Çıkmazdayım evliliğim bitmeli mi ya da bitirmemek için verdiğim çabaya son mu vermeliyim?

ah manolya

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
23 Temmuz 2021
21
6
Öncelikle herkese hayırlı sabahlar.sıkıntılarımı paylaşmak karşılıklı fikir alışverişinde bulunmak için yeni üye oldum.hep benzer konuları okurdum fakat uzaktan.28 yaşındayım 4 yıllık evliyim eşimle severek evlendik aynı okulda görev yapıyorduk o şekilde tanıştık kısa bir süre sonra evlendik.herkes tarafından ağırbaşlı,efendi,düzgün bir kişilik olarak tanınıyor.zaten görüştüğümüz süre boyunca gayet saygılı bir birlikteliğimiz oldu.evlendikten 1 sene sonra ikizlerime hamile kaldığı öğrendim.eşim çok sevindi zaten çocuk istiyordu bir de ikiz olunca daha da mutlu oldu.çocuklarım şu an 2 yaşında.herşey çocuklardan sonra başladı.doğumdan sonra evde kabile halinde yaşıyorduk ilk 1 ay.annem kayınvalidem kayınpederim,sağolsunlar hergün gelen ablalarım.sürekli emziriyordum çocuklarımı sırayla.artık belim ağrıyordu doğrulamıyordum ama her emzirmeden sonra eşim ve kayınvalidem bu çocuklar doymadı diyerek baskı kurup hemen mama yapıyorlardı çocuklara.halbuki hamilelik dönemimde çok araştırmıştım sütüm 2 bebeğe de yeterdi.neyse hep emzirdim hep aç denildi aetık ağlıyordum madem öyle ben neden emziriyorum.çok zor bir lohusalık geçirdim.doğumdan 20 gün sonra bütün vücudumda döküntüler meydana geldi tansiyon problemim çıktı,el ve ayaklarım şişmeye devam etti vs 35.günde kayınvalidemler gitti.annemlerle aynı şehirde yaşıyorum onlar hergün gelip gittiler yanımıza.ama eşim de ben de yorulmaya başlamıştık.5 dakika bebeklerimizle yalnız kalamıyorduk bir tanesi gazlıydı o ağlayınca diğer bebeğimiz de uyanıyordu ikisiyle birimiz başedemiyorduk.çocuklar 2 aylıkken çok sıkıldığımız için eşimin memleketine gitmeye karar verdik ailesi de gelin sizlere değişiklik olur hem dinlenmiş olursunuz dediler(çocuklarımız tam pandemide doğdukları için bir yere de gidemiyorduk yabancı kimse de gelemiyordu) neyse gittik ben dinlenicem umuduyla gittim hep,sağolsunlar elbette yardımcı oldular ye ek temizlik işine beni karıştırmadı kayınvalidem,ama eşimle ikisi ara ara şaka yoluyla laf ediyorlardı ben çok rahatmışım yediğiö önümde yemediğim arkamda vs.eşimle önceden konuşmuştuk akşamları yürüyüşe çıkacaktık birlikte vakit geçirecektik.. 1.5 ay kaldık,eşim toplasanız 3 akşam yanımızda oturmadı.her akşam arkadaşlarıyla görüşmeye gitti.ben erken uyanıyordum annesi eşimin yerine yanıma gelip cocuklarala ilgileniyordu benimle birlikte,eşim uyuyordu.kahvaltıdan sonra yneıdaya çekilip uyuyordu akşam yemek yiyip çıkıyordu ben o kadar yalnız hissediyordum ki kendimi..ve ben bu yüzden evime dönmek istedim az kaldı dedi dönmedik.eşime sorsanız dünyanın en anlayışsız insanı benim.her kavgamızda boşanmak istiyorum ben bu hayatı çekmem,mecbur değilim deyip duruyor.ben de haklı da olsam gönlünü alıyorum ki annemler üzülmesin diye.zaten aetık tartışmalardan sonra 10 Gine kadar küslük devam ediyor,2 bebekle herşeye ben koşturuyorum o uyuyor,ev işine karışmayıp ev pis diye söyleniyor.ki ben şimdiye kadar oturup keyif çayı içmiş değilim boş kalamıyorum işten güçten.ama ben yardım istediğimde her işi zaten kendinin yaptığını,benim nankör olduğumu,bundan sonra zaten yardım etmeyeceğini söylüyor.hiçbir zaman kahvaltısız bırakmadım,çocuklarım için bile olsa vaktinde kahvaltı hazır olur.ama 3 hata öncesine kadar kahvaltıları kendisinin hazırladığı I söylüyor.ben şok oluyorum çünkğ hiçbir zaman hazır kahvaltıya oturmadım ben.ben haksızlığa gelemiyorum,yapmadığı şeyler yaptım diye gösterince sinir oluyorum ben sinir oldukça o alaycı ifadesini suratına yerleştirip beni daha fazla tahrik ediyor.şimdi diyeceksiniz ki madem öyle boşan,çocuklarımdan korkuyorum.bir ara lafı geçti ben çocukları sana bırakır mıykm diyor.nasıl alacağı hakkında fikrim yok ama araştırıyorum artık yavaş yavaş.dün de memlekete gidelim teklifinde bulunucam,gelmezsen çocukları alıp gidicem dedi tabi cevabını aldı ama bunu düşünmesi bile beni şaşırttı.10 saatlik yola çocuklarla gidecek bensiz?benimmemleketşne gitmeme sebebim de çocuklarının yolda durmaması ve aslında kendisinin de bildiği sebep-orda rahat olmamam.yalnız kalmam,beni yükmüşüm gibi gider gitmez ailesin tepesine atıp keyfine bakması.ama dediğim gibi bu durumu da kabul etmiyor.kavgalardan sonra alıp karşıma konuşmak istiyorum ama bakıyorum ben düzelelim çaba gösterelim dedikçe benim umudum yok,hep konuşuyoruz birşey değişmiyor,sen düzelmiyorsun falan filan.hiç kendini sorgulamıyor.ben çok yoruldum.aileme göstermediğim anlayışı sabrı eşime gösterdim yıllardır,ama ne sevgimi gördü sözde değer vermiyormuşum,ne anlayışımı kabul etti..ki sorumluluklarımın farkındayım baştan savma yapmadım hiçbir işimi.ama adam yapıcı olmuyor çok yoruldum.aynı evde 2 yabancı gibi yaşamaktan yoruldum.ama böyle daha mutlu olduğunu söylüyor velhasıl ciddi anlamda çıkmazdayım lütfen bana yardımcı olun.çok uzun yazdım kusura bakmayın.bu arada ailesine karşı cephe aldığımı söylüyor ama ailesiyle arada tlfda konuşuyoruz bir tek.yani eşim ve ailesi çocuklarımdan başka birşey konuşmayıp beni sormuyorlar bile ben de arada arayıp hal hatır sorup kapatıyorum.o da ayrı mevzu zaten.whatsapp grupları var.7/24 mesajlaşırlar,sürekli çocuklarımın video ve real keri döner ama sürekli.eşim çocukların her anı I video çekip ailesine gönderir.demek istediğim ben çok dışında tutuluyorum sanki.annesi sürekli evde kim var,ne yedin,nereye gittiniz diye mesaj atar.oğlu evlendiği için tabi düşünecekmiş diğer oğlu evlense onu da düşünecekmiş(diğer oğluna bir mesajda öyle yazmıştı)eşimin bağımsız bir aile kurup sahip çıkmasına engel oluyor bu durum bana göre.ve onlardan cesaret alıp boşanma lafı I kullanıyor sürekli
 
