Kızlar dün akşam üstü KK dan bir arkadaş ile buluştuk, epey konuştuk. Sonuçta şu kararavardık. Eşlerimiz biz ne kadarına müsade edersek o kadarını yapıyor. Eşimizin rahatlığından mı şikayetçiyiz, demek ki biz onlara yapacak bişey bırakmamışız ki adam rahat, salmış kendini, annesi ile ilgili sorunlarımız mı var, biz gerektiği kadar tavır koymamışız eşimize annesine müdahale etme gereği görmemiş. Kendimiz suçladık biraz, belki doğru belki yanlış bilmiyorum. Bu adamlar bizimle evlendiğine göre bizi seviyorlar değil mi? Biz kadınlar ise yaşımız kaç olursa olsun, genetikten gelen bir annelik içgüdüsü ile onları korumaya çalışıyoruz, üzülmesinler, yorulmasınlar diye kendimizi paralıyoruz. İşte hatamız bu. Kendimizi ağırdan satmayı yada ben bunu yapamam demeyi beceremiyoruz. Bırakalım ilk adımı erkekler atsın, aile reisi onlar ya. Aile reisliği sadece çalışıp eve para getirmek değildir. Madem aile reisliğini soyunmuşlar, bütün görevlerini yerine getirsinler. Bizim istediğimiz bu değil.Bunu bile maalesef anlamıyrlar. Biz sadece beraber bir hayat istiyoruz, elele, yanyana. Bizle konuşmalarını istiyoruz, anlattıkları konu ilgimiz çekmese bile konuşsunlar, önemli olan birlikte vakit geçirmek değil mi? Hai kızlar, bugünden itibaren biraz salalım kendimizi. Görevlerimiz elbette yaplım am, kenimiz paralamaktan vazgeçelim. Mesela ben, çalışan bir nsanım, sabah 07:30 da işe başlıyorum. Bir gün akşam eşim işden geldiğinde ertesi ün annesigilin geleceğini söyledi. Çalışan kadın olduğumdan sürprizlere hazırlıklıyım. Evim derli toplu olur her zaman, ertesi güne kalmasın diye yemekden sonra, ertesi gün için yemek, tatlı filan yaptım. Ama ütü vardı yetiştiremedim. Sabah 05 de kalkıp ütü yaptım, işe gittiğimde yorgundum. İş yerinden abim diyebileceğim biri ne oldu dedi, bende anlattım yorgun olduğumu, ben bunca yıllık evliyim bırak gelen misafirleri ben bile ütülü çarşafta yatmadım, bişey de olmadı dedi. Doğru dedim, bana gelen insanlar evinde ütülü çarşafda yatmıyor ki, ama benim eşimin ailesini rahat ettireceğim ya hizmetin dozunu kaçırınca hizmetçi yerine kondum. Siz siz olun benim yaptığımı yapmayın.