Çalışan veya calismayi birakan annelerden yorum istiyorum

cicekbocek49

Üye
Kayıtlı Üye
26 Mart 2020
69
44
8
Herkese merhaba 2 aylik bir bebegim var. Turkiyenin en iyi holdinglerinden birinde calisiyorum 5 yıldır. Önceden hep isi bırakacağım diyordum cocugum olunca. Cunku benim annem de çalışıyordu ve ben onu çok özlüyordum. Benim annem harika cocuk büyütüyor asiri sabırlı biri ancak 65 yasinda ve kalp hastası by pass li ve kanser tedavisi gördü geçmişte. Ayrica cok uzun mesafede ayrıyız. Okumuş neslin drami memleketten uzaklaşmak zorunda bırakılmak ve is bulamamak. Neyse... kayinvalidemi çok severdim ancak bebegimi bakmamak için eşime benimle ilgili yalan yanlış şeyler söylemiş. Keske bakmak istemiyordum deseydi. Onu da tanımış oldum. Allah büyüktür baksaydi ve evin içinde boyle seyler yaşasaydık daha korkunç olurdu. Hayatimda yedigim en büyük kaziklardan birini attı bana. En sevmediğim şey kayinvalide gelin anlasamamazligidir. Seni çok seviyorum diyip aslinda nefret ediyormuş benden. Ben ak desem o bok anlıyormuş. Ben çocuğumu bakiciya teslim etmek istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Ama çalışmak zorundayım maddi anlamda da ihtiyacımız var. Ne olur bana akıl verin... bebegim zaten kolik ciddi bir bunalımdayım ve cocugumu bırakmak da ayrı bir bunalıma sokuyor. Ne önerirsiniz. (Bu arada cok güvenilir bir bakici buldum. Arkadaşımın bebegini 2 yil bakti. Cocuk da cok seviyor kadini. referansı iyi yani)
 
neden bakıcıya bırakmak istemiyorsunuz

oğlumu 3,5 aylıkken bakıcıya bıraktım

hiç pişman olmadım

ben ailelerin bakmasını doğru bulmuyorum zaten

çalışma şartlarınızı yazmamışsınız

eğer süt izni vs ile daha kıza saatlerde çalışma imkanınız varsa eviniz işiniz yakınsa bakıcı işinde bir sıkıntı olmaz
 
neden bakıcıya bırakmak istemiyorsunuz

oğlumu 3,5 aylıkken bakıcıya bıraktım

hiç pişman olmadım

ben ailelerin bakmasını doğru bulmuyorum zaten

çalışma şartlarınızı yazmamışsınız

eğer süt izni vs ile daha kıza saatlerde çalışma imkanınız varsa eviniz işiniz yakınsa bakıcı işinde bir sıkıntı olmaz
Haklisiniz... Bilmiyorum, sanirim kıyamıyorum. Psikolojik anlamda çok yiprandigimdan belki. Cok duygusalim. Ciddi bir lohusa depresyonuna girdim. Süt iznimi toplu kullaniyorum. Ama ücretsiz izin almam istenmiyor. Kısa çalışma hakkimiz kanunen var ama bunu da talep edemiyorum ne yazikki. Is yerim evime cok yakın. Ama cok yogun ve stresli bir isim var. Sabah 8 de çıkıp akşam 7 de geleceğim ise baslayinca
 
Mutlaka çalışmanız gerekiyorsa arkadaşının bakıcısına baktırman daha iyi olur. Eve kamera koyup kontrol edersin. Kv yüzüne seni seviyor gibi yapıp arkasında başka düşünceleri olan iki yüzlü biriymiş bunu çocuğuna baktırmadan önce öğrenmiş olman daha iyi olmuş. Eminim çocuğuna baksaydı arkandan yine saçma saçma konuşacaktı. En iyisi ya senin bakman ki şu durumda mümkün görünmüyor o yüzden bakıcı tek seçenek
 