Bu adam hayatınızdan çıksa ne kaybedersiniz? Bence hiçbisey. Hayatınıza hiçbisey katmayan bi adama boşu boşuna omrunuzden vermeyin. Ayrıca merak etmeyin iki yaşında iki tane bebeği annesinin ciddi bi sorunu yoksa hiç bi hakim babaya vermez. Sizi çocuklarınızla tehdit eden bi adam ya, iğrenç.
 
Evlenmek hayatı paylaşmak demektir. Bu adamla hayatı paylasmiyorsunuz üstüne parazit gibi sırtınızda yük. Salon ipini gitsin. Çocukları da sizden alamaz sizi korkutmak için söylüyor. Hem çok küçükler hem de geliri olan birisiniz. Hakimin babaya vermesi için sebep yok. Neden boşanmak istesin ki evde yemeği, çamaşırı vs. Her şey hazır. Tek kalsa hem nafaka verecek hem koca kıçını kaldırıp bir şeyler yapması gerekecek. Böyle merhametsiz pis herifler evliliği de baba olmayı da hak etmiyor.
 
Adam çocuklara baktigi yok, ayrildiktan sonrami bakacakmis? Bosanmak istemiyorsun diye buna inaniyorsun.

Genç kizlarimiz umarim bu konuyu okurlar ve evlenmeden önce birinin iyicine tanimasini gerektigini anlarlar. Ve evlilikten sonrada pasa gibi bakmamalari gerektigini anlarlar. Suçlamak istemiyorum seni konu sahibi, her halukarda yasadiklarin haksizlik. Hiç bir insan bu kadar mutsuz olmayi hak etmiyor.

Ancak adamin totosunu keske bu kadar kaldirmasaydin. Ne demek ikizler ile bile kahvalti hazarlamak? Ne demek memlekette adam gece yarilarina kadar geziyor? O ilk gezdiginde bile bilet alip tekrar eve dönmeliydin. Hep alttan alirsan asla degerin olmaz. Kimse o "cici gelin"e deger vermiyor.

