- 8 Mart 2019
- 106
- -2
- 35
-
- Konu Sahibi Bebeksihal
- #21
Belki inanmazsiniz ama tek bu adami sevdim
Daha öncede konu açmıştınız bu yapılan olumsuz yorumlar hoşunuza gitmiyor şuan belki ama bu insanların hepsi evliliği tecrübe etmiş insanlar aklınızı başınıza alın lütfen çok mutsuz olacaksınız sizin şimdiye kadar o adamı bırakıp aşk acınızı atlatmanız lazımdı inatla sürdürüyosunuz 30 yaşındasınız ya aşkın gelip geçen bişey olduğunu biliyosunuzdur daha önce de aşk yaşamışsınızdır muakkak
Bu soruyu annesine sormak lazim benim cocugum degil, ve benim ailem buna musaade etmez. Ben durumu kabul ediyorum ama cocuga bakamam. O cocuga yazik olur sevgisizligim
o halde adamı bırak.
çocuğuyla birlikte yaşayabileceği bir hayat kursun kendine. ne olacak ömür boyu babaannemi bakacak? kaç yaşında kadın bugün var yarın yok. günü değil geleceği düşünerek hareket et. ayrıca kendi çocuğunun sorumluluğunu hissetmeyen insandan bir yol olmaz.
Kendi çocuğuna babalık yapmayan bir adamı koca olarak istiyor musunuz gerçekten? Yarın bir gün sizden olan çocuğunu da ayrılsanız başından atacak demek ki. Çocuğu olduğunu kabul ederek görüşmeye başladığınız insanın çocuğunu başından atmasını normal görüp ve hatta destekleyebiliyorsunuz? Kendinizi yakmak istiyorsanız buyurun evlenin
Merhaba herkes,
Daha once ayni soruyu sordum suan antidepresan etkisi altinda yaziyorum. Bekarim senelerdir sevdigim var aramizda 10 yas var (30-40) Ben yurtdisinda o Turkiyede. Kendisinin 7 yasinda kizi var. Evlenip burada yurtdisinda yasayalim diyorum (kiz babaannede kaliyor/kalacak)
Maddi durumlari iyi degil bana normal bir dugun yapacak durumda degiller. VE AILEMI UZMEKTEN KORKUYORUM ISTEMIYORLAR BU KISIYI. Ve butun bu zorluklar imkansizliklar artik yasam sevincimi bitirdi. (kizini gormeyecegim icin zorda olsa katlanirim diye dusunuyorum) Tek bildigim onu cok sevdigim..
Ask biter yazacaksiniz, benim icinde buyuk sevgi ve saygi var ona karsi.
Antidepresan uyku ilaclari ise gitmeme kimseyle konusmama hic bir sey istemiyorum artik. Hayattan korkuyorum. Kararimi veremiyorum. Daha once yazdim sadece bir kisi olumlu yazdi digerleri sert yorumlarda bulundu. Bana bir abla tavsiyesi lazim......
Çocuğu görmezsem katlanırım yazmışsınız.
Bunun kötü bir bakış açısı olduğunu geçtim, çocukla tamamen bağınızın kopması mümkün değil. Okulu var yaz tatili var sınavı var büyüyünce üniversitesi evlenmesi vs. Sahiplenmeniz daha doğru olur. Babaneye birşey olsa sonuçta siz yanınıza alacaksınız. Hatta daha 7 yaşındaymış şimdiden alırsanız eğitimini yurtdışında alır ne de güzel olur.
Ha işin oluru yok bence o ayrı...
Ilk baslarda cocuga annesi bakiyor sandim, meger oyle degilmis
Sizinle evlenmek için 7 yaşındaki kızını babannesine bırakıp yurtdışına yanınıza gelecek adam sizi 1 saniyede siler. Nasıl bir adam kızını bırakmayı göze alabilir? Bu adamda vicdan ve sevgi yok demektir.
Ve siz 7 yaşındaki bir meleği babasında ayıracağınız için neredeyse mutlusunuz. Kızını göremeyeceğim için katlanabilirim diyorsunuz. adama evlendikten sonra kızını görmeyi mi yasaklayacaksınız?
Adam yarın birgün kızımı da yanımıza alalım dese ne yapacaksınız?
Bence siz ailenizi dinleyin. Kendinizin ve başkalarının hayatlarını zora sokmadan bu işi bırakın.
Bu adar fazla da büyütmeyin. Kendi ülkenizde birisini bulun ve mutlu olun. Ayrıca aileniz karşı çıkıyorsa muhakkak vardır bir bildikleri...
Öncelikle ben ruhsal sorunlar yaşayan birinin kararlarına güvenmem mantıken de böyledir . Herkes yaşayabilir zaman zaman psikolojik ruhsal sorunlar ama bu dönemlerde karar almak doğru değil bence önce bu surecinizi atlatin tedaviniz bittikten sonra düşünüp karar vermeniz daha doğru olur ve hata yapma ihtimalinizi azaltırMerhaba herkes,
Daha once ayni soruyu sordum suan antidepresan etkisi altinda yaziyorum. Bekarim senelerdir sevdigim var aramizda 10 yas var (30-40) Ben yurtdisinda o Turkiyede. Kendisinin 7 yasinda kizi var. Evlenip burada yurtdisinda yasayalim diyorum (kiz babaannede kaliyor/kalacak)
Maddi durumlari iyi degil bana normal bir dugun yapacak durumda degiller. VE AILEMI UZMEKTEN KORKUYORUM ISTEMIYORLAR BU KISIYI. Ve butun bu zorluklar imkansizliklar artik yasam sevincimi bitirdi. (kizini gormeyecegim icin zorda olsa katlanirim diye dusunuyorum) Tek bildigim onu cok sevdigim..
Ask biter yazacaksiniz, benim icinde buyuk sevgi ve saygi var ona karsi.
Antidepresan uyku ilaclari ise gitmeme kimseyle konusmama hic bir sey istemiyorum artik. Hayattan korkuyorum. Kararimi veremiyorum. Daha once yazdim sadece bir kisi olumlu yazdi digerleri sert yorumlarda bulundu. Bana bir abla tavsiyesi lazim......
Haklisiniz. Annesi de var bu cocugun. Ve o kisi ben degilim. Cok acimasiz yorumlar yapiliyor
ya kızına faydası olmayan adamdan size fayda olur mu?Mutlu degilim kesinlikle ama suan zaten ayrilar kizina hic bir faydasi yok. Olamiyorda. Et tirnaktan ayrilmaz ama kotu bir insan degildir. Yurtdisina yerlesme fikri de kendisinden cikti. Benim fikrim degildi.
Mutlu degilim kesinlikle ama suan zaten ayrilar kizina hic bir faydasi yok. Olamiyorda. Et tirnaktan ayrilmaz ama kotu bir insan degildir. Yurtdisina yerlesme fikri de kendisinden cikti. Benim fikrim degildi.
Öncelikle ben ruhsal sorunlar yaşayan birinin kararlarına güvenmem mantıken de böyledir . Herkes yaşayabilir zaman zaman psikolojik ruhsal sorunlar ama bu dönemlerde karar almak doğru değil bence önce bu surecinizi atlatin tedaviniz bittikten sonra düşünüp karar vermeniz daha doğru olur ve hata yapma ihtimalinizi azaltır