Çivi çiviyi söker mi?

Hadi bea .!.:

Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum )

Genişletmek için tıkla...

Hadi bea .!.:

Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum )

Genişletmek için tıkla...

Hadi bea .!.:

Merhaba arkadaşlar. Bu aralar biraz canım sıkkın ve hüzünlüyüm.
İki yıl önce depremde ailemi kaybettim ve bunun verdigi boşluğuyla olsa gerek hiç olamayacak birine bağlandım.
İlk başlarda hiç bir hissim yoktu, sadece kendimi yalnız hissettiğim için görüşmeye başladım. Daha sonra okadar üzerime düştü ki zamanla bende ona karşı birşeyler hissetmeye başladım.
Normalde çok temkinli biriyim ufacık uyuşmazlıkta hemen kesip atar ilişkimi bitirirdim. Ama bu kez böyle olmadı. Daha ilişkinin başlarında beni fiziksel olmasada duygusal olarak aldattığımı öğrendim, daha sonra eski sevgisiyle hala yazıştığını hatta flörtleştigini vs buna benzer ufak tefek şeylerini yakaladım. Her defasında yok öyle bişey sen yanlış anlıyorsun, biz sadece arkadaşız, o bana yazıyor vs diyerek manipüle etti durdu. Neyse zaten birbirimizi tanıma aşamasındayız bitecekse bitecek dedim ama devam etti.
Tabi iyi taraflarıda vardı. Bana ev konusunda çok yardımcı oldu. Kendisi mimar ve bir cok konuda yardım etti. Ama son zamanlarda kavgalarımız arttı ve birbirimize tahammül edemeyecek duruma geldik. Onun yokluğunda ise özlüyor sürekli ne yapıyor neden aramıyor diye düşünüyorum. Ve aklıma yine o kadın ve kadınlar geliyor. Acaba onunla nu görüştü tekrar? Böyle düşüne düşüne resmen paranoya oldum. Geçen yaz psikolojik iyice bozuldu bunlar yüzünden. Normalde dozunda kıskanc biriyim ama ilişlinin başında bana aşıladığı güvensizlik beni bu hale getirdi.
Zaten son zamanlarda hiç tadımızda yoktu. Sürekli kafamı rahatsız eden ve doğru girmediğimi söyleyen şeyler var. Bir küs bir barış sanırım tamamen yıprattı bizi. En kötüsü ise her kavganın sonunda benim ona yazmam. Ben yazmasam o yazmayacak sanırım.
Son bir aydır çok soğuk, hem aramalar azaldı hem mesajlar hemde görüşmeler.
En sonunda akşam çocuklar uyuyunca konuşmamız gerekiyor dedim ama beyfendi bu akşam görüşemezmiş. Yani saçma sapan bir durumdan beni yanlış anlatıp yargılıyor. Neyse bende de ertesi gün madem konuşmayı beceremiyoruz yazıyorum ozaman diyip tüm içimdekileri kustum. Tüm hatalarına karşı benim bu ilişki için çabaladığımı ve artık bunun bana zarar verdiğini vs hatta birazda kırıcı olmuş olabilirim ama çok dolmuştum.
Bana tek dediği şey benim gibi kıskanç ve kontrolcü biriyle yapmayacağım, umarım ilerde beraber olacağım adam benim kahrımı çekermiş vs. Bu arada ona en ihtiyaç duyduğum zamanlarda yanımda asla olmadı. Neymiş dramaya katlanamıyormus.
Şuan iki hafta geçti vs kesimlinle görüşmemeye ve tamamen bitirmeye kararlıyım.
Bu arada sevgilim Almandı yani biraz kültür farkı da var.
Şimdi soruma geliyorum. Geçenlerde markette göz göze geldiğim biri var (İsveçli). Normalde onu tanıyorum, arkadaşımın arkadaşı. Sevgilime olan sinirimden bir hışımla Fbdan yazdım ve cevap verdi sonrada görüşmek istedi, bir kahve içtik, şimdi ise ciddi anlamda görüşmek istiyor. Şuan hala içim buruk ve canım acıyor adam ve kendime karşı yanlış yapmaktan korkuyorum. Öte yandan psikoloğu biriyle tanışıp aşık olmam gerektiğini söylüyor. Sizce bir şans vermelimiyim? Çok iyi birine benziyor, bir çok konuda beni tamamlayan biri, meslek, aile boy post, çevre vs ama kişigini tam bilmiyorum tabi zamanla öğrenilecek birsey .
(Kusura bakmayın çok yorgunum, yazdıklarımı kontrol edemeden yatağa gidiyorum )

Genişletmek için tıkla...