Ben de üç yıldır calişiyorum.Birikime başlayalı bir sene olmadı daha.Sakıncası yoksa ne kadar biriktirdiniz bu süreçte?Tatmin olamadınız:)
birikime ne zaman nasıl başladınız ? ben kendimden bahsedeyim biraz
ben küçüklüğümden beri hep biriktirme hevesindeydim ama çok da param olmadı. ailem orta halli bir aile babam mühendis ama öyle çok yüksek maaşı yoktu. annem ev hanımı. tek maaşla bize çok da fazla para veremiyorlardı haliyle (4 kardeşiz)
lisede haftalık 20 veya 25 tl alıyordum.(2004-2008) günlük 1 tl gidiş dönüş (hey gidi o zamanlar 0,5 tl idi minibüsler) geri kalan para da yemeğe anca gidiyordu pek biriktirmeye fırsatım olmadı :)
daha sonra üniversiteye başladım ve biriktirdim. hem ailemden biraz gelirdi bunlar yurda veya daha sonradan çıktığım aparta yetiyordu. öğrenim kredisi ile de kitaplarımı ihtiyaçlarımı alıyordum. ama biriktirebildim. ünide biriktirdiklerimi amerikada harcadım (3 aylık work and travel a gönderdi babacım)
yurtdışı dönüşü 1 yıl işe girmedim. biraz takıldım biraz kpss çalıştım. sonrasında şu anki iş yerimi buldum. işe gireli 39 ay olmuş. ciddi birikimlerim bu zaman başladı. ama 3 yılda elimdeki miktara bakınca çok tatmin olmadım maalesef. biraz rahat yaşadım. ama bu yıl farklı olacak :) 27 yaşındayım ve artık cidi birikim yapmamın zamanı geldi sanırım.
Bugünümüze şükür tatlım. İnşallah güzel günler bizi bekliyordur. Düşününce en önemli hazine sağlık. İnsan sağlıklı olunca herşey olur inşallah.Ben lise yıllarından beridir hem okuyup hem çalışıyorum
Annem hep bir yersen bir arttir der, kendin bile unut onu kenarda kalsın der ama pek ona cekmemisim:)
Evlenene kadar hem çok harcadım hem de iyi kotu biriktirdim
çok şükür sıkıntı görmedim
Borçsuz evlendim
Eşimin de durumu fena değildi, o da küçük yaşlardan beri çalışan biri
Evlendikten kısa süre sonra eşimin işinde sorunlar oldu.
Gerçek hayat, borçlar, yokluk iste o zaman tanıştım ben sıkıntılarla
Elimizde olan herşey gitti, üstüne bir sürü borç oldu. Çoğu kendi harcamamiz bile degildi. Psikolojik ve maddi çöküntüyu aynı anda yaşadım
Uzun süre gelir durumumuz düzensizdi
Gelen hep borçlara, yetmediği yerde yeni borçlar, kartlar derken kartopu gibi olduk
Yeni yeni borçlardan kurtulduk
Çok şükür bugunumuze
Birkaç aydır ufak tefek birikim yapıyoruz
Önümüzdeki aydan itibaren Allah nasip ederse ev almak niyetindeyiz
artık gereksiz borçlar bitti, iyi borç yapmak lazım:)
Aynen öyle canımBugünümüze şükür tatlım. İnşallah güzel günler bizi bekliyordur. Düşününce en önemli hazine sağlık. İnsan sağlıklı olunca herşey olur inşallah.
Ben de üç yıldır calişiyorum.Birikime başlayalı bir sene olmadı daha.Sakıncası yoksa ne kadar biriktirdiniz bu süreçte?Tatmin olamadınız:)
Ben lise yıllarından beridir hem okuyup hem çalışıyorum
Annem hep bir yersen bir arttir der, kendin bile unut onu kenarda kalsın der ama pek ona cekmemisim:)
Evlenene kadar hem çok harcadım hem de iyi kotu biriktirdim
çok şükür sıkıntı görmedim
Borçsuz evlendim
Eşimin de durumu fena değildi, o da küçük yaşlardan beri çalışan biri
Evlendikten kısa süre sonra eşimin işinde sorunlar oldu.
