caresizimm

selam herkese

yaklasik bi haftadir forumu takip ediyorum.
asklarinizi ve dertlerinizi kiminin mutlu evliligi
ama öncesin de atlattikari..

ben viyanada yasiyorum 26 yasindayim..

bundan 4 bucuk yil önce sevgiimle tanistim.
üniversiteye yeni baslamistik ben cok saskindim. asik olmayi aklimin ucundan
bile gecirmedigim bi dönemdi.. hemde görüslerimizin farkli olusu beni korkutuyor du
o alevi ben sunni,,,
öyle garip bisey di ki uzak duramiyordum o da benden
zamanla bu konulari asariz diye düsündüm.. o kadar cok sevdik ki
herseyin üstesinden geliyorduk beraber olunca..
1 yil sonra ben babama görüstügüm birisi oldugunu ciddi düsündügümüzü
söyledim. cok anlayisli davrandi.. sevgilimle tanistilar benim ailem tarafindan
o zaman hic sorun cikmadi hatta cokta sevdiler kendisini..
o ailesine acildiginda ciddi oldugunu kiyametler koptu..
halbu ki ben annesiyle bi iki kez görüsmüstüm
annesi üvey annemle oturup konustu öncelikle beni ogluna layik
görmedigini annem gibi benim de evlilik yüretemeyeciegimi
sonra sunni oldugumu onlarin evin de oruc tutup namaz kilmak gibi bisey
kesinlikle olmayacagini söylemis.. ilk kez bu kadar kelimelerden sonra ayrildik..
gururum cok incinmisti etrafim da daha hic kimseden böyle
negatif seyler duymamistim herkes beni cok severdi saygili olusumu agir basli
olusumu... her neyse üvey annem bi kac gün sonra yine birlestirddi bizi
ondan sonra sevgilim bir yil boyunca ailesini sadece benim ailemle tanismak
icin ikna etmeye ugrasti.. sonunda ikna oldular bu kez de
bizim eve gelsinler dediler babam da kiz tarafi olarak bunu kabul etmedi.
en sonunda sevgilim disarda bulusma ayarladi ve bi restoranda oturup konusuldu .
orada biz okul bitmeden ciddi hic bisey istemiyoruz dediler.
nisan ya da söz hic bi sekilde ciddilesmeycek dediler. isterlerse bu sekilde
gezsinler dediler. babam hala anlamiyorum neden, kabullendi
bisey söylemdi. sonra bir yildan fazla bi zaman tanisma amacli biz
onlara onlar bize gelip gitmeler oldu.. ben de ara da sira da annesiye tanisma amacli görüsüyordum.. bazen iyi bazen buz gibi..
ben hep kendimi sucluyordum ben rahat olmadigim icin öye davraniyo diye..

zaman akip gidiyor du ben ise hep etrafin baskisi atindaydim....
arkadaslarim, komsular, akrabalar, bazen de ailem, ne zaman istemeye gelecekler
bi yüzük olsaydi en azindan diye baski yapiyorlar di...
bende haliyle dayanamayip her defasinda sevgilime patliyordum
o da sonra ailesini ikna etmek icin bi savasa giriyordu...
böylelik 4 seneyi dodurduk artik ikimizinde sabri kalmamisti ayri kalmaya dayanamiyorduk
ama ailesi de bunu anlamiyordu.. derslere veremiyorduk kendimizi..
disarda yemek yememize kiziyordu ailesi, aksam disari cikmamiza,, babasini bi kac kez sinema dönüsü bizim evin kapisinin önünde arabayla beklerken gördük..
deliriyordum artik.. bu kadar olmaz di....