Bu saatten sonra dislerini göstersen bile fayda olmaz. Olan oldu, kalpler kirildi. Bu adam ömür boyu asla empati yapmaz, bencil biri. Evliligi, statüsü olsun, cocuklari olsun diye yapti belli. Yerinde olsam bosanirdim. En azindan kendi düzenin olur. Biriler gezerken pesinden toplamazsin. Sana kimsede "bu ev niye kirli" demeye cürettinde bulunamaz.
 
o şekilde tanıştık kısa bir süre sonra evlendik.
işte, flört ve tanışma evresini kısa tutunca böyle oluyor maalesef.. dışarıdan istedikleri kadar ağırbaşlı ,iyi adam falan desinler, önemli olan sizin onu nasıl tanıdığınız. gerçek yüzünü göremeden aceleyle evlenmişsiniz
her emzirmeden sonra eşim ve kayınvalidem bu çocuklar doymadı diyerek baskı kurup hemen mama yapıyorlardı çocuklara.
öfff, hadi eşiniz erkek,anlamaz,kayınvalide çocuk büyütmüş,ona rağmen mi bu kadar cahil?? sinir oluyorum annesi dışında birilerinin x-ray gözleriyle bebeğin midesini tarayıp ''aç bu aç,aç aç aç,mama lazım,mama mama mama'' diye ortalıkta gezinmesine! eşinizin dediğim dedik bencil biri olduğu buradan belliymiş zaten.
lk 1 ay.annem kayınvalidem kayınpederim,sağolsunlar hergün gelen ablalarım
35.günde kayınvalidemler gitti.annemlerle aynı şehirde yaşıyorum onlar hergün gelip gittiler yanımıza.ama eşim de ben de yorulmaya başlamıştık.5 dakika bebeklerimizle yalnız kalamıyorduk
e gelmeyin deseydiniz? ağzınız yok muydu? 35 gün kayınvalide ve eşinin sizde ne işi var?? sizin ailenizin her gün sizde ne işi var?? hem ses etmeyip hem de yalnız kalamadık demek bana tuhaf geliyor. onu da geçtim yoruluyorduk diyorsunuz,ama size yardıma gelen insanlardan da rahatsız oluyorsunuz. anlamadım ki
çocuklar 2 aylıkken çok sıkıldığımız için eşimin memleketine gitmeye karar verdik
:olamaz: :işsiz: 35 gün sizde kalan kv ve kp den şikayet edip de,tatil amacıyla onların evine gitmek nasıl bir akıl tutulması ben gerçekten anlamıyorum sizi...
her kavgamızda boşanmak istiyorum ben bu hayatı çekmem,mecbur değilim deyip duruyor.ben de haklı da olsam gönlünü alıyorum ki annemler üzülmesin diye.
işte hatanız burada.

yahu aileniz niye üzülsün??? evlilik sizin evliliğiniz, saçma sapan bir hayat yaşıyorsunuz,şu an mutsuzluğun dibindesiniz, aileniz şimdi üzülmüyor da siz boşanınca mı üzülecek??

her atarında alttan alırsanız eşinizin böyle kuklaya çevirir elinde işte sizi.

annemler üzülmesin diye 1.

çocuklarım için 2.

şaşmayan kendini avutma düşünceleri.

sert konuşuyorum evet ama kendinize gelin diye,ben buradan çok sinirlendim.

boşanmaya cesaretinizin olmayışını başka bahanelerin arkasına saklamayın lütfen.
 
