Cesur Biri Olmak İstiyorum

ne cok konu acılır oldu bünlerde 30+ yaşa gelip anne babanın bırsktığı travmalarla korkularla yasayan kadınlar hakkında..
sizin hiçbir sucunuz yok
bizim geleneksel (!) aile yapımız ve toplumumuz tek suclusu.

iyi yönden bakın uyanmışsınız..
yarın bir gün bu böyle mi devam edecek diiyip adımlar atacaksınız
en kötü ihtimali düşünün , daha kötü ne olabilr ki?
bağımsızlıgnız özgürlüğünüz yok..

zaman geçtikçe bir gün her şeyi aşınca, gecen onca yıla yanacaksınız
bir yerden başlayın.
mesela gidin o geziye.

ben 23 gibi kurtuldum prangalardan
oturup keşke lisedde o kadar korkmasaydm diye dertleniyorum bzaen
şehir dışına gizlice giderdim korkudan üniversitde baska sehirdeyken bile
su an inanamıyorm o günlere..

gerisisni siz düşünün. aman ne olacaksa olsun farkındalığı veya mini bir cinnet geçirmenizi öneirrim
sizi silker. kendinize getirir, gözünüzden perdeler kalkar
 
Ya en fazla ne yapabilir? Dayak atar derseniz zaten önceden dövüyormuş. Hakaret deseniz zaten olur olmadık her şeyde işitiyorsunuz. Bilmediğiniz görmediğiniz ne yapabilir? Hiçbir şey. O size ezbere davranabiliyor çünkü siz de ona ezbere davranıyorsunuz. O kaç yaşına gelmiş hala aynıysa değişimi siz yapın.

Bir de ilk adımı attıktan sonrası çorap söküğü gibi geliyor. Buradaki hanımların çok sevdiğim bir sözü var, bir cinnet her şeyi çözer.
 
Canım okurken 18 20sin falan sandım. 34 yaşında babanı aramana gerek yok. Arkadaşımın ailesi de böyleydi, hiçbir şey yapmazdı en yakın arkadaşım olduğu için boynu bükük kalırdım. Sonuç olarak bırak kızsınlar, bırak dövsünler sen bildiğini oku diye diye kızı yola getirdik. İzin istiyordu vermiyorlardı o yine de yapıyordu. Tabi kıyamet koptu ilk zamanlar, hiç yaşamadığı şiddeti yaşadı ama bildiğini okumaktan vazgeçmedi. Şimdi ailesi ona soruyor izin istiyor Bazen her şeyi göze Alman gerekiyor, onların onayı ve bence çok abartmamak gereken sevgisi senin için çok önemli olmuş. Bunları kaybetmeyi göze almalısın. Bu yaşında bu halde olmanın ne derece buruk bir durum olduğunu fark edip bu durumdan çıkmak için her şeyi kaybetmeye gönüllü olmalısın. Buna ailenin onayı ve sevgisi de dahil. Sadece bu ihtimalleri kabullendiğinde cesur davranabilirsin
 
Ne kadar sıkışırsanız sıkışın, ev arkadaşı bir arkadaşta kalma vs ayrı eve çıkmanız gerekiyor. 34 yaşındaymışsınız. Daha ne kadar bu psikolojik işkenceye maruz kalacaksınız?

Belli ki bunlara karşı koyacak gücü bulmadan önce babanızdan uzak durmanız gerekiyor. Kafanıza göre gidip en fazla ne olabilir, dırlar susar da bir seçenek ama şu anda o kadar sağlam değilsiniz. İpotekli bir yaşam süreceğinize ekonomik olarak sıkışmanız daha iyi bence. Hayatın hiçbir alanında özerk olamazsınız ki böyle. Kendize ait bir yaşam yaratmak zorundasınız ve bunun kolay yolu yok.
 
Benim annem de çok otoriter ve sinirli. Ne zaman bana 'ne halin varsa gör' dese canıma minnet der istediğimi yaparım:) adam da öyle demiş. Al biletini git. Ne kadar tutarsa tutsun,ona ne? Ondan para mı dileniyorsun?
 
izin istemeyi bırakın gidiyorum deyin ve gidin bu kadar basit ilk etapta fırtınalar kopar ama zamanla herkes alışır bu yeni düzene.
evet ya gerçekten neden gidebilir miyim diye izin isteniyor ki
6 yaşındaki kızım böyle izin istiyor
çalışıp kendi ayaklarımın üstünde durmaya başladığımda ben şuraya gidiyorum haberiniz olsun der haber ederdim sadece
bilmeleri gereken şeyleri anlatırdım o kadar...
insanların bize yetişkin gibi davranmaları için bizimde yetişkin gibi yaşamamız gerek doğru noktaya değindiniz izin istemeyi bırakması sadece haber vermesi gerekir artık
 
Bundan sonraki seferlerde değil de bence bu sefer gidin. Dönünce laf söyleyecek olursa ‘e sen ne yapıyorsan yap’ demedin mi? Senden para isteyecek olursam o zaman söylenirsin diyin. 34 yaşındasınız 14 değil. Baba da olsa bir yerde durması gerektiğini bilmeli.
Siz böyle her seferinde sinince o da bayrağı elinden bırakmıyor belli ki.

Aynı modeldi bizimki de, ne bahar şenliği ne bir konsere izin verirdi yani öyle bir seviye. Taaa ki ben işe girip (21 yaş) Bartın’a arkadaşımın yanına giderken sadece anneme söyleyip gidene kadar. Dönünce nerdeydinnn diye kükremişti 2 gün yoktum Bartın’da diyip odama çekilmiştim. Dövmezdi zaten hiçbir zaman ama artık canıma tak etmişti. Sonrasında hiçbir şeye karışmayayı öğrendi. Siz de ilk huzursuzluğa katlanıp gidin lütfen buna değecek aşacak.
 
Muhtemelen kücük cocukken ki duygu durumuna, psikolojik durumuna geri düsüyorsunuz o anlar. Ayni döngüyü yasiyorsunuz. Cocukken nasil kendinizi korkmus, ürkmüs, yalniz, caresiz hissettiyseniz , simdide bu duygu semalarinizi yas almis olsanizda hala uyguluyorsunuz.
Cünkü baska bir yolu bilmiyorsunuz. Öyle ögretilmis öyle sinidirilmissiniz kücükken.

Kücükken ebevynlerimizin bu ve benzeri tutum ve davranislari bizlerde panige sebep olurdu. Cünkü bir cocuk o kücük yasta ana babaya muhtac. Dediklerini yapmazsam terk edilirim korkusu mevcut. Anne baba da baskici bi karekter olunca, sonuc bu.
Sorun derinlerde yani.

Eger profesyonel destege param yok diyorsaniz bolca okuyun. Tülay kök önermis bi arkadas. Mutlaka dinleyin not alin. Sinirlar egitimi seriisinden baslayin. Mutlaka yapin bunu lütfen. Böyle bir ömür gecmez.

Sonra müths piskoloji hayir diyebilme sanati kitabini öneririm size.

Önerilerim bu Yönde.

Simdi derin bi nefes alin.
Siz o kücük caresiz babaniza muhtac olan kiz cocugu degilsiniz artik. Evet seviyorsunuz ailenizi, emekleri var üzerinizde, ve hala ayni evde beraber yasiyor olabilirsiniz. Ama artik büyüdünüz ve gücünüz yetiyor kendi kisiliginizi ve hayatinizi korumaya.
Sinirlar cizmek kolay olmaYacak. Bunu bilin. Ama deger. Evet babaniz buna kizabilir bagiraabilir ama yinede dimdik durun.

" baba su günler icinde gezi planladim. Üc gün sonra dönecegim" diyip konuyu kapatin. Izin istemeyin. Sadece saygidan ve ona sevgibizden dolaYi merak etmemesi icin onu haberdar edin. Ama izin almayin. Gereksiz catismaya, kendinizi anlatmaya onu ikna etme cabalarina hic ama hic girismeyin.
Sadece planinizi söyleyin yeter.
Emin olun. Siz kendiniziden ve yapacaklarinizdan emin olunca kimse karismaz. Siz onlara bu izni vermeyin. Siz izin vermedikce hic kimse de sizin sinirlarinizi ezip gecemez. Gecmek istersede herseyin bir bedeli vardir. Ozaman iliskinizi ve mesafenizi yine gözden gecirirsiniz.
Kendinize deger verin ve niyetinizden emin olun. Niyetiniz kavga etmek hakli cikmak olmasin. Sadece kendi sinirlariniza ve hayatiniza sahip cikmak olsun.

Mutlaka dedigim kitabi ve önerdigim youtube kanalina bakin. Kesinlikle candan isterseniz degisim göreceksiniz kisa sürede. Ama acikli olabilir . Siz karar verin. Kendi hayatinizi yasayip bazi insanlari " hayal kirikligina" ugratip sinirlarini bilmelerini mi saglamak istiyorsunuz,? Yoksa kendi sinirlarini bile koruyamayan ,baskalarin ondan bekledigi hayati yasayip yinede kimseyi memnun edememek mi?

Karar sizin
 
Babanız bana mı soruyorsun git dediğinde bence gidin sadece haberi olmuş olsun bence ne dediği ile çok ilgilenmeyin yaşayın yaşayacağınızı
 
Youtube ta çok güzel videolar var. Örneğin Güçlü Psikoloji ve Beyhan Budak gibi, kesin bulursunuz işinize yarayacak. Mutlaka izleyin. Aldığınız bilgileri yavaş yavaş uygulayın.
 
Cesaret korkmamak değil, korkularına rağmen adım atabilmektir derler, siz adım atmaya çalışın.
 
Ailenizin onayı neden bu kadar önemli, istiyorsaniz gidin,zincirle baglamiyorlar ya...
Valla ben ortaokulda bile daha ozgurdum babam da aynı sizinki model gideceğim dedigimde dayak yer yine giderdim. Sonuç olarak durduramayacaklarini anlıyorlar. Gidin
 
Ah ah sizi öyle iyi anlıyorum ki benimde babam böğrüme kan oturtur sonra verirdi vereceğini ama iş işten geçmiş olurdu. Neden böyle yapıyorlar bence kendileri de neden izin vermediklerini yada neden izin vereceklerini bilmiyorlar. Altı dolu değil sebeplerinin o an kararsız görünmemek için baba gibi hissetmek için bir izin verip bir izin vermeyerek şeytan azapta gerek dercesine bizleri diken üstünde bırakıp pastörize ediyorlar. Benim babamda böyle darladı sonra ne oldu Allah Türkiye’nin öbür ucuna atamamı çıkardı. Hadi şimdi de izin verme 4 sene gittim geldim. Ülkenin doğusunu geze geze hatmettim. Hala arada eve gelince saçımı kestirmeyi düşünüyorum anne dedim. Yok kestirme dedi babam. Ben 26 yaşımdayım baba dedim. Şimdi ne oldu benim kızım her şeyin üstesinden gelir oldu.

Benim şansım annemdi keşke sizinde öyle bir şansınız olsaydı o zamanlar böyle bir azaba maruz kalsamda annem sarar sarmalardı. Siz kendinize şefkat gösterin. Ve 34 yaşında bir genç olarak kalkın gidin başınıza bir şey gelmediğini yanlış bir iş yapmadığınızı gördükçe alışır. Yoksa 40 yaşında da aynı muameleyi görürsünüz.

Ayrıca En kötü anne baba tutumu ne baskıcı şiddet uygulayan ne kısıtlayıcı anne baba tutumudur. En kötüsü kararsız anne baba tutumudur. Çocuk baskı uygulayana şiddet uygulayana nasıl davranacağını bilir. Ama kararsız olanın en yapacağını asla kestiremez. Sonunda da çevresinden onay bekleyen her yaptığını sordulayan her hatada suçu kendinde arayan biri olur çıkar.

Hayatınızda başarılar dilerim.
 
34 yasında aileyle yasanmaz ya.
Tmm kiralar ucuk vs ama simdi ben babamla busaatten sonra yasayamam yani.
Bence evden ayrılsanız özgüveniniz yerine gelir.
 
Otoriter babam ve annem yoktu biz ablamdan izin alıyorduk genelde. Üniversiteye kadar izin aldım sanırım sonrasında ise şu şekilde konuştum. Gezi var gitmek istiyorum. Memleketimde okuyordum zaten. Şehir dışındaki arkadaşa gideceğiz dedim. Tanıyorlardı ama arkadaşımı, arkadaş grubumu.
Sonra bir gün yine şehir dışına gideceğim amcama söyledim. Kayseri'ye gideceğim hafta sonu. Kime dedi üniversiteden arkadaşıma. Bir ihtiyacın var mı demişti.
Siz izin istedikçe onlar da kararlarınızda söz sahibi olurlar. Bence izin almayı bırakın. Haber verin. Ve gidin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…