en son 3 ay önce sevgilim annesine artik ciddilestirmek istedigini söyledi yine..
annesi de benimle bulustu ve bana sevgillimi nisanlanma konusundan
vazgecirmemiz gerektigini biz suanda okulumuzdan dolayi
böyle seylerle kafamizi karistirmamiz gerektigini söyledi
bu konunun bi daha da gündeme gelmemesi gerektigini..
zaten bastan beri beni istemediklerini ama oglu sevdigi icin bisey
yapamadiklarini.. eger ailem beni bastan vazgecirseydi bu durumda
olmayacagimizi anatti.. ve kendi kizina da kötü örnek oldugumuzu söyledi
adeta soka girmistim hic birsey söyleyemedim o an..
sadece aglamamak icin kendimi siktim..
yanindan ayrildigimda dayanamadim.. hickiriklar icin de aglamaya basladim cok incinmistim
sevgilime anlatip anlatmamamk konusunda kararsizdim...
benim yüzümden yine tartissinlar istemiyordum ama o zaten sesimden
anlamisti biseyler odugunu... bende üstü kapali anlattim acik acik herseyi söylemedim.
oda dedi sen karisma sadece tamam de gec anneme dedi iyi dedim...

sonra onlar tatile gittiler ama sevgilim erken döndü bensizlige orada dayanamadigini
ve artik bi daha hic ayrilmayacagimizi söyledi biz 4 bucuk yil olmasina
ragmen birbirimizi hala deli gibi seviyoruz ve bir gün görmesek hasretten
dayanamiyoruz...
simdiye kadar annesinin cok dengesiz konusmalari oldu ve her defasinda
kendisi bana destek oldu..
yok annem beni kaybetmekten korktugundan öyle davraniyor beni
cok seviyor diye.. ailenin tek erkek cocugu sevgilim ve annesi ogluna resmen asik...

neyse sevgilim tatilden gelince üvey annneme 2. aya kadar hazirliklari
bitirmelerini.. en gec subat ayinda istemeye geleceklerini söylemis..
bunun üzerine bizimkiler de ayri bi baski olusmaya basladi..
üvey annem gizli gizli beni dürtüklemeye basladi...
sen dinine baglisin yapamazsin...hem o aile seni cok ezer ayril.. demeye
sonra üvey annemin ailesi basladi baski yapmaya,,,
en son babam bayram günü misafirlikteydik, sen daha cok beklersin
onlar gelmeyecek,, o kadin sana bunlari bunlari söyledi,
hem bizim bastan beri gönlümüz yok demeye
bende dayanamadim sevgilime mesaj attim annene tesekkür et
hersey mahvoldu artik gelseniz de babam vermeyecek diye.
sonra bunun üzerine Sevgilim de evde büyük tartismalar cikardi,
ya gidip istersiniz ya da okuldan kayidimi sildiririm kendi basima gider
evlenirim diye. ailesi beni aramaya basladi oglumun aklini karistiriyosun.
söyle ona böyle seyleri cikarsin kafasindan..
eger seni issteyen baskalari varsa gidip evlenebilirsin
yolun acik olsun dedi babasi bana... sonra annesi
tekrar tekrar arayip beni tehdit etti... babani arayagiz yoksa diye...
sonra da zaten babami arayip ayni sekilde konusmus babamda sinirenip küfürü
basmis teefonu yüzüne kapatmis..

ben sonrasin da annesini aradim o da bana herseyi düzeltecek olan
sensin dedi ve bana baban kocami arayip özür dileyecek yüzüne telefonu
kapatmis deyince,, ben iyice sinirlendim ve saygimi yine de bozmadan ama cok
sinirli bi sekilde kendi aldiklari bu tavrin ve kizini isteyeni varsa evlendirebilirsin
demenin anlamini sordum ve bana bunu carpitacak bisey olmadigini normal bi
sekil de eger zor durumdaysam gidip evlenebilecegimi söyledi..
ben de cok fena sinirlendim bu kez actim agzimi ilk defa
babamina bu kadr haysiiyetsiz bi insan olmadigini söyledim.. ben dedim
sizin oglunuza bi söz verdim siz yüzük taksaniz da takmasiniz da
biz sözlüyüz zaten dedim isterseni 10 sene gelmeyin ben oglunuzdan ayrilmayacagim
falan filan o kadar seyler birikmisti ki saydim saydim...
sonra sakinlestik yine ama anladilar mi hayir... yine de saygisiz olan ben oldum.
kapattik bi hafta gecti sevgilim cok kötüydü bu ara üstüne cok gelmisler
oda ilkkez annesine ve babasina bu kadar karsi gelmemenin suclulugunu
yasiyordu. onu ilk defa anlamaya basladim.. teyzeleri aramis sen nasil böyle
bisey yaparsiin. bi kiz icin nasil aileni karsina alabilirsin demis.
cocuklarin sunni olarak mi yetisecek demisler ve daha bana anlatmadigi bir cok sey...
bizim aramiz yine düzeldi ayrilmaya karar vermistik ama ikimiz de yapamiyoruz.
kopamiyoruz sonunda ne olursa olsun ayrilik ölümden zor bizim icin suan..
benim ilk erkek arkadasim,, daha önce kimseye duymadigim bi güven, bi
sevgi var aramiz da onsuz olmayi hayal bile edemiyorum...
bi kac gün caresizlik icinde aklimdan kac kez ölüm gecti bilmiyorum....

