Çalışan ANNE ve BABA

kkarems

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
13 Mart 2015
1.268
982
Kim istemezki çocuğuna/çocuklarına paşa gönlünce her zaman yanında dertsiz tasasız bakmayı,onunla birlikte her zaman olmayı koşmayı düşmeyi sadece evladı için yorulmayı...
Aması var işte;hayat şartları izin vermiyor. O maddi imkanlara göğüs gerdikçe ya aile düzeni sarsılıyor ya da eş e sorumluluk yüklemekten sonuç yine ortada. E anne çalışınca herşey düzeliyor mu? Şahsi fikrimce yine bir düzen yok hanemiz içinde. E çalışınca olmuyor, çalışmayınca da olmuyorsa sizce ben ne yapmalıyım? Hiç bu şekilde ikilemde kalan annelerimiz oldu mu ?
Fikrimce benimde annem babam devlet memuruydu çok hissettim yokluklarına ki şu an onlara kalsa her çocuğun %80 anne babası çalışıyor yorumu var. Tamam amenna , gel gelelim çocuk psikolojisine sürekli bir tv bağımlılığı,aksine benim kızımda gözlemlediğim büyük bir hırçınlık ve sinir. Şu an bunu ne neticede değiştirebilirim nasıl bir yaptırım uygulayabilirim hiç mi hiç bilmiyorum. Değer miydi evladından ayrı kalmaya diyorum, bir yandan da ona sunduğun maddi güzellikler var diyorum. Ama maddi ve maneviyatı tarttığınız da hangisi ağır basıyor onun için ? İşten ayrılsam sorun büyür mü, yokluğun içine mi girerim oluyor. Kimisine sorsan -ne çalışacağım koca parası yemek varken oluyor. E bunu rahatça bir kadın olarak ben neden söyleyemiyorum acaba diyorum. Tüm aile düzeniniz ister istemez dağılıyor... yani eve gelince çocukla ilgilen mi , yemek yap mı ,çamaşır yıka , bulaşık yıka , evi temizleme.... çocuğa ayrılan vakit yüzde kaç ... bence sıfır . Yani yoğun ilgi yok ortada . Kendimi suçluyorum sen yapıyorsun bu hale sen getiriyorsun aslında diyorum. Diyorum da diyorum açıkçası .... çok şey söyleyesiö var içimde tutuyorum. Aile düzenim sallanıyor yerinde tutamıyorum. Çocuğumdan sanki psikolojik açıdan kopuyorum iş yoğunluğu temposu. O kadar karmaşık bir hal içerisindeyim ki sizlerümde yorumunu bekliyorum.
 
Bende işim olmadı diye üzülüyordum, malum geçim derdi vs bizi zorluyor. Ama durumu iyi olan kim varsa duyduğum şey çocuğun yanında olmak en güzeli demeleri, henüz çocuğum doğmadı ama iş bulursam çalışırımda sonuçta çocuk için çalışıcam, tabii ücretinin de değmesi lazım.
 
Ücret asgari olunca pek birşeye değmiyor aslında ama değmiyor dediğin şeyde seni kurtarıyor. Ama amaç sen ve ben değil çocuğun için . İşte bu ikilemler insanı yoruyor ..
 
Kim istemezki çocuğuna/çocuklarına paşa gönlünce her zaman yanında dertsiz tasasız bakmayı,onunla birlikte her zaman olmayı koşmayı düşmeyi sadece evladı için yorulmayı...
Aması var işte;hayat şartları izin vermiyor. O maddi imkanlara göğüs gerdikçe ya aile düzeni sarsılıyor ya da eş e sorumluluk yüklemekten sonuç yine ortada. E anne çalışınca herşey düzeliyor mu? Şahsi fikrimce yine bir düzen yok hanemiz içinde. E çalışınca olmuyor, çalışmayınca da olmuyorsa sizce ben ne yapmalıyım? Hiç bu şekilde ikilemde kalan annelerimiz oldu mu ?
Fikrimce benimde annem babam devlet memuruydu çok hissettim yokluklarına ki şu an onlara kalsa her çocuğun %80 anne babası çalışıyor yorumu var. Tamam amenna , gel gelelim çocuk psikolojisine sürekli bir tv bağımlılığı,aksine benim kızımda gözlemlediğim büyük bir hırçınlık ve sinir. Şu an bunu ne neticede değiştirebilirim nasıl bir yaptırım uygulayabilirim hiç mi hiç bilmiyorum. Değer miydi evladından ayrı kalmaya diyorum, bir yandan da ona sunduğun maddi güzellikler var diyorum. Ama maddi ve maneviyatı tarttığınız da hangisi ağır basıyor onun için ? İşten ayrılsam sorun büyür mü, yokluğun içine mi girerim oluyor. Kimisine sorsan -ne çalışacağım koca parası yemek varken oluyor. E bunu rahatça bir kadın olarak ben neden söyleyemiyorum acaba diyorum. Tüm aile düzeniniz ister istemez dağılıyor... yani eve gelince çocukla ilgilen mi , yemek yap mı ,çamaşır yıka , bulaşık yıka , evi temizleme.... çocuğa ayrılan vakit yüzde kaç ... bence sıfır . Yani yoğun ilgi yok ortada . Kendimi suçluyorum sen yapıyorsun bu hale sen getiriyorsun aslında diyorum. Diyorum da diyorum açıkçası .... çok şey söyleyesiö var içimde tutuyorum. Aile düzenim sallanıyor yerinde tutamıyorum. Çocuğumdan sanki psikolojik açıdan kopuyorum iş yoğunluğu temposu. O kadar karmaşık bir hal içerisindeyim ki sizlerümde yorumunu bekliyorum.
çalışmanın artıları öncelikle kadın olarak gelecek güvencen var, nasıl dersen?
eşin öldü, işten çıktı, ayrıldınız vs vs elinde net bir gelirin sosyal güvencen var.
kendine ve çocuğuna istediğin herşeyi (kıyafet-oyuncak-yiyecek vs .) eşine danışmaya gerek kalmadan alabilirsin tabiki bütçen dahilinde.
sosyal yaşamayı seviyorsan ve eşinin geliri ortalama düzeyde ise eve çift maaş girdiği için daha rahat sosyalleşebilirsiniz dışarda yemek olsun, sinema tiyatro olsun, yıllık tatil olsun çünkü ortalama gelirli bir ailede tek maaşla bunları yapmak imkansız ...
çocuğun eğitimi var , kıyafet masrafı, sağlık gideri, sosyal anlamda ihtiyaçları hepsi parayla..
zorluğu ne dersen iyi bir gelirin yoksa, borç harç varsa (kredi gibi) evin işine de yardım edenin yoksa çokca bölünüyorsun ve bir süre sonra bu insanı strese sokuyor (fiziken ve ruhen çöküyorsun)
hem para kazanma derdi, hem borc harc öde, hem evdeki kısıtlı zaman diliminde ev işi yap, çocukla eşinle ilgilen kendine zaman kalırsa onu da yap.
çalışmayıp eşinin kazancını yemek demek her ihtiyacında ona danışman, sana verdiği ile yetinmen, bazen parasal şeyleri ertelemek demek ama evde olduğun için ev işini güne bölüp daha rahat halledersin, çocuğunla daha çok zaman geçirirsin belki sosyal hayata da devam edersin ama eşinin iyi bir geliri olması ve bu konuda eli cömert olması gerekir.
yani çalışmak bir tercih bazende zorunluluk ama öncelikler vardır kişinin hayatında, senin önceliğin ne ise ona göre yolunu seç...
çalışan anneyim zorlanıyorum ama asla işimi bırakmam!
çalışan anne çocuğuyum hiç yokluklarını hissetmedim ya da manevi boşluklarını iyiki çalışan bir annenin evladıyım sayesinde rahat bir haayt sürdüm hala da artılarını görüyorum.
bence gerçek sevgi varsa onu çocuğa verebiliyorsanız çockta bunun manevi eksikliğini yaşamaz diye düşünüyorum.
 
