- 15 Nisan 2017
- 3.395
- 8.837
- 158
- Konu Sahibi Babylicious
-
- #21
Icimi yaktiniz. Rabbim sabir versin size agzim dilim kilitlendi ne diyecegimi bilemiyorum..
mesajinizi okurken boğazıma bişey düğümlendi.su an diğer odada uyuyan oğlumu düşündüm ve "beni annesini bile tanımıyor" cümlenizde yutkunamadim.çok üzüldüm gerçekten.Rabbim yar ve yardımcınız olsun başınız sagolsun çok üzüldüm.... bende erken Doğum yaptım 29 haftalık doğdu bebegım 6.5 ay kuvozde kaldı ve suan hem epilepsi hemde microsefalı %92 engelli 2 yaşında olmasına karşılık hala bebek gibi oturamıyor yuruyemıyor konuşamıyor benı annesini bile tanımıyor.. Her şerde vardır bir hayır üzülmeyin beteri beteri vardır....
Canım çok üzüldüm rabbim yarďimcın olsun gerçek dünyada şefaatçin olacak inşallah meleğin...Maalesef benim hikayem 20 haftada ayrın tılı ultrasonda başladı.. doktor damarlarda çentiklenme gördü ve ilerde tansiyonun çıkabilir dedi.. benim kendi doktorum maalesef önemsemedi. Uzun süre normal doğum yapacağım dıye yurudum yoruldum çok fazla.. normalde tansıyonum yuksekmıs benım haberım bıle yokmuş. 26 temmuz sabahı uyandığımda deli gibi sırt ağrısıyla uyandım karnımda hafıf sancılarda olunca yakındakı tıp merkezıne gıttım. Tansıyonum 18 10 beebgımın gelısımı 2 hafta oncesıyle aynıydı.. korkuyla kendı doktoruma gıttım benı kabul etmedi. Odem ve ıdrarda proteın cok yüksek mıktardaydı. Eğitim araştırmaya gıttım hemen yatırdılar tansıyonumu duzelttıler 4 gun boyunca kaldım 29 temmuz Cumartesı aksamı tansıyonum çıkmaya başladı tekrarkaracıger ve bobreklerım ıflasın esıgıne gelmıs açıl amelıyat gereklıydı yenıdogan bakımında bos olmadığı ıcın tum gece bana hastane bulmak ıcın uğraştılar. Nasıl uyuyup uyandığımı hatırlamıyorum cunku defalarca baygın gıbı hem uykulu hem uyanık kaldım. Gelıp oldum mu dıye kontrol ettıler kadının soyledıgı sözler sımdı bıle aklımda yanımda telde konuşurken ‘ bu ıkısı olurse basıma kalacaklar acılen amelıyat lazım ‘ sabah bır sekılde hstane bulup benı gonderdıler orda sezeryanla 30 haftalık oğlum dogdu. Sesını duydum hala aklımda hala duyuyorum..cok mutluydum saglıgım normale donuyordu bebegımde 1 ay kadar orda kalacaktı.. 2 gun sonra taburcu oldum arada bebegımı görmeye gıdıyordum aslında goremıyordum preeklampsı yüzünden gozlerım gıtmıstı..azda olsa secebılıyordum.. 3 agustos sabahı esımı aradılar bebegımın agır olduğunu soylemısler. Gıttıgımde kalbını calıstırmaya calısıyorlardı. O günkü doktorun yuzu aklımdan gıtmıyor. Sankı hayatım yavaşlamıştı o kadar yavaştı kı saat donmuyordu. En sonunda acı haberı verdıler. Keşke hıc duymasaydım dedıgım keşke onun yerıne benı alsaydın dedıgım andı. İçim o kadar yandıki o anı unutamam hayatım boyunca.. halada keşke ben olseydım dıyorum… sonrası malumunuz kucağıma almayı beklerken kapkara toprağa verdım oğlumu.. o lanet toprak benımbebeımın o kucucuk bedenını nasıl kabul ettı neden aldı.. sonrasında tansıyonum tekrar cıktı bır hafta kadar lanet olası hastanede yattım.. bugun ılk defa gıdebıldım evladımın mezarına.. canım oglumo kadar sanslı kı bırısı o kucucuk mezarına 1 2 gul dıkmıs herhalde tek kalmasın dıye.. onu görünce bır yandan güldüm bır yandan ıcın daha cok yandı sordum kendıme ben ne yapıyorum burda dıye.. Nasıl dayanılır bu acıya.. ne yaparım.. yaşamak haram oldu resmen. Canım o kadar yandı ki..
Ne olur evlatlarınızın kıymetını bılın.. ne hayallerım vardı ne umutlarım vardı..hepsi birer acı verıcı anıya donuştu. İçimi yakan lanet anılar. Allah kımsenın cıgerparesını almasın elınden. Burada hep onunla ılgılı seyler paylaşmıştım.o yüzden bundan sonra gelemem. Kendinize iyi bakın.
Rabbim bütün hasta kullarına şifa versin... Allah razı olsun sizden de tabikide öperim... oğlunuza sıkı sarılın her sarılışta Rabbime hamdedin sağlıklı olduğu içinmesajinizi okurken boğazıma bişey düğümlendi.su an diğer odada uyuyan oğlumu düşündüm ve "beni annesini bile tanımıyor" cümlenizde yutkunamadim.çok üzüldüm gerçekten.
Allah şifa versin evladiniza.kimseyi evladiyla sınamasin.
meleginizi benim yerime öpün lütfen.
O senin annesi olduğunu hissediyordur söyleyemese de sen hepimizden daha çok annesin rabbim yardımcın olsun..Rabbim yar ve yardımcınız olsun başınız sagolsun çok üzüldüm.... bende erken Doğum yaptım 29 haftalık doğdu bebegım 6.5 ay kuvozde kaldı ve suan hem epilepsi hemde microsefalı %92 engelli 2 yaşında olmasına karşılık hala bebek gibi oturamıyor yuruyemıyor konuşamıyor benı annesini bile tanımıyor.. Her şerde vardır bir hayır üzülmeyin beteri beteri vardır....
Kızımın masum bakışlarına kurban olurum öğle tatlıki okadar güzel bakıyor ki hisseder elbetteki. Amiinnn...Allahım sizden de razı olsunO senin annesi olduğunu hissediyordur söyleyemese de sen hepimizden daha çok annesin rabbim yardımcın olsun..
çok teşekkür ederim.Rabbim bütün hasta kullarına şifa versin... Allah razı olsun sizden de tabikide öperim... oğlunuza sıkı sarılın her sarılışta Rabbime hamdedin sağlıklı olduğu için
Maalesef benim hikayem 20 haftada ayrın tılı ultrasonda başladı.. doktor damarlarda çentiklenme gördü ve ilerde tansiyonun çıkabilir dedi.. benim kendi doktorum maalesef önemsemedi. Uzun süre normal doğum yapacağım dıye yurudum yoruldum çok fazla.. normalde tansıyonum yuksekmıs benım haberım bıle yokmuş. 26 temmuz sabahı uyandığımda deli gibi sırt ağrısıyla uyandım karnımda hafıf sancılarda olunca yakındakı tıp merkezıne gıttım. Tansıyonum 18 10 beebgımın gelısımı 2 hafta oncesıyle aynıydı.. korkuyla kendı doktoruma gıttım benı kabul etmedi. Odem ve ıdrarda proteın cok yüksek mıktardaydı. Eğitim araştırmaya gıttım hemen yatırdılar tansıyonumu duzelttıler 4 gun boyunca kaldım 29 temmuz Cumartesı aksamı tansıyonum çıkmaya başladı tekrarkaracıger ve bobreklerım ıflasın esıgıne gelmıs açıl amelıyat gereklıydı yenıdogan bakımında bos olmadığı ıcın tum gece bana hastane bulmak ıcın uğraştılar. Nasıl uyuyup uyandığımı hatırlamıyorum cunku defalarca baygın gıbı hem uykulu hem uyanık kaldım. Gelıp oldum mu dıye kontrol ettıler kadının soyledıgı sözler sımdı bıle aklımda yanımda telde konuşurken ‘ bu ıkısı olurse basıma kalacaklar acılen amelıyat lazım ‘ sabah bır sekılde hstane bulup benı gonderdıler orda sezeryanla 30 haftalık oğlum dogdu. Sesını duydum hala aklımda hala duyuyorum..cok mutluydum saglıgım normale donuyordu bebegımde 1 ay kadar orda kalacaktı.. 2 gun sonra taburcu oldum arada bebegımı görmeye gıdıyordum aslında goremıyordum preeklampsı yüzünden gozlerım gıtmıstı..azda olsa secebılıyordum.. 3 agustos sabahı esımı aradılar bebegımın agır olduğunu soylemısler. Gıttıgımde kalbını calıstırmaya calısıyorlardı. O günkü doktorun yuzu aklımdan gıtmıyor. Sankı hayatım yavaşlamıştı o kadar yavaştı kı saat donmuyordu. En sonunda acı haberı verdıler. Keşke hıc duymasaydım dedıgım keşke onun yerıne benı alsaydın dedıgım andı. İçim o kadar yandıki o anı unutamam hayatım boyunca.. halada keşke ben olseydım dıyorum… sonrası malumunuz kucağıma almayı beklerken kapkara toprağa verdım oğlumu.. o lanet toprak benımbebeımın o kucucuk bedenını nasıl kabul ettı neden aldı.. sonrasında tansıyonum tekrar cıktı bır hafta kadar lanet olası hastanede yattım.. bugun ılk defa gıdebıldım evladımın mezarına.. canım oglumo kadar sanslı kı bırısı o kucucuk mezarına 1 2 gul dıkmıs herhalde tek kalmasın dıye.. onu görünce bır yandan güldüm bır yandan ıcın daha cok yandı sordum kendıme ben ne yapıyorum burda dıye.. Nasıl dayanılır bu acıya.. ne yaparım.. yaşamak haram oldu resmen. Canım o kadar yandı ki..
Ne olur evlatlarınızın kıymetını bılın.. ne hayallerım vardı ne umutlarım vardı..hepsi birer acı verıcı anıya donuştu. İçimi yakan lanet anılar. Allah kımsenın cıgerparesını almasın elınden. Burada hep onunla ılgılı seyler paylaşmıştım.o yüzden bundan sonra gelemem. Kendinize iyi bakın.
Allah dayanma gücü versin. Teselli edemem sizi çünkü iki yıldır beni hiç bir şey teselli edemedi . Bugün herkes çocuğuna bayramlık alıp gezmelere götürürken ben sadece çiçek götürebildim.Maalesef benim hikayem 20 haftada ayrın tılı ultrasonda başladı.. doktor damarlarda çentiklenme gördü ve ilerde tansiyonun çıkabilir dedi.. benim kendi doktorum maalesef önemsemedi. Uzun süre normal doğum yapacağım dıye yurudum yoruldum çok fazla.. normalde tansıyonum yuksekmıs benım haberım bıle yokmuş. 26 temmuz sabahı uyandığımda deli gibi sırt ağrısıyla uyandım karnımda hafıf sancılarda olunca yakındakı tıp merkezıne gıttım. Tansıyonum 18 10 beebgımın gelısımı 2 hafta oncesıyle aynıydı.. korkuyla kendı doktoruma gıttım benı kabul etmedi. Odem ve ıdrarda proteın cok yüksek mıktardaydı. Eğitim araştırmaya gıttım hemen yatırdılar tansıyonumu duzelttıler 4 gun boyunca kaldım 29 temmuz Cumartesı aksamı tansıyonum çıkmaya başladı tekrarkaracıger ve bobreklerım ıflasın esıgıne gelmıs açıl amelıyat gereklıydı yenıdogan bakımında bos olmadığı ıcın tum gece bana hastane bulmak ıcın uğraştılar. Nasıl uyuyup uyandığımı hatırlamıyorum cunku defalarca baygın gıbı hem uykulu hem uyanık kaldım. Gelıp oldum mu dıye kontrol ettıler kadının soyledıgı sözler sımdı bıle aklımda yanımda telde konuşurken ‘ bu ıkısı olurse basıma kalacaklar acılen amelıyat lazım ‘ sabah bır sekılde hstane bulup benı gonderdıler orda sezeryanla 30 haftalık oğlum dogdu. Sesını duydum hala aklımda hala duyuyorum..cok mutluydum saglıgım normale donuyordu bebegımde 1 ay kadar orda kalacaktı.. 2 gun sonra taburcu oldum arada bebegımı görmeye gıdıyordum aslında goremıyordum preeklampsı yüzünden gozlerım gıtmıstı..azda olsa secebılıyordum.. 3 agustos sabahı esımı aradılar bebegımın agır olduğunu soylemısler. Gıttıgımde kalbını calıstırmaya calısıyorlardı. O günkü doktorun yuzu aklımdan gıtmıyor. Sankı hayatım yavaşlamıştı o kadar yavaştı kı saat donmuyordu. En sonunda acı haberı verdıler. Keşke hıc duymasaydım dedıgım keşke onun yerıne benı alsaydın dedıgım andı. İçim o kadar yandıki o anı unutamam hayatım boyunca.. halada keşke ben olseydım dıyorum… sonrası malumunuz kucağıma almayı beklerken kapkara toprağa verdım oğlumu.. o lanet toprak benımbebeımın o kucucuk bedenını nasıl kabul ettı neden aldı.. sonrasında tansıyonum tekrar cıktı bır hafta kadar lanet olası hastanede yattım.. bugun ılk defa gıdebıldım evladımın mezarına.. canım oglumo kadar sanslı kı bırısı o kucucuk mezarına 1 2 gul dıkmıs herhalde tek kalmasın dıye.. onu görünce bır yandan güldüm bır yandan ıcın daha cok yandı sordum kendıme ben ne yapıyorum burda dıye.. Nasıl dayanılır bu acıya.. ne yaparım.. yaşamak haram oldu resmen. Canım o kadar yandı ki..
Ne olur evlatlarınızın kıymetını bılın.. ne hayallerım vardı ne umutlarım vardı..hepsi birer acı verıcı anıya donuştu. İçimi yakan lanet anılar. Allah kımsenın cıgerparesını almasın elınden. Burada hep onunla ılgılı seyler paylaşmıştım.o yüzden bundan sonra gelemem. Kendinize iyi bakın.
Rabbim hiçbir anne babayı evladlarıyla imtihan etmesin gerçekten çok zor.. Maşallah evladınıza Rabbim size bağışlamış.... nazarlardan kötülüklerden korusun Allahım... sizde sağlıkla kalın şimdiden iyi bayramlarçok teşekkür ederim.
size sunu yazmak istiyorum.
iki oğlum var.
küçüğüm 37 haftalık boynuna 3 defa kordon dolanmis olarak normal doğumla doğdu.yani doğuma kadar farkedilmedi dolanma olduğu.
doğduğunda güçlükle nefes alıyordu.cigerleri tam gelismemis.
ateşi vardı.anne karnında enfeksiyon geçirmiş.sebebini bilmiyoruz.
su an 5 buçuk yaşında ve çok şükür çok sağlıklı ve akıllı bir çocuk.
Rabbim koruyacak olduktan sonra koruyor zaten.dediğiniz gibi herşeyde bir hayr var aslında ama başa gelince katlanmak zor.
heleki söz konusu evlatsa.
kimseyi evladiyla imtihan etmesin.
size de kolaylıklar diliyorum.sabır ve tevekkül diliyorum.
Allah islerinizde kolaylık versin.yavrunuzu size bağışlasın.
birde o sizi taniyordur emin olun.
belli edemesede taniyordur.
sağlıkla kalın..
Allah herkesi ayrı imtihan edermiş. Ne mutlu size kızınız yanınızda. O bir bakışa dünyaları verirdim ben.Kızımın masum bakışlarına kurban olurum öğle tatlıki okadar güzel bakıyor ki hisseder elbetteki. Amiinnn...Allahım sizden de razı olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?