- 24 Nisan 2019
- 12
- 2
- 16
- 37
- Konu Sahibi BaykusHanim
- #1
Kızlar ben bir kiz çocuğu annesiyim. Kızım 5 aylıkken basur ameliyatı olmam gerekiyordu vazgeçtim. Kızım 2,5 yaşındayken çikolata kisti çıktı bayağı büyümüş ameliyat olmam gerekiyordu son anda korktum vazgeçtim. Şuan kızım 6 yaşında. Bir bebek ona bir kardeş isterken hamile kalamiyorum o kadar üzgünüm ki! Etraf kaynana kayınpeder bir kez daha çocuk sahibi olmamamızı tembihlerken harfiyen uyduk. Şuan ne kadar pişmanım bir bilseniz.. Çok zoraki sürekli ağlamaklı hayatı zindan eden bir bebekle karşı karşıya kalmıştık ilk çocuğumuzda. Eşim ve ben çok zorlanmıştik özellikle anneler bilirler, esler ne kadar zaman geçiriyor ki onlarla. Kistim buyudu, rahmimi sardı bir bebeğe izin vermiyor, eşimde istemiyor ben suan çok ağlıyorum,kontrol için hastaneden randevuyu ayarladım doktor erkek diye eşim yine bir sürü laf saydi. Canim o kadar sıkkın ki, zaten lanet olası korona hayatımızı mahfetti, hiç mi ışık yok hiç mi??? kızıma şükrediyorum ama kızıma kardeş istiyorum yalnız kalmasın ben ve babası gidince hayatta yalnız kalmasın; eşimde istemiyor tek kızımız onu çok yormuş ve yipratmis peki ben anne olarak ne kadar yıprandım farkından değil artık çok kırgınım.gozyaslarimi tutamıyorum hergun ağlıyorum ben nerede hata yaptım,kızım.bunu hak ediyor mu???