Öncelikle herkese hayırlı sabahlar.sıkıntılarımı paylaşmak karşılıklı fikir alışverişinde bulunmak için yeni üye oldum.hep benzer konuları okurdum fakat uzaktan.28 yaşındayım 4 yıllık evliyim eşimle severek evlendik aynı okulda görev yapıyorduk o şekilde tanıştık kısa bir süre sonra evlendik.herkes tarafından ağırbaşlı,efendi,düzgün bir kişilik olarak tanınıyor.zaten görüştüğümüz süre boyunca gayet saygılı bir birlikteliğimiz oldu.evlendikten 1 sene sonra ikizlerime hamile kaldığı öğrendim.eşim çok sevindi zaten çocuk istiyordu bir de ikiz olunca daha da mutlu oldu.çocuklarım şu an 2 yaşında.herşey çocuklardan sonra başladı.doğumdan sonra evde kabile halinde yaşıyorduk ilk 1 ay.annem kayınvalidem kayınpederim,sağolsunlar hergün gelen ablalarım.sürekli emziriyordum çocuklarımı sırayla.artık belim ağrıyordu doğrulamıyordum ama her emzirmeden sonra eşim ve kayınvalidem bu çocuklar doymadı diyerek baskı kurup hemen mama yapıyorlardı çocuklara.halbuki hamilelik dönemimde çok araştırmıştım sütüm 2 bebeğe de yeterdi.neyse hep emzirdim hep aç denildi aetık ağlıyordum madem öyle ben neden emziriyorum.çok zor bir lohusalık geçirdim.doğumdan 20 gün sonra bütün vücudumda döküntüler meydana geldi tansiyon problemim çıktı,el ve ayaklarım şişmeye devam etti vs 35.günde kayınvalidemler gitti.annemlerle aynı şehirde yaşıyorum onlar hergün gelip gittiler yanımıza.ama eşim de ben de yorulmaya başlamıştık.5 dakika bebeklerimizle yalnız kalamıyorduk bir tanesi gazlıydı o ağlayınca diğer bebeğimiz de uyanıyordu ikisiyle birimiz başedemiyorduk.çocuklar 2 aylıkken çok sıkıldığımız için eşimin memleketine gitmeye karar verdik ailesi de gelin sizlere değişiklik olur hem dinlenmiş olursunuz dediler(çocuklarımız tam pandemide doğdukları için bir yere de gidemiyorduk yabancı kimse de gelemiyordu) neyse gittik ben dinlenicem umuduyla gittim hep,sağolsunlar elbette yardımcı oldular ye ek temizlik işine beni karıştırmadı kayınvalidem,ama eşimle ikisi ara ara şaka yoluyla laf ediyorlardı ben çok rahatmışım yediğiö önümde yemediğim arkamda vs.eşimle önceden konuşmuştuk akşamları yürüyüşe çıkacaktık birlikte vakit geçirecektik.. 1.5 ay kaldık,eşim toplasanız 3 akşam yanımızda oturmadı.her akşam arkadaşlarıyla görüşmeye gitti.ben erken uyanıyordum annesi eşimin yerine yanıma gelip cocuklarala ilgileniyordu benimle birlikte,eşim uyuyordu.kahvaltıdan sonra yneıdaya çekilip uyuyordu akşam yemek yiyip çıkıyordu ben o kadar yalnız hissediyordum ki kendimi..ve ben bu yüzden evime dönmek istedim az kaldı dedi dönmedik.eşime sorsanız dünyanın en anlayışsız insanı benim.her kavgamızda boşanmak istiyorum ben bu hayatı çekmem,mecbur değilim deyip duruyor.ben de haklı da olsam gönlünü alıyorum ki annemler üzülmesin diye.zaten aetık tartışmalardan sonra 10 Gine kadar küslük devam ediyor,2 bebekle herşeye ben koşturuyorum o uyuyor,ev işine karışmayıp ev pis diye söyleniyor.ki ben şimdiye kadar oturup keyif çayı içmiş değilim boş kalamıyorum işten güçten.ama ben yardım istediğimde her işi zaten kendinin yaptığını,benim nankör olduğumu,bundan sonra zaten yardım etmeyeceğini söylüyor.hiçbir zaman kahvaltısız bırakmadım,çocuklarım için bile olsa vaktinde kahvaltı hazır olur.ama 3 hata öncesine kadar kahvaltıları kendisinin hazırladığı I söylüyor.ben şok oluyorum çünkğ hiçbir zaman hazır kahvaltıya oturmadım ben.ben haksızlığa gelemiyorum,yapmadığı şeyler yaptım diye gösterince sinir oluyorum ben sinir oldukça o alaycı ifadesini suratına yerleştirip beni daha fazla tahrik ediyor.şimdi diyeceksiniz ki madem öyle boşan,çocuklarımdan korkuyorum.bir ara lafı geçti ben çocukları sana bırakır mıykm diyor.nasıl alacağı hakkında fikrim yok ama araştırıyorum artık yavaş yavaş.dün de memlekete gidelim teklifinde bulunucam,gelmezsen çocukları alıp gidicem dedi tabi cevabını aldı ama bunu düşünmesi bile beni şaşırttı.10 saatlik yola çocuklarla gidecek bensiz?benimmemleketşne gitmeme sebebim de çocuklarının yolda durmaması ve aslında kendisinin de bildiği sebep-orda rahat olmamam.yalnız kalmam,beni yükmüşüm gibi gider gitmez ailesin tepesine atıp keyfine bakması.ama dediğim gibi bu durumu da kabul etmiyor.kavgalardan sonra alıp karşıma konuşmak istiyorum ama bakıyorum ben düzelelim çaba gösterelim dedikçe benim umudum yok,hep konuşuyoruz birşey değişmiyor,sen düzelmiyorsun falan filan.hiç kendini sorgulamıyor.ben çok yoruldum.aileme göstermediğim anlayışı sabrı eşime gösterdim yıllardır,ama ne sevgimi gördü sözde değer vermiyormuşum,ne anlayışımı kabul etti..ki sorumluluklarımın farkındayım baştan savma yapmadım hiçbir işimi.ama adam yapıcı olmuyor çok yoruldum.aynı evde 2 yabancı gibi yaşamaktan yoruldum.ama böyle daha mutlu olduğunu söylüyor velhasıl ciddi anlamda çıkmazdayım lütfen bana yardımcı olun.çok uzun yazdım kusura bakmayın.bu arada ailesine karşı cephe aldığımı söylüyor ama ailesiyle arada tlfda konuşuyoruz bir tek.yani eşim ve ailesi çocuklarımdan başka birşey konuşmayıp beni sormuyorlar bile ben de arada arayıp hal hatır sorup kapatıyorum.o da ayrı mevzu zaten.whatsapp grupları var.7/24 mesajlaşırlar,sürekli çocuklarımın video ve real keri döner ama sürekli.eşim çocukların her anı I video çekip ailesine gönderir.demek istediğim ben çok dışında tutuluyorum sanki.annesi sürekli evde kim var,ne yedin,nereye gittiniz diye mesaj atar.oğlu evlendiği için tabi düşünecekmiş diğer oğlu evlense onu da düşünecekmiş(diğer oğluna bir mesajda öyle yazmıştı)eşimin bağımsız bir aile kurup sahip çıkmasına engel oluyor bu durum bana göre.ve onlardan cesaret alıp boşanma lafı I kullanıyor sürekli
Ben su yazdiklarini okurken bile en az 150 kere bosadim bu adami😤Ya bacim anladigim kadariyla meslegin var allah askina nasil bi kafaniz var boyle salak adamlari cekiyosunuz ya ! Kendine kahvalti hazirlamakdan aciz adam 2 cocugu mu alacakmis pehhhh! Böyle sünepeleri de goklere cikartip kendilerini bisi sanmalarina sebeb oluyorsunuz ya🤦‍♀️
 
işte, flört ve tanışma evresini kısa tutunca böyle oluyor maalesef.. dışarıdan istedikleri kadar ağırbaşlı ,iyi adam falan desinler, önemli olan sizin onu nasıl tanıdığınız. gerçek yüzünü göremeden aceleyle evlenmişsiniz