Gerçek hayat, borçlar, yokluk iste o zaman tanıştım ben sıkıntılarla
Elimizde olan herşey gitti, üstüne bir sürü borç oldu. Çoğu kendi harcamamiz bile degildi. Psikolojik ve maddi çöküntüyu aynı anda yaşadım
Uzun süre gelir durumumuz düzensizdi
Gelen hep borçlara, yetmediği yerde yeni borçlar, kartlar derken kartopu gibi olduk
Yeni yeni borçlardan kurtulduk
Çok şükür bugunumuze
Birkaç aydır ufak tefek birikim yapıyoruz
Önümüzdeki aydan itibaren Allah nasip ederse ev almak niyetindeyiz
artık gereksiz borçlar bitti, iyi borç yapmak lazım:)
Gerçekten sizinki çok ayrı. Dediğin gibi manevi desteğin olmayışı çok kötü. Hüzünlendim inanın. Allah bi daha hiç ayırmasın. Çok çabuk kavuşursunuz umarım. Çabanıza hayran kaldım.Herkese günaydın yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla herkes zamanında biraz eziyet biraz yokluk çekmiş ve ailenizde hep sizi biriktirmeye yönlendirmiş. Benim hayatımda sizinkinden farklı geçmedi annem ev hanımıydı babam emekliydi.
Biz anneannemin evinde kira vererek oturuyorduk bir tane kardeşim var ikimiz de devlet okullarına gittik.
Beni hiç dersaneye göndermediler mesela. her şeyden bir tane alınırdı. Tatile gitmezdik. Genelde akrabalarımızın yazlığına giderdik bir kaç günlüğüne.
Bence babamların yanlış yaptığı bir şey vardı bana harçlık vermiyorlardı.
daha doğrusu bir anda bir sürü para veriyorlardı ama haftalık şeklinde değilde bittikçe istersin diyorlardı.
bence çocukların küçük yaşta tasarrufu ve para yönetimini öğrenebilmeleri için onlara da düzenli bir gelir şeklinde harçlık verilmeli.
Üniversiteye gittiğimde burs aldım dersanede çalıştım babamın parasından biraz aldım maaş kartını bana vermişti ama çok az harcamaya çalışıyordum.
Mezun olduktan üç ay sonra atandım. göreve başladım bu arada şimdiki eşim o zaman sevgiliydik onun ailesi de maddi açıdan kötü durumdaydı ve ona hiç destek olmuyorlardı.
hatta maddiyat yüzünden üniversiteyi yarım bıraktı ve çalışmaya başladı genelde asgari ücretden biraz fazla alıyordu.
Atandıktan hemen birkaç ay sonra evlendik ailem hiçbir şekilde zaten biz düğün falan yapmayız yapamayız dediler eşimin ailesi de zaten arkasında değildi.
Biz de nikah yaptık evlendik 2000 TL paramız vardı 2011 senesinde bununla ev tuttuk eve ev eşyası aldık. Hepsi ikinci eldi. eşimin bir borçu vardı kredi çekip onu ödedim bu arada benim çalıştığım yer bir dağ başıydı ve eşim çalışamıyordu.
Eşim başka bir şehirde iş buldu ve ben de onun yanına tayin oldum bir süre böyle devam etti.
sonra ben iş değiştirdim yine gittiğimiz şehirde eşim iş bulamadı ve askere gitti bir sene askerlik yaptı.
Kayınvalidem askere giderken bile eşime bir 50 TL bile çıkarıp vermedi.