cünkü onun ailesine karsi icimden hic bisey gelmiyo artik..
evlensek mutlu olabilecekmiyiz bilmiyorum.. suan hersey
cok karisik ve bir de bahceli kocaman evleri var evenince
ayni evde kalacakmisiz... suan arkami dönüp kacmak istiyorum sadece
onu da yapamiyorum ...

yorumlarinizi bekliyorum özellikle böyle alevi sunni evliligi yapanlar varsa ya da
tanidiklari olanlar varsa....

bir düzenleme yapsanız rahat okusak ve yardımcı olmaya çalışsak. enter'a basıp bu işi halledebilirsiniz

ilk kez bu kadar uzun bi yazi yaziyorum kafam da cok karisik onun icin öylece yazdim
bi deneyim bakalim düznlemeyi

canım erkek arkadaşının falsolu bir hareketini anlatmamışsın, demek ki o kadar canını sıkacak biri değil; ama ailesinden hiç hoşlanmadım ben. ilerde sana sorun çıkarırlar gibime geliyor, hatta emin bile olabilirsin buna.
bence erkek arkadaşını karşına al ve bu konuyu konuş.ailen varken biz mutlu olamayız, de. gergin olmasın ama sesin. onu da yumuşatmaya çalışarak, seni anlamasını sağlayarak konuş bence.

Ya canim Kendiisi ailesine cok bagli, bu kötü bisey degil ama kendini onlara hep sorumlu hissetmesi, ve onlar arkasinda olmadan mutlu olmayacagina inanmasi beni rahatsiz ediyo.. Hep biraz baski yapip birakiyo ama ilerisi yok yani ailesi ne derse o...
Fazla iyi niyetli annesi de biraz vicdan yapiyo kandiriyo hemen...
Ilerde cok zor olacak farkindayim bunlarin ama 4 yil verdigimiz emekler var hic bi iliski kolay yürümüyo ve cok bagliyiz birbirimize
Ailesi yüzünden onu kaybetmek istemiyorum... Zaten ilk erkek arkadasim ve ben hep ilk ve son olacak diye sözler verdim
Hep hayirlisis diye yola ciktim Allah yardim etsin bilmiyorum

sevgilinin ailesi bir kız icin aileni karsına almaya deger mi demis,sen onun sözlüsü degilmisin ilerde eşi olacak kız değilmisin? onun ailesi sen olacaksın sonuçta ilerde. eğer gerçekten seviyorum başkasıyla yapamam diyorsan ve en önemlisi onun seni asla bırakmıycağına ailesinden taraf olmayacağına eminsen savaş canım pes etme bence.. ama bana sanki sevgilin ailesinin düşüncelerini çok önemsiyormuş gibi geldi ilerde çok üzülebilirsn evlenince hep ailesinin tarafında olur seni ne kadar severse sevsin ailesinin dolduruşuna gelebilir.. çok zor bi durum canım ne diyeceğimi bilemedim ama yerinde olsam sevgilimi karşıma alıp şunu sorardım sen gerekirse bnm için ailenden vazgeçebilirmisin derdim.. buna ne yanıt vereceği çok önemli bence..

ah ah onu gel sen bana sor :))))

benim esimde alevi ben sunniyim..ama benim ailem vermedi esimin ailesi beni sadece istemeye geldikleri gunden bir kac gun once gorduler ben kimse ile yuzgoz olmadim..ama kendi ailem tabiri caizse yedi beni..benim ialeim cok duskun cocuklarina bundan dolayi cok hassas davrandilar ayirmak icin her yolu denediler..ama olmuyor sanki bu iki mezhepten kisiler birbirine kenetleniyor..garip kac kisiyi duyduysam boyle hep ayni sevgiden kopamiyorlar velhasil bizde kopamadik uzun ugraslarim sonucu nisanlandik evlendik cocugumuzda var cok sukur..ailemde esimi cok seviyor..hatta daha once bu kadar olay olmadan once gelip adam gibi tanistirsaydin bu kadar zulm etmezdik dediler..yani evliliginin cok iyi olacagi kanaatindeyim cunku bu kadar darbe yiyip ayrilamiyorsaniz sonrada hep beraber kaliyorsunuz...

he cocuklar yetistirme konusunda annem esime tek ricasi cocuklar sunni olarak yetisicek bunun sozu ile veririm demisti..ama bilmiyorki esim ne alevi ne sunni hicbirseyin icerigini bilmez..hatta ilk tanistigimizda bana ben aileviyim seni bana vermezler dedi one be ne cahil dusunce alakasi yok bizimkiler oyle seylere takilmaz dedim..anne komsu teyzerlerden yarim yamalak bilgi aldi sonra baslamisti...

bu konu kişiden kişiye değişecek bir konu.alevilik ya da sünnilik kişiliği belirleyen olgular değil.ki siz bunca zaman anlaşıp bunca tepkiye rağmen ayrılmamışsanız anlaşabiliyor ve gerçekten birbirinizi seviyorsunuz demektir.ama üvey annen sen dinine bağlı birisin demiş sana eğer öyleysen ki bende inançlı biriyimdir fikrimce bu evlilik pek doğru olmaz gibi düşündüm.çevremde böyle evlilikler var evet hatta şu an bir arkadaşım alevi eşini boşamak üzere ama dini sebeplerden değil kişilik çatışması yüzünden.çok benzer hikayeyi ondan dinlemiştim.aile problemleri yüzünden çok sevdiği eşine kaçarak evlenmiş ve babası onu reddemişti.şu an 10 yaşında bir oğlu var ve babasıyla yeni barıştı.
burada ne söylersek söyleyelim senin için ayrılmanın ne kadar zor olduğunu inan çok iyi biliyorum.ya iyi olursa denemeden yaşamadan hiçbir şey bilinmez diyerek kötü gideceğine asla inandıramayacaksın kendini.eğer dediğim gibi dinine bağlı biriysen alevilerin bizden farklı olarak neler yapıp yapmadıklarını biliyor olmalısın diye düşünüyorum.bu yazdıklarım lütfen yanlış anlaşılmalısın benim çok yakın dostalarım var alevi çok mert ve çok iyi insanlardır.ama herkesin tercihi tabiki.
ailesi belliki dinine çok bağlı ve siz evlenirseniz kişilik çatışması değil belki ama günlük hayattaki en küçük alışkanlarınız yüzünden bile aranızda huzursuzluk çıkabileceğini düşünüyorum.yarın bir gün çocuklarınız olduğunda bu sorun tavan yapabilir.aşkını bir kenara koyup bu şekilde yaşayıp yaşayamacağını düşünmeni tavsiye ederim.umarım herşey yoluna girer aşka sonsuz saygım vardır, değerlerimin önüne geçmediği sürece...

mrs_lowett .!.:

sevgilinin ailesi bir kız icin aileni karsına almaya deger mi demis,sen onun sözlüsü degilmisin ilerde eşi olacak kız değilmisin? onun ailesi sen olacaksın sonuçta ilerde. eğer gerçekten seviyorum başkasıyla yapamam diyorsan ve en önemlisi onun seni asla bırakmıycağına ailesinden taraf olmayacağına eminsen savaş canım pes etme bence.. ama bana sanki sevgilin ailesinin düşüncelerini çok önemsiyormuş gibi geldi ilerde çok üzülebilirsn evlenince hep ailesinin tarafında olur seni ne kadar severse sevsin ailesinin dolduruşuna gelebilir.. çok zor bi durum canım ne diyeceğimi bilemedim ama yerinde olsam sevgilimi karşıma alıp şunu sorardım sen gerekirse bnm için ailenden vazgeçebilirmisin derdim.. buna ne yanıt vereceği çok önemli bence..

Genişletmek için tıkla...

Ya ailesinin düsüncelerini kismen önemsiyor du su son olaylardan sonra daha fazla önemsemeye basladi. Ben onun beni birakmayacagindan ve asla pes etmeyeceginden eminim, bugùne kadar ben cok pes ettim ve hep o bizi ayakta tuttu
suan sadece cok kirgin cünkù 4 yildir ailesinden görmedigi tepkileri, Yani ailesinin gercek yüzünù gördü....
Bu kez pes etmek istemiyorum ama ne kadar degisebilir evlenince bunu kestiremiyorum..

kares .!.:

bu konu kişiden kişiye değişecek bir konu.alevilik ya da sünnilik kişiliği belirleyen olgular değil.ki siz bunca zaman anlaşıp bunca tepkiye rağmen ayrılmamışsanız anlaşabiliyor ve gerçekten birbirinizi seviyorsunuz demektir.ama üvey annen sen dinine bağlı birisin demiş sana eğer öyleysen ki bende inançlı biriyimdir fikrimce bu evlilik pek doğru olmaz gibi düşündüm.çevremde böyle evlilikler var evet hatta şu an bir arkadaşım alevi eşini boşamak üzere ama dini sebeplerden değil kişilik çatışması yüzünden.çok benzer hikayeyi ondan dinlemiştim.aile problemleri yüzünden çok sevdiği eşine kaçarak evlenmiş ve babası onu reddemişti.şu an 10 yaşında bir oğlu var ve babasıyla yeni barıştı.
burada ne söylersek söyleyelim senin için ayrılmanın ne kadar zor olduğunu inan çok iyi biliyorum.ya iyi olursa denemeden yaşamadan hiçbir şey bilinmez diyerek kötü gideceğine asla inandıramayacaksın kendini.eğer dediğim gibi dinine bağlı biriysen alevilerin bizden farklı olarak neler yapıp yapmadıklarını biliyor olmalısın diye düşünüyorum.bu yazdıklarım lütfen yanlış anlaşılmalısın benim çok yakın dostalarım var alevi çok mert ve çok iyi insanlardır.ama herkesin tercihi tabiki.
ailesi belliki dinine çok bağlı ve siz evlenirseniz kişilik çatışması değil belki ama günlük hayattaki en küçük alışkanlarınız yüzünden bile aranızda huzursuzluk çıkabileceğini düşünüyorum.yarın bir gün çocuklarınız olduğunda bu sorun tavan yapabilir.aşkını bir kenara koyup bu şekilde yaşayıp yaşayamacağını düşünmeni tavsiye ederim.umarım herşey yoluna girer aşka sonsuz saygım vardır, değerlerimin önüne geçmediği sürece...

Genişletmek için tıkla...

Ya kesinlikle kacarak evlenmeye karsiyim yoksa simdiye kadar cok arkadasim bunu önerdi tek care olarak, ailesi
Asla ikna olmayacak dedi,, dine bagli konusu ise din hakkinda cok bilgim var orucumu tutarim ve dogru bildigim seylere iannirim yani öyle extrem bagliligim yok, oda benim gibi zaten, cocuklar konusuna gelince de anlasmistik zaten ama su son olaylar kavgalar
Onun düsüncelerini cok degistir di beni de bu korkutuyo,, bana yine bagli eskisinden daha cok hatta, istersen evlen ve benden ayril diyo sonu ne olursa olsun ben seni birakmayacagim diyo , bizim suan cocuklar filan düsünecek halimiz yok hic tek derdimiz
Birbirimizi kaybetmememk suan, ve o ailesinden parasal yönden kopmaya calisiyo. Bi de tabi ailesiyle yasama sorunumuz var annesi
Ogluna cok bagli, onun evlenip evden ayrilmasi onun icin kiyamet kopmasi gibi sanki ben onlari ayirack bi cadi gibiyim suan..

dunedain .!.:

ah ah onu gel sen bana sor :))))

benim esimde alevi ben sunniyim..ama benim ailem vermedi esimin ailesi beni sadece istemeye geldikleri gunden bir kac gun once gorduler ben kimse ile yuzgoz olmadim..ama kendi ailem tabiri caizse yedi beni..benim ialeim cok duskun cocuklarina bundan dolayi cok hassas davrandilar ayirmak icin her yolu denediler..ama olmuyor sanki bu iki mezhepten kisiler birbirine kenetleniyor..garip kac kisiyi duyduysam boyle hep ayni sevgiden kopamiyorlar velhasil bizde kopamadik uzun ugraslarim sonucu nisanlandik evlendik cocugumuzda var cok sukur..ailemde esimi cok seviyor..hatta daha once bu kadar olay olmadan once gelip adam gibi tanistirsaydin bu kadar zulm etmezdik dediler..yani evliliginin cok iyi olacagi kanaatindeyim cunku bu kadar darbe yiyip ayrilamiyorsaniz sonrada hep beraber kaliyorsunuz...

he cocuklar yetistirme konusunda annem esime tek ricasi cocuklar sunni olarak yetisicek bunun sozu ile veririm demisti..ama bilmiyorki esim ne alevi ne sunni hicbirseyin icerigini bilmez..hatta ilk tanistigimizda bana ben aileviyim seni bana vermezler dedi one be ne cahil dusunce alakasi yok bizimkiler oyle seylere takilmaz dedim..anne komsu teyzerlerden yarim yamalak bilgi aldi sonra baslamisti...

Genişletmek için tıkla...

Ya canim iste bizde de tam tersi onun ailesi diretti hep, benimkiler bastan cok sevdiler, yemeklere davet ediyolar di gezmelere giderdikbizim eve cok rahat gelir giderdi ama ailesini hala ikna edemedigi icin aralar sogumaya basladi smdi benimkiler de karsi, benim anlam veremedigim benim ailem cok serbest oyle almanlar gibiler, son bir ayda bu kadar degismeleri helee birden bire dini konular filan o kadar gecmeye basladi ki evde,, babamin onlar hic gelmeyecek demesi,, sonucta 4 okul bitmeden olmayacak diye zaten konusulmustu.. Bu gereksiz tavir ortaligi cok karistirdi, ama bu sayede o da ailesinin gercek düsüncelerini ögrendi ben anlattigimda sen yanlis anliyosun diyordu hep..

Ailesiyle ben de gorusmek istemiyordum ama sevgilim cok israr etti baana annem seni tanisin cok sevecek filan diye bi yil sürdü zaten tanismaya ikna olmak ben ciddi deildim baslarda sorun cikacak evlenince diye düsünürdüm hep fikir ayriligi filan
Ama o beni kendine öyle bi bagladi ki, karakteri, sevecen olmasi beni o kadar önemsemesi,, annem ve babam ayri oldugu icin ben cok zor bi cocukluk gecirdim bunlar benim icin cok önemliydi hele ki beni hsahiplenmesi, hasta oldugum zamanlar benimle ilgilenmesi her zor durumum da gelmesi yani hic yanliz degildim bir gün yanliz agladigimi hatirlamiyorum...
Onsuz olmak nefessiz kalmak gibi geliyo zaten eger ayrilirsam ailemi de terk edecegim cünkù aileme zaten onun icin katlaniyorum
Bu da zaten ayri bi mevzu belki bir gün bi baslikta onun icin acarim :)))))

Ya ben mutlu olacagima inaniyorum eger ki o kaynana herseye karismazsa.. O kadini anlamak icin herseyimi veririm ama anlamiyorum bi öyle diyo bi böyle kendince beni test ediyo iste falan filan bilmiyorum ki suan hic bisey düsünemyecek haldeyim
Heleki cocuk konusunu hic düsünemiyorum basta anlasmistik biz, o hep derdi sen dogru bildigin gibi yetiistirirsin annemlerin gözùne batmasin yeter derdi,, ama simdi bu son kavgadan sonra hic biseyi konusamiyorum cocuklar alevi olacaklar kesnlikle sunnilikle ilgili bisey olmayacak diyo ama galiba gececek diyorum daha evlenmiyoruz nasilsa olaylar da cok taze eger bu konu da israr ederse zaten cocuk yapmayacagim cünkü benimle dalga gecemez o konu da basta biz anlasiyoruz aleviligi de sunniligi de bilirler ögrenirler diye simdi ailesiyle kavgali diye bana böyle anlayissiz davranamz ki ama... Sonucta ben ona saygi duyuyorum ayni saygiyi ondan da bekliyorum ki kendisi zaten böyle seylere düskün degildir

dunedain .!.:

ah ah onu gel sen bana sor :))))

benim esimde alevi ben sunniyim..ama benim ailem vermedi esimin ailesi beni sadece istemeye geldikleri gunden bir kac gun once gorduler ben kimse ile yuzgoz olmadim..ama kendi ailem tabiri caizse yedi beni..benim ialeim cok duskun cocuklarina bundan dolayi cok hassas davrandilar ayirmak icin her yolu denediler..ama olmuyor sanki bu iki mezhepten kisiler birbirine kenetleniyor..garip kac kisiyi duyduysam boyle hep ayni sevgiden kopamiyorlar velhasil bizde kopamadik uzun ugraslarim sonucu nisanlandik evlendik cocugumuzda var cok sukur..ailemde esimi cok seviyor..hatta daha once bu kadar olay olmadan once gelip adam gibi tanistirsaydin bu kadar zulm etmezdik dediler..yani evliliginin cok iyi olacagi kanaatindeyim cunku bu kadar darbe yiyip ayrilamiyorsaniz sonrada hep beraber kaliyorsunuz...

he cocuklar yetistirme konusunda annem esime tek ricasi cocuklar sunni olarak yetisicek bunun sozu ile veririm demisti..ama bilmiyorki esim ne alevi ne sunni hicbirseyin icerigini bilmez..hatta ilk tanistigimizda bana ben aileviyim seni bana vermezler dedi one be ne cahil dusunce alakasi yok bizimkiler oyle seylere takilmaz dedim..anne komsu teyzerlerden yarim yamalak bilgi aldi sonra baslamisti...

Genişletmek için tıkla...

Ikinci kez yollamisim yanlislikla gitmedi zannettim

anzer_bali .!.:

çok zor gibi duruyor hem fikir ayrılıkları hadi onu göze almışsın ama annesi ve babası sizi pek rahat bırakacak gibi değil.. nasıl böyle bir vebali üstlerine alıyorlar, korkmadan sana yükleniyorlar.. aile huzurumuzu bozdun manasında laflar ederek sana..
bence çok zor bu iş ama imkansız değil.. bir sürü örnek var alevi ve sunni olsada tanışan, evlenen.. kaldı ki aynı mezhepten olan insanlar da anlaşamıyor bazen..

Genişletmek için tıkla...

Ben herseyi göze aldim da ailesine karsi kendimizi nasil koruyacagiz bilmiyorum.... Abartiyormuyumm diye düsünmeden edemiyorum
Belki bunlarin hepsi evlenene kadar sonrasin da bu kadar olmayacaklar hani belki diyo olabilirler kesinlikle evlenmesin... Ama evlenirsek bosandirmak icin ugrasmaz heralde cünkü kadinin tek erkek cocugu resmen o benim herseyim annem babam kardesim diyo ve evliligimiz onu üzerinden yani aramizda hep kendisinin olmasi gerektigine inaniyo her kavga da ben annesine kosacakmisim yardim icin bunlari sevgilim kesnlikle onaylamiyo ama ben bu kadina nasil anlatacagimi bilmiyorum yani en buyuk korkum bu...
Yoksa sevgilimle aramda hic bi sorun yok basbasa olsak gül gibi geciniriz herseyin bi caresini bluruz simdiye kadar da böyleydi bu..

canım belliki erkek arkadaşının ailesi aleviliği tam kavrayamamış..yanlış yorumlamış kafasına göre...alevilik demek hoşgörü demektir,insan ayırmak aleviliğin düşünce tabanına tamamen zıt...illaki bazı ibadet farklılıkları olacak ama hoşgörü ve sevgiyle aşılmıycak hiçbir şey yok...biz de aleviyiz abimin eşi sünni ve türbanlı..herkes kendi inancını yaşamakta serbesttir..mdahale etmek günahtır ve bir kulun haddine düşmez..yengem kendiinancını istediği gibi yaşıyor..zaten dediğim gibi aleviliği bahane etmiş çünkü alevilikte ayrım,baskı,zorlama,hoşgörüsüzlük ve sevgisizlik yoktur..ama genel anlamda şunu şöyleyebilirimki siz kararınız verdiyseniz aileler çok öenmli değil..zaten kim ne derse desin şu saatten sonra başkalarıyla mutlu olamazsınızki...sevgi (tüm ayrımların )herşeyin üstünde unutma!!!

Cok tesekkür ederim canim birazcikta olsa rahatladim... Ama onun ailesi icin bu durum cok agir geliyo anlayamadim belki de bahanedir hep bitecek gözuyle baktilar ama hala beraberiz diye... Biz cok yipraniyoruz onlarin ve simdi de benim ailem yüzünden... Simdi bi karar aldim okul bitinceye kadar bi daha bu konuyu hic acmayacagim ailesini de arayip sormayacagim belki de ben fazla hosgürülü davrandim ya da fazla mi yüzgöz oldum agirligimi koyamadim bilmiyorum... Ben kadere cok ianniyorum ve sevgilimin karsima cikmasi benim kaderim diyorum.... Bastan da hep hayirlisini diledim bu zamana kadar getirdi sevgimiz bizi hala hep hayirlisini diliyorum... Bzen cokta korksam denemden vazgecemiycem.. Buraya yazmamin sebebi ise sizlerden icimi rahatlatacak seyler duymak.. Okudugum hikayeler de zaten hemen hemen hepsinde bi sekilde engeller var hani zor olmasa sinav olmazdi diye kendimi buna inandiriyorum artik hayatta karsilikli aski yakalamak cok zor gercekten

SuLtan42 .!.:

Suan sevgilinle ayrimisin yoksa görüsüyormusunuz?

Genişletmek için tıkla...

Beraberiz ayrilmayi düsünmüyoruz zaten...

hircinmenekse .!.:

Ben herseyi göze aldim da ailesine karsi kendimizi nasil koruyacagiz bilmiyorum.... Abartiyormuyumm diye düsünmeden edemiyorum
Belki bunlarin hepsi evlenene kadar sonrasin da bu kadar olmayacaklar hani belki diyo olabilirler kesinlikle evlenmesin... Ama evlenirsek bosandirmak icin ugrasmaz heralde cünkü kadinin tek erkek cocugu resmen o benim herseyim annem babam kardesim diyo ve evliligimiz onu üzerinden yani aramizda hep kendisinin olmasi gerektigine inaniyo her kavga da ben annesine kosacakmisim yardim icin bunlari sevgilim kesnlikle onaylamiyo ama ben bu kadina nasil anlatacagimi bilmiyorum yani en buyuk korkum bu...
Yoksa sevgilimle aramda hic bi sorun yok basbasa olsak gül gibi geciniriz herseyin bi caresini bluruz simdiye kadar da böyleydi bu..

Genişletmek için tıkla...

orası öyledir yani koskoca 4 sene tanımışsındır artık sevgilini.. anlaşamama durumu olsa şu durumda kesinlikle katlanmazdın bazı şeylere.. sabredeceksin o zaman ve bol bol dua.. inşallah hayırlısı olur hakkınızda..