Bu saatte ağliyorum ,kiz kardeşim o kadar beni bizi kirdiki artik tamiri olmaz.
2-3yildir bize asabiliyle cektiriyor,söylediklerini kendi duymuyor .
Kiz kardeşim 32 yaşinda öğretmen ,ben 46 yaşindayim .Yeri geldi ona evladim gibi baktim .Asla hic birseyi yüzüne vurmadim ,yanliş anlaşilmasin.
Birinde beni okadar kirmişti ve iki gün sonra birşey olmamiş gibi bizi evine davet etti .
Ben gelemiyeceğimi söyledim ,arkasina kendi kirildiğini söyledi ve ne yaptiysa benimle yüzüme vurdu.Oda gülünecek şeyler ,beni evimden alip geri birakiyormuş ,gittiğimiz yerde bana ismarliyormuş .
Benim derdimi dinleyip cözüm bulmaya calişyormuş.
Gercekten kizlar söyledikleri bu,bende hic bir zaman resti cekemedim.Devam görüştüm ama bir kahve parasini ödemeye bile izin vermedim,soğumuştum.
Ayni davranişlari annem babamada yaşatiyor ,az onlarin ic döküşlerini dinlemedim.
Ne olursa olsun o sizin evladiniz ,susalim ,cahilliğine vuralim dedim.
Daha böyle yüzlerce olaylar .Ben kendimi buraya aka cikartmak istemiyorum elbette zaman zaman karşiliğini verdim bağirdim cağirdim .
Şimdiki olaylar erkek kardeşimizle arasi acilmayla başladi.Erkek kardeşim onun en iyi dostu bildiği kiz arkadişiyla evlenecek.
Iki ay sonra düğünümüz var .Ilk baştan karşi.
Bunun ikiside beraberliklerini gizlemişler .
Kiz kardeşime hep yalan söylemişler .
Onu dişlamişlar ve kiz kardeşim buna çok icerlemiş.
Benimle dertleşmeye uğraşti fakat ben ona karşi fazla anlayiş göstertmediğim için aramiz acildi.Ben ona arka cikmamişsim,gelinin ablasi o sana iyi arkadaş değilmiş demişde ben halen onlari savunuyormuşsum .
Hep kendini sorguluyormuşsum ,hic koşulsuz arkasinda durmamişsim.
Bende kendisine söylediğim benim erkek kardeşimde olduğu elbette onada yardimci ve destek olacağim oldu.
Ne yaptiysam onun gözüne batti ,hem bir yandan sürekli benimle tartişdi halen kirginğinin gecmediğini söylüyordu ama ikide birde abla hadi beraber 4(eşli) gezmeye gidelim ,oraya buraya gidelim.
Buna anlam veremez olmuştum .Sirf gezmek icin başkasi olmadiğindanmi yoksa gercekten bizimle beraber olmak istediğindenmi diye kendime soruyordum.
Şimdi erkek kardeşime yardim ettiğim icin gelin hanimla vakitte gecirdiğim icin icerliyor.
Onu değer vermiyormuşsum
Malesef bendede birikmişlikler var ve kendiside çokta masum olmadiği için kendine karşi ciktim .Birde karşi tarafin gözünden bakmasini tavsiye ettim ve güvensiz oldum.
Iki tarafi idare ediyormuşsum.
Dün gelin ailesini annem yemeğe cağirdi ve tabiki kendide davetliydi ve annem biraz bize yardem et demiş.
Fakat kiz kardeşim başka misafirliğe gitmiş.
Birde bana sen aptalsin gidip yorulacaksin ,erkek kardeşimiz bunu hiç hak etmiyor ,yarin siz onu evledirirsiniz ama o yüzünüze bakmaz.
Hiç görmüyorki ,annem 75 yaşinda anksiyete hastasi zaten,kadin kac gündür uymuyor kaygisindan,koşturup duruyor.
Benim vicdanim buna el verirmi ?
Ister erkek kardeşim düğünü olduktan sonra bana selam vermesin..Benim evlatlik görevim böyle günlerde anneme babama kardeşlerime yardim etmeye.
Bende tel allaha şükür kimse kimseye muhtac değil ,iyi günü dostu bana göre değil dedim.
Dedikleri cevremdeki bütün insanlardan nefret ediyorum ,benim hayatimi maf ettiniz dedi.
Bundan sonra seninle anca havadan sudan konuşuruz dedi.
Kiz kardeşim öfkesini hayel kirikliğini yenemiyor.Görüşü tamamen değişmiş ,ben onun psikoloji bozulduğunu düşünüyorum.
Yoksa erkek kardeşim bir yildir görüşüyor gelinle ,nasil oluyorda daha atlatamamiş.
Takinti haline gelmiş yiyor uyuyor ayni şeyleri düşünüyor .Ne kadar konuşsakta alttan alsakta anlamiyor.
Bir okalli msj attayim diyorum birazda kendi yaptiklarini söyliyem diyorum fakat depresyona girecek ,zaten belitileri var,yada birsey yapacak buna sebeb olmak istemiyorum.
Bir akil verin lütfen ,nasil düzelir .
2-3yildir bize asabiliyle cektiriyor,söylediklerini kendi duymuyor .
Kiz kardeşim 32 yaşinda öğretmen ,ben 46 yaşindayim .Yeri geldi ona evladim gibi baktim .Asla hic birseyi yüzüne vurmadim ,yanliş anlaşilmasin.
Birinde beni okadar kirmişti ve iki gün sonra birşey olmamiş gibi bizi evine davet etti .
Ben gelemiyeceğimi söyledim ,arkasina kendi kirildiğini söyledi ve ne yaptiysa benimle yüzüme vurdu.Oda gülünecek şeyler ,beni evimden alip geri birakiyormuş ,gittiğimiz yerde bana ismarliyormuş .
Benim derdimi dinleyip cözüm bulmaya calişyormuş.
Gercekten kizlar söyledikleri bu,bende hic bir zaman resti cekemedim.Devam görüştüm ama bir kahve parasini ödemeye bile izin vermedim,soğumuştum.
Ayni davranişlari annem babamada yaşatiyor ,az onlarin ic döküşlerini dinlemedim.
Ne olursa olsun o sizin evladiniz ,susalim ,cahilliğine vuralim dedim.
Daha böyle yüzlerce olaylar .Ben kendimi buraya aka cikartmak istemiyorum elbette zaman zaman karşiliğini verdim bağirdim cağirdim .
Şimdiki olaylar erkek kardeşimizle arasi acilmayla başladi.Erkek kardeşim onun en iyi dostu bildiği kiz arkadişiyla evlenecek.
Iki ay sonra düğünümüz var .Ilk baştan karşi.
Bunun ikiside beraberliklerini gizlemişler .
Kiz kardeşime hep yalan söylemişler .
Onu dişlamişlar ve kiz kardeşim buna çok icerlemiş.
Benimle dertleşmeye uğraşti fakat ben ona karşi fazla anlayiş göstertmediğim için aramiz acildi.Ben ona arka cikmamişsim,gelinin ablasi o sana iyi arkadaş değilmiş demişde ben halen onlari savunuyormuşsum .
Hep kendini sorguluyormuşsum ,hic koşulsuz arkasinda durmamişsim.
Bende kendisine söylediğim benim erkek kardeşimde olduğu elbette onada yardimci ve destek olacağim oldu.
Ne yaptiysam onun gözüne batti ,hem bir yandan sürekli benimle tartişdi halen kirginğinin gecmediğini söylüyordu ama ikide birde abla hadi beraber 4(eşli) gezmeye gidelim ,oraya buraya gidelim.
Buna anlam veremez olmuştum .Sirf gezmek icin başkasi olmadiğindanmi yoksa gercekten bizimle beraber olmak istediğindenmi diye kendime soruyordum.
Şimdi erkek kardeşime yardim ettiğim icin gelin hanimla vakitte gecirdiğim icin icerliyor.
Onu değer vermiyormuşsum
Malesef bendede birikmişlikler var ve kendiside çokta masum olmadiği için kendine karşi ciktim .Birde karşi tarafin gözünden bakmasini tavsiye ettim ve güvensiz oldum.
Iki tarafi idare ediyormuşsum.
Dün gelin ailesini annem yemeğe cağirdi ve tabiki kendide davetliydi ve annem biraz bize yardem et demiş.
Fakat kiz kardeşim başka misafirliğe gitmiş.
Birde bana sen aptalsin gidip yorulacaksin ,erkek kardeşimiz bunu hiç hak etmiyor ,yarin siz onu evledirirsiniz ama o yüzünüze bakmaz.
Hiç görmüyorki ,annem 75 yaşinda anksiyete hastasi zaten,kadin kac gündür uymuyor kaygisindan,koşturup duruyor.
Benim vicdanim buna el verirmi ?
Ister erkek kardeşim düğünü olduktan sonra bana selam vermesin..Benim evlatlik görevim böyle günlerde anneme babama kardeşlerime yardim etmeye.
Bende tel allaha şükür kimse kimseye muhtac değil ,iyi günü dostu bana göre değil dedim.
Dedikleri cevremdeki bütün insanlardan nefret ediyorum ,benim hayatimi maf ettiniz dedi.
Bundan sonra seninle anca havadan sudan konuşuruz dedi.
Kiz kardeşim öfkesini hayel kirikliğini yenemiyor.Görüşü tamamen değişmiş ,ben onun psikoloji bozulduğunu düşünüyorum.
Yoksa erkek kardeşim bir yildir görüşüyor gelinle ,nasil oluyorda daha atlatamamiş.
Takinti haline gelmiş yiyor uyuyor ayni şeyleri düşünüyor .Ne kadar konuşsakta alttan alsakta anlamiyor.
Bir okalli msj attayim diyorum birazda kendi yaptiklarini söyliyem diyorum fakat depresyona girecek ,zaten belitileri var,yada birsey yapacak buna sebeb olmak istemiyorum.
Bir akil verin lütfen ,nasil düzelir .
Son düzenleme:
