birşey yapın ya yapın
 
Peki annesinin yanında kalıp psikolojik şiddet görmeye devam etsin ya da kendini öldürsün, ne tavsiye edersiniz? Kendini öldürmeyi düşünecek boyuttaysa annesinin yaptıklarını umursuyor göz ardı edemiyor demek ki. Kadına katlanabilse zaten bu noktaya gelmez.
İş bulun o zaman konu sahibine. Bakın zaten iş bulsa o dediklerini yapacak. İş bulamadığı için biraz sabretmesi lazım.
 
Yaa büyük ihtimalle benden buyuksunuz gerçekten hayal dünyasındami yasiyosunuz.benim çocuğum iki yaşında mesleğim yok .iş bulurum en kolayı o calistigimda ben çocuğumu kime emanet edicem kreşe veremem almıyor devlet kreşi özelde 2500 istiyor.asgari ücret bile bukadt değilken nasıl gönderim ...ben hırçın biriyim ama annem bana bu yaptıklarıyla peygamber sabrı nedir onu öğretti.ben bişi yapmadığım halde tavır yaptı güldüm geçtim bana senin gülmenden nefret ediyorum diyor.beni kışkırtıyor .benim tek amacım biraz birikim yapıp bı göz odaya geçmek o süre zarfında oğlumda biraz büyür .kimseye ihtiyacımız kalmaz.bana bunu yapmama müsade etmiyorlar ben en çok ona sinirleniyorum
Buyugumdur muhtemelen. İs icabi da sokakta kalan kadin ve cocuklarin hayatlarini izliyorum diyebilirim. Sizin kadar kotu durumda,hatta sizden daha da kotu durumda cok ornek gordum. Hayal dunyasi dediginiz icin anlatiyorum. Biraz birikimle bir goz odaya gecilmez,sonra duvarlari mi yiyeceksiniz? Sizin kalici bir ise ihtiyaciniz var. O surecte de cocugunuza baksin diye annenizi hos tutmaya ihtiyaciniz var. Cunku ona mecbursunuz. Ya annenize ya da kvnize eyvallah etmek zorundasiniz bu surecte. Eger kaynananiz iyi bir insansa ,en azindan anneniz gibi degilse verin cocugu. Onun da cani. Gozu gibi bakar buyuturse verin,siz de bir ise girin. İskura basvurun. Kaymakamliga gidin sizi yonlendirirler. Hatta siginma evine de basvurun, onlar da is buluyor sizin gibi kadinlara. Hayal dunyasiymis? Siz evde oturup annenizle kavga etmeye devam ettiginiz surece hic yol alamazsiniz soyleyeyim onu da. Buna gore sekillendirin hayatinizi. Yapanlar nasil yapiyorsa siz de yapin,sadece sizin cocugunuz yok herkesin var. Ama bir cozum buluyorlar.
 
vallahi şu kk da beni dert sahibi yapan tek üye sizsiniz. Allah aşkına İsa aşkına buda aşkına inandığınız herşey aşkına o evden çıkın gidin. Yola çıkın bir kaymakamlık emniyet ne olursa gidin yardım isteyin. Dayanamıyorum sokakta kaldım deyin hayırseverlere ulaşır kaymakam size yardım bulur. O kadın sizi siz de o yavruyu bitirdiniz. Kaderim bu deyip boyun büktünüz asla dik duruşunuz olmadı. Gerçekten çok üzüldüm kalbinizi de kırmak istemiyorum susuyorum. Dediğimi yapın artık birşey yapın ya yapın
Böyle söyleyince biz mantıksız oluyoruz. Halbuki orda kalıp eziyet çekmeye devam etmek çok daha makul insanlarca.şu kaderimde, çilemdir çekerim mantığı Türk kadınını bir terkedemedi. Hiç bir başlangıç kolay değil ama bir yerden başlanılmazsa insan olduğu yerde çakılı kalır. Mantık bu.
 
