Bugün benim dogumgünüm...doğrusu zehir olan günüm...

merhaba arkadaslar,

İçim öyle dolduki anlatamam...ben yeni boşandım, yeni doğmuş bebeğimle baba evine döndüm çünki eski eşim beni saçma bir sebepten dolayı evden kovdu. Dışarıyı kayıran, beni hep heryerde azarlayan, beni çalıştırıp hayvan gibi evde yatan, bana sormadan milleti eve doldurup sonra onlarla birlikte dedikodumu yapan, daha fazla para istediğinde vermediğimde işten çıkmamı isteyen birisiydi. Ailem bana sahip çıktı. Kızkardeşim de boşandığım eşimin akrabasıyla evli, düğünlerimiZ arka arkaya yapıldı. Ailem hele babam resmen bizden kurtulduğuna seviniyordu hiç ne aileyi araştırdı ne bir şey yaptı, hemence evlendirip yaptıkları onca sşeyleri görmezden gelip bizi de evlenmeye zorladı diyebilirim...ilk kardeşimin evliliği çok kötü gitmeye başladı. Düğün bitti, işleri de bitti, kardeşimin annesi babasi kardeşleriyle görüşmesini yasaklayarak maaşını sömürmeye başladılar ve kızkardesim yaptığı kötülüklere dayanamayarak baba evine döndü. Sonra herkesten habersiz yine o adama gitti. Yine dayanamadı geldi ve tekrar o adama gitti. Bu 3 defa tekrarladı ve en sonunda hamile haliyle tekrar baba evine döndü. Aslında babam onu eve almayacaktı çünki bu gelgitler ve karardızlıktan dolayi ona kimsenin güveni kalmamıştı ama hamile haliyle nasıl kabul etmesin. Kızkardeşim bize geldikten sonra pis pis dedikodular artmaya başladı. Ve işte evliliğimin çatırdamaya başladığı nokta da bu oldu. Meğer kızkardeşimin kaynanası “eğer bu evlilik biterse yeminbillah bende hamile falan demem bacısının evliliğini bitiririm” demiş. Dedikodulara dolduruşlara gelmeyen, dışarının sözüne kulak asmayan bir eşim ve ailesi olsaydı, yuvam dağılmazdı. Ama bütün iftiralara inanan bir koca oldumu iş zor. Bekar arkadaşlarını eve getirmeye başladı daha neler neler boşandık işte. Bende kızkardesimde baba evindeyiz iki tane yenidoğmuşla. Hiçbir barışma girişiminde bulunmayan eşler var. Tabii ki bıraktığımız gibi değil. Babam çok kıskanıyor evini ve belli ediyor. Ben zaten ev arıyorum çıkacağım bir daireye, kızkardeşimin ise evi hazır, çıktı çıkacak son rötuşlar yapılıyor. Neyse bugün yaşadıklarıma gelelim, çok zoruma gidiyor. Bugün benim doğum günüm diye pasta aldım, güzelce heryeri temizleyip güzel bir sofra hazırladık. İşten gelen erkek kardeşlerim diğer odada feci kavga etmeye başladı, sesleri geliyor ne hakaretler var ki sormayın. Yok sen benim bilmem neyimi giydin, sen tv yi açma ben izlemek istemiyorum kavgası. Kavga çok büyüdü birbirlerinin üzerlerine yürümeye başladılar ki zor ayırdı annem babam. Neyse ortalık sakinleşince babam benim ve kardeşimin oturduğu mutfağa geldi, bebekler kucağımızda sessiz sakin oturuyoruz ağzımızı açmadık. Kavganın bizimle hiçbir alakası olmadığı halde “ben sizi çekemem başka eve defolun gidin çocuklarınızda alın!” diye bağrdı. Kızkardeşim ağlamaya başladı “böyle yapacaktınız neden getirdiniz bizi buraya” dedi, keşke kalsaydım pişmanım falan dedi. Odaya çekildik ikimizde kaderimize ağladık. Yemekler yarım kaldı, pastam dolapta öylece kaldı hazırladığımız ne varsa...her şey zehir zıkkım oldu. Annem de babamla küstü, o da bizimle odaya geldi ki hepimiz ağlıyoruz. Sonra babam işe gitti. Yani anlamıyorum, derdi ne onun o kadar fazla mı geldik koca evde. Sahip çıkmak bu mu, biz evladı değilmiyiz. Başkası kavga ediyor, biz kovuluyoruz suçumuz ney sanki...neyse uzun oldu kusura bakmayın içim fena doldu. En iyisi buradan hemen çıkıp gitmek ama eğer çıkarsam da birdaha ayak basmam. Hayatımı bundan sonra kendi başıma çocuğumla da sürdürrüm, çok şükür işim gücüm de var kimseye muhtaç değilim ama alt tarafı geçici bir süre burda olduğum halde bunları yaşadım ya zoruma gidiyor ya gerçekten muhtaç olsaydım diye