öfff, hadi eşiniz erkek,anlamaz,kayınvalide çocuk büyütmüş,ona rağmen mi bu kadar cahil?? sinir oluyorum annesi dışında birilerinin x-ray gözleriyle bebeğin midesini tarayıp ''aç bu aç,aç aç aç,mama lazım,mama mama mama'' diye ortalıkta gezinmesine! eşinizin dediğim dedik bencil biri olduğu buradan belliymiş zaten.


e gelmeyin deseydiniz? ağzınız yok muydu? 35 gün kayınvalide ve eşinin sizde ne işi var?? sizin ailenizin her gün sizde ne işi var?? hem ses etmeyip hem de yalnız kalamadık demek bana tuhaf geliyor. onu da geçtim yoruluyorduk diyorsunuz,ama size yardıma gelen insanlardan da rahatsız oluyorsunuz. anlamadım ki

:olamaz: :işsiz: 35 gün sizde kalan kv ve kp den şikayet edip de,tatil amacıyla onların evine gitmek nasıl bir akıl tutulması ben gerçekten anlamıyorum sizi...

işte hatanız burada.

yahu aileniz niye üzülsün??? evlilik sizin evliliğiniz, saçma sapan bir hayat yaşıyorsunuz,şu an mutsuzluğun dibindesiniz, aileniz şimdi üzülmüyor da siz boşanınca mı üzülecek??

her atarında alttan alırsanız eşinizin böyle kuklaya çevirir elinde işte sizi.

annemler üzülmesin diye 1.

çocuklarım için 2.

şaşmayan kendini avutma düşünceleri.

sert konuşuyorum evet ama kendinize gelin diye,ben buradan çok sinirlendim.

boşanmaya cesaretinizin olmayışını başka bahanelerin arkasına saklamayın lütfen.
Burada aynı evde yaşayıp evlenince değişen adamdan bahsetti dünkü konu sahibi.
Kaynanasi oğlanın babannesini zorla eve yollama gayreti içinde.
Bu tanıma isi aynı evde olmasina rağmen başarılı olmamış dışarıda istersen 10 yıl görüş kimse kimseyi tanıyamaz.
Hele adamın ev içi hareketleri ailesi evlendikten sonra çıkıyor.
 
Bu nasıl bedavacı eş böyle? Biz de çalışıyoruz 13 aylık bir bebeğimiz var. Eşim, işi gereği çok kez evde yok ama, gelince yardım muhakkak eder.

Oğlum geceleri genelde uyumaz. Nöbetleşe bakıyoruz. Ev de olduğu zaman kahvaltı eşimden, öglen zaten yiyemiyoruz, akşam yemeği benden. Kendisi genelde görevde olunca ki orda boş bile durmadığı halde ev de oldugu zamanlarda çocuklar ile vakit geçirir ki ben, o olmadığı zamanlarda isyan etmeyeyim diye. Çünkü gerçekten çok zor. Tek olduğum için de zaten yardımcımda var.

Kaldı ki sizin bir de bebek ikiz, Allah yardımcınız olsun. Yalnız bu adam düzelmezsse bununla omür geçmez genç yaşta yıpranırsınız
 