Bence intihar yerine çözüm arayın. Çocuğu yuvaya geri alacağınızı söyleyerek verin. Sonra da kendiniz sığınma evine geçin. Bu süreçte çalışıp para biriktirin. 3 5 10 neyse toplayın. Hem kira, hem eşya, kreş parasını toparlamanız gerek. Çıkartırlarsa aparta geçin. 1 kuru ekmekle karnınızı doyurun gerekirse. Bir tık sonrası ev tutma. Sahibinden ilanlarından ev bulun. Maksat emlakçıya para vermeyin. Çalışma süreniz 3 4 ay olursa kredi de çekebilirsiniz. 2. el eşya dizin. Çocuğu geri alın. Kreşe verin direkt. Hayatınıza devam edin. Sizin için bir öneri.
 
Çıkar öyle biseyi aklından! Daha dün konuştuk seninle,mücadele etmek zorundasın. Hayat bazı insanlar için daha da zor, yüzeye çıkıp nefes almak istiyorsan surekli yukarı doğru yüzmek zorundasın. Ben çıktım, eninde sonunda sen de cikicaksin. Annenle konusmaman mi gerekiyo, konusmycaksin. Laf mı atiyo, cevap vermiyceksin. Kocan sana dayanamadı seni boşadı mi diyo, ağzını acmiycaksin! Çocuğun da ilerde seninle gurur duyucak, neler çektiğini gözleriyle gorucek. İyi ki annem varmış diycek. Peki ya olmazsan, kime siginicak o çocuk?

Sakin ol, hayattaki en kötü şeyler bile öyle ya da böyle geçiyor. Ben seni, içinde bulundugun durumu anlıyorum, sabrediceksin. Çocuğunu yaşlı bı kadının eline, o ise yaramaz babasına birakmiycaksin. Güzel günler goruceksin
Haklısın canım. Ne bilim bazen gerçekten beni dibe sokuyor.benim tek derdim çocuğum . annemin çoğu şeyini görmezden geliyorum en son biyerde patliyorum .nevar yani hadi psikolga gidelim sakinleştirici versin sana dediysem.bana senin ....kalkmasaydi sen evlenmeseydin diyor.agza alınmicak laflar ediyor.gururum inciniyor
 
Ben daha biraz önce başka bir konuda yazdıklarınızı okumuştum ve ne güçlü bir kadın olduğunuzu düşünmüştüm. Hala öyle düşünüyorum. Zor bir süreçten geçiyorsunuz kendinizi kötü hissetmekte haklısınız ama bu durumun sizi ele geçirmesine izin vermeyin lütfen. Çocuğunuzu düşünün. Duymazlıktan gelin başkalarının söylediklerini. İlerde tüm bunları atlattığınızda çocuğunuzla geçirdiğiniz zor zamanlara rağmen pes etmeyip yeni bir hayat kurduğunuzu hatırlayıp şükredeceksiniz.
 
İş bulun o zaman konu sahibine. Bakın zaten iş bulsa o dediklerini yapacak. İş bulamadığı için biraz sabretmesi lazım.
Hanımefendi ben nerden bileyim iş bulamadığını, konusunda bundan bahsetme iş, nereye kadar sabredecek, çocuğu kayınvalidesine bırakabilecekse öyle yapıp çalışırken para toparlayabilir, aklı başında tavsiye vermeye çalışıyoruz. Napacak yani annesinin vefatını mı bekleyecek yıllarca?
 
Ölümü düşünmek ne demek, insanlar nelerle mücadele ediyor. Siz o çocuğu sağlıklı büyütmek için önce kendiniz böyle hastalıklı düşüncelerden sıyrılın.
Kocanızdan kurtulmuşsunuz. Sıra ailenizden kurtulmaya geldi.
Rol yapacaksınız, köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyeceksiniz. Annenizle sorun ne ise, ondan kurtulana kadar istediği gibi davranacaksınız.Bu kadar çaresizseniz bunu yapmak zorundasınız. Bu arada kendinize iş bulup, kendi hayatınızı kurma planları yapacaksınız. Amacınız her ne ise belirleyip, o amaca ulaşırken yaşadıklarınızı görev sayıp, manipüle olmayın.
 
Back