• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çivi çiviyi söker mi?

Hadi bea

White & Black
Pro Üye
23 Ağustos 2020
6.719
12.671
198
Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum 🙈)
 
Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum 🙈)
Bu adamla olmayacagı çok belli. Ömür boyu güvenemeyecegın bırı için kendını yıpratmaya değmez. Ortada bır ılıskı yok ben göre arayan soran taraf hep siz olmuşsunuz. Sevgi böyle bırsey değil. Sil nunarasını engelle gitsin her yerden.
 
Size aci cektiren adami silin bi kere ondan olmaz. Digeriyle de gorusmeye devam edin ama yara bandi gibi kullanmak icin hemen sevgili olmayin. Taniyin bakin belki uyumlusunuzdur size iyi gelir sizde ona iyi gelirsiniz devam edersiniz
 
Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum 🙈)
Çocuklar uyumadan yazmıdınıx sızın çocuklarınız mı
 
Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum 🙈)



Öncelikle başınız sağolsun ailenizin mekanı cennet olsun inşallah 🌸🤲🏻
"Çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor" yazmışsınız. Boşandınız mı daha önce? Bu ilk bahsettiğiniz kişiden hayır gelmez. Sizi aldatmış eski sevgilisiyle konuşmuş ve bunu basit bir şeymiş gibi lanse etmiş. Çok toksik birisi. Her yerden engelleyin, iletişimi kesin. Daha sonra bu (İsveçli) kişiyle görüşmek istiyorsanız görüşün ama dikkat edin duygusal boşluktasınız ve hata yapma ihtimaliniz yüksek. "Çivi çiviyi söker" cümlesine ben katılmıyorum. Ayrılık sonrası kısa sürede başkasıyla tanışmak mutluluk getirmiyor. Tabi bu herkeste aynı olacak diye bir şey yok. Kişiye göre değişir.
 
Ayrıca Psikologun size biriyle tanışıp aşık olman gerekiyor demesi bana çok tuhaf geldi. Psikologlar böyle yönlendirme yapmaz, arkadaş gibi konuşmaz.
 
Bence de boşluktan bu adama tutunuyorsun, daha iyisi olsa arkana bile bakmazsın. Sil numarasinı gitsin diğer adama takıl. Psikoloğa da %100 katılıyorum gayet akıllı bir insan.
 
Ayrıca Psikologun size biriyle tanışıp aşık olman gerekiyor demesi bana çok tuhaf geldi. Psikologlar böyle yönlendirme yapmaz, arkadaş gibi konuşmaz.
Gecen bir konuda da bir psikologun sacma bir soylemini gormustum ya konu sahipleri isine geldigi gibi algiliyor ya da psikologlarda isini bilmiyor artik
 
Size aci cektiren adami silin bi kere ondan olmaz. Digeriyle de gorusmeye devam edin ama yara bandi gibi kullanmak icin hemen sevgili olmayin. Taniyin bakin belki uyumlusunuzdur size iyi gelir sizde ona iyi gelirsiniz devam edersiniz
Evet haklısınız bende öyle düşünmüştüm. Sanırım sevgili olduğum kişide beni yara bandı olarak kullanmış, şimdiki durum bunu gösteriyor
 
İlla bir erkek mi olmalı hayatında? Biraz yalnız kalsan anlayacaksın ki en güzeli çocuklarınla bir aile olmak. Ben denedim şükür herşey yolunda. Sana da tavsiye ederim
Teşekkürler düşünceniz için. Senerlerdir yalnızım ve tek başıma bir çok şeyi başardım hiç bir destek almadan ama bu saatten sonra yalnızlık biraz ağır gelmeye başladı. Her konuda destek alacak bir hayat arkadaşı istiyorum eskiye nazaran ama düzgün biri tabi. Saçma sapan insanların kahrını cekmektense yalnız kalmayı yeğlerim. Şimdiki psikolojik durumumdan dolayı ve bu saplantıdan kurtulmak için yara bandı misali biriyle görüşmek istiyorum. Yıllar önce işe yaramıştı belki şimdi de yarar.
 
Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum 🙈)
Ayrılmışsın diğerinden zaten, bence bu adama tanıma açısından bir şans vermelisin.

Başlıktaki soruna cevap vereyim, kadınlarda çivi çiviyi sökmez ama uyumlu bir ilişki hele orta yaşlarda aşkla başlamak zorunda da değildir. Önce aklın yatar sonra gönlün kayar. Kaymazsa da uzatmazsın. Acelen var mı, yaşım geçiyor gibi bir derdin yok. Hali hazırda evlatların var zaten, evin yerin var, dostluğun tadını çıkararak ilerle, her flört evliliğe ya da ilişkiye gitmek zorunda değil.
 
Öncelikle başınız sağolsun ailenizin mekanı cennet olsun inşallah 🌸🤲🏻
"Çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor" yazmışsınız. Boşandınız mı daha önce? Bu ilk bahsettiğiniz kişiden hayır gelmez. Sizi aldatmış eski sevgilisiyle konuşmuş ve bunu basit bir şeymiş gibi lanse etmiş. Çok toksik birisi. Her yerden engelleyin, iletişimi kesin. Daha sonra bu (İsveçli) kişiyle görüşmek istiyorsanız görüşün ama dikkat edin duygusal boşluktasınız ve hata yapma ihtimaliniz yüksek. "Çivi çiviyi söker" cümlesine ben katılmıyorum. Ayrılık sonrası kısa sürede başkasıyla tanışmak mutluluk getirmiyor. Tabi bu herkeste aynı olacak diye bir şey yok. Kişiye göre değişir.
Teşekkürler. Evet ayrıldım ve hem benim hemde onun çocukları var. Haklısınız bizimkisi tam anlamıyla toksik bir ilişki ve zamanla beni çok yıprattı, bambaşka biri haline dönüştürdü. Allahtan suan durumun farkındayım ve yeter bitsin diyecek gücü bulabildim. Bundan sonrasında ise çok daha temkinli olmaya çalışacağım.
 
Ayrıca Psikologun size biriyle tanışıp aşık olman gerekiyor demesi bana çok tuhaf geldi. Psikologlar böyle yönlendirme yapmaz, arkadaş gibi konuşmaz.
Geçen yazda demişti aynı şeyi. Ayrıl ve aşkı ara gözlerinle vs diye. Bir çok insan yasını yaşa diyor ama benimki tam tersini.
 
Son düzenleme:
Bence de boşluktan bu adama tutunuyorsun, daha iyisi olsa arkana bile bakmazsın. Sil numarasinı gitsin diğer adama takıl. Psikoloğa da %100 katılıyorum gayet akıllı bir insan.
Bana hayat kısa böyle şeyleri dert ederek geçirme diyor 😂 değişik bir insan. Kontağımı ilk günden kestim ve asla tekrar dönüş yapmayı düşünmüyorum
 
Ayrılmışsın diğerinden zaten, bence bu adama tanıma açısından bir şans vermelisin.

Başlıktaki soruna cevap vereyim, kadınlarda çivi çiviyi sökmez ama uyumlu bir ilişki hele orta yaşlarda aşkla başlamak zorunda da değildir. Önce aklın yatar sonra gönlün kayar. Kaymazsa da uzatmazsın. Acelen var mı, yaşım geçiyor gibi bir derdin yok. Hali hazırda evlatların var zaten, evin yerin var, dostluğun tadını çıkararak ilerle, her flört evliliğe ya da ilişkiye gitmek zorunda değil.

Hayır kesinlikle acelem yok, sadece diğerini saplantı haline getirmemek ve aklımı dağıtmak için başka biriyle tanışmak ve seviyeli bir şekilde ilerlemek iyi gelir diye düşündüm.
 
Hayır kesinlikle acelem yok, sadece diğerini saplantı haline getirmemek ve aklımı dağıtmak için başka biriyle tanışmak ve seviyeli bir şekilde ilerlemek iyi gelir diye düşündüm.

Doğru düşünüyorsun, en azından dikkatin başka yone kayar, kafan dağılır .. diğer is de biter gider öylece
 
Back
X