Öncelikle herkese hayırlı sabahlar.sıkıntılarımı paylaşmak karşılıklı fikir alışverişinde bulunmak için yeni üye oldum.hep benzer konuları okurdum fakat uzaktan.28 yaşındayım 4 yıllık evliyim eşimle severek evlendik aynı okulda görev yapıyorduk o şekilde tanıştık kısa bir süre sonra evlendik.herkes tarafından ağırbaşlı,efendi,düzgün bir kişilik olarak tanınıyor.zaten görüştüğümüz süre boyunca gayet saygılı bir birlikteliğimiz oldu.evlendikten 1 sene sonra ikizlerime hamile kaldığı öğrendim.eşim çok sevindi zaten çocuk istiyordu bir de ikiz olunca daha da mutlu oldu.çocuklarım şu an 2 yaşında.herşey çocuklardan sonra başladı.doğumdan sonra evde kabile halinde yaşıyorduk ilk 1 ay.annem kayınvalidem kayınpederim,sağolsunlar hergün gelen ablalarım.sürekli emziriyordum çocuklarımı sırayla.artık belim ağrıyordu doğrulamıyordum ama her emzirmeden sonra eşim ve kayınvalidem bu çocuklar doymadı diyerek baskı kurup hemen mama yapıyorlardı çocuklara.halbuki hamilelik dönemimde çok araştırmıştım sütüm 2 bebeğe de yeterdi.neyse hep emzirdim hep aç denildi aetık ağlıyordum madem öyle ben neden emziriyorum.çok zor bir lohusalık geçirdim.doğumdan 20 gün sonra bütün vücudumda döküntüler meydana geldi tansiyon problemim çıktı,el ve ayaklarım şişmeye devam etti vs 35.günde kayınvalidemler gitti.annemlerle aynı şehirde yaşıyorum onlar hergün gelip gittiler yanımıza.ama eşim de ben de yorulmaya başlamıştık.5 dakika bebeklerimizle yalnız kalamıyorduk bir tanesi gazlıydı o ağlayınca diğer bebeğimiz de uyanıyordu ikisiyle birimiz başedemiyorduk.çocuklar 2 aylıkken çok sıkıldığımız için eşimin memleketine gitmeye karar verdik ailesi de gelin sizlere değişiklik olur hem dinlenmiş olursunuz dediler(çocuklarımız tam pandemide doğdukları için bir yere de gidemiyorduk yabancı kimse de gelemiyordu) neyse gittik ben dinlenicem umuduyla gittim hep,sağolsunlar elbette yardımcı oldular ye ek temizlik işine beni karıştırmadı kayınvalidem,ama eşimle ikisi ara ara şaka yoluyla laf ediyorlardı ben çok rahatmışım yediğiö önümde yemediğim arkamda vs.eşimle önceden konuşmuştuk akşamları yürüyüşe çıkacaktık birlikte vakit geçirecektik.. 1.5 ay kaldık,eşim toplasanız 3 akşam yanımızda oturmadı.her akşam arkadaşlarıyla görüşmeye gitti.ben erken uyanıyordum annesi eşimin yerine yanıma gelip cocuklarala ilgileniyordu benimle birlikte,eşim uyuyordu.kahvaltıdan sonra yneıdaya çekilip uyuyordu akşam yemek yiyip çıkıyordu ben o kadar yalnız hissediyordum ki kendimi..ve ben bu yüzden evime dönmek istedim az kaldı dedi dönmedik.eşime sorsanız dünyanın en anlayışsız insanı benim.her kavgamızda boşanmak istiyorum ben bu hayatı çekmem,mecbur değilim deyip duruyor.ben de haklı da olsam gönlünü alıyorum ki annemler üzülmesin diye.zaten aetık tartışmalardan sonra 10 Gine kadar küslük devam ediyor,2 bebekle herşeye ben koşturuyorum o uyuyor,ev işine karışmayıp ev pis diye söyleniyor.ki ben şimdiye kadar oturup keyif çayı içmiş değilim boş kalamıyorum işten güçten.ama ben yardım istediğimde her işi zaten kendinin yaptığını,benim nankör olduğumu,bundan sonra zaten yardım etmeyeceğini söylüyor.hiçbir zaman kahvaltısız bırakmadım,çocuklarım için bile olsa vaktinde kahvaltı hazır olur.ama 3 hata öncesine kadar kahvaltıları kendisinin hazırladığı I söylüyor.ben şok oluyorum çünkğ hiçbir zaman hazır kahvaltıya oturmadım ben.ben haksızlığa gelemiyorum,yapmadığı şeyler yaptım diye gösterince sinir oluyorum ben sinir oldukça o alaycı ifadesini suratına yerleştirip beni daha fazla tahrik ediyor.şimdi diyeceksiniz ki madem öyle boşan,çocuklarımdan korkuyorum.bir ara lafı geçti ben çocukları sana bırakır mıykm diyor.nasıl alacağı hakkında fikrim yok ama araştırıyorum artık yavaş yavaş.dün de memlekete gidelim teklifinde bulunucam,gelmezsen çocukları alıp gidicem dedi tabi cevabını aldı ama bunu düşünmesi bile beni şaşırttı.10 saatlik yola çocuklarla gidecek bensiz?benimmemleketşne gitmeme sebebim de çocuklarının yolda durmaması ve aslında kendisinin de bildiği sebep-orda rahat olmamam.yalnız kalmam,beni yükmüşüm gibi gider gitmez ailesin tepesine atıp keyfine bakması.ama dediğim gibi bu durumu da kabul etmiyor.kavgalardan sonra alıp karşıma konuşmak istiyorum ama bakıyorum ben düzelelim çaba gösterelim dedikçe benim umudum yok,hep konuşuyoruz birşey değişmiyor,sen düzelmiyorsun falan filan.hiç kendini sorgulamıyor.ben çok yoruldum.aileme göstermediğim anlayışı sabrı eşime gösterdim yıllardır,ama ne sevgimi gördü sözde değer vermiyormuşum,ne anlayışımı kabul etti..ki sorumluluklarımın farkındayım baştan savma yapmadım hiçbir işimi.ama adam yapıcı olmuyor çok yoruldum.aynı evde 2 yabancı gibi yaşamaktan yoruldum.ama böyle daha mutlu olduğunu söylüyor velhasıl ciddi anlamda çıkmazdayım lütfen bana yardımcı olun.çok uzun yazdım kusura bakmayın.bu arada ailesine karşı cephe aldığımı söylüyor ama ailesiyle arada tlfda konuşuyoruz bir tek.yani eşim ve ailesi çocuklarımdan başka birşey konuşmayıp beni sormuyorlar bile ben de arada arayıp hal hatır sorup kapatıyorum.o da ayrı mevzu zaten.whatsapp grupları var.7/24 mesajlaşırlar,sürekli çocuklarımın video ve real keri döner ama sürekli.eşim çocukların her anı I video çekip ailesine gönderir.demek istediğim ben çok dışında tutuluyorum sanki.annesi sürekli evde kim var,ne yedin,nereye gittiniz diye mesaj atar.oğlu evlendiği için tabi düşünecekmiş diğer oğlu evlense onu da düşünecekmiş(diğer oğluna bir mesajda öyle yazmıştı)eşimin bağımsız bir aile kurup sahip çıkmasına engel oluyor bu durum bana göre.ve onlardan cesaret alıp boşanma lafı I kullanıyor sürekli
Boşanmayı koz olarak kullanıyor çünkü sizin boşanmayı istemediğinizi anlamış. Muhtemelen boşanma yoluna çıksa bile sonra oturup ben ne halt yedim diyecek biri eşiniz. Dindar falan mı bilmiyorum ama dinen boşanmamın hanımınıza lafını bile etmeyin deniyor zira ufacık bir şeyde bile dinen bosanacağınız söyleniyor dediğim gibi inançlı ise bu yönden anlatın. Değilse de açık açık son kez sürekli boşanmak isteyen bir erkekle evli olmanın zaten onur ve gurur kırıcı olduğunu, kendisini isteyemeyen biri için çabalamanın artık boşa olduğunu boşanma davası açabileceğini söyleyin. Ama bunları oldukça sakin bir şekilde suratına bakarak söyleyin. Ayrıca sizin madde kullanımı, istismar vs gibi eylemleriniz yoksa hiçbir mahkeme çocuğu babaya falan vermiyor çocuklarla tehdit ederse tabi ki hukuki haklarını arayabilirsin ama sana vereceklerini sanmıyorum. Ya da adam gibi beni severek yardım ederek hayat arkadaşı gibi bir hayat yasarsın ya da aynen senin istediğin gibi boşanırsın deyin. Umarım her şey sizin için güzel olur ❤️
 