Eşim askerden geldikten sonra KPSS sınavına girdi. Bir süre sözleşmeli bir şekilde asgari ücretle çalıştı. sonra kadroları kontenjanları takip edip şu anki işine memur olarak atandı
Yine sekiz ay ayrı yaşadık çünkü ben tayin olamıyordum. Ben de Eğitim dolayısıyla eşimin yanına gelene kadar hep iki evde iki ayrı masraf ederek yaşadık. Tüm bu noktaya gelene kadar ben kontrolsüzce harcamalar yaptım ev eşyası aldık
Pahalı ayakkabılar vs aldım gereksiz bir çok harcama yaptım
Evleneli altı sene olduğunda aklımız başımıza geldi kenarda 1 TL paramız bile yok
Bir ay maaş almasak batarız
Evlenirken ailelerin desteği sanırım bu yüzden önemli
Bize kimse yolda göstermedi yardım da etmedi. Kastettiğim manevi yardım. Ama öyle ya da böyle şuan kendi işimizi halledebilir hale geldik. artık bebek sahibi olmak istediğimiz için var olan borçlarımızı temizleyip birikim yapmaya başlayacağız. Tabi size bahsettiğim iş durumları yüzünden yine ayrı kalmazsak.
Bence bu bütün hayatımı düşündüğümde birikim yapmak bir yana dursun iyi ki ekmek alacak para buluyorum diye düşünüyorum bazen.
Gerçekten sizinki çok ayrı. Dediğin gibi manevi desteğin olmayışı çok kötü. Hüzünlendim inanın. Allah bi daha hiç ayırmasın. Çok çabuk kavuşursunuz umarım. Çabanıza hayran kaldım.
Herkese günaydın yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla herkes zamanında biraz eziyet biraz yokluk çekmiş ve ailenizde hep sizi biriktirmeye yönlendirmiş. Benim hayatımda sizinkinden farklı geçmedi annem ev hanımıydı babam emekliydi.
Biz anneannemin evinde kira vererek oturuyorduk bir tane kardeşim var ikimiz de devlet okullarına gittik.
Beni hiç dersaneye göndermediler mesela. her şeyden bir tane alınırdı. Tatile gitmezdik. Genelde akrabalarımızın yazlığına giderdik bir kaç günlüğüne.
Bence babamların yanlış yaptığı bir şey vardı bana harçlık vermiyorlardı.
daha doğrusu bir anda bir sürü para veriyorlardı ama haftalık şeklinde değilde bittikçe istersin diyorlardı.
bence çocukların küçük yaşta tasarrufu ve para yönetimini öğrenebilmeleri için onlara da düzenli bir gelir şeklinde harçlık verilmeli.
Üniversiteye gittiğimde burs aldım dersanede çalıştım babamın parasından biraz aldım maaş kartını bana vermişti ama çok az harcamaya çalışıyordum.
Mezun olduktan üç ay sonra atandım. göreve başladım bu arada şimdiki eşim o zaman sevgiliydik onun ailesi de maddi açıdan kötü durumdaydı ve ona hiç destek olmuyorlardı.
hatta maddiyat yüzünden üniversiteyi yarım bıraktı ve çalışmaya başladı genelde asgari ücretden biraz fazla alıyordu.
Atandıktan hemen birkaç ay sonra evlendik ailem hiçbir şekilde zaten biz düğün falan yapmayız yapamayız dediler eşimin ailesi de zaten arkasında değildi.
Biz de nikah yaptık evlendik 2000 TL paramız vardı 2011 senesinde bununla ev tuttuk eve ev eşyası aldık. Hepsi ikinci eldi. eşimin bir borçu vardı kredi çekip onu ödedim bu arada benim çalıştığım yer bir dağ başıydı ve eşim çalışamıyordu.
Eşim başka bir şehirde iş buldu ve ben de onun yanına tayin oldum bir süre böyle devam etti.
sonra ben iş değiştirdim yine gittiğimiz şehirde eşim iş bulamadı ve askere gitti bir sene askerlik yaptı.
Kayınvalidem askere giderken bile eşime bir 50 TL bile çıkarıp vermedi.
Eşim askerden geldikten sonra KPSS sınavına girdi. Bir süre sözleşmeli bir şekilde asgari ücretle çalıştı. sonra kadroları kontenjanları takip edip şu anki işine memur olarak atandı
Yine sekiz ay ayrı yaşadık çünkü ben tayin olamıyordum. Ben de Eğitim dolayısıyla eşimin yanına gelene kadar hep iki evde iki ayrı masraf ederek yaşadık. Tüm bu noktaya gelene kadar ben kontrolsüzce harcamalar yaptım ev eşyası aldık
Pahalı ayakkabılar vs aldım gereksiz bir çok harcama yaptım
Evleneli altı sene olduğunda aklımız başımıza geldi kenarda 1 TL paramız bile yok
Bir ay maaş almasak batarız
Evlenirken ailelerin desteği sanırım bu yüzden önemli
Bize kimse yolda göstermedi yardım da etmedi. Kastettiğim manevi yardım. Ama öyle ya da böyle şuan kendi işimizi halledebilir hale geldik. artık bebek sahibi olmak istediğimiz için var olan borçlarımızı temizleyip birikim yapmaya başlayacağız. Tabi size bahsettiğim iş durumları yüzünden yine ayrı kalmazsak.
Bence bu bütün hayatımı düşündüğümde birikim yapmak bir yana dursun iyi ki ekmek alacak para buluyorum diye düşünüyorum bazen.
Başaracağınızı düşünüyorm. İyi yapmışsınız o kadar sıkıntıdan sonra olmalıydı yoksa ilerde daha çok üzülürdünüz rahat yaşadığım bi dönem olmadı diye. Çokta uzun sürmemiş yine. Zararında neresinden dönersen kardır zaten. Herşey gönlünüzce olsun :)Teşekkür ederim Z zeyneprer
Bi de bu kısaltılmış versiyonu
12 senedir eşimle beraberiz, nerden nereye diyorum bazen düşününce. Eşim hayata sıfırdan değil eksilerden başlamış biri. Sanırım beraber iyi yol katettik
Ama işte elimiz biraz para görünce hesap kitap bilmeden harcadığımışız sanki o günlerin acısını çıkarmak ister gibi :)
Şimdiki hayat planımız biraz şehirden uzak bir arsa satın alıp kendi evimizi yaptırmak
Bakalım başarabilecek miyiz :)
Ne güzel canın sıkılmaz hafta sonu. Bekarlıktan en çok özlediğim şey. Evlenince de görüşülüyor tabi ama eskisi gibi olmuyor. Kalmalar, gitmeler.. İyi eğlenceler :)günaydın herkese :)
bugün arkadaşımın sürprizli bir şekilde bana geleceğini öğrendim. aslında evime gelecekmiş ama dayanamamış söyledi
tam da iş çıkış saatime denk geliyor. yemek yapmaya fırsatım yok evi 3 gün önce süpürmüştüm bi süpürge bi vileda yaparım. benim yatağıma yatacağı için çarşafları değiştiririm. bugün yemeği dışarıdan yeriz. yarın evde ayarlarım bir şeyler. haftasonu harcama yapmam diyordum ama misafir bereketiyle gelir
salı günü de tiroid ve anemi kontrolüm var. yine aynı hastaneye gideceğim. bu ay birikim adına bir yol alamadım. napalım artık sağlık olsun :)
Bizim bordro görünmüyor canım henüz edevlette. Allah bereket versin hepimizin maaşlarına. Ben de aralıkta kredileri bile ödeyemiyordum kesintilerden dolayı. Bu ay inşallah kredileri ödeyip kalan olursa altın alacağım hesaptan. Eşim de kk ve aidat faturaları öder kendimize de harçlık ayırıp gerisini ayırır kenara acil durum paramız kalmadı kenarda yineyarın maaş günü benim için.
zam yansımış maaşıma, telefon faturamı, kredi ve kredi kartımı ödeyeceğim.
sonra kalandan biraz eşime destek vereceğim.
onun kredi kartına çok geldi bu ay
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?