Çığlık atmak istiyorum

geranio

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Ekim 2012
5.018
4.073
Merhabalar,

Hani insanların anneleri ya da babaları sorunlu olur, insan diğerine sığınır ya. Peki ikisi de sorunlu olursa ne olur?

Çığlık atmak istiyorum bağırmak avazim çıktığı kadar bağırarak ağlamak ve bana ne kadar zarar verdiklerini yüzlerine haykırmak istiyorum.

Babam ben üniversiteye başlamadan öncesine kadar alkolikti. Bu yüzden ne evde huzur vardı ne kavgasiz gürültüsüz gün. Bir çocuğun hatırasında olmaması gereken anılar var gözlerimin önünde. Annem sinir hastası oldu. Hakaret ederdi döverdi öyle bi tarafimizi kiracak morartacak kadar değil ama girtlagima yapismisligi vardir ortaokul zamanlarında annemin. Diyeceğim o ki benim çocukluğumdan hatirladigim cok mutlu anim pek yok. Aglamadan uyumadigim geceler sayılı olurdu hep.

Bunun yaninda babamin 1 lokmasi gectiyse bogazimdan annemin 10 geçmiştir. Gücü yettigince eksik birakmamaya çalıştı bizi. Çoğu şeyi başımız kakarak tabi. Istemeden yaptigini biliyorum ama insanın gucenmesine engel olmuyor bu. Ayrıca ikisininde evlatlarını sevdiğini biliyorum. Kendilerince seviyorlar ama sadece kendilerini düşünerek hareket ediyorlar.

Bu ikisi bi kuser 4 5 6 ay konusmazlar rahat. Bu sirada onlari idare etmek hep bana düşer. Babamin yemegini hazirlarim, bi yere gidilecegi zaman ya da herhangi bişey yapılacağına zaman aradaki iletişimi anlasmayi hep ben saglarim.

Su anki sorunum annemle babam yaklasik 4 5 aydir konuşmuyor. Evi tadilata soktuk ve babamla ikimiz yaptik herseyi. Bu sirada cikan bi anlasmazlik sebebiyle babam benimle de konuşmuyor haftalardir. Iki kardesim var ve ikisinde bendeki yaralar olusmasim diye kendimi paraliyorum kendimi bildim bileli. Artik hepsi o kadar ağır gelmeye başladı ki sürekli alip başımı gitmek istiyorum. Kacmak istiyorum bu evden ama bişey engelliyor beni. Herseye ragmen bana ihtiyaçları var diye düşünüyorum. Onlar iyi olsun diye o kadar çok kendimden veriyorum ki...

Yoruldum, çok yoruldum...


Yazacak o kadar çok varki daha, zaten uzun yazdım daha da sıkmayayim sizi.

Ben evden gitmek istiyorum artık, sizce bencilce bi karar mi bu?
 
Son düzenleme:
Üzüldüm adına. Ana baba işte. Atsan atılmaz satsan satılmaz. Kendi hayatını kurmaya bak. Birazda uzaktan yardımcı olmaya çalış. En azından geceleri daha rahat uyursun
 
Ne yazayım ne diyeyim bilemedim.Yaşamayan bilemez sanırım.Allah kimseye de yaşatmasın zaten.

Yaşınız tutuyosa, kendinize bakabileceksiniz alın başınızı gidin demek geldi içimden ama sonuçta yine de aile bir şey olsa sizin canınız yanar.Ayrıca küçük kardeşler varmış onları arkada bırakmaya vicdan dayanmaz.Babanızı geçtim ama anneninize bir şekilde yardım edebilseniz keşke.Onun sorunu eşi.O yüzden böyle olmuş kadıncağız...
 
Üzüldüm adına. Ana baba işte. Atsan atılmaz satsan satılmaz. Kendi hayatını kurmaya bak. Birazda uzaktan yardımcı olmaya çalış. En azından geceleri daha rahat uyursun
Öğrenciyim ben is arıyorum part time. Kendime göre bişey buldugumda bi süre kuzenimde yaşamayı düşünüyorum. Ama uzakken de küçük kardesimden ayrilmak koyuyor. Evde bi ben ilgileniyorum istediklerini yapmasi için.

Allah kimseye vermesin böyle aile sorunlarını. Geçen sene psikolojik tedavi oldum ama sorun bitmeyince devam edince tedavi de bi işe yaramadı.

Gitmek istiyorum ama diyorum ki geranio sen kötü ol onların yanında kal onlar iyi olsun. Çok kötü olunca kaciyorum bi kac günlüğüne bi yerlere ama geçici çözüm eve dönünce yine ayni. Insan evine gelmek istemez mi? Utanmasam gittigim yerden eve donerken aglicam.
 


En azından psikolojik tedaviyi denemeniz hoş ama anneniz kabul etmez mi böyle bir şeyi ? Anneniz kabul etse, kendine gelse kadın en azından siz de iyi olurdunuz.Alkolik koca çekmek, aileyi kendi başına çekip çevirmeye çalışmak da çok zordur kadının da psikolojisi yıpranmıştır ona bir şey diyemiyorum o yüzden.Sorunun başı babanız ne yazıkki..

Anneniz hiç ayrılmayı düşünmedi mi ?
 
Bi ara istemis anneannem engel olmus annemin ayrilmasina. Isin komik yani araları iyiyken birbirlerinden iyisi yok kavga ettiklerinde biri can cekisse oteki su vermez. Annemde bir sürü hastalik çıktı hep onlarla uğraşıyor epilepsi troid falan onlarda sinir yaparmis. Babam onu nasil yiprattiysa oda bizi yipratiyor. Güzel güzel konusup hatasını anlatmaya çalışınca parlar hemen hic bi sekilde yanlis oldugunu kabul etmiyor ki psikolojik tedaviyi kabul etsin.

Kardeslerim annem degil benim sözümü daha cok dinler, ciddiye alirlar. O kadar cok kiziyor ki buna. Nedenini söylüyorum kabullenmiyo saldırıya geçiyor hemen ne yazikki
 


Çok zor gerçekten O triod vs. falan üzüntüden,stresden de olur diye biliyorum ben.Öğrenciymişsin anladığım kadarıyla..En iyi çözüm okulu bitirip, iş bulup, hem kendine hem annene bakabildiğine inandığın bir zaman düşüncelerini annene açman sanırım.Zaten annemin lokması daha çok geçti boğazımdan diyorsun.Anladığım kadarıyla babanın aileye bir katkısı yok dertten başka...Ama kısa vadede bir çözüm yok aklıma gelen.Dua edip katlanıcaksın canım ne yazık ki..

Allah yolunu açık etsin, sıkıntılarına son versin inş.
En güzel yaşlarımızda böyle şeyler yaşatmasın bizlere...
 

Annemin yaşattığı sözlü şiddetten ötürü canımın acısı ona üzüntümden daha büyük oluyor ya nasıl bişey Allah kimseye vermesin. Çok nefret ettiğim olur kendimden

Önceleri dert dışında hiç etkisi olmazdi bu senelerde basladi az çok eve katki saglamaya babam. Ama ne yaparsa yapsin annemin emegini geçemez tabiki. Cok istedim bosanmalarini. Iyi mi olur bu saatten sonra bilmiyorum ama bitsin ikisine de ofkemi kusayim bende.
 


Bu saatten sonra hakkında-hakkınızda hayırlısı neyse o olsun canım.Küçük kardeşlerine acırlar inş
 
Sanırım akıl sağlığımı korumak için tek çare bi iş bulup bu evden bi süre gitmek...
 
işte sırf evlilik sürsün diye çocuklarının hayatından, sağlığından, psikolojisinden çalan bir anne-baba daha...
konu sahibi, umarım hayatınızın bundan sonrası farklı olur, ben hep insanların hayatlarında belli dönemlerde sorun yaşıyorlarsa diğer dönemlerinin tam tersi mutlulukla geçeceğine inananlardanım...
şu an yapabilecek bir şey yok onları düzeltmek imkansız...
meslek sahibi misiniz okuyor musunuz bilmiyorum ama kendinize bir hayat kurup uygun kişiyle hayatını birleştirdikten sonra yaşadığınız çocukluğu ibret alıp çok mutlu bir aile ve anlayışlı bir anne olmanızı dilerim...
kararlarınızı verirken aileden kaçıp kurtulma dürtüsüne yenik düşmeyin, seçimlerde hata oranını arttırıyor...
 
Okuyorum son sınıfım. Ben ne ders calisabiliyorum ne biseyle ilgilenirken dikkatimi toplayabiliyorum artik. Bu yüzden uzaklaşmak istiyorum. Kuzenim var yalniz yasayan o cagiriyor yanina gel burada yasa diye kardesi gibi sever beni. Onun yaninda kalsam biraz toparlarim gibi geliyor. Ama kardeslerimi onlarla bırakınca bencillik yapmis sadece kendimi düşünmüş gibi hissediyorum.

Kacmaktan kastim evlenmek degildi :) Canimdan cok sevdiğim biri var zaten en büyük destekcim. Zamanini bekliyoruz yuvamizi kurmak icin.
 
Anne baba arasında kalmak çok zor yaa ben de yaşadım ve hala yaşıyorum..
En sonunda boşandılar vr babam yurt dışına gidip bizi terk etti şimdi yaşarken ölmüş gibi nerde ne yapıyor bilmiyoruz.. cvp vermiyor aramalarımıza da.. ne bileyim olsaydı da yine arada kalsaydım diyorum. En kötü gününü bile özlüyor insan bir arada olmak güzeldi yine de
 
Onlar annem ve babam. Hayatimda yerlerini degistiremecegim iki insan. Kötü de olsalar yanımda olsunlar düşüncesi var. Ama artık hayatim etkileniyor. Kafayi yemek üzereyim sayelerinde.

Anne baba olmak sadece yapip dogurmak sonrada ayni evde yasayip karinlarini doyurmak, maddi ihtiyaclarini karsilamak degildir. Böyle olmamali. Benim babam bi kere nasilsin kizim demedi. Bi kere sarilmadi bana. Agladigimi gorduklerinde bi kere neyim var demediler. Ben annemi sarılıp operken o iterdi beni yilisma diye. Bunları düşününce hicte aramam onları diyorum ama doğru değil biliyorum
 

Son sınıf psikolojisini iyi bilirim, bir de ailevi durum eklenince iyice zorluyordur sizi Allah yardımcınız olsun...
Bence aileniz problem etmeyecekse bir süre kuzeninizde kalmak çok iyi fikir. Bencillik etmiyorsunuz emin olun, aksi durumda da kendinize haksızlık edeceksiniz. Bunu geçici bir dönem olarak, kendinizi toparlayacağınız bir mola olarak görün. Zaten psikolojinizi düzeltirseniz kardeşlerinize de bunu olumlu yansıtırsınız. Siz kendinizi iyi edin ve geleceğinizin önünü açın ki onlara daha iyi bir abla olabilesiniz zaten bu hassasiyetiniz bile ne kadar düşünceli ve empati kuran bir abla olduğunuzu gösteriyor, kendinizi daha iyi hissedince onlara da faydalı olursunuz bence ama aksi durumda bir bakmışsınız ki onlara da olumsuzluk yansıtıyor olmuşsunuz, böyle yapmasanız bile gergin ve mutsuz bir abladansa bir süre kendini korumaya alıp toparlanmış sağlıklı mutlu ve güçlü bir ablayı tercih edeceklerdir
 
Tesekkurler:) Bende böyle düşünüyorum aslında. Umarım dogru olani yapabilirim.

Kardeşlerim canım benim. Hele 8 yaşında bi ufakligim var kendi evladim gibi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…