Çalışan veya calismayi birakan annelerden yorum istiyorum

Kronik hasta olduğum icin pandemi başlangıcından beri evden çalıştım. Ama evden çalıştığımda da cok yogun olduğumdan birine ihtiyaç var bakim için. Eger iznim bittiğinde pandemi devam ederse evden çalışmaya devam ediyor olurum muhtemelen.

o zaman hiç dert etmeyin

hazır bakıcı da varmış

onu da kaçırmayın

evden çalışacaksanız da sıkıntı olmaz bir arada bakarsınız büyür
 
İlk oglumu iki yil kendim baktim cok zorlandim tam ise dondum tekrar hamile oldugumu ogrendim cok zor geldi calismayi cok seviyorum maddi ihtiyacim yok. Ama ben sirketle simdilik 4 aylik izinden sonra 6 ay evden calisma seklinde anlastim baska turlu ise donmeyecegimi soyledim. Yani ben henuz ek gidaya bile gecmemis anneye muhtac ufacik bir bebegi cok asiri maddi zorluklar yoksa birakmayi dogru bulmuyorum ve anlayamiyorum daha dunyaya yeni gozunu acmis ne bileyim sadece anneyi biliyor surekli emmek isteyecek falan. Ek gidaya gectikten sonra 1 yasa kadar anne bakmasi taraftariyim
 
Benim annemde ben küçükken hep çalıştı yapa yalnız bir çocukluk geçirdim, evde tek başımaydım sürekli. Psikolojik olarak ister istemez etkileniyorsun.
Şuan annemin aslinda buyuk bir fedakarlık yaptigini görüyorum. Bize guzel bir gelecek sağlamak için bunu yaptı. Babaannemizle büyüdük. Meslek sahibi olup bir yerlere geldik. Ama komşularda hep anneleri evdeyken ben annem keske evde olsaydi diye üzülüyordum. İhtiyaç duyuyordum..
 
Kronik hasta olduğum icin pandemi başlangıcından beri evden çalıştım. Ama evden çalıştığımda da cok yogun olduğumdan birine ihtiyaç var bakim için. Eger iznim bittiğinde pandemi devam ederse evden çalışmaya devam ediyor olurum muhtemelen.
Evden daha kolay, çocuk ve bakıcı gözünüzün önünde olur, giyin hazırlan ,çık gel sorunu olmaz. alışveriş zaten online kapıda.
Kronikten dolayı süreyi de uzatırsınız, deneyin gittiği yere kadar
en azından içinizde kalmamış olur.
olmadı o zaman bırakırsınız
 
İlk oglumu iki yil kendim baktim cok zorlandim tam ise dondum tekrar hamile oldugumu ogrendim cok zor geldi calismayi cok seviyorum maddi ihtiyacim yok. Ama ben sirketle simdilik 4 aylik izinden sonra 6 ay evden calisma seklinde anlastim baska turlu ise donmeyecegimi soyledim. Yani ben henuz ek gidaya bile gecmemis anneye muhtac ufacik bir bebegi cok asiri maddi zorluklar yoksa birakmayi dogru bulmuyorum ve anlayamiyorum daha dunyaya yeni gozunu acmis ne bileyim sadece anneyi biliyor surekli emmek isteyecek falan. Ek gidaya gectikten sonra 1 yasa kadar anne bakmasi taraftariyim
6 aya kadar izinleri devam ettirebilirim diye dusunuyorum. 6 ayda ucretsiz izin verseler ki kanuni hak bu cocuk neredeyse 11 aylik olur. Ama ucretsiz izin taraftari değiller. Zorlasam mi diye düşünmüyor değilim... tabi ise döndüğümde bu durum sorun oluşturur mu onu da bilmiyorum.
 
Şuan annemin aslinda buyuk bir fedakarlık yaptigini görüyorum. Bize guzel bir gelecek sağlamak için bunu yaptı. Babaannemizle büyüdük. Meslek sahibi olup bir yerlere geldik. Ama komşularda hep anneleri evdeyken ben annem keske evde olsaydi diye üzülüyordum. İhtiyaç duyuyordum..
Evet duygusal ihtiyaç maalesef karşılanmamış oluyor ama benim farklıydı durumum o yüzden benim için hiç iyi değildi. Sağlıklı insan olsa enazından etrafında insanın yine bir şekilde annen gelene kadar oylanırsın ama yoktu. Bizim de bakıcımız olsaydı yada okul öncesi gibi bir durumjlumuz olsaydı belki daha farklı olurdu. O yüzden eksiklik hissettim hep. Ama işe ara verince de köreliyorsun. Enazından güvenilecek biriyse deneyin.
 
Son düzenleme:
Şuan annemin aslinda buyuk bir fedakarlık yaptigini görüyorum. Bize guzel bir gelecek sağlamak için bunu yaptı. Babaannemizle büyüdük. Meslek sahibi olup bir yerlere geldik. Ama komşularda hep anneleri evdeyken ben annem keske evde olsaydi diye üzülüyordum. İhtiyaç duyuyordum..

benim annem de çalışıyordu,
boş eve girmek ne demek iyi biliyorum :KK51:
o boşluğu hiç dolduramadım.

ama şimdi emekli uzun senedir,
onun adına değer diyorum.
Karşılıklı fedakarlık gibi bşy.
ama bunu çocukken bana kimse anlatamazdı.
 
İnanın baktıkça bebeğime nasıl başkasına teslim edilir ki diyorum. Zamanla bu duygusallığın azalacağını söylüyorlar. Alışacakmışım.
evden calısıyorsunuz suan degıl mı
baktınız olmadı mecbur bı yasa gelene kadar beklersınız bı deneyın
buyukler baktıgında sıze uygun olmayan davranıs soylemlerıne mudahale edemıyorsunuz kırılır yanlıs anlasılır gergınlık olur dıye
cocugun annesı oldugunuzu unutabılıyorlar :) benımde torunum kotulugunu mu ısterım kı dıyorlar cok yuz goz olunuyor
bakıcıda daha rahat edersınız

tabıkı zamanla alısırsınız ama bundan sonra omrunuzun sonuna kadar aklınız hep cocugunuzda kalacak bu kacınılmaz :) allah kolaylık versın
 
Benim annemde ben küçükken hep çalıştı yapa yalnız bir çocukluk geçirdim, evde tek başımaydım sürekli. Psikolojik olarak ister istemez etkileniyorsun.
Gerçekten büyünce hisleriniz değişmedi mi
Merak ediyorum
Mayısta iş yerimden ayrılıyorum çocuklarım için 7-4 yaşındalar
Büyüdüklerinde böyle düşünmemeleri için geç kalmamışım demi?
 
Gerçekten büyünce hisleriniz değişmedi mi
Merak ediyorum
Mayısta iş yerimden ayrılıyorum çocuklarım için 7-4 yaşındalar
Büyüdüklerinde böyle düşünmemeleri için geç kalmamışım demi?
Değişmedi ama bizimle sadece annem ilgilendiği icin böyleydi. Yani benim durumum farklıydı. Etrafımızda sağlıklı insanlardan çok sorunlu insanlar vardı sürekli o da beni yıprattı haliyle. Aynı binada yaşamak zorunda kaldık yıllarca. Benimle ilgilenen birileri olsaydı belki düşüncelerim farklı olabilirdi.
 
benim annem de çalışıyordu,
boş eve girmek ne demek iyi biliyorum :KK51:
o boşluğu hiç dolduramadım.

ama şimdi emekli uzun senedir,
onun adına değer diyorum.
Karşılıklı fedakarlık gibi bşy.
ama bunu çocukken bana kimse anlatamazdı.
Çok doğru bir anlatım... çocukken kimse anlatamazdı. Karşılıklı fedakarlık
 
evden calısıyorsunuz suan degıl mı
baktınız olmadı mecbur bı yasa gelene kadar beklersınız bı deneyın
buyukler baktıgında sıze uygun olmayan davranıs soylemlerıne mudahale edemıyorsunuz kırılır yanlıs anlasılır gergınlık olur dıye
cocugun annesı oldugunuzu unutabılıyorlar :) benımde torunum kotulugunu mu ısterım kı dıyorlar cok yuz goz olunuyor
bakıcıda daha rahat edersınız

tabıkı zamanla alısırsınız ama bundan sonra omrunuzun sonuna kadar aklınız hep cocugunuzda kalacak bu kacınılmaz :) allah kolaylık versın
Çok teşekkür ederim kıymetli yorumunuz için. Yardimci oldunuz. Allah hepimize kolaylık versin. Sevgiler :)
 
Değişmedi ama bizimle sadece annem ilgilendiği icin böyleydi. Yani benim durumum farklıydı. Etrafımızda sağlıklı insanlardan çok sorunlu insanlar vardı sürekli o da beni yıprattı haliyle. Aynı binada yaşamak zorunda kaldık yıllarca. Benimle ilgilenen birileri olsaydı belki düşüncelerim farklı olabilirdi.
Babaanneleri bakıyor oğullarıma
İlkokula başladığı an büyük oğlum duygusal anlamda çöktü.
Herkesin annesi yanında
Herkesi annesi alıyor annesi bırakıyor sen neden yoksun
Ağlamalar yalvarmalar
Bende çöktüm onunla
Dedim ki çocukluğu bir daha gelmeyecek yıllar sonra ben evde otururken o olmayacak
10 yıldır çalışıp 3500,00 tl alıp
sabah 7:30dan evden çıkıp akşam 19:30 eve gelip onları annesiz bu kadar zaman bırakmaya değer mi dedim
Böyle bir karar verdim
İnş pişman olmam
Konu sahibinden özür dilerim
Konu ile ilgili yorum yapamadım ama böyle bir yorum görünce yazmak istedim:)
 
Gerçekten büyünce hisleriniz değişmedi mi
Merak ediyorum
Mayısta iş yerimden ayrılıyorum çocuklarım için 7-4 yaşındalar
Büyüdüklerinde böyle düşünmemeleri için geç kalmamışım demi?

çocuktan çocuğa değişir
benim annem de hep çalışıyordu
çok alışmıştım ve sevmiştim yalnızlığı
lisede ekonomik krizde iş yeri kapanıp eve geldiğinde çok bunalmıştım
ders çalış falan deyince hele, zaten kaç sene kendim çalışmışım sanki bilmiyor muyum moduna girmiştim.
hala insanın bazı işleri nasıl halledemediğini anlamam mesela bana çok şey kattı her şeyi tek başıma yapmak
arabamı servise götürmek illa eşime bakmaz mesela
ya da işim muhasebe mali müşavirlik olmasına rağmen birinin ihracatı becerememesini anlamlandıramam.
7 ve 4 iş yerinden ayrılmak için yani biliyorum bana göre keşke ayrılmasanız.
4 yaşındaki çocuğunuz da 1 sene sonra kreşe ondan sonra okula başlayacak zaten.
Bilemedim.
 
çocuktan çocuğa değişir
benim annem de hep çalışıyordu
çok alışmıştım ve sevmiştim yalnızlığı
lisede ekonomik krizde iş yeri kapanıp eve geldiğinde çok bunalmıştım
ders çalış falan deyince hele, zaten kaç sene kendim çalışmışım sanki bilmiyor muyum moduna girmiştim.
hala insanın bazı işleri nasıl halledemediğini anlamam mesela bana çok şey kattı her şeyi tek başıma yapmak
arabamı servise götürmek illa eşime bakmaz mesela
ya da işim muhasebe mali müşavirlik olmasına rağmen birinin ihracatı becerememesini anlamlandıramam.
7 ve 4 iş yerinden ayrılmak için yani biliyorum bana göre keşke ayrılmasanız.
4 yaşındaki çocuğunuz da 1 sene sonra kreşe ondan sonra okula başlayacak zaten.
Bilemedim.
Çocuklarım en büyük sebep
Ama asgari ücretin 2800,00 tl olduğu ülkede 10 yıldır aynı şirkette çalışan biri olarak 3500,00 tl almak
Ve 12 saat 6 gün evde olmamak
Bunlarda büyük sebep benim için
 