Not ekliyorum: Bazilari sormus neden evlendin o zaman diye. Nisanda bir defa kavga ettik, o da annesinin durup dururken bizim verdigimiz karara (nerde yasayacagiz hangi sehirde oturacagimizla alakali) karisip ve beni de devamli azarlamasiydi. En kötüsü de esim ses çikarmadi, üstelik birde onu kayirdi. Beni günlerce arayip sormadi. Hata ben yazdim aptallik iste. Ben o dönem bunun kirginligini yasarkene ayrilma karari verdim. Ve babam annem karsi cikti. Ha tamam suç bende madem öyle huyunu gördün neden ayrilmiyorum. Seviyordum yapamadim sonra alismistim ona. O da öyle ki tekrar dayanamadi. Ben *ne olacak ne büyüttüm bu meseleyi* diye düsünüp kapattim. Bir daha da bu mevzu açilmadi.

üzülme

her şey gerçekten imtihan

kardeşimin evi diyosun, beraber çıksanız ya bi eve? neden ayrı evler? olmaz mı öyle? hem gelirler birleşir tek kira ödenir, hem yanına yoldaş olur


bu arada nice senelere:))) allah minik kuzunla hak ettiğin güzel günlere eriştirsin tez zamanda:) mutlu yıllar :)

birkendimbirben .!.:

üzülme

her şey gerçekten imtihan

kardeşimin evi diyosun, beraber çıksanız ya bi eve? neden ayrı evler? olmaz mı öyle? hem gelirler birleşir tek kira ödenir, hem yanına yoldaş olur


bu arada nice senelere:))) allah minik kuzunla hak ettiğin güzel günlere eriştirsin tez zamanda:) mutlu yıllar :)

Genişletmek için tıkla...

Amin, Canım teşekkür ederim:) inşallah...
bende bunu teklif ettim, annemde hatırlattı...kirayı birlikte ödeyelim hem bak daha iyi dedim ama işte pek seslenmedi. Apartmanlar zaten yan yana, birde herkesin kendi düzeni var diye düşünüyorum...

aurora3434 .!.:

merhaba arkadaslar,

İçim öyle dolduki anlatamam...ben yeni boşandım, yeni doğmuş bebeğimle baba evine döndüm çünki eski eşim beni saçma bir sebepten dolayı evden kovdu. Dışarıyı kayıran, beni hep heryerde azarlayan, beni çalıştırıp hayvan gibi evde yatan, bana sormadan milleti eve doldurup sonra onlarla birlikte dedikodumu yapan, daha fazla para istediğinde vermediğimde işten çıkmamı isteyen birisiydi. Ailem bana sahip çıktı. Kızkardeşim de boşandığım eşimin akrabasıyla evli, düğünlerimiZ arka arkaya yapıldı. Ailem hele babam resmen bizden kurtulduğuna seviniyordu hiç ne aileyi araştırdı ne bir şey yaptı, hemence evlendirip yaptıkları onca sşeyleri görmezden gelip bizi de evlenmeye zorladı diyebilirim. Nışanı bozdurmadılar, ben istesem de...ilk kardeşimin evliliği çok kötü gitmeye başladı. Düğün bitti, işleri de bitti, kardeşimin annesi babasi kardeşleriyle görüşmesini yasaklayarak maaşını sömürmeye başladılar ve kızkardesim yaptığı kötülüklere dayanamayarak baba evine döndü. Sonra herkesten habersiz yine o adama gitti. Yine dayanamadı geldi ve tekrar o adama gitti. Bu 3 defa tekrarladı ve en sonunda kucağında hamile haliyle tekrar baba evine döndü. Aslında babam onu eve almayacaktı çünki bu gelgitler ve karardızlıktan dolayi ona kimsenin güveni kalmamıştı ama hamile haliyle nasıl kabul etmesin. Kızkardeşim bize geldikten sonra pis pis dedikodular artmaya başladı. Ve işte evliliğimin çatırdamaya başladığı nokta da bu oldu. Meğer kızkardeşimin kaynanası “eğer bu evlilik biterse yeminbillah bende hamile falan demem bacısının evliliğini bitiririm” demiş. Dedikodulara dolduruşlara gelmeyen, dışarının sözüne kulak asmayan eşim ve ailesi olmasaydı, yuvam dağılmazdı. Ama bütün iftiralara inanan bir koca oldumu iş zor. Bekar arkadaşlarını eve getirmeye başladı daha neler neler boşandık işte. Bende kızkardesimde baba evindeyiz iki tane yenidoğmuşla. Hiçbir barışma girişiminde bulunmayan eşler var. Tabii ki bıraktığımız gibi değil. Babam çok kıskanıyor evini ve belli ediyor. Ben zaten ev arıyorum çıkacağım bir daireye, kızkardeşimin ise evi hazır, çıktı çıkacak son rötuşlar yapılıyor. Neyse bugün yaşadıklarıma gelelim, çok zoruma gidiyor. Bugün benim doğum günüm diye pasta aldım, güzelce heryeri temizleyip güzel bir sofra hazırladık. İşten gelen erkek kardeşlerim diğer odada feci kavga etmeye başladı, sesleri geliyor ne hakaretler var ki sormayın. Yok sen benim bilmem neyimi giydin, sen tv yi açma ben izlemek istemiyorum kavgası. Kavga çok büyüdü birbirlerinin üzerlerine yürümeye başladılar ki zor ayırdı annem babam. Neyse ortalık sakinleşince babam benim ve kardeşimin oturduğu mutfağa geldi, bebekler kucağımızda sessiz sakin oturuyoruz ağzımızı açmadık. Kavganın bizimle hiçbir alakası olmadığı halde “ben sizi çekemem başka eve defolun gidin çocuklarınızda alın!” diye bağrdı. Kızkardeşim ağlamaya başladı “böyle yapacaktınız neden getirdiniz bizi buraya” dedi, keşke kalsaydım pişmanım falan dedi. Odaya çekildik ikimizde kaderimize ağladık. Yemekler yarım kaldı, pastam dolapta öylece kaldı hazırladığımız ne varsa...her şey zehir zıkkım oldu. Annem de babamla küstü, o da bizimle odaya geldi ki hepimiz ağlıyoruz. Sonra babam işe gitti. Yani anlamıyorum, derdi ne onun o kadar fazla mı geldik koca evde. Sahip çıkmak bu mu, biz evladı değilmiyiz. Başkası kavga ediyor, biz kovuluyoruz suçumuz ney sanki...neyse uzun oldu kusura bakmayın içim fena doldu. En iyisi buradan hemen çıkıp gitmek ama eğer çıkarsam da birdaha ayak basmam. Hayatımı bundan sonra kendi başıma çocuğumla da sürdürrüm, çok şükür işim gücüm de var kimseye muhtaç değilim ama alt tarafı geçici bir süre burda olduğum halde bunları yaşadım ya zoruma gidiyor ya gerçekten muhtaç olsaydım diye

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcin olsun,ben zaten bir cok babanin sevgisini yapmacık bulurum maalesef onun icin hiç şaşırmadım, tirnagin varsa başını kaşı...evladinla sağlıcakla musmutlu nice yillariniz olsun.