Vallaha Ben calisiyorum.diye cok üzülüyordum yeteri kadar yanında olamadığım için okul dönüşü karşılayamadığım için falan ama bir arkadaşım, eskiden sanki kadınlar hep yanında mıydı bebeklerin çocukların tarla marla ev işi makineler yok bahçe isleri derken yine yanında degillerdi hic ilgilenemiyorlardı üzülme dedi mantıklı geldi ..kızım 9yasinda şükür çalışıyor bile olsam bakıyorum da çalışmayanlarin cocuklariyla olan iletisiminden daha iyi iletisimim var diyebilirim...hani çalışmamak illa ki müthiş bir anne çocuk ilişkisi oluyor demek degil ya da çalışınca tersi ...bunu ayarlayan çocukla iyi anılar biriktirmek elimizde
 
BEnimde bebeğim 1 aylık şu anda. 3 aylıkken işe başlayacağım. İçim içimi yiyor nasıl yapıcaz diye. Şimdiden psikolojim alt üst oldu.
 
Kim istemezki çocuğuna/çocuklarına paşa gönlünce her zaman yanında dertsiz tasasız bakmayı,onunla birlikte her zaman olmayı koşmayı düşmeyi sadece evladı için yorulmayı...
Aması var işte;hayat şartları izin vermiyor. O maddi imkanlara göğüs gerdikçe ya aile düzeni sarsılıyor ya da eş e sorumluluk yüklemekten sonuç yine ortada. E anne çalışınca herşey düzeliyor mu? Şahsi fikrimce yine bir düzen yok hanemiz içinde. E çalışınca olmuyor, çalışmayınca da olmuyorsa sizce ben ne yapmalıyım? Hiç bu şekilde ikilemde kalan annelerimiz oldu mu ?
Fikrimce benimde annem babam devlet memuruydu çok hissettim yokluklarına ki şu an onlara kalsa her çocuğun %80 anne babası çalışıyor yorumu var. Tamam amenna , gel gelelim çocuk psikolojisine sürekli bir tv bağımlılığı,aksine benim kızımda gözlemlediğim büyük bir hırçınlık ve sinir. Şu an bunu ne neticede değiştirebilirim nasıl bir yaptırım uygulayabilirim hiç mi hiç bilmiyorum. Değer miydi evladından ayrı kalmaya diyorum, bir yandan da ona sunduğun maddi güzellikler var diyorum. Ama maddi ve maneviyatı tarttığınız da hangisi ağır basıyor onun için ? İşten ayrılsam sorun büyür mü, yokluğun içine mi girerim oluyor. Kimisine sorsan -ne çalışacağım koca parası yemek varken oluyor. E bunu rahatça bir kadın olarak ben neden söyleyemiyorum acaba diyorum. Tüm aile düzeniniz ister istemez dağılıyor... yani eve gelince çocukla ilgilen mi , yemek yap mı ,çamaşır yıka , bulaşık yıka , evi temizleme.... çocuğa ayrılan vakit yüzde kaç ... bence sıfır . Yani yoğun ilgi yok ortada . Kendimi suçluyorum sen yapıyorsun bu hale sen getiriyorsun aslında diyorum. Diyorum da diyorum açıkçası .... çok şey söyleyesiö var içimde tutuyorum. Aile düzenim sallanıyor yerinde tutamıyorum. Çocuğumdan sanki psikolojik açıdan kopuyorum iş yoğunluğu temposu. O kadar karmaşık bir hal içerisindeyim ki sizlerümde yorumunu bekliyorum.
Anne olunca anladim cumlesi varya onun icine hersey sigar bende esimde çalışıyoruz ama bebegim olunca anladimki onun gelecegi icin calismak yerine suan yaninda olmam gerekiyor maddi durumumuz oyle cok iyidegil ama bebegimin en ozel zamanlari herseyden onemli cocugumdan kismadan yememden icmemden giyinmemden kisip onun yanında olmak istiyorum bunun icin isten ayrılacağım. Ben bi annenin kesinlikle bebeginin yaninda olmasi gerektiğini düşünüyorum. sizde bunun yoklugunu yasamissiniz ki her cocuk sanslida olmuyor iyi kres iyi bakici denk gelmeyebiliyor vede simdiki bebekler cok daha hassaslar imkaniniz varsa yada soyle soyleyeyim imkanlarinizi sonuna kadar zorlayip cocugunuzun yaninizda durmanizi tavsiye ediyorum soyle bir tabir okumustum.calisan annelerin calisan cocuklari tabiki herkes maddi acidan iyi sartlar sunmak ister ama inanin bunun hic ama hic onemi yok maddiyat yerine gelir ama çocuğun basinda bizler yokken olusan kisiligini duzeltmek hic ama hic kolay degil hatta imkansiz..
 