Babaanneleri bakıyor oğullarıma
İlkokula başladığı an büyük oğlum duygusal anlamda çöktü.
Herkesin annesi yanında
Herkesi annesi alıyor annesi bırakıyor sen neden yoksun
Ağlamalar yalvarmalar
Bende çöktüm onunla
Dedim ki çocukluğu bir daha gelmeyecek yıllar sonra ben evde otururken o olmayacak
10 yıldır çalışıp 3500,00 tl alıp
sabah 7:30dan evden çıkıp akşam 19:30 eve gelip onları annesiz bu kadar zaman bırakmaya değer mi dedim
Böyle bir karar verdim
İnş pişman olmam
Konu sahibinden özür dilerim
Konu ile ilgili yorum yapamadım ama böyle bir yorum görünce yazmak istedim:)
Ne kadar babaanne de olsa çocuklarınız sizi arar, sizin yeriniz farklı çünkü. Ileri de calismanizin faydasini goreceksiniz tabi ki. Cocuklar hakli olarak isyan ediyor, sizin varliginiz onlara hem guven veriyor hem kendilerini daha iyi hissediyorlar. Tabi ki maddi durumdan dolayi anneler calismak zorunda kaliyor. Ama o yaslarda anlayamiyorsun ihtiyaclarin karsilansin istiyorsun.
 
Çocuklarım en büyük sebep
Ama asgari ücretin 2800,00 tl olduğu ülkede 10 yıldır aynı şirkette çalışan biri olarak 3500,00 tl almak
Ve 12 saat 6 gün evde olmamak
Bunlarda büyük sebep benim için

Buna katılıyorum.
Okuyoruz, çalışıyoruz hayatımızın büyük bir kısmı işte ölüyor ama aldığımız paralar hiç yüksek değil.
Çalışmayıp evde otursan o hiç olmuyor.
Bu aralar bende o kadar çok düşünüyorum ki bunu :/
 
Buna katılıyorum.
Okuyoruz, çalışıyoruz hayatımızın büyük bir kısmı işte ölüyor ama aldığımız paralar hiç yüksek değil.
Çalışmayıp evde otursan o hiç olmuyor.
Bu aralar bende o kadar çok düşünüyorum ki bunu :/
Zaten niyetim biraz ara vermek
Sonra zaten tekrar iş arayacağım
En kötü asgari ücretle başlarım ki en azından üzülmem:))
 
Babaanneleri bakıyor oğullarıma
İlkokula başladığı an büyük oğlum duygusal anlamda çöktü.
Herkesin annesi yanında
Herkesi annesi alıyor annesi bırakıyor sen neden yoksun
Ağlamalar yalvarmalar
Bende çöktüm onunla
Dedim ki çocukluğu bir daha gelmeyecek yıllar sonra ben evde otururken o olmayacak
10 yıldır çalışıp 3500,00 tl alıp
sabah 7:30dan evden çıkıp akşam 19:30 eve gelip onları annesiz bu kadar zaman bırakmaya değer mi dedim
Böyle bir karar verdim
İnş pişman olmam
Konu sahibinden özür dilerim
Konu ile ilgili yorum yapamadım ama böyle bir yorum görünce yazmak istedim:)
Estağfurullah yorumunuz için çok teşekkür ederim. Sevgiler :)
 
çocuktan çocuğa değişir
benim annem de hep çalışıyordu
çok alışmıştım ve sevmiştim yalnızlığı
lisede ekonomik krizde iş yeri kapanıp eve geldiğinde çok bunalmıştım
ders çalış falan deyince hele, zaten kaç sene kendim çalışmışım sanki bilmiyor muyum moduna girmiştim.
hala insanın bazı işleri nasıl halledemediğini anlamam mesela bana çok şey kattı her şeyi tek başıma yapmak
arabamı servise götürmek illa eşime bakmaz mesela
ya da işim muhasebe mali müşavirlik olmasına rağmen birinin ihracatı becerememesini anlamlandıramam.
7 ve 4 iş yerinden ayrılmak için yani biliyorum bana göre keşke ayrılmasanız.
4 yaşındaki çocuğunuz da 1 sene sonra kreşe ondan sonra okula başlayacak zaten.
Bilemedim.
Keske psikolojik anlamda beni yipratacak insanlar olmasaydi etrafimda tek sorun annemin calismasi olsaydi. O zaman tabi ki sorun olmazdi ama dedigim gibi herkes saglikli insanlarla buyumuyor. Ben de yemek yapar etrafi toplardim. Her isimi kendim yapardim ama bu aralar bunaldığımı hissediyorum çünkü başkalarının sorumluluğunu erken yaşta almak bazen insanı ciddi anlamda bunalima sokuyor. Ben de kendim halledebiliyorum herseyimi tabi ki ama erken yasta aldigim icin simdi bazen ofkeleniyorum.
 
Back