- 18 Mayıs 2020
- 231
- 201
- 29
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Cinsellik olmadan evlilik mutlu bir şekilde yürümez maalesefMerhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
çünkü insanın gözünü kör eden aşk diye birşey var ne yazık ki :) yıllarca aşkımdan öldüm bittim, çok sevdim, hep idare ettim... aman canım seks olmasa da olur sevdiğim yanımda dedim sonrasında başka başka sıkıntılar çıktı. şimdi mesela eşim kanser, nasıl nereye gideyimNeden boşanmadınız cidden merak ettim
Allah yardımcınız olsunçünkü insanın gözünü kör eden aşk diye birşey var ne yazık ki :) yıllarca aşkımdan öldüm bittim, çok sevdim, hep idare ettim... aman canım seks olmasa da olur sevdiğim yanımda dedim sonrasında başka başka sıkıntılar çıktı. şimdi mesela eşim kanser, nasıl nereye gideyim
Sende vaginusmus olabilir diyen adam neden kendi tahlil sonuçlarını almaya gitmiyor kendindefe sorun olduğunu biliyordur da ondan ben asla çocuğu olmaz bi sorunu vardır demiyorum bence ondada psikolojik olarak sorunlar var daha önce de başkalarıyla beraber olan birisi bu işleri daha iyi bilir en azından bekareti olmayanlar da ilişkiye girmek gibi bi sorun olmazMerhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
Eski eşine de sana dediği gibi vajinismus dediyse o zaman eşinde çok ciddi sıkinti var. Hem cinsel hem psikolojik. Her yolu da denemişsin ne denirki( ben senden bu yuzden bowanmam falam diyerek suçu sana yikiyor. Sanki birleşmeye engek senmişsin gibi davraniyor ve seni buna inandirmişki hiç bir rahatsizligin olmadan vajinismusum diyerek doktora gitmişsin. Dikkat et sonra sana da sorun yikarak kendini uste çikarmasin. Sizin çozumunuz sadece konuşmak ve kabullendirmek.7 senedir tanışıyoruz önceleri arkadaşlıktı sadece ve kız arkadaşları olduğunu biliyorum. Önceden bir evlilik yaşamış ve önceki eşinde ileri derecede vajinismus varmış. Doktora falan gitmişler ama kız kabul etmek istememiş ve sinirsel olarak biraz sıkıntılıymış. Bu yüzden ayrılmışlar. Önceki eşi ile de liseden tanışmış ve 7-8 senelik bir ilişkileri varmış sonunda evlenmişler. Bildiklerim bu şekilde. Benim düşüncem pskilojik olarak bi sorunu olduğu ama bunu da çözmesi için uğraşması gerektiğini kendini psikologla falan görüşerek tedavi etmesi gerektiğini düşünüyorum. Ama çaba göstermeyişi artık bıktırdı beni.
Kesinlikle eşinizde sorun var acilen bi cozum bulmalısınız ve coxum yoksa da bitmeli gençliğin gidecek bacımMerhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
Belki de ilk eşinde vajinusmus falan yoktu da bu eşine yaptığı gibi yaptı. Hem o birlikte olmak istemedi hem de sen de vajinusmus var dedi. Ben birlikte olmak istemedim ondan boşandık diyecek hali yok. Yani birşeylerin üzerini örtüyor gibiEski eşinde vajinusmus varmış adamın işi büyük ihtimal hep boyle yarim kaldığı için artık erekte olup ilerleyememeye alışmış bedeni ve psikolojik olarakta artık bunu asamadigini düşünüyorum
7 senedir tanışıyoruz önceleri arkadaşlıktı sadece ve kız arkadaşları olduğunu biliyorum. Önceden bir evlilik yaşamış ve önceki eşinde ileri derecede vajinismus varmış. Doktora falan gitmişler ama kız kabul etmek istememiş ve sinirsel olarak biraz sıkıntılıymış. Bu yüzden ayrılmışlar. Önceki eşi ile de liseden tanışmış ve 7-8 senelik bir ilişkileri varmış sonunda evlenmişler. Bildiklerim bu şekilde. Benim düşüncem pskilojik olarak bi sorunu olduğu ama bunu da çözmesi için uğraşması gerektiğini kendini psikologla falan görüşerek tedavi etmesi gerektiğini düşünüyorum. Ama çaba göstermeyişi artık bıktırdı beni.
Bence de paravan evlilik yapmis12 yılı evlilikle geçmiş, toplamda 20 yıldır beraberliği ona bir bayan olarak cevabım, cinsellik evet herşey değil ama cinsellik olmadan da evlilik olmaz.
bizim eşimle güya evlilik öncesi de ilişkimiz vardı, hep yakalanma korkusu olduğu için sorun olduğunu söylüyordu (7 yıl ve evet kafama tüküreyim). evlendik, sizin gibi ilk gece yattık uyuduk, üstelik sabah eşim evde değildi :) annesine gitmiş
evlendikten sonra benim istekli olduğum için kkendisinin yetemeyeceğinden korktuğundan olmadığını bahane etti yıllarca. sonrasında benim de isteğim falan kalmadı. yılda iki kere, o da denk getirip deliğe girebilirse ( ki bacağımı falan zorladıkça kalkıp gidiyordum) oldu ilşkimiz. son 7 senedir ayrı yatıyoruz. çok detay var burda uzatmak istemiyorum ama evlilik değil bu. ev arkadaşlığı bile değil bence. bu kadar yıl sonra sadece zorunluluk...
Okurken daraldim ama size degil esinizin yaklasimi daraltti beni...Bizim bi akrabamiz var evlendi.5 yil evli kaldilar ve cinsel hayatlari hic olmamis...bosandilar bu sebepten.ve ikisi de baskasi ile evlendi su an ikisinin de cocugu var, kizi duydum ama erkek bizim akrabamiz olan o kadar mutlu ki...okurken onu hatirladim...tabi ki oncelik tedavi.cunku esinizin durumu normal degil..bi de kalkip gitmesini anlamadim gidiyo da napiyo yani ? Sizi birakinca kendi kendine bisi yapiyor mu yoksa hicbisi yapmiyor mu? Bu onemli cunku hicbisi yapmiyorsa olay bambaska bence.Merhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
Esiniz ya eşcinsel ya sertleşme sorunu var yada ciddi psikolojik sorunları var. Size karşı sorumluluğu var bu konuda cinsel hayat olmalı. Hatta sizi sorumlu tutmaya çalışmış. Cinsellik olmadan evliliğin yürüyüp yuruyemecegeni yoklamiş. O sorunun sebebini biliyor. Size bahaneler sunuyor zor durumMerhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
Takviye kullanın ereksiyon için hap alsin belki aşılırÇok afedersiniz ayıp olacak ama mastürbasyon ile onun rahatlamasını sağladığımda bir sorun olmuyodu. Sadece ilişkiye gireceğimiz zaman kaybediyor. Psikolojik olabilir ben asla yargılamam böyle bi durumda. Ama insan biraz kendini tedavi etmeye çalışmaz mı ? Nereye kadar böyle devam eder. Çocuğumuz olsun insalalh diyip duruyor da hicbisey yapmadan gökten zembille de inmiyor ki bu cocuk.
İki sene nasıl olmaz ya, yoğun çalısıyr dıye hafta içi olmasın hafta sonu olsun mantıgı da sacma . siz başından bu işe net tavır koymalıydınız . bide sizi suçlamış. Cınsellik olmadan evlilik olmaz bana göre boşanma sebebi ama, dr falan gitmekte fayda var .net tavırla konuşmalısınz eşinizle .Merhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını , söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.