bence vaktin kısıtlı olması önemli değil önemli olan kaliteli zaman geçirebilmek kimi ev kadını tüm gün evdedir ama çocuğu tv izler o ev işi yapar sonra arkadaşları ile buluşur çocuk yine yanlız ama sorsan çocuğuna o bakıyor bence olay bu değil kendinizi suçlamayın lütfen ben uzun yıllardır çalışıyorum hamileyken de çalıştım oğlum doğdu 1 yaşına girdi çalışmaya kaldığım yerden devam ettim oğluma babanesi baktı akşamları eve geldiğimde oğlumu hiç yanımdan ayırmadım yemeği beraber yaptık evi beraber süpürdük beraber toz aldık 1 saatlik iş 3 saatte bitti ama biz çok eğlendik ve zihinsel ve motor gelişimine de faydası büyük oldu tabii ev süpürürken mesela süpürgeyi araba yapıyorsunuz vınn vınn diye gidiyorsunuz o ayrı bi durum :))) evet zor mu gerçekten çok zor ama imkansız değil
 
Hayat ne yazık ki böyle.
İşten çıksanız eşinizin maaşı bu ke zyetmeyecek bu kez de böyle bir sıkıntı yaşayacaksınız.
'... ne gerek çalışmaya koca parası yemek varken.' ladına gıcık olduğum kadar hiç bir şeye kıl olmuyorum sanırım. Çığu hemcinsimden duydum ve bence bu, kendini insandan bile saymamak.
Bence çalışın, kim ne derse desin, maddiyat olduktan sonra manevi mutluluk olma olasılığı daha yüksek.(kesin olacak demiyorum)
Ama maddiyat olmayınca emin olun maneviyat da olmuyor yüzde doksan.
 
bence vaktin kısıtlı olması önemli değil önemli olan kaliteli zaman geçirebilmek kimi ev kadını tüm gün evdedir ama çocuğu tv izler o ev işi yapar sonra arkadaşları ile buluşur çocuk yine yanlız ama sorsan çocuğuna o bakıyor bence olay bu değil kendinizi suçlamayın lütfen ben uzun yıllardır çalışıyorum hamileyken de çalıştım oğlum doğdu 1 yaşına girdi çalışmaya kaldığım yerden devam ettim oğluma babanesi baktı akşamları eve geldiğimde oğlumu hiç yanımdan ayırmadım yemeği beraber yaptık evi beraber süpürdük beraber toz aldık 1 saatlik iş 3 saatte bitti ama biz çok eğlendik ve zihinsel ve motor gelişimine de faydası büyük oldu tabii ev süpürürken mesela süpürgeyi araba yapıyorsunuz vınn vınn diye gidiyorsunuz o ayrı bi durum :))) evet zor mu gerçekten çok zor ama imkansız değil
Icimi rahatlattinn.Ben memur olmak icin kpss kursuna yazilavagim 2 evladim var biri 2 biri 4 yasinda girdin atandim diyene kadar malum 2 yil daha gecer tabi insallah olursa.Ama kendi beynim 2 ye bolundu resmen.Bende anane ve babanne bakmayacak.Bi tarafim tum gun evdeyiz ama napiyoruz diye soruyo.Tum gun ayni ev isleri ayni komsular ve gereksiz sohbetleri bana kattigi hic visey yok.Memur olsam maddi ozgurlugum olcak vok sukur esim elinden geleni verir o da memur ama bu devirde ev borcuyla fln memurda bisey yapamiyor.Ogullarim kreste sosyelleesir diyorum.boyle bi icim raht oliyo sonra ya yalniz hissederlerse ya baslarina bisey gelirse diyorum icimi yiyo bu dusunce napsam karar veremedm...Bi yola cikip pisman olup vicdan azabi cekmek istemiyorum
 
8 aylik oğlum var. Suan ben bakiyorum. İse baslamama 4 ay kaldi. Ücretim orta seviyede. Haftanin 3 günü evde olucam. Fakat oğlum bana çok düşkün. Annemde bile durmuyor. Onu birakip işe gitmek istemiyorum. Fakat calismassam maddi durum çöker bebegimin ihtiyaclarini karsilayamam. Bakici tutsam güven meselesi saglamam lazim. İsten ciksam 3 yil sonra bu sartlarda iş bulamam. En azindan 3 gun yaninda olucam. Bende kafayi yiyorum.
 
çalışmanın artıları öncelikle kadın olarak gelecek güvencen var, nasıl dersen?
eşin öldü, işten çıktı, ayrıldınız vs vs elinde net bir gelirin sosyal güvencen var.
kendine ve çocuğuna istediğin herşeyi (kıyafet-oyuncak-yiyecek vs .) eşine danışmaya gerek kalmadan alabilirsin tabiki bütçen dahilinde.
sosyal yaşamayı seviyorsan ve eşinin geliri ortalama düzeyde ise eve çift maaş girdiği için daha rahat sosyalleşebilirsiniz dışarda yemek olsun, sinema tiyatro olsun, yıllık tatil olsun çünkü ortalama gelirli bir ailede tek maaşla bunları yapmak imkansız ...
çocuğun eğitimi var , kıyafet masrafı, sağlık gideri, sosyal anlamda ihtiyaçları hepsi parayla..
zorluğu ne dersen iyi bir gelirin yoksa, borç harç varsa (kredi gibi) evin işine de yardım edenin yoksa çokca bölünüyorsun ve bir süre sonra bu insanı strese sokuyor (fiziken ve ruhen çöküyorsun)
hem para kazanma derdi, hem borc harc öde, hem evdeki kısıtlı zaman diliminde ev işi yap, çocukla eşinle ilgilen kendine zaman kalırsa onu da yap.
çalışmayıp eşinin kazancını yemek demek her ihtiyacında ona danışman, sana verdiği ile yetinmen, bazen parasal şeyleri ertelemek demek ama evde olduğun için ev işini güne bölüp daha rahat halledersin, çocuğunla daha çok zaman geçirirsin belki sosyal hayata da devam edersin ama eşinin iyi bir geliri olması ve bu konuda eli cömert olması gerekir.
yani çalışmak bir tercih bazende zorunluluk ama öncelikler vardır kişinin hayatında, senin önceliğin ne ise ona göre yolunu seç...
çalışan anneyim zorlanıyorum ama asla işimi bırakmam!
çalışan anne çocuğuyum hiç yokluklarını hissetmedim ya da manevi boşluklarını iyiki çalışan bir annenin evladıyım sayesinde rahat bir haayt sürdüm hala da artılarını görüyorum.
bence gerçek sevgi varsa onu çocuğa verebiliyorsanız çockta bunun manevi eksikliğini yaşamaz diye düşünüyorum.
Günlerdir kafamdaki sorulara cwvap niteliginde bir yorum.
 
