- 30 Ocak 2013
- 29.340
- 43.871
- 798
- Konu Sahibi yazarhanim35
- #1
Merhaba kızlar. Zor zamanlar geçiyoruz. Rabbim yaralılarımıza şifa ölenlerimize rahmet versin inşallah. ve bu zor zamanlar hayat o kadar kısa ki çekmeye değer mi çoğu şeyi diye düşündürüyor artık beni.
Bir firma da 2 seneye yakındır x biriminin sorumlusu olarak çalışıyorum ihale evraklarından tutun sipariş vs ofisin ıvır zıvır teminine kadar tüm sorumluluk bende. ancak daha önce de konu açmıştım aldığım maaş yeterli gelmediği için yeni bir iş arayışındayım diye. Şu an istifa edemem hem tazminatımı yakmak istemiyorum ( yine de hemen hemen 20 bine yakın bir para evet çok değil ama işten çıkarılma durumunda hakkımı aldığımda beni 2-3 ay idare edebilecek bir para ) hemde piyasa o kadar kötü ki önümü görmeden ayrılamam malum hayat şartları. Kuş kadar aldığım maaş ve yıllık izinde olmama rağmen çalan telefonlarım da cabası. Telefon kapatma lüksüm yok resmen. Ofisin yakınlarında çıkıp yemek yiyebilinecek bir yer olmadığı için yemek molam da yok ne zaman istersem yiyebiliyorum ancak nefret ediyorum artık yemek yediğimi gördüğü halde patronun o an bir şeyler istemesinden , sormasından vesaire.
Geçtiğimiz yaz yıllık iznimi kullanamadığım ve yorulduğum için 1 hafta izin almak istedim. Bir başka arkadaş baktı yerime. Ben gelmeden önce de o ilgileniyormuş ancak yetişemiyormuş ve zaten benim alanım mezunu biri değil. ( yetişemeyeceği yoğunlukta işi de yok ) 5 gün bakması gerekiyordu yerime ve bugün ben işe geri döndüğümde bir an çıldırasım geldi. Masamın üzeri evrak dolu. Yerini bildiği evrakları bile dosyalamamış. Eki bir yerde kendi bir yerde. Bir sistem üzerinden bildirim yapıyoruz evrakları. İlk 2 günü yapmış kalan günler yok. Faturaları kayda almasını beklemiyordum hadi de bari iki evrağı birbirine eşle diz bırak. Cuma günleri en son çıkan benim ve ofisin tek kadın çalışanı da ben olduğum için çöpleri atar yerine yeni poşetleri takıp çıkardım. Bir geldim çöpler ağzına kadar dolu. Yine de nezaketen teşekkür ederim yerime baktığın için ellerine sağlık dedim ve ne dese beğenirsiniz. Sen yokken ben yapıyordum o işleri zaten.
çıldırmamak elde değil. Ben herkese yardımcı olurken kimse benim yokluğumda sorunsuz bir iş yapmamış resmen.
Bir firma da 2 seneye yakındır x biriminin sorumlusu olarak çalışıyorum ihale evraklarından tutun sipariş vs ofisin ıvır zıvır teminine kadar tüm sorumluluk bende. ancak daha önce de konu açmıştım aldığım maaş yeterli gelmediği için yeni bir iş arayışındayım diye. Şu an istifa edemem hem tazminatımı yakmak istemiyorum ( yine de hemen hemen 20 bine yakın bir para evet çok değil ama işten çıkarılma durumunda hakkımı aldığımda beni 2-3 ay idare edebilecek bir para ) hemde piyasa o kadar kötü ki önümü görmeden ayrılamam malum hayat şartları. Kuş kadar aldığım maaş ve yıllık izinde olmama rağmen çalan telefonlarım da cabası. Telefon kapatma lüksüm yok resmen. Ofisin yakınlarında çıkıp yemek yiyebilinecek bir yer olmadığı için yemek molam da yok ne zaman istersem yiyebiliyorum ancak nefret ediyorum artık yemek yediğimi gördüğü halde patronun o an bir şeyler istemesinden , sormasından vesaire.
Geçtiğimiz yaz yıllık iznimi kullanamadığım ve yorulduğum için 1 hafta izin almak istedim. Bir başka arkadaş baktı yerime. Ben gelmeden önce de o ilgileniyormuş ancak yetişemiyormuş ve zaten benim alanım mezunu biri değil. ( yetişemeyeceği yoğunlukta işi de yok ) 5 gün bakması gerekiyordu yerime ve bugün ben işe geri döndüğümde bir an çıldırasım geldi. Masamın üzeri evrak dolu. Yerini bildiği evrakları bile dosyalamamış. Eki bir yerde kendi bir yerde. Bir sistem üzerinden bildirim yapıyoruz evrakları. İlk 2 günü yapmış kalan günler yok. Faturaları kayda almasını beklemiyordum hadi de bari iki evrağı birbirine eşle diz bırak. Cuma günleri en son çıkan benim ve ofisin tek kadın çalışanı da ben olduğum için çöpleri atar yerine yeni poşetleri takıp çıkardım. Bir geldim çöpler ağzına kadar dolu. Yine de nezaketen teşekkür ederim yerime baktığın için ellerine sağlık dedim ve ne dese beğenirsiniz. Sen yokken ben yapıyordum o işleri zaten.
çıldırmamak elde değil. Ben herkese yardımcı olurken kimse benim yokluğumda sorunsuz bir iş yapmamış resmen.
