- 20 Eylül 2017
- 2.357
- 9.309
- 37
Ailemin hiç olmadığını taşınma sırasında iki küçücük çocukla biri bebek ve sürekli ağlayan hasta olan bir çocukla beni öylece bırakıp gittiklerinde evi taşırken kucağımda bebeğimle kızım komsumda beklerken yine yapayalnız çocuklarım hasta olup ikisini hastaheneye kosturdugumda ve sonra kendim hasta olduğumda çocuklarımı komşuya emanet edip kendimi en yakın klinige atmaya calirken kapıda yigildigimda oradaki insanlar beni tuttular kimin kimsen yok mu kızım dediğinde çok çok buyudugumu anladım zaten hiç küçük olamadim ki ama işte ne yaşarsam yaşayayım iflah olmuyorum içimdeki o küçük kız her tarafı yara bere dolu ama cocuksuyum hayat beni ne kadar buyutsede durumum bu
Gece gece bu konuyu görmek üzdü beni
Gece gece bu konuyu görmek üzdü beni