Benim 4 buçuk aylık bir oğlum var. Ve ben de iki ay sonra bir kamu kuruluşunda mühendis olarak işe başlayacağım. Hatta maaşı da eşiminkisinden iyi 😊 neyse oğluma kayınvalidem il değiştirip yanımıza gelecek ve sağolsun o bakacak ben evde yokken. Hatta eşim de farklı ilde olucak. Eeee ne olmuş yani oğlumla yeterince her anında yanında olamadıysam. İş çıkışı haftasonları telafi ederim Allah’ın izni ile. Anlamıyorum şu ilgisiz kalacak çocuğum diyen anneleri. Merak etmeyin az bi büyüsünler onlar sizinle oynamak istemeyecekler bile. Hep yaşıtlarını isteyecekler. Ayrıca okula başladıklarında tüm gün de okulda olucaklar zaten. Sağlıkları yerinde olsun onu herşeyden çok sevdiğinizi hissettirin yeter. Günümüzde kişileri en mutsuz eden durum maddi durum. İki güzel maaşla hem çocuğunuza iyi bir gelecek bırakır hem de ailenizle çok daha rahat ve bol imkanlı bir yaşam süreceksiniz. İşten döndüğünüzde onunla bol bol ilgilenir gece boyu kokusuyla uyudunuz mu herşeyi unutur gidersiniz. İlgisiz kalmaz merak etmeyin yeter ki onunla olan zamanınızı iyi değerlendirmeyi bilin
 
İnanın çalışan anneler tüm gün ayrı kalmanın verdiği özlem duysuyla evlatlarıyla daha kaliteli vakit geçiriyor
 
Benim 4 buçuk aylık bir oğlum var. Ve ben de iki ay sonra bir kamu kuruluşunda mühendis olarak işe başlayacağım. Hatta maaşı da eşiminkisinden iyi 😊 neyse oğluma kayınvalidem il değiştirip yanımıza gelecek ve sağolsun o bakacak ben evde yokken. Hatta eşim de farklı ilde olucak. Eeee ne olmuş yani oğlumla yeterince her anında yanında olamadıysam. İş çıkışı haftasonları telafi ederim Allah’ın izni ile. Anlamıyorum şu ilgisiz kalacak çocuğum diyen anneleri. Merak etmeyin az bi büyüsünler onlar sizinle oynamak istemeyecekler bile. Hep yaşıtlarını isteyecekler. Ayrıca okula başladıklarında tüm gün de okulda olucaklar zaten. Sağlıkları yerinde olsun onu herşeyden çok sevdiğinizi hissettirin yeter. Günümüzde kişileri en mutsuz eden durum maddi durum. İki güzel maaşla hem çocuğunuza iyi bir gelecek bırakır hem de ailenizle çok daha rahat ve bol imkanlı bir yaşam süreceksiniz. İşten döndüğünüzde onunla bol bol ilgilenir gece boyu kokusuyla uyudunuz mu herşeyi unutur gidersiniz. İlgisiz kalmaz merak etmeyin yeter ki onunla olan zamanınızı iyi değerlendirmeyi bilin
anne evdeyken cocuk napiyorki?Hic bi aktivite yok sikilan anne cocuklara sariyo ustelik.Suan cokda iyi annelik yaptigimi dusunemiyorum tum gun onlar sikilip beni sikiyolar maddi durum desen oyle bisey yok.Her an yaninda olunca ilgili olunmuyo_Onun yerine krese gonderebilsem saatlerini dolu dolu gecirirler ben calisip kendimi guclu hissedersem herkes icin daha saglikli bi durum.Bu sene kpss icin gece gunduz calisiyorum Allah isteyen herkese nasip etsin
 
X