Öncelikle doğum gününüz kutlu oldun. Bebeğinizle, mutluluk dolu nice yaşlar dilerim. Çok zor bir süreçten geçiyorsunuz. Allah yardımcınız olsun. Ev çok kalabalık olduğu ve extra bir sürü sorumluluk yüklendiği için babanız gerilmiş sanırım. Yoksa hiçbir baba evladının zor durumda böyle acımasız olmaz. Eminim o da üzülmüştür ama çok da bunalmıştır yaşadıklarını zdan. Güçü olup hayatınızı yeniden kurmaya bakın. Keşke bebekler biraz büyütene kadar iki kozlardeş beraber kalıp sonra iyice durum düzelince ayrı ayrı evlere çıksaymışsınız. Hakkınızda hayırlısını diliyorum. Üzülmeyin bu günlerde geçecek.

Doğum gününüz kutlu olsun. Nice mutlu yaşlara.

Rahmetli annemin bir lafı vardı; kız kısmı evlenip gitti mi, tekrar babanın evine sigamaz. Valla doğru demiş.

Babalar eve geri gelen kizlarini genel de istemiyor. Her şeyleri batıyor.

Umarım biran önce o evden kurtulur yeni bir ev yuva kurarsin, kuzucugunla.

Babanda kendince hakli. Kardesiniz baba ve koca evi arasinda gide gele gide gele hamile kalipta donuyor en son. Eve alindigina sukretsin. Soyleyecek baska seylerimde var bu konuda ama tam ban almalik. Neyse...

Madem cok kotuydu esleriniz niye ikinizde elinize birer cocuk alipta geldiniz babaniza? Bu adam sizi bu durumda eve almis laf soylese bile arkanizda zaten atmamis. Cocuksuzkende alirdi gelseymissiniz. Bu sekilde tabi sigamazsiniz.

İmtihan...
Başka ne denilebilir ki
Hayatta anne babamızı biz seçmiyoruz
Siz iyi anne olun boşverin diğerlerini nasıl olda herkesin hesabını en adil görecek olan bi Allah’ımız var

kiyamam ya Allah yardimciniz olsun. soyle dusunun bu durum gecici. cok sukur isiniz gucunuz ve bir sağlıklı evladiniz var. yarin kahvaltidan sonra evladiniz icin cikartin o pastayi mumları koyun fotograf cekin ve kesin yiyin. cok yakinda gececek ve aci bir tebessumle hatirlayacaksiniz bu gunlri.

aurora3434 .!.:

merhaba arkadaslar,

İçim öyle dolduki anlatamam...ben yeni boşandım, yeni doğmuş bebeğimle baba evine döndüm çünki eski eşim beni saçma bir sebepten dolayı evden kovdu. Dışarıyı kayıran, beni hep heryerde azarlayan, beni çalıştırıp hayvan gibi evde yatan, bana sormadan milleti eve doldurup sonra onlarla birlikte dedikodumu yapan, daha fazla para istediğinde vermediğimde işten çıkmamı isteyen birisiydi. Ailem bana sahip çıktı. Kızkardeşim de boşandığım eşimin akrabasıyla evli, düğünlerimiZ arka arkaya yapıldı. Ailem hele babam resmen bizden kurtulduğuna seviniyordu hiç ne aileyi araştırdı ne bir şey yaptı, hemence evlendirip yaptıkları onca sşeyleri görmezden gelip bizi de evlenmeye zorladı diyebilirim. Nışanı bozdurmadılar, ben istesem de...ilk kardeşimin evliliği çok kötü gitmeye başladı. Düğün bitti, işleri de bitti, kardeşimin annesi babasi kardeşleriyle görüşmesini yasaklayarak maaşını sömürmeye başladılar ve kızkardesim yaptığı kötülüklere dayanamayarak baba evine döndü. Sonra herkesten habersiz yine o adama gitti. Yine dayanamadı geldi ve tekrar o adama gitti. Bu 3 defa tekrarladı ve en sonunda hamile haliyle tekrar baba evine döndü. Aslında babam onu eve almayacaktı çünki bu gelgitler ve karardızlıktan dolayi ona kimsenin güveni kalmamıştı ama hamile haliyle nasıl kabul etmesin. Kızkardeşim bize geldikten sonra pis pis dedikodular artmaya başladı. Ve işte evliliğimin çatırdamaya başladığı nokta da bu oldu. Meğer kızkardeşimin kaynanası “eğer bu evlilik biterse yeminbillah bende hamile falan demem bacısının evliliğini bitiririm” demiş. Dedikodulara dolduruşlara gelmeyen, dışarının sözüne kulak asmayan bir eşim ve ailesi olsaydı, yuvam dağılmazdı. Ama bütün iftiralara inanan bir koca oldumu iş zor. Bekar arkadaşlarını eve getirmeye başladı daha neler neler boşandık işte. Bende kızkardesimde baba evindeyiz iki tane yenidoğmuşla. Hiçbir barışma girişiminde bulunmayan eşler var. Tabii ki bıraktığımız gibi değil. Babam çok kıskanıyor evini ve belli ediyor. Ben zaten ev arıyorum çıkacağım bir daireye, kızkardeşimin ise evi hazır, çıktı çıkacak son rötuşlar yapılıyor. Neyse bugün yaşadıklarıma gelelim, çok zoruma gidiyor. Bugün benim doğum günüm diye pasta aldım, güzelce heryeri temizleyip güzel bir sofra hazırladık. İşten gelen erkek kardeşlerim diğer odada feci kavga etmeye başladı, sesleri geliyor ne hakaretler var ki sormayın. Yok sen benim bilmem neyimi giydin, sen tv yi açma ben izlemek istemiyorum kavgası. Kavga çok büyüdü birbirlerinin üzerlerine yürümeye başladılar ki zor ayırdı annem babam. Neyse ortalık sakinleşince babam benim ve kardeşimin oturduğu mutfağa geldi, bebekler kucağımızda sessiz sakin oturuyoruz ağzımızı açmadık. Kavganın bizimle hiçbir alakası olmadığı halde “ben sizi çekemem başka eve defolun gidin çocuklarınızda alın!” diye bağrdı. Kızkardeşim ağlamaya başladı “böyle yapacaktınız neden getirdiniz bizi buraya” dedi, keşke kalsaydım pişmanım falan dedi. Odaya çekildik ikimizde kaderimize ağladık. Yemekler yarım kaldı, pastam dolapta öylece kaldı hazırladığımız ne varsa...her şey zehir zıkkım oldu. Annem de babamla küstü, o da bizimle odaya geldi ki hepimiz ağlıyoruz. Sonra babam işe gitti. Yani anlamıyorum, derdi ne onun o kadar fazla mı geldik koca evde. Sahip çıkmak bu mu, biz evladı değilmiyiz. Başkası kavga ediyor, biz kovuluyoruz suçumuz ney sanki...neyse uzun oldu kusura bakmayın içim fena doldu. En iyisi buradan hemen çıkıp gitmek ama eğer çıkarsam da birdaha ayak basmam. Hayatımı bundan sonra kendi başıma çocuğumla da sürdürrüm, çok şükür işim gücüm de var kimseye muhtaç değilim ama alt tarafı geçici bir süre burda olduğum halde bunları yaşadım ya zoruma gidiyor ya gerçekten muhtaç olsaydım diye

Genişletmek için tıkla...

oncelikle dogum gununuz kutlu olsun, esinden ayrılan cogu arkadasim ailesine yakin olan bi ev kiralıyorlar, çocuklarına annesi bakıyor ama aksam kendi evleri oluyor, mantıklı

aurora3434 .!.:

merhaba arkadaslar,

İçim öyle dolduki anlatamam...ben yeni boşandım, yeni doğmuş bebeğimle baba evine döndüm çünki eski eşim beni saçma bir sebepten dolayı evden kovdu. Dışarıyı kayıran, beni hep heryerde azarlayan, beni çalıştırıp hayvan gibi evde yatan, bana sormadan milleti eve doldurup sonra onlarla birlikte dedikodumu yapan, daha fazla para istediğinde vermediğimde işten çıkmamı isteyen birisiