çalışmayı özleyen, geri dönmek isteyen var mı?

SiBeL

oğlum ve kızım herşeyim
Kayıtlı Üye
25 Ocak 2009
516
9
296
doğumdan sonra işi bırakan var mı benim gibi?
ben bir süre gittim ama ilk haftadan istifa ettim..dayanamadım bebeğimi bırakıp işe gitmeye :umursamaz: ağlıyordum sürekli..2,5 aylıktı ve çok zordu onun bana en ihtiyacı olduğu dönemde işe gitmek..işimide çok seviyordum şartlarım iyiydi ama zorda olsa bir seçim yaptım oğlumu seçtim..hiç pişman olmadım..şimdi 11 aylık oldu işe dönmek istiyorum..hem ona iyi bir gelecek verebilmek için hemde biraz kendim için..günlerdir araştırıyorum bakıcı konusu tanıdık biri olsun ne nasıl olacak vs ama bugün net kararımı verdim..ilk kez evde oturuyorum çalışmaya alışığım ve evde kendimi bakımsız, değersiz ve körelmiş hissediyorum..işime dönersem hem oğluma hem eşime hemde kendime daha kaliteli zaman ayırabileceğimi düşünüyorum..evde sürekli aynı işlerle uğraşmak çok sıkıcı.zaman geniş olunca bırakıyor insan kendini..ama çalışırken son derece programlıydım..eğer kararım değişmezse ki değişmemesini ümid ediyorum..hemen yarın ciddi ciddi bebeğimin bakım işini halledip ( en önemli kısmı bu) iş olayını çözeceğim..siz ne durumdasınız?işe dönmek isteyen ama kararsız kalanlardan mısınız paylaşalım istedim zemuszemus
 
bende bu iş mevzusunu sürekli erteliyorum. edebiyat mezunuyum ve kpss olmayınca dersanede calışmaya başlamıştım. eşim mastır fikrini soktu kafama işi bıraktım o arada hamile kaldım. kızım şimdi 10 aylık calışmak istiyorum artık evde oturup sürekli aynı seyleri yapmak cok sıkıcı dediğiniz gibi ama kızım bana cok düşkün 2gün babasını göremediği oluyor adam eve gelip kucagına alıyor 2dk sonra yine beni istiyor üstelik emmiyor da diyorum henüz cok küçük oldugu için böyle biraz daha büyüsün ama cooook sıkıldım artık. işe yaramaz hissettiriyor insana kendini
 
canım haklısın işe yaramaz değilde köreliyorum hep aynı şeylerle..tekdüze geçiyor ama iş hayatı..eyvahedigeldismile
bu arada benim oğlumda bana düşkündür ama ben olmasam çokda aramaz çünkü pozitif bir bebek maşallahı var o konuda ok bırakıp biyerlere gitmedim ama gittiğim zaman uyanıp beni göremeyince ağlamamış hiç gün içinde sadece emmeyi arar diye düşünüyorum onu da akşamları ve sabah çıkmadan halledicez artık..bu arada birde çalışan anne olmanın yoruculuğuda düşündürüyor beni..ben başladığım zaman oğlum küçüktü süt sağ, gece kalk sürekli, sabahın köründe kalk bide evde bakılmıştı herşeyi toparla et epeyce yorulmuştum o zaman şimdi nasıl olur bilemiyorum ama bizde çok şeymi istiyoruz ne anlamıyorum hayat böyle işte birşeylerden fedakarlık etmeden olmuyor işte
 
Ben:lepi:
Çok özledim çalışmayı,başvuruda yaptım bir kaç yere.Ramazan sonrası tekrar devam ediem başvurularıma.İşe dönmek çalışmak istiyorum.Aynı şekilde.Aynı tempoda.
ev işi baydı beni.Bişe görsem deli gibi süpürge açıyorum hemen.:bbo:
 

benide baydı katılıyorum, eşim seni tedavi ettiricem diyor sürekli hijyen sağlamaya çalışıyorum evde kaydirigubbakcemile

ben duygusallığı bir kenara bırakabilseydim bugün işe başlamak adına bişeyler planlıyodum ama ama ama işte eyvahedigeldismile
 
bende işe başlamayı düşünenlerdenin hatta başvurularımı yaptım bile.. kızım 13.5 aylık oldu ve memeyi artık emmek istemiyor bu durum beni biraz rahatlattı... ve evde olmak hakkaten çok sıkıcı kendime hiç bakamıyorum çalışınca mecbur kalıp makyaj giyim falan insan daha iyi hissediyor.. kızıma çokk bağlıyım ilk bir kaç ay çok ağlarım ama böylesi çok daha iyi olacak
 
ben aslında evlenince bıraktım işi sonra hamile kaldım olmadı 1 sene ara tekrar hamile kaldım şimdi kızım 16 aylık oldu bende yeniden iş hayatına başlamayı düşünüyorum ama uzun bir aradan sonra nasıl olur bilmiyorum eskiden çok yoğun çalışırdım mesleğimden dolayı şimdi bir kızım var o kadar yoğun çalışmam mümkün değil çünki kızıma vakit ayıramam ama evde de olmak çok sıkıcı rutin bir hayat sürmek bunaltıcı bende doğru dürüst bir iş bulup çalışmayı çok istiyorum.
 
