• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bunalımdayım:((((

rain_bow

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Kasım 2017
4
2
1
Merhabalar. Bir çok konuda foruma bakıyordum ama bu sefer yazmaya karar verdim o yüzden az önce üye oldum. Sıkıntılı bir dönemden geçiyorum ve çevremde paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada paylaşma ihtiyacı hissettim. Neyse uzun ve sıkıcı olmaması açısından konuya hemen girmek istiyorum. Otuzlu yaşlarımın başındayım.Birkaç yıl önce boşandım ve aileme yakın bir yere taşındım. Düzgün bir mesleğim var, ayaklarımın üzerinde duruyorum ama yine de zor bir süreçten geçtim. Eski eşimle zaten yoğun duygusal bir durumum yoktu ve maddi , manevi zarar veriyordu o yüzden onu özlemekle ya da pişman olmakla ilgisi yok. Boşanma travması diye bir şey var ne yazık ki ve bunu derinden yaşadım. Aileme yakın olmam bir nebze de olsa işleri kolaylaştırdı. Ciddi anlamda destek oldular .Kız kardeşimi saymazsak Tam her şeyi geride bırakıp, tekrar doğrulduğum anda özgüvenimi yerle bir eden bir tutum içine girdi hep. Benden sadece bir kaç yaş küçük ama benimkinden daha prestijli bir mesleği var ve çok daha fazla kazanıyor. Ayrıca mutlu bir evliliği var( çoğunlukla mutlu diyelim) bir kaç aylık da hamile. yalnız çok agresif bir kişiliği var. Sudan sebeplerle tüm aile bireylerini azarlar sürekli ve kimsenin gıkı çıkmaz. Çünkü neden? Çünkü ailemin tüm giderlerini o karşılıyor. Annem de babam da bariz bir ayrım yapıyor. Onunla konuşurken ses tonları bile farklı. Evde ablalığımın esamesi okunmaz. Patron odur. Onun saldırgan davranışlarının onda birini ben ya da diğer kardeşim yapsak unutulmaz yıllarca. Buarada bu çocukluğumuzdan beri böyle. O zaman neden öyleydi diyeceksiniz ben de bunu sorgulayıp duruyorum. İlkokulda babam ikimizin harçlığını da ona teslim ediyordu. Neden diye sorduğumda annem onun sinirli olduğunu , bende durursa kızabileceğini söylüyordu. Galiba ailelerde umutların bağlandığı biri oluyor. Çalışkan, hırslı ve paylaşımcı olması gelecekte daha faydalı olacağının göstergesi gibi mi düşündüler acaba? Neyse asıl konu şu ki normalde onu sevmeme , her şeyimi onla paylaşmama rağmen son aylarda beni incitmeye başladı. Mesleğimi küçümseyen, arkadaşlarımı kültürsüz diye yaftalayan (arkadaşlarım çeşitli kurumlarda memur, onunkiler akademisyen , uzman dr vs), en kötüsü de evliliğimde başarısız olduğumu yüzüme vuran biri oldu. Geçenlerde annemlerdeyken yine ufacık bir şeyi büyüttü büyüttü patladı. Yine aynı sözleri sarfetti. Ama bununla kalmadı onu kıskandığımı, onun hayatında gözüm olduğunu hatta bu yüzden başına uğursuzluklar geldiğini, benim çiyan gibi gözlerimde nazar olduğunu söyledi. Evdekiler sakin ol falan deyince de çirkefe bağladı ve şu an yazarken bile midem bulanıyor onun kocasında gözüm olduğunu söyledi. Elim ayağım titredi. Boğazım düğümlendi ve sadece neler diyorsun diyebildim. Beraber tatile gitmiştik geçen yaz ve tatilde uygunsuz hareketlerde bulunduğumu söyledi. Kırıtarak yürümüşüm, kahkaha atarak gülmüşüm , dikkat çekici olmaya çalışmışım ayrıca ona selülitlerin artmış demişim. Niye bu kadar bekledin o zaman niye belli etmedin tepki verseydin dedim. Ağza alınmayacak küfürlerle karşılık verdi. Herkes şok oldu ve bana üzüldü. Kapıya yöneldim çıkacağım sırada diğer kardeşim geldi sarıldı bana ağladı. Bunları haketmiyorsun dedi. Annem korkusundan kalkmadı bile yerinden. Ertesi sabah erkenden bana geldi annem ve o da ağladı. Madem üzülüyorsun orda tepki gösterseydin, orda müsade etmeseydin dedim. Biliyorsun kiramıza kadar o ödüyor bir şey diyemem ona ,sen boşver takma onu dedi. Hamile olduğunu ve hormonların onu bu hale getirdiğini söyledi. Ayrıca o olmasa sen ya da bir başkası kim bakacak bize dedi. Maddi destekte bulunmayı isterdim ama tek maaşlıyım ve sadece kendi geçimimi sağlayabiliyorum. o yüzden bir şey diyemedim.Babamın emekli maaşı var bu arada öyle muhtaç bir durumları yok.Ben artık konuşmuyorum kardeşimle. Hazmedemiyorum sözlerini. Ama asıl beni yaralayan onun hiç bir şey olmamış gibi haftanın en az dört günü prensesler gibi ağırlanması. Annemden ve diğerlerinden de soğudum. Tüm anne babalar yapıyor mu bunu? Yani maddi desteklerine göre muamelede bulunuyorlar mı? Bundan sonra ne yapmalıyım sizce? Başka bir pencereden olayları görmeye ihtiyacım var.
 
Kardeşin ağır ruh hastası .. bir an önce izole olması gerek ..sana yapan başkasına da yapar ..

Melek gibi bir babam vardı ..kızım da kızım derdi ..bana son bakışını asla unutmuyorum ..veda etti ,gülümsedi (konusamiyordu,gözünü açıp kimselere bakmiyordu) .. benden sonra yine kapattı gözlerini ve bir daha açamadı .. hayattayken beni hiç kırmadı .kardeşlerimi de öyle ..annelik babalık sıfattan ibaret olmamalı .. senin evlatligin da öyle ..üzüldüm senin için ..biraz uzak bir yere taşınsan nasıl olur ?
 
tabii ki söyledikleri yenilecek yutulacak şeyler değil ama anne babanızla arayı bozmayın derim ve diğer kardeşinizle dertleşin onunla vakit geçirin istediği kadar iyi bir işi, parası, eşi olun. Hiçbir şey kardeşin yerini tutamaz. tavrınızı koyun, eve geldiğinde yokmuş gibi davranın. gidin oturun anne babanızın yanında
 
Evet bebişim tüm aileler yapıyor. Sadece konu para değil: benim kavgamdada annem aynı şeyi yaptı. Küsmek doğru bir karar. İşin gücün var ; kendi hayatına odaklan.salla. Bitmez bu muhabbetler. takma. Onlar öyle. Yapacak bişi yok:
 
Cok özür dilerim de ay g.tüm deseydin.

Arkadaşları elitmiş de, kocişine bakiyomuşsun da, evliliği iyiymiş de.. yav he he de geç. Tahmin edebiliyorum zor ama evin ayrı, kapını kapat hiç de muhattap olma.

Senin evliliğine laf edeceğine,, bir kadına iftira atiyor vereceği hesabı düşünsün o.
 
Cok özür dilerim de ay g.tüm deseydin.

Arkadaşları elitmiş de, kocişine bakiyomuşsun da, evliliği iyiymiş de.. yav he he de geç. Tahmin edebiliyorum zor ama evin ayrı, kapını kapat hiç de muhattap olma.

Senin evliliğine laf edeceğine,, bir kadına iftira atiyor vereceği hesabı düşünsün o.

Doktor elit melit serde kezbanlık varsa ister prof olsun kocişim de kocişim takılmak kaçınılmaz....kezbanın okumuşu da ayrıca çekilmiyor, ben de şöyleyim böyleyim diye 24 saat kafa ütülüyorlar
 
Son düzenleme:
kezbanın okumuşu da ayrıca çekilmiyor
Aynen öyle..



Ayrıca kardeşinizi geçtim ona ne söylesem fayda etmez de aileniz en azından kocamda gözün var dediğinde bir tepki göstermeliydi..
çok mide bulandırıcı, çok kötü bir itham. Ben sizin yerinizde olsam nadiren giderim o eve , özellikle de onun olmadığı bir zamanda. Ama kesinlikle bir duvar örerdim. Çok ayıp etmişler.
 
Takmayin diyecegim ama kardes iste..insan en cok sevdiklerinin sozlerine kiriliyor.
Onu sevmekten vazgecin..belki biraz care olur bu derdinize..
Zaten sevilecek bir karakterde degilmis baksaniza.
 
Of çok üzüldüm bende ailede biraz kardeşiniz gibiyim ablam da sizin gibi. Ama bizim bu durumda olmamızın annemin ailemin benim yanımda olmasının sebebi ablamın kötü davranışları . Ama kardeşinizin size söylediklerini asla ablama söylemek istemem hatta ablamdan şüphelendiğim ona hep kızdığım için kendime kızarım çok vicdan azabı çekerim. Siz canınızı sıkmayın eminim pişman olacaktır. Allah onun da içine o üzüntüyü pişmanlığı verir inşallah
 
Aynen öyle..



Ayrıca kardeşinizi geçtim ona ne söylesem fayda etmez de aileniz en azından kocamda gözün var dediğinde bir tepki göstermeliydi..
çok mide bulandırıcı, çok kötü bir itham. Ben sizin yerinizde olsam nadiren giderim o eve , özellikle de onun olmadığı bir zamanda. Ama kesinlikle bir duvar örerdim. Çok ayıp etmişler.
Aynen öyle yapıyorum aslında. Her gün giderdim ama günlerdir uğramıyorum . Elimde olmadan duvar da ördüm sanırım. Karşılaştığımızda gülümseyemiyorum bile.
 
Merhabalar. Bir çok konuda foruma bakıyordum ama bu sefer yazmaya karar verdim o yüzden az önce üye oldum. Sıkıntılı bir dönemden geçiyorum ve çevremde paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada paylaşma ihtiyacı hissettim. Neyse uzun ve sıkıcı olmaması açısından konuya hemen girmek istiyorum. Otuzlu yaşlarımın başındayım.Birkaç yıl önce boşandım ve aileme yakın bir yere taşındım. Düzgün bir mesleğim var, ayaklarımın üzerinde duruyorum ama yine de zor bir süreçten geçtim. Eski eşimle zaten yoğun duygusal bir durumum yoktu ve maddi , manevi zarar veriyordu o yüzden onu özlemekle ya da pişman olmakla ilgisi yok. Boşanma travması diye bir şey var ne yazık ki ve bunu derinden yaşadım. Aileme yakın olmam bir nebze de olsa işleri kolaylaştırdı. Ciddi anlamda destek oldular .Kız kardeşimi saymazsak Tam her şeyi geride bırakıp, tekrar doğrulduğum anda özgüvenimi yerle bir eden bir tutum içine girdi hep. Benden sadece bir kaç yaş küçük ama benimkinden daha prestijli bir mesleği var ve çok daha fazla kazanıyor. Ayrıca mutlu bir evliliği var( çoğunlukla mutlu diyelim) bir kaç aylık da hamile. yalnız çok agresif bir kişiliği var. Sudan sebeplerle tüm aile bireylerini azarlar sürekli ve kimsenin gıkı çıkmaz. Çünkü neden? Çünkü ailemin tüm giderlerini o karşılıyor. Annem de babam da bariz bir ayrım yapıyor. Onunla konuşurken ses tonları bile farklı. Evde ablalığımın esamesi okunmaz. Patron odur. Onun saldırgan davranışlarının onda birini ben ya da diğer kardeşim yapsak unutulmaz yıllarca. Buarada bu çocukluğumuzdan beri böyle. O zaman neden öyleydi diyeceksiniz ben de bunu sorgulayıp duruyorum. İlkokulda babam ikimizin harçlığını da ona teslim ediyordu. Neden diye sorduğumda annem onun sinirli olduğunu , bende durursa kızabileceğini söylüyordu. Galiba ailelerde umutların bağlandığı biri oluyor. Çalışkan, hırslı ve paylaşımcı olması gelecekte daha faydalı olacağının göstergesi gibi mi düşündüler acaba? Neyse asıl konu şu ki normalde onu sevmeme , her şeyimi onla paylaşmama rağmen son aylarda beni incitmeye başladı. Mesleğimi küçümseyen, arkadaşlarımı kültürsüz diye yaftalayan (arkadaşlarım çeşitli kurumlarda memur, onunkiler akademisyen , uzman dr vs), en kötüsü de evliliğimde başarısız olduğumu yüzüme vuran biri oldu. Geçenlerde annemlerdeyken yine ufacık bir şeyi büyüttü büyüttü patladı. Yine aynı sözleri sarfetti. Ama bununla kalmadı onu kıskandığımı, onun hayatında gözüm olduğunu hatta bu yüzden başına uğursuzluklar geldiğini, benim çiyan gibi gözlerimde nazar olduğunu söyledi. Evdekiler sakin ol falan deyince de çirkefe bağladı ve şu an yazarken bile midem bulanıyor onun kocasında gözüm olduğunu söyledi. Elim ayağım titredi. Boğazım düğümlendi ve sadece neler diyorsun diyebildim. Beraber tatile gitmiştik geçen yaz ve tatilde uygunsuz hareketlerde bulunduğumu söyledi. Kırıtarak yürümüşüm, kahkaha atarak gülmüşüm , dikkat çekici olmaya çalışmışım ayrıca ona selülitlerin artmış demişim. Niye bu kadar bekledin o zaman niye belli etmedin tepki verseydin dedim. Ağza alınmayacak küfürlerle karşılık verdi. Herkes şok oldu ve bana üzüldü. Kapıya yöneldim çıkacağım sırada diğer kardeşim geldi sarıldı bana ağladı. Bunları haketmiyorsun dedi. Annem korkusundan kalkmadı bile yerinden. Ertesi sabah erkenden bana geldi annem ve o da ağladı. Madem üzülüyorsun orda tepki gösterseydin, orda müsade etmeseydin dedim. Biliyorsun kiramıza kadar o ödüyor bir şey diyemem ona ,sen boşver takma onu dedi. Hamile olduğunu ve hormonların onu bu hale getirdiğini söyledi. Ayrıca o olmasa sen ya da bir başkası kim bakacak bize dedi. Maddi destekte bulunmayı isterdim ama tek maaşlıyım ve sadece kendi geçimimi sağlayabiliyorum. o yüzden bir şey diyemedim.Babamın emekli maaşı var bu arada öyle muhtaç bir durumları yok.Ben artık konuşmuyorum kardeşimle. Hazmedemiyorum sözlerini. Ama asıl beni yaralayan onun hiç bir şey olmamış gibi haftanın en az dört günü prensesler gibi ağırlanması. Annemden ve diğerlerinden de soğudum. Tüm anne babalar yapıyor mu bunu? Yani maddi desteklerine göre muamelede bulunuyorlar mı? Bundan sonra ne yapmalıyım sizce? Başka bir pencereden olayları görmeye ihtiyacım var.
Gerçekten çok özür dileyerek söylüyorum kardeşin resmen aileni para ile satın almış. Kan bağıda bi yere kadar bu nasıl bi kin ve nefrettir. İnsanlar gercek düşüncelerini sinirli iken kavga da dile getirirler. Ailende para için agzının payını verip mesafeli duruş sergiyemiyo. Ailene mesafe koymalısım o kardeşinede Allah akıl fikir versin. Kendide anne olacakmıs kendi evladı onun gibi evlat olmaz inşallah
 
Her evde bir sorunlu çıkıyor,sizin evdede piyango ona vurmuş sadece Allah ıslah etsin de geç..Hiç küsüpte kötü enerjisini üzerine bulaştırma et tırnaktan ayrilmaz sonuçta Allah yar ve yardımcısı olsun..Tabi senin de
 
Kardeşin ağır ruh hastası .. bir an önce izole olması gerek ..sana yapan başkasına da yapar ..

Melek gibi bir babam vardı ..kızım da kızım derdi ..bana son bakışını asla unutmuyorum ..veda etti ,gülümsedi (konusamiyordu,gözünü açıp kimselere bakmiyordu) .. benden sonra yine kapattı gözlerini ve bir daha açamadı .. hayattayken beni hiç kırmadı .kardeşlerimi de öyle ..annelik babalık sıfattan ibaret olmamalı .. senin evlatligin da öyle ..üzüldüm senin için ..biraz uzak bir yere taşınsan nasıl olur ?

Taşınmayı düşünüyorum kesinlikle. Ama anlık kararlarla hareket etmemek adına bir kaç ay sonra sakin kafayla bunu yapmak istiyorum.
 
Back