Bunu önceden düşünmüş olmanız gerekirdi. Hep çocuk olunca işi bırakmayı düşünüyormuşsunuz madem ekonomik olarak hazır olmadan çocuk düşünmeseydiniz keşke. Çocukken ben de çok kızardım anneme beni bırakıp çalışıyor diye büyüyünce anladım onu. Sayesinde akranlarıma nazaran iyi çocukluk yaşadım. Kendi ayaklarının üstünde durmak, birine muhtaç olmamak ne demek hep ondan öğrendim. Kayınvalideniz sadece keyfi olarak bile bakmak istemeyebilir. Çocuğun sorumluluğu sizde. Çalışmak zorundaymışsınız madem başka bir seçeceğiniz yok zaten. İyi bir bakıcı bulduğunuza şükredin bakıcı bulmak gerçekten zorlu bir mesele
 
Ne kadar izin alabilirsiniz bir de çalışma süresi ne kadar olacak? Ben bir sene kendim baktım, bir sene de haftada üç gün dört saat çalıştım. Sonra eski düzen. İşi tamamen bırakmayın ama bebeğin de size ihtiyacı var. Uzun çalışma saatleri olmamalı.
 
Güvenilecek bakıcı da varmış sıkıntı olmasa gerek bence. Bakıcı bulmakta zor bu devirde çunku . Bilmiyorum ya ben bakacaksa annemin bakmasını isterdim herhlde daha çok nazın geçiyor ama olmuyorsa bakıcı daha ii
 
Bebeği olunca çalışmayı bırakanlardanım. Mecbur kaldım yani. Bakıcıya bırakmak istemedim. Kendini ifade edene kadar ben bakacağım. Sonra zaten kreş vs. Çalışmayı deli gibi özlüyorum ve sektöre dönmek için yanıp tutuşuyorum. Maddi kazancın yanında bence çalışma hayatı insana, özellikle annelere bir terapi niteliğinde. Ama içindeyken pek öyle gibi gelmiyor.

Yalnız şöyle bir şey var ben hiç kimsenin anneden daha iyi eğitim vereceğine inanmıyorum. Bunu bizzat yaşayarak gördüm. Kendimden fedakarlık yaptım, iş hayatını bırakmakla ama olsun. Bakıcıyı hiç düşünmedim ben zaten evhamlıyım kimseye güvenim yok. Kim referans olursa olsun bırakamam. Eş, dost akrabasına dahi güvenmeyip, tv de neler neler izliyoruz diyenler bakıcıya gözü kapalı bırakıyor sanırım maddi mecburiyetten bilemiyorum. Tercih meselesi ya da mecburiyet..
 
Herkese merhaba 2 aylik bir bebegim var. Turkiyenin en iyi holdinglerinden birinde calisiyorum 5 yıldır. Önceden hep isi bırakacağım diyordum cocugum olunca. Cunku benim annem de çalışıyordu ve ben onu çok özlüyordum. Benim annem harika cocuk büyütüyor asiri sabırlı biri ancak 65 yasinda ve kalp hastası by pass li ve kanser tedavisi gördü geçmişte. Ayrica cok uzun mesafede ayrıyız. Okumuş neslin drami memleketten uzaklaşmak zorunda bırakılmak ve is bulamamak. Neyse... kayinvalidemi çok severdim ancak bebegimi bakmamak için eşime benimle ilgili yalan yanlış şeyler söylemiş. Keske bakmak istemiyordum deseydi. Onu da tanımış oldum. Allah büyüktür baksaydi ve evin içinde boyle seyler yaşasaydık daha korkunç olurdu. Hayatimda yedigim en büyük kaziklardan birini attı bana. En sevmediğim şey kayinvalide gelin anlasamamazligidir. Seni çok seviyorum diyip aslinda nefret ediyormuş benden. Ben ak desem o bok anlıyormuş. Ben çocuğumu bakiciya teslim etmek istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Ama çalışmak zorundayım maddi anlamda da ihtiyacımız var. Ne olur bana akıl verin... bebegim zaten kolik ciddi bir bunalımdayım ve cocugumu bırakmak da ayrı bir bunalıma sokuyor. Ne önerirsiniz. (Bu arada cok güvenilir bir bakici buldum. Arkadaşımın bebegini 2 yil bakti. Cocuk da cok seviyor kadini. referansı iyi yani)

kaç aylıkken bırakacaksınız
bir arkadaşım tam 90 günlükken bakıcıya bıraktı 2 çocuğunu da
çocuklar gayet iyiler şimdi o konuda ferahlatayım sizi.
çoğu arkadaşım da 2. çocuğu hep bakıcıya bıraktılar 90 günlükken çünkü babaanne ananeler 2. çocuğa fiziken bakamıyorlar diye haklı olarak.
sadece kolik olması belki zorlayabilir, 3. aydan sonra o da azalıyor diyorlar gerçi.
Enn kötü o yeni doğan kısmı geçene, 6 aylık olana kadar annen hafta içleri sizde kalsın bakıcıyla beraber yürütsünler işi bu da bir seçenek
 
Herkese merhaba 2 aylik bir bebegim var. Turkiyenin en iyi holdinglerinden birinde calisiyorum 5 yıldır. Önceden hep isi bırakacağım diyordum cocugum olunca. Cunku benim annem de çalışıyordu ve ben onu çok özlüyordum. Benim annem harika cocuk büyütüyor asiri sabırlı biri ancak 65 yasinda ve kalp hastası by pass li ve kanser tedavisi gördü geçmişte. Ayrica cok uzun mesafede ayrıyız. Okumuş neslin drami memleketten uzaklaşmak zorunda bırakılmak ve is bulamamak. Neyse... kayinvalidemi çok severdim ancak bebegimi bakmamak için eşime benimle ilgili yalan yanlış şeyler söylemiş. Keske bakmak istemiyordum deseydi. Onu da tanımış oldum. Allah büyüktür baksaydi ve evin içinde boyle seyler yaşasaydık daha korkunç olurdu. Hayatimda yedigim en büyük kaziklardan birini attı bana. En sevmediğim şey kayinvalide gelin anlasamamazligidir. Seni çok seviyorum diyip aslinda nefret ediyormuş benden. Ben ak desem o bok anlıyormuş. Ben çocuğumu bakiciya teslim etmek istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Ama çalışmak zorundayım maddi anlamda da ihtiyacımız var. Ne olur bana akıl verin... bebegim zaten kolik ciddi bir bunalımdayım ve cocugumu bırakmak da ayrı bir bunalıma sokuyor. Ne önerirsiniz. (Bu arada cok güvenilir bir bakici buldum. Arkadaşımın bebegini 2 yil bakti. Cocuk da cok seviyor kadini. referansı iyi yani)

işin ve mesleğin varmış.
eşimin çok güzel işi vardı, fakat pandemi nedeniyle işsiz kaldı, şu an harçlığına çalışıyor. şükür ben çalışıyorum.
çok yakın tanıdıklarım işleri bozuldu, allahtan eşleri çalışıyor.
Dünya hali, hazır düzeni bozmayın, ekonomik olarak büyük getirileriniz yoksa evden ofisten birşekilde çalışmaya gayret gösterin.
güvenilir bir bakıcı muhakkak bulursunuz, gerekirse kamera sistemi vs taktırın.
oğlum 5 yaşında ve sosyalleşmeye başladı, okul çağı geldi. salgın zorladı belki ama şimdi iyi ki işimi bırakmamışım diyorum.
içinde bulunduğumuz süreç malum.

6 aylıktı işe başladım, kayınvalideme bıraktım 1 sene süt iznim vardı erken çıktım, ara izinler, mazeret izni, yıllık izin kullandım.
Resmi tatiller, kısa çalışma, pandemi derken büyüdü gitti inan koşturmaktan anlamadım..

ama kolay olmadı.:KK61:
 
Haklisiniz... Bilmiyorum, sanirim kıyamıyorum. Psikolojik anlamda çok yiprandigimdan belki. Cok duygusalim. Ciddi bir lohusa depresyonuna girdim. Süt iznimi toplu kullaniyorum. Ama ücretsiz izin almam istenmiyor. Kısa çalışma hakkimiz kanunen var ama bunu da talep edemiyorum ne yazikki. Is yerim evime cok yakın. Ama cok yogun ve stresli bir isim var. Sabah 8 de çıkıp akşam 7 de geleceğim ise baslayinca
Sabah 8 akşam 7 işte olacaksınız. Çocuğa birkaç saat anca vakit ayırırsınız sonra uyur zaten. Yani bilemedim bana göre çok fazla çalışma saatiniz, bebeği sadece uykuda yakalayacaksınız neredeyse.

Ben çocuğum için çalışmıyorum şu an hem de rahat çalışma saatleri olmasına rağmen. Karar sizin ama size şu anda çok ihtiyacı var bence çok küçük daha.
 
Bunu önceden düşünmüş olmanız gerekirdi. Hep çocuk olunca işi bırakmayı düşünüyormuşsunuz madem ekonomik olarak hazır olmadan çocuk düşünmeseydiniz keşke. Çocukken ben de çok kızardım anneme beni bırakıp çalışıyor diye büyüyünce anladım onu. Sayesinde akranlarıma nazaran iyi çocukluk yaşadım. Kendi ayaklarının üstünde durmak, birine muhtaç olmamak ne demek hep ondan öğrendim. Kayınvalideniz sadece keyfi olarak bile bakmak istemeyebilir. Çocuğun sorumluluğu sizde. Çalışmak zorundaymışsınız madem başka bir seçeceğiniz yok zaten. İyi bir bakıcı bulduğunuza şükredin bakıcı bulmak gerçekten zorlu bir mesele
Bunu önceden düşündük planli bir hamilelikti. Kayinvalidem bakacakti. Ama bakmaktan vazgecti. Elbette bakmak zorunda degil. Bu konuda size katılıyorum.. Çalışmak zorundayım çünkü ben isi bırakırsam maddi anlamda sıkışabiliriz. En kotu isi bırakırım diyordum onceden. Ki bıraksam da ayakta dururuz ama eşime bu kadar yüklenmek istemem.
 
kaç aylıkken bırakacaksınız
bir arkadaşım tam 90 günlükken bakıcıya bıraktı 2 çocuğunu da
çocuklar gayet iyiler şimdi o konuda ferahlatayım sizi.
çoğu arkadaşım da 2. çocuğu hep bakıcıya bıraktılar 90 günlükken çünkü babaanne ananeler 2. çocuğa fiziken bakamıyorlar diye haklı olarak.
sadece kolik olması belki zorlayabilir, 3. aydan sonra o da azalıyor diyorlar gerçi.
Enn kötü o yeni doğan kısmı geçene, 6 aylık olana kadar annen hafta içleri sizde kalsın bakıcıyla beraber yürütsünler işi bu da bir seçenek
Doktor kolik durumu 4 aylikken biter dedi. Annem gelip bir sure kalabilir. Bakiciyi gözlemler hem de. Yıllık iznim ve sut iznimle 6 ayliga kadar idare edebilirim diye dusunuyorum. Cok teşekkür ederim.
 
evden çalışsanız bir süre, pandemi filan kısa çalışma talep etseniz.
3 yaş itibariyle kreşe vereceğinizi düşünürsek, 1 yaşa kadar süt izni oluyor. İdare etmeniz gereken süre 2 yıl gibi..
tabii yazıldığı kadar kolay değil, herzaman sorumlu siz olacaksınız ama kadının çalışması da güzel. Terapi gibi bşy.
Aşırı yoğun ve baskın değilse işi tabi.
 
Benim annemde ben küçükken hep çalıştı yapa yalnız bir çocukluk geçirdim, evde tek başımaydım sürekli. Psikolojik olarak ister istemez etkileniyorsun.
 
evden çalışsanız bir süre, pandemi filan kısa çalışma talep etseniz.
3 yaş itibariyle kreşe vereceğinizi düşünürsek, 1 yaşa kadar süt izni oluyor. İdare etmeniz gereken süre 2 yıl gibi..
tabii yazıldığı kadar kolay değil, herzaman sorumlu siz olacaksınız ama kadının çalışması da güzel. Terapi gibi bşy.
Aşırı yoğun ve baskın değilse işi tabi.
Kronik hasta olduğum icin pandemi başlangıcından beri evden çalıştım. Ama evden çalıştığımda da cok yogun olduğumdan birine ihtiyaç var bakim için. Eger iznim bittiğinde pandemi devam ederse evden çalışmaya devam ediyor olurum muhtemelen.
 
Back