ben ben....hayatımda hiç evde oturmadım ev işleri yemek vs..bihaber olarak büyüdüm..ev evin bitmeyeeeen işleri biz bayanların ebedi ikametgahı olan mutfak....bitmiyo ki işler...evim geniş ve iş asla bitmiyor kızlar..bugüne kadar tek işleri günlere gidip pasta börek yiyerek dedikodu yaparak zaman doldurduklarını sandığım tüm ev kadınlarından önünüzde özür diliyorum:)ev işte kısır bir döngü..oğlum 1o gün sonra yasına girecek inş..emzryrm ama ilk günlerde ki yoğunluk yok tabi..oğlum herseyden cok korkuyrmakineyi actırmıyor sesinden cok korkuyr halbuki ben alıssın diye sürekli yanında makine acardım önceleri.simdi düşünün yerler pis hertarafı yalayan bir bebek makine acıldığında ağlamaktan katılan bir bebek gerginliğin doruklarında bir anne...calısırsam herseyin cok daha programlı olacağına oğlumla kaliteli zaman gecireceğime yürekten inanıyrm kızlar...
 

ayyy aynı benim kızım makine acmak mümkün değil allahtan ilk günlerinden beri uykuya daldıgı gibi acıyorum makineyi yoksa ev ne hale gelirdi düşünemiyorum.

çalışırken nasıl yapcam onu kestiremiyorum bir de şu bakım işi var annem uzakta oturuyor kayınvalidem havlu attı hamileyken ben bakarım sen çalışmaya başladıgında diyordu ama kızım cok hareketli yan çiziyor o yüzden sanırım en iyisi kreş zamanını beklicem ben ya da bakıcı araştırıcam
 
slm kızlar bende yeni doğum yaptım bir buçuk ay oldu krizde işten çıkmıştım sonrada hamilelik iki yıldır evdeyim ama artık çooook sıkıldım.bebişim dört ayı bitirdiğinde dönücem işe kesin kararlıyım bence mutsuz evde bir anneden mutlu bir anne daha ii bebişim için ayrıca ona daha ii imkanlar sunmak için çalışmalıyım.yıllarımı verip okudum çocuk büyüyüp okula başladığında bide bakıcam ki ben evdeyim ve elimde hiçbir güvence yok herkes yapamazsın diyo ama kararlıyım aralıkta inş yeniden sabah kalkıp giyinip makyaj yapıp işe gidicem:)
 
kızım 14 aylık oldu bende eylül sonu devam edicem.Güvendiğiniz biri varsa çalışmak iyi ama ben bakıcıya bırakmak durumundayım.Bilmiyorum keşke 3 yaşına kadar kızmla olabilseydim.
 
hepimiz çalışmak istiyoruz ama bir yanımız buruk kalıyor..benim kayınvalidem bakacak o konuda sorun yok ama aklımda garip garip düşünceler var..napıcam nasıl edicem bilemiyorum ama hep vazgeçiyorum bir türlü tamam diyemiyorum..bu mesajı yazarken ne kadarda kararlıydım oysa..arkadaşım çok duygusal düşünme çocuğuna acıma doğa onları zaten büyütüyor çok abartma diyor bana..ama elimde değil..
 
bazen bende çok kararsız oluyorum aslında bu konuda ya çalışırken kızımla yeterince ilgilenemezsem diye korkuyorum.Çünki muhtemelen akşamları yorgun gelicem akşam yemeği bulaşıklar ertesi günün yemeği derken benim kuzumun uyku saati gelecek eeee
ben bu çocukla ne zaman ilgilenicem haftasonu yeticekmi.Okuldan heyecanla gelip ogün
neler olup bittiğini biran önce bana anlatmak isterken ben işte olucam.
Ama bi yönden de ona daha iyi bir hayat sunabilmem için çalışmak lazım yeniden hayata karışmak lazım.Kendini yetiştiren çağdan uzak kalmayan bir anne lazım.Zor bir durum doğrusu
 
bende varım
evden çok sıkıldım
ama kızıma kıyamıyorum
bi 3 yaşına gelsin öyle başlamayı düşünüyorum işe
ama kışa doğru bir bakıcı bulmak istiyorum bende
benim gözetimim altında kızıma alışsın istiyorum bikaç ay
en azından haftanın belirli günleri gelir kızıma bakar
bende kendime vakit ayırabilirim
ondan sonrada işe dönüşü düşünüyorum
 
kızlarrrrrrr çalışınnnnnnnnnnn işe başladım zor ama kendimi daha değerli hissediyorum.oğlum doğduğunda işi bırakmıştım.oğlum sekiz aylıkken eşim işsiz kaldı.ben yine eski işyerime başladım.kızım doğdu.şimdi beş aylık.11 gün önce işe başladım yine. çok iyi geldi açıkçası iyice bunalmıştım evde.hergün aynı monotonluk evde. ben ağzımı yüzümü toplayana kadar akşam oluyodu.işe başladım daha programlıyım şimdi.oğlumada zaman ayırıyorum kızımada bakıyorum elimden geldiğince ev işide yapıyorum.zor çok yoruluyorum ama kendimi daha iyi hissediyorum böyle.çocuklarıma kaynanam bakıyor o yönden içim rahat işteyken.
 

bencede.... kızım 7 aylıkken döndüm işime.. resmen kendime geldim. benimde kızıma annem bakıyor. ofisime gelince dinleniyorum valla..
 
merhaba kızlar...sizlerin yorumlarını okuyunca ablam aklıma geliyor...onun bebeğide şimdi iki yaşında ve yavaş yavaş yine işe başlamayı düşünüyor, hatta çok istiyor çünki evdede artık sıkılmaya başladı...eski iş yerine dönmek istedi ama orası ablama haber vermeden pazarlama departmanını kaldırdıkları için ablamın iş yeride yok oluverdi resmen. başka yerlere baş vurmaya başladı ama asıl yapmak istediği işi kaybetti sayılır...şimdide sıfırdan başlamak zor olucak....onun sıkıntısından ben bunalıyorum resmen:))
 
benim oğlum şu anda 9 aylık . 6 ayında bırakıp işe başladım. Şu anda annem bakıyor. Ama bi türlü alışamadım oğlumdan ayrılmaya. Eve gideceğim saati iple çekiyorum. İmkanım olsa bir dakika düşünmem işi bırakır, çocuğumu kendim büyütürüm. hele bir de bakıcıya bıraksaydım ne yapardım hiç bilmiyorum. Şu anda da mesaiye kalmak zorunda kaldım. saat akşam sekiz hala oğlumu göremedim. Oturdum ağladım resmen. Benim bu konuda galiba psikolojik desteğe ihtiyacım var..
 
kendi çocuğumu kendim büyütmeyi çok istiyorum ama çalışmaya çok alışık biri olarak ve o henüz küçükken maksimum 2-3 sene daha çalışıp biraz birikim yapmak istiyorum..sonuçta 3 yaşına geldiğinde kreşe gitmesini eğitime erken başlamasını isterdim e bunlar içinde para lazım..1 yaşına girmek üzere şükür zor zamanlar geçti..bakacak kişide babaannesi olduğundan başlasammı diye konuyu açtığım günden beri hala düşünüyorum
sürekli araştırma yapıyorum netten..kaliteli zaman denen olay çok önemli..sabiha paktuna ya sordular çocukla geçirilen süremi yoksa kaliteli zaman mı önemlidir diye..kaliteli zaman dedi..çalıştığımda onu çok özleyecek ve daha verimli zaman geçireceğim sanırım..şimdi evdeyiz ve ben kendimi bomboş hissediyorum..doğum sonrası anne çalışmalımı sorusuna da; annede bir birey çalışınca mutlu olacaksa çalışmalı..doğum yaptığı için çalışmaktan vazgeçmemeli dedi..
 
Sadece 5 gün sonra işe başlıyorum. Kızım 7 ay+3 günlük olacak başladığımda..Aslında evde biraz daha kalmabilmeyi isterdim ama maalesef dönmek durumundayım..
İlk 6 ay sadece anne sütü verdim, bu arada süt sağıp sakladım ve de kızıma kendi teyzem bakacak bunlar içimi biraz olsun rahatlatıyor..
Ama gene de eğer maddi durumumuz müsait olsaydı kızımı en azından 1 yaşına kadar bırakmazdım.
İşe başlayınca belki de deşarj olacağım, yeniden sosyalleşeceğim ama gene de minik meleğimi bırakmak çok zor..
Umarım başladıktan sonra çok sorun yaşamayız..
Benim yaşayacağım özlem duygusu bir yana inşallah kızım bu duruma kolay adapte olur:Saruboceq:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
  • Kilitli
ben bir kayınvalideyim hep mi biz haksızız ?
9 10 11
Yorumlar
207
Görüntüleme
21K
sandriyon
baya uzun.. sevgisiz kv kb, haksızlık aptal yerine koyma
3 4 5
Yorumlar
95
Görüntüleme
7K
cordyceps
Kaynana kayınpeder
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
10K
tuba-su
M
Doğum sonrası depresyon
Yorumlar
9
Görüntüleme
3K
mond.
M
R
Erkek arkadaşımın prensesi olmak, evlenmeye ikna etmek istiyorum
Yorumlar
8
Görüntüleme
4K
gulsevdanur
G
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…