Burada aynı evde yaşayıp evlenince değişen adamdan bahsetti dünkü konu sahibi.
Kaynanasi oğlanın babannesini zorla eve yollama gayreti içinde.
Bu tanıma isi aynı evde olmasina rağmen başarılı olmamış dışarıda istersen 10 yıl görüş kimse kimseyi tanıyamaz.
Hele adamın ev içi hareketleri ailesi evlendikten sonra çıkıyor.
İstisnalar elbette ki olabilir. Dediğiniz gibi olan da vardır, doğrudur. Ancak siz de takdir edersiniz ki genelde birbirini tanımadan , flört evresini kısa tutup yangından mal kaçırır gibi evlenen insanlar bu durumu çok daha fazla yaşıyor 🤷🏻‍♀️
 
İstisnalar elbette ki olabilir. Dediğiniz gibi olan da vardır, doğrudur. Ancak siz de takdir edersiniz ki genelde birbirini tanımadan , flört evresini kısa tutup yangından mal kaçırır gibi evlenen insanlar bu durumu çok daha fazla yaşıyor 🤷🏻‍♀️
Ben şuna inanıyorum Türkiye'de erkek aileleri aşırı aktif.
Bu oldugu sürece evlilikler her an bitebilir.
Çünkü sevgiliyle kimse karışmıyor.
Erkekler aşırı rolcu.
Bekarken aileyi kimse katmiyor.
Herkes dışardan izliyor.
 
Ben şuna inanıyorum Türkiye'de erkek aileleri aşırı aktif.
Bu oldugu sürece evlilikler her an bitebilir.
Çünkü sevgiliyle kimse karışmıyor.
Erkekler aşırı rolcu.
Bekarken aileyi kimse katmiyor.
Herkes dışardan izliyor.

Sohbetinize karismak gibi olmasin ama, kiz aileleri istiyor diye o erkek aileler aktif oluyor.

Yani burda kaç konu var "kv'dem beni aramiyor" "nisanliyiz, hiç ailemizi aramiyor" diye. Kayin aile hediyeler verdikçe, altin taktikça, nisanlilik döneminde "kizim kizim" gibi etrafta dolastikça iyi oluyor. Mesafe istemiyor gelin kizimiz ve ailesi.

Ancak dügün bittikten sonra birden o mesafe isteniliyor. Yada islerine geldiginde yakin olunsun isteniyor (banada yemek yapilsin getirilsin, ne bilim bir aile olayi olunca içinde olma istegi), islerine geldikçe mesafe istiyorlar.

Yani bu mesafe ayarlama isi, iki tarafada ait olan bir is ve evet çogu kisi beceremiyor. Adetler bir taraftan ama en çok bu "aileler kutsaldir" dayatmasi ile gençler birey olamiyor. Hersey, herseyi tetikliyor.

Yani bu sosyolojik kismi. Ancak "flört dönemin uzun kisaligi hiç önemi yok" demek cidden yanlis. Elbette istisnalar olur, ancak 2 ayda evlenen ile 4 yilda evlenen ile tabiki fark olacak. Ha o 4 yili mesafeli geçirirsen, dogru sorulari sormazsan, disarda restoranda bulusmayi, arkadaslari ile tanismayip, beraber tatile gitmeyerek geçirirsen, evet yine faydasi olmaz.
 
Sohbetinize karismak gibi olmasin ama, kiz aileleri istiyor diye o erkek aileler aktif oluyor.

Yani burda kaç konu var "kv'dem beni aramiyor" "nisanliyiz, hiç ailemizi aramiyor" diye. Kayin aile hediyeler verdikçe, altin taktikça, nisanlilik döneminde "kizim kizim" gibi etrafta dolastikça iyi oluyor. Mesafe istemiyor gelin kizimiz ve ailesi.

Ancak dügün bittikten sonra birden o mesafe isteniliyor. Yada islerine geldiginde yakin olunsun isteniyor (banada yemek yapilsin getirilsin, ne bilim bir aile olayi olunca içinde olma istegi), islerine geldikçe mesafe istiyorlar.

Yani bu mesafe ayarlama isi, iki tarafada ait olan bir is ve evet çogu kisi beceremiyor. Adetler bir taraftan ama en çok bu "aileler kutsaldir" dayatmasi ile gençler birey olamiyor. Hersey, herseyi tetikliyor.

Yani bu sosyolojik kismi. Ancak "flört dönemin uzun kisaligi hiç önemi yok" demek cidden yanlis. Elbette istisnalar olur, ancak 2 ayda evlenen ile 4 yilda evlenen ile tabiki fark olacak. Ha o 4 yili mesafeli geçirirsen, dogru sorulari sormazsan, disarda restoranda bulusmayi, arkadaslari ile tanismayip, beraber tatile gitmeyerek geçirirsen, evet yine faydasi olmaz.
Parasal anlamda taleplere bende karşıyım kimseden 5 kuruş beklentim olmadi.
Bu da kadının yaşam biçimiyle alakali bence.
Bazısı kendini meta gibi görüyor olabilir bunuda tasdiklemem.
Keşke 4 yılda insan tanisa.
En yakın arkadaşım liseden sevgilisiyle yaşı 27 iken evlendi
Kaynana gayet modern bir kadındı.
Evlenince kaç kere geldi kizin ailesini ziyaret etmeye.
Çok hoş foto veriyorlardi.
Kız üni mezunu çalışmıyordu .
Evlendikten 7 yıl sonra adam kadının çalışmamasını dert ediyor ve birden işyerinde başka kadınla ilişki kuruyor.
Ve kadına boşanma davası açıyor.
Kadın dumur.
Hala inanamiyor kız kendine gelemedi.
Biz çok asiktik çok seviyorduk nasıl oldu diyor.
Gorumceler ve kaynana bu kadın niye çalışmıyor diyerek adamı fisfislemisler.
Şimdi kendi oğlunu görmeye gelmiyor adam başka kadının çocuguna babalık yapıyor
Bulunduğumuz semtte herkes şaşkın.
Çok aşık ciftlerdi uzun süre beraberlik vs.
Ben iki ayda mümkün değil katilabilirim ama ,4 5 yılda farklı olacağını düşünmüyorum.
Gecenki konu sahibinin anlattığı gibi.
 
Evdeki tencere eşinizden daha işlevseldir, öncelikle bunu söyleyeyim.

Konu sahibi üstünüze alının veya alınmayın ben karışmam ancak insanlara bir "höt" demeyi bilmek gerekiyor. Yeni evlenecek, doğum yapacak hanımlara da söylüyorum bunu. Lohusayken duygu durumu çok başka oluyor evet, ancak kimse sizin bebeğinizi sizden iyi tanıyamaz. "Bu çocuk aç" dediklerinde siz niye agliyorsunuz ki? Lafınızı söyleyin karşı taraf ağlasın. Ben lohusayken kimseyi bebeğime karıştırmadım. Herkes de huyumu bildiği için ben soru sorarsam açıkladılar, sormadıkça kimse bir şey diyemedi bebegim hakkında. Hâlâ da bu durum aynıdır. İkincisi ise, kimsenin çocuğunuzu malzeme etmesine izin vermeyin. Çocuğumu benden almanın lafını edecek adamın aklını alırım. Bırakın böyle bir şeye kalkışmasını. Eşim de öyle sakin bir adam değildir yani, kolay kolay korkmaz ancak yine de çocuğumu diline dolayamaz. Her an insanlara dayak atacak modda gezin demiyorum ama bazı şeylerde sert ve net olmanız şart. Mesleğiniz var, çocuklarınıza belli ki tek başınıza yetiyorsunuz, nesini çekiyorsunuz bu tipin ben anlamadım şahsen. Az dik olun rica ediyorum, şu eşinizin yaptıklarının yüzde birini yapsa adamlara dünyayı dar edecek kadınlar var. Ezdirmeyin kendinizi.
 
X