Herkese günaydın yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla herkes zamanında biraz eziyet biraz yokluk çekmiş ve ailenizde hep sizi biriktirmeye yönlendirmiş. Benim hayatımda sizinkinden farklı geçmedi annem ev hanımıydı babam emekliydi.
Biz anneannemin evinde kira vererek oturuyorduk bir tane kardeşim var ikimiz de devlet okullarına gittik.
Beni hiç dersaneye göndermediler mesela. her şeyden bir tane alınırdı. Tatile gitmezdik. Genelde akrabalarımızın yazlığına giderdik bir kaç günlüğüne.
Bence babamların yanlış yaptığı bir şey vardı bana harçlık vermiyorlardı.
daha doğrusu bir anda bir sürü para veriyorlardı ama haftalık şeklinde değilde bittikçe istersin diyorlardı.
bence çocukların küçük yaşta tasarrufu ve para yönetimini öğrenebilmeleri için onlara da düzenli bir gelir şeklinde harçlık verilmeli.
Üniversiteye gittiğimde burs aldım dersanede çalıştım babamın parasından biraz aldım maaş kartını bana vermişti ama çok az harcamaya çalışıyordum.
Mezun olduktan üç ay sonra atandım. göreve başladım bu arada şimdiki eşim o zaman sevgiliydik onun ailesi de maddi açıdan kötü durumdaydı ve ona hiç destek olmuyorlardı.
hatta maddiyat yüzünden üniversiteyi yarım bıraktı ve çalışmaya başladı genelde asgari ücretden biraz fazla alıyordu.
Atandıktan hemen birkaç ay sonra evlendik ailem hiçbir şekilde zaten biz düğün falan yapmayız yapamayız dediler eşimin ailesi de zaten arkasında değildi.
Biz de nikah yaptık evlendik 2000 TL paramız vardı 2011 senesinde bununla ev tuttuk eve ev eşyası aldık. Hepsi ikinci eldi. eşimin bir borçu vardı kredi çekip onu ödedim bu arada benim çalıştığım yer bir dağ başıydı ve eşim çalışamıyordu.
Eşim başka bir şehirde iş buldu ve ben de onun yanına tayin oldum bir süre böyle devam etti.
sonra ben iş değiştirdim yine gittiğimiz şehirde eşim iş bulamadı ve askere gitti bir sene askerlik yaptı.
Kayınvalidem askere giderken bile eşime bir 50 TL bile çıkarıp vermedi.
Eşim askerden geldikten sonra KPSS sınavına girdi. Bir süre sözleşmeli bir şekilde asgari ücretle çalıştı. sonra kadroları kontenjanları takip edip şu anki işine memur olarak atandı
Yine sekiz ay ayrı yaşadık çünkü ben tayin olamıyordum. Ben de Eğitim dolayısıyla eşimin yanına gelene kadar hep iki evde iki ayrı masraf ederek yaşadık. Tüm bu noktaya gelene kadar ben kontrolsüzce harcamalar yaptım ev eşyası aldık
Pahalı ayakkabılar vs aldım gereksiz bir çok harcama yaptım
Evleneli altı sene olduğunda aklımız başımıza geldi kenarda 1 TL paramız bile yok
Bir ay maaş almasak batarız
Evlenirken ailelerin desteği sanırım bu yüzden önemli
Bize kimse yolda göstermedi yardım da etmedi. Kastettiğim manevi yardım. Ama öyle ya da böyle şuan kendi işimizi halledebilir hale geldik. artık bebek sahibi olmak istediğimiz için var olan borçlarımızı temizleyip birikim yapmaya başlayacağız. Tabi size bahsettiğim iş durumları yüzünden yine ayrı kalmazsak.
Bence bu bütün hayatımı düşündüğümde birikim yapmak bir yana dursun iyi ki ekmek alacak para buluyorum diye düşünüyorum bazen.