Tüm yazılanları okuma vaktim olmadı malesef. Fakat bir sürü arkadaşın aşılamaya çalıştığı mantık: Aman olay çıkmasın, boyun eğ otur k.çının üstüne.
Evlenmek te, boşanmak ta kolay değil, biliyorum. Ben de hem alttan alma taraftarıyımdır ilişkilerde. Bi taraf alttan almadan hiç bi anlaşma hiç bi ilişki yürümez. Ama herşeyin bi sınırı var.
Yıl olmuş 2013, artık bu kadar ezilmeye de boyun eğmek zorunda değilsiniz. Çalışmak istiyorum dediğine kocan sana: git memlekete çalış! diyomuş. Sen de ona, gel memlekete çalış diye? Senin de elinde diploman var, neden kararları o veriyor? Elbet aile için en uygun en iyi yerde kalınıp, duruma göre iki taraf ta bazı şeylere katlanmalı. Herkesin istediği olacak diye bişey yok. Ama sen hiç bi şekilde mutlu değilsen artık, hayatın hiç hayal ettiğin gibi değilse, o evliliğin ne anlamı kalır? Boşan git demiyorum, ama hakkını aramaktan vazgeçme. Senin de istemeye hakkın var. Ve bişey istediğinde o sana boşanmaktan bahsederse, varsın boşansın. Gidip yeni araba, yüzük kolye istemiyorsun ki sen. En doğal hakkını istiyorsun. Eğer sen ona 'bak böyle giderse seni boşarım' demezken, diyemezsek, o sana bi şekilde tartışmalarınızda direk söylemese de lafı oraya getiriyorsa, o evlilikte sen saygı görmüyorsun demektir.
Belki cidden çalışman şu an şartlar gereği mümkün değildir, olabilir. Ama bu durumda kocanın vereceği cevap: ayrı yaşarız git türkiyeye çalış!' olmamalı. 'bi araştıralım' olmalı, ya da 'biliyorum çok sıkılıyorsun ama şu an mümkün olmadığını biliyorsun, biraz katlan, ilerde daha iyi olucak herşey' olmalı. Analatabiliyor muyum?