- 27 Mayıs 2014
- 832
- 1.659
- Konu Sahibi possibleornot
- #1
Merhaba iyi geceler dilerim.
Konu babam. Evlenmeye karar verdim ama şimdiye kadar olan süreçte bunun benim için ne kadar zor olacağını daha isteme olmadan gösterdi.
Günlerce annemle kavga etti dışarıda yer tutun ayrıca nişan yapın diye. Benim buna ayıracak bütçem yok. Onun da bunu vermeye niyeti yok.
Günlerce kadının başının etini yedi. Neyse o konu bir şekilde kapandı. Şimdi isteme töreni için bir aile büyüğünü çağırmak istiyor ama ikinci dereceden dahi akrabamız değil. Hiç bir bağımız yok. Ablamın düğününe dahi gelmeyen bir adam. Neymiş aynı mahallede oturan kuzenimi çağırırsak darılırmış :)
Neyse bu konu da kapandı.
Biz de kız tarafı yatak odasını ve mutfak eşyalarını alır . Bütün mutfak eşyalarımı zamanla aldım. Onların takacağı 3 bilezikten 1 ini de aldım.
Babam yalnızca yatak odasını alacaktı ki bunu annem istedi. Biz alacağız olmaz öyle diye. Şimdi iki gündür babam güya şakaya vurarak acele etmeyelim belki kaynanası hepsini ben alırım der diyor. Ve ben onu tanıyor isem durumları iyi diye bunu onlardan bekliyor.
Babamın durumu pek iyi değil. Benim kızdığım durum alamayacak olması da değil. Önemli değil. Yoksa yoktur.Ben bu yola insanlardan beklenti içinde girmedim. Çekerim kredi hallederm diye girdim. Ama oturup benimle açık bir şekilde durumum yok ne yapalım demesi gerekirken bunu karşı tarafa yıkmaya çalışması canımı sıkıyor.
Nişanlımın ailesinin durumu gerçekten iyi. Ama kimse benim için kazanmadı parasını. Ben zaten diğer şeyler için mahcup olan biriyim. O insanlara yatak odası takımı iması bile canımı çok sıkar.
Yine şaka mahiyetinde anneme başlık parası iste oğlunu evlendiririz demişti. Ben bir eşya mıyım ? Ya da sen o kadar aciz misin ? Bunun şakasını dahi nasıl yapabilirsin.
Yıllarca ailemden diğer kişilere kayınpederlerine kayınvalidelerine birşeyler yaptırmak için yalvarmaları gerektiğini şaka olarak söyledi. Sana ev alsın sana araba alsın diye.
Ben bu şeylere gelemiyorum. Şakası dahi beni rahatsız ediyor. Ben birşeyler yapmak için başkalarına yaslanan biri değilim hiç bir zaman da olmadım. Bana ufacık bir hediye verilse ben mahcup olurum. Nişanlımın ailesinin yapacakları şeyler çok büyük şeyler benim için. Ve ben bunlar karşısında mahcubum.
Çünkü hep vermeye, aman ben yaparım aman ben ederim demeye alıştım. Çok şükür ki böyleyim.
Annemi de beğenmiyor. Kötü giyildiğinde düşünüyor . İsteme günü istediği gibi giyinmezse başka şehre gitmekle tehdit etti.
Sevgilim sen hep stresli şeyleri yaşıyorsun güzelliklerini yaşayalım diyor ama bilmiyor işte olan şeyleri.
Bu süreç ışık hızıyla geçsin istiyorum. Daha isteme dahi olmadan yoruldum. Neden bu kadar zorluk çıkartıyor anlamıyorum.
Konu babam. Evlenmeye karar verdim ama şimdiye kadar olan süreçte bunun benim için ne kadar zor olacağını daha isteme olmadan gösterdi.
Günlerce annemle kavga etti dışarıda yer tutun ayrıca nişan yapın diye. Benim buna ayıracak bütçem yok. Onun da bunu vermeye niyeti yok.
Günlerce kadının başının etini yedi. Neyse o konu bir şekilde kapandı. Şimdi isteme töreni için bir aile büyüğünü çağırmak istiyor ama ikinci dereceden dahi akrabamız değil. Hiç bir bağımız yok. Ablamın düğününe dahi gelmeyen bir adam. Neymiş aynı mahallede oturan kuzenimi çağırırsak darılırmış :)
Neyse bu konu da kapandı.
Biz de kız tarafı yatak odasını ve mutfak eşyalarını alır . Bütün mutfak eşyalarımı zamanla aldım. Onların takacağı 3 bilezikten 1 ini de aldım.
Babam yalnızca yatak odasını alacaktı ki bunu annem istedi. Biz alacağız olmaz öyle diye. Şimdi iki gündür babam güya şakaya vurarak acele etmeyelim belki kaynanası hepsini ben alırım der diyor. Ve ben onu tanıyor isem durumları iyi diye bunu onlardan bekliyor.
Babamın durumu pek iyi değil. Benim kızdığım durum alamayacak olması da değil. Önemli değil. Yoksa yoktur.Ben bu yola insanlardan beklenti içinde girmedim. Çekerim kredi hallederm diye girdim. Ama oturup benimle açık bir şekilde durumum yok ne yapalım demesi gerekirken bunu karşı tarafa yıkmaya çalışması canımı sıkıyor.
Nişanlımın ailesinin durumu gerçekten iyi. Ama kimse benim için kazanmadı parasını. Ben zaten diğer şeyler için mahcup olan biriyim. O insanlara yatak odası takımı iması bile canımı çok sıkar.
Yine şaka mahiyetinde anneme başlık parası iste oğlunu evlendiririz demişti. Ben bir eşya mıyım ? Ya da sen o kadar aciz misin ? Bunun şakasını dahi nasıl yapabilirsin.
Yıllarca ailemden diğer kişilere kayınpederlerine kayınvalidelerine birşeyler yaptırmak için yalvarmaları gerektiğini şaka olarak söyledi. Sana ev alsın sana araba alsın diye.
Ben bu şeylere gelemiyorum. Şakası dahi beni rahatsız ediyor. Ben birşeyler yapmak için başkalarına yaslanan biri değilim hiç bir zaman da olmadım. Bana ufacık bir hediye verilse ben mahcup olurum. Nişanlımın ailesinin yapacakları şeyler çok büyük şeyler benim için. Ve ben bunlar karşısında mahcubum.
Çünkü hep vermeye, aman ben yaparım aman ben ederim demeye alıştım. Çok şükür ki böyleyim.
Annemi de beğenmiyor. Kötü giyildiğinde düşünüyor . İsteme günü istediği gibi giyinmezse başka şehre gitmekle tehdit etti.
Sevgilim sen hep stresli şeyleri yaşıyorsun güzelliklerini yaşayalım diyor ama bilmiyor işte olan şeyleri.
Bu süreç ışık hızıyla geçsin istiyorum. Daha isteme dahi olmadan yoruldum. Neden bu kadar zorluk çıkartıyor anlamıyorum.
