- 10 Nisan 2014
- 42.149
- 113.352
-
- Konu Sahibi mutemadiyenuzgun
- #81
hiç takmayın yazılanları.aşırı aşırı almak elbette doğru değil ama ben çocuğa ket vurulmasına da karşıyım imkanlar varken.o zaman da gözü aç oluyor ve akranlarının çoğunda olan şeyler kendinde yoksa o çocuklara saldırgan bile davranıyor.pandemi de 1 yıldır eve hapsolan çocuğuma uzman tavsiyesiyle legolar aldım yüklü miktarda.eleştirenlere de hiç kulak asmam.sigaraya 500 tl veren ebeveynler varken legolara verilen 500 tl ler hiç birşey.şımarık çocuk ailede yetişiyor sadece bir şey alıp almamakla ilgili değil.davranışlarının da kısıtlanmadığı her istediğini yapma hakkım var sanan gayet dar gelirli çocuklarda yok mu?bu tür çocuklarda okul da öğretmenlere kök söktüren çocuk grubu.dinlemesini bilmezler öğretmen otoritesini kabul etmezler.iş hayatında bile asidirler.düzenli devamlılık arz eden bir işleri olmaz.bu iş 1 ayakkabı eksik bir fazla işi değil.abartıya ben de karşıyım .ama bazı teknolojilerden imkanlardan da faydalanmalı çocuklar .4 yaşından sonra tableti doğru kullanırsa gayette eğitici.3 yaşa kadar tavsiye etmiyor sadece uzmanlarSiz görümcenizle beni karıştırmayın hanımefendi
Ben neyi alıp almayacağımı bilecek durumdayım çok şükür.
Sizin görümceniz ben değilim. : ) Sorununuzu onunla çözmelisiniz .
Neymiş kıyamamış ben size çok yerinde cümleler kurardım ama neyse haddinizi aşmadan konuya yorum yaparsanız daha yerinde olacaktır.
Siz bırakmayabilirsiniz çocuğunuzu .
Size katılmıyorum bende fakir bir aileden geldim,Boyle bir hareketi fakir aileden gelen biri yapar zaten. Kaynim da sizin gibi az ucretle calisip el kadar cocuga iphone almaya ugrasiyor mesela.
O parayi kenara ayirin bu cocugun ileride egitim hayati olacak. İyi okul, iyi kurslar, spor, aktiviteler ucuz değil.
Biraz daha buyuyunce yurtdisina biyerlere gonderirsiniz belki veya birlikte gidersiniz.
Eviniz var mi mesela? Varsa cocuga da bir ev alin. Nebileyim benim cocugum olsa ekstra bir ev daha alirdim, yatirim vs yapardim onun için muhtemelen.
+100000000Size katılmıyorum bende fakir bir aileden geldim,
tek cocuğum var ama çabuk büyüdüğü için fazla ayakkabı kıyafet almadım.
Yedirdim gezdirdim çokça kitap aldım hala alıyorum.
iyi bir okula kaydettirdim hep destekçisiyim vs vs ama
tutumlu olmayı da öğrettim, paylaşmayı da ama israf etmez mesela
Bence parayi su yaslarda harcamayin bu kadar.Cunku akillari erip ergenlik ve sonrasi daha bir artiyor masrafları..Geçen hafta arkadasim 13 yasindaki ogluna spor ayakkabi aldi 750 lira.Cunku oglunun arkadaslari da o markadan giyiniyormus diye cocuk istemis.. Büyüyünce marka takintilari da baslayacak..fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor
Benim ailemin bana Barbie evi alabilecek parası vardı ama almamışlardı mesela, nedense şimdi kardeşime alıyorlar. Her gördüğümde üzülürüm içimde kaldı her şeyim olmasına rağmen. Şımartmak bence de iyi değil ama aşırı minimalist yaklaşımları da yanlış buluyorum ben. Ayrıca küçükken legolarımla oynadığım oyunlar en güzelleriydi, hayal gücüne çok katkısı var gerçekten. Bence de acımamalısınız ona verilen paraya.hiç takmayın yazılanları.aşırı aşırı almak elbette doğru değil ama ben çocuğa ket vurulmasına da karşıyım imkanlar varken.o zaman da gözü aç oluyor ve akranlarının çoğunda olan şeyler kendinde yoksa o çocuklara saldırgan bile davranıyor.pandemi de 1 yıldır eve hapsolan çocuğuma uzman tavsiyesiyle legolar aldım yüklü miktarda.eleştirenlere de hiç kulak asmam.sigaraya 500 tl veren ebeveynler varken legolara verilen 500 tl ler hiç birşey.şımarık çocuk ailede yetişiyor sadece bir şey alıp almamakla ilgili değil.davranışlarının da kısıtlanmadığı her istediğini yapma hakkım var sanan gayet dar gelirli çocuklarda yok mu?bu tür çocuklarda okul da öğretmenlere kök söktüren çocuk grubu.dinlemesini bilmezler öğretmen otoritesini kabul etmezler.iş hayatında bile asidirler.düzenli devamlılık arz eden bir işleri olmaz.bu iş 1 ayakkabı eksik bir fazla işi değil.abartıya ben de karşıyım .ama bazı teknolojilerden imkanlardan da faydalanmalı çocuklar .4 yaşından sonra tableti doğru kullanırsa gayette eğitici.3 yaşa kadar tavsiye etmiyor sadece uzmanlar
Ahhh ah o barbi evi ahhhBenim ailemin bana Barbie evi alabilecek parası vardı ama almamışlardı mesela, nedense şimdi kardeşime alıyorlar. Her gördüğümde üzülürüm içimde kaldı her şeyim olmasına rağmen. Şımartmak bence de iyi değil ama aşırı minimalist yaklaşımları da yanlış buluyorum ben. Ayrıca küçükken legolarımla oynadığım oyunlar en güzelleriydi, hayal gücüne çok katkısı var gerçekten. Bence de acımamalısınız ona verilen paraya.
Tabıkı çok ıstedıklerını alın ama abartmayın .Doyumsuz oluolar .fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor
evet bence de öyle.gelecek gelecek diye de sadece para biriktirmeye odaklanmak ta doğru değil.ikisinin ortası bulunmalı.bizler eskiden mahallede özgürce oynardık gece yarısına kadar.ne sapığı vardı ne tehlikesi .şimdiler de öyle mi?1 2 komşu dışında asla göndermem çocuğumu.parka oynamaya beraber gidiyoruz gibi gibi.ben gücümün yettiği şeyleri aldım bugüne dek 9.5 yaşında.asla ne şımarık oldu ne doyumsuz.çünkü anlatarak aldım neden aldığımı.değerlerini bildi ve yaşı onlara ihtiyaç duymayınca da ya başka çocuklara kendi eliyle verdi ya da uygulamalarda sattık yerine başka şeyler aldık.kıyafetlerini de satıyorum bu şekilde alanlar o kadar mutlu oluyor ki.çöpe gitmiyor hiç bir şey bir nevi el değiştiriyor.milyonluk evde oturacağıma daha uygun evde otururum ama çocuğuma oyuncak alırım abartmadan.o günler geri gelmeyecek bir daha.yüzündeki gülümsemeye herşey değerBenim ailemin bana Barbie evi alabilecek parası vardı ama almamışlardı mesela, nedense şimdi kardeşime alıyorlar. Her gördüğümde üzülürüm içimde kaldı her şeyim olmasına rağmen. Şımartmak bence de iyi değil ama aşırı minimalist yaklaşımları da yanlış buluyorum ben. Ayrıca küçükken legolarımla oynadığım oyunlar en güzelleriydi, hayal gücüne çok katkısı var gerçekten. Bence de acımamalısınız ona verilen paraya.
ha ha ha.en büyük boyları çok pahalıydı alamadık ama çanta tipi olandan almıştım çocuğuma.sonra da başka çocuğa gitti o oynadı.kartondan büyük boy barbie evleri bulduk 40 tl ye ona da bayılmıştı.yani ucuz da alınır yeri gelince pahalı da .önemli olan çocuğun hayalgücünü desteklemesiAhhh ah o barbi evi ahhhkimbilir kac gece ruyalarima girmiştir...Kucukken bir barbi evim olsaydi eger eminim ki ben simdi baska bir insandim
Ne kadar acaba buyuk boylari simdi? Tabiki onemli olan hayal gücü cunku cocukluk hayal demekha ha ha.en büyük boyları çok pahalıydı alamadık ama çanta tipi olandan almıştım çocuğuma.sonra da başka çocuğa gitti o oynadı.kartondan büyük boy barbie evleri bulduk 40 tl ye ona da bayılmıştı.yani ucuz da alınır yeri gelince pahalı da .önemli olan çocuğun hayalgücünü desteklemesi
Evet, kimse çocuk giydiğini bir daha giymesin demiyor ki. Ama istediği şeylere imkanlar dahilinde sahip olmalı bence. Derviş gibi çocuk büyütmenin de alemi yok. İlerisi için birikim yapmak elbette çok sorumlu bir düşünce ama bunu yaparken şu anı kaçırmamak lazım. (Bu arada konu sahibinin çocuğu gerçekten çok küçükmüş, kıyafeti ve aşırı oyuncağı anlayabilecek yaşta değil henüz.)evet bence de öyle.gelecek gelecek diye de sadece para biriktirmeye odaklanmak ta doğru değil.ikisinin ortası bulunmalı.bizler eskiden mahallede özgürce oynardık gece yarısına kadar.ne sapığı vardı ne tehlikesi .şimdiler de öyle mi?1 2 komşu dışında asla göndermem çocuğumu.parka oynamaya beraber gidiyoruz gibi gibi.ben gücümün yettiği şeyleri aldım bugüne dek 9.5 yaşında.asla ne şımarık oldu ne doyumsuz.çünkü anlatarak aldım neden aldığımı.değerlerini bildi ve yaşı onlara ihtiyaç duymayınca da ya başka çocuklara kendi eliyle verdi ya da uygulamalarda sattık yerine başka şeyler aldık.kıyafetlerini de satıyorum bu şekilde alanlar o kadar mutlu oluyor ki.çöpe gitmiyor hiç bir şey bir nevi el değiştiriyor.milyonluk evde oturacağıma daha uygun evde otururum ama çocuğuma oyuncak alırım abartmadan.o günler geri gelmeyecek bir daha.yüzündeki gülümsemeye herşey değer
Değil mi ama ya?Ahhh ah o barbi evi ahhhkimbilir kac gece ruyalarima girmiştir...Kucukken bir barbi evim olsaydi eger eminim ki ben simdi baska bir insandim
1600 1700 idi en sonNe kadar acaba buyuk boylari simdi? Tabiki onemli olan hayal gücü cunku cocukluk hayal demek
evet o çocuk çok küçük kendi iradesiyle seçmiyor alınanları.bir de henüz sosyal bir çevresi yok okul vs.gibi.o yüzden biraz fazla aldıkları katılıyorum.ama artık da çocuklar yaprakla çamurla oynamıyor kimse kusura bakmasın.en son parfüm yapım seti aldık mesela.onla kendine ve arkadaşlarına sabun yaptı parfüm yaptı.gayet geliştirici ve bilgilendirici oyuncaklarda var yaniiEvet, kimse çocuk giydiğini bir daha giymesin demiyor ki. Ama istediği şeylere imkanlar dahilinde sahip olmalı bence. Derviş gibi çocuk büyütmenin de alemi yok. İlerisi için birikim yapmak elbette çok sorumlu bir düşünce ama bunu yaparken şu anı düşünmemek lazım. (Bu arada konu sahibinin çocuğu gerçekten çok küçükmüş, kıyafeti ve aşırı oyuncağı anlayabilecek yaşta değil henüz.)
Ee sizde yapiyorsunuz sonradan görme dedikleri boyle iste. Biz demiyoruz ama bak anonim oyle inanki.Bunun fakirlikle ne ilgisi var pardon? Kaynınız da sorun var bence.
Uzman desteği alıp kendi içinizdeki boşluğu doldurmalısınız.fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor