Merhabalar ben kendimi o kdar çaresiz o kadar kötü hissediyorum ki yaşam enerjim ve mutluluk huzura dair hiçbirşeyim yok kalmadı evlendşm 1 sene oldu kayananım evinde yaşıyorum gelen giden kalan o kdar kalabalıkki hergün kendi kızları gelir aylarca kalır akrabaları gelir günlerce kalır hergün misafir çağrır hiç haberim yok bana kimse bişey sormaz zaten ama aşırı bunaldım ve hiç rahat değilim sürekli odamda olmak istiyorum ordan çıkmıyorum eşim sürekli baskı yapıp annesinin yanında oluyor insanlarla otur insanlarla konuş ona ayıp olur buna ayıp olur öle yapma ayıp olur anneme yardım et evi temizle mutfapa temizle şunu yao bunu yap yaşadıklarımı görmüyor ya hamileyim tek klamk istiyorum ben herkese ayak uydurmak zorunda değilim eşimde bu konuda bana destekci değil ve neler yaşadığımı görmüyor ona neler söylemem gerek ne yapmam gerekiyor gerçekten bilmiyorum aileme anlatamıyorum kimseye anlatamıyorum kaynanam sürekli alltan alltan laf sokuyor artık dayanamıyorum bu olanlara kiraya çıkmak istemiyor eşim evim var diyor oysaki annesi en ufak birşeyde ev benim rahatsız olan gider diyor lütfen konuşuo anlatabilceğim dertleşelceğim ya da benzerini yaşamış olanlar yazarsa çok mutlu olurum ve dua ederim