Merhabalar. Bir çok konuda foruma bakıyordum ama bu sefer yazmaya karar verdim o yüzden az önce üye oldum. Sıkıntılı bir dönemden geçiyorum ve çevremde paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada paylaşma ihtiyacı hissettim. Neyse uzun ve sıkıcı olmaması açısından konuya hemen girmek istiyorum. Otuzlu yaşlarımın başındayım.Birkaç yıl önce boşandım ve aileme yakın bir yere taşındım. Düzgün bir mesleğim var, ayaklarımın üzerinde duruyorum ama yine de zor bir süreçten geçtim. Eski eşimle zaten yoğun duygusal bir durumum yoktu ve maddi , manevi zarar veriyordu o yüzden onu özlemekle ya da pişman olmakla ilgisi yok. Boşanma travması diye bir şey var ne yazık ki ve bunu derinden yaşadım. Aileme yakın olmam bir nebze de olsa işleri kolaylaştırdı. Ciddi anlamda destek oldular .Kız kardeşimi saymazsak Tam her şeyi geride bırakıp, tekrar doğrulduğum anda özgüvenimi yerle bir eden bir tutum içine girdi hep. Benden sadece bir kaç yaş küçük ama benimkinden daha prestijli bir mesleği var ve çok daha fazla kazanıyor. Ayrıca mutlu bir evliliği var( çoğunlukla mutlu diyelim) bir kaç aylık da hamile. yalnız çok agresif bir kişiliği var. Sudan sebeplerle tüm aile bireylerini azarlar sürekli ve kimsenin gıkı çıkmaz. Çünkü neden? Çünkü ailemin tüm giderlerini o karşılıyor. Annem de babam da bariz bir ayrım yapıyor. Onunla konuşurken ses tonları bile farklı. Evde ablalığımın esamesi okunmaz. Patron odur. Onun saldırgan davranışlarının onda birini ben ya da diğer kardeşim yapsak unutulmaz yıllarca. Buarada bu çocukluğumuzdan beri böyle. O zaman neden öyleydi diyeceksiniz ben de bunu sorgulayıp duruyorum. İlkokulda babam ikimizin harçlığını da ona teslim ediyordu. Neden diye sorduğumda annem onun sinirli olduğunu , bende durursa kızabileceğini söylüyordu. Galiba ailelerde umutların bağlandığı biri oluyor. Çalışkan, hırslı ve paylaşımcı olması gelecekte daha faydalı olacağının göstergesi gibi mi düşündüler acaba? Neyse asıl konu şu ki normalde onu sevmeme , her şeyimi onla paylaşmama rağmen son aylarda beni incitmeye başladı. Mesleğimi küçümseyen, arkadaşlarımı kültürsüz diye yaftalayan (arkadaşlarım çeşitli kurumlarda memur, onunkiler akademisyen , uzman dr vs), en kötüsü de evliliğimde başarısız olduğumu yüzüme vuran biri oldu. Geçenlerde annemlerdeyken yine ufacık bir şeyi büyüttü büyüttü patladı. Yine aynı sözleri sarfetti. Ama bununla kalmadı onu kıskandığımı, onun hayatında gözüm olduğunu hatta bu yüzden başına uğursuzluklar geldiğini, benim çiyan gibi gözlerimde nazar olduğunu söyledi. Evdekiler sakin ol falan deyince de çirkefe bağladı ve şu an yazarken bile midem bulanıyor onun kocasında gözüm olduğunu söyledi. Elim ayağım titredi. Boğazım düğümlendi ve sadece neler diyorsun diyebildim. Beraber tatile gitmiştik geçen yaz ve tatilde uygunsuz hareketlerde bulunduğumu söyledi. Kırıtarak yürümüşüm, kahkaha atarak gülmüşüm , dikkat çekici olmaya çalışmışım ayrıca ona selülitlerin artmış demişim. Niye bu kadar bekledin o zaman niye belli etmedin tepki verseydin dedim. Ağza alınmayacak küfürlerle karşılık verdi. Herkes şok oldu ve bana üzüldü. Kapıya yöneldim çıkacağım sırada diğer kardeşim geldi sarıldı bana ağladı. Bunları haketmiyorsun dedi. Annem korkusundan kalkmadı bile yerinden. Ertesi sabah erkenden bana geldi annem ve o da ağladı. Madem üzülüyorsun orda tepki gösterseydin, orda müsade etmeseydin dedim. Biliyorsun kiramıza kadar o ödüyor bir şey diyemem ona ,sen boşver takma onu dedi. Hamile olduğunu ve hormonların onu bu hale getirdiğini söyledi. Ayrıca o olmasa sen ya da bir başkası kim bakacak bize dedi. Maddi destekte bulunmayı isterdim ama tek maaşlıyım ve sadece kendi geçimimi sağlayabiliyorum. o yüzden bir şey diyemedim.Babamın emekli maaşı var bu arada öyle muhtaç bir durumları yok.Ben artık konuşmuyorum kardeşimle. Hazmedemiyorum sözlerini. Ama asıl beni yaralayan onun hiç bir şey olmamış gibi haftanın en az dört günü prensesler gibi ağırlanması. Annemden ve diğerlerinden de soğudum. Tüm anne babalar yapıyor mu bunu? Yani maddi desteklerine göre muamelede bulunuyorlar mı? Bundan sonra ne yapmalıyım sizce? Başka bir pencereden olayları görmeye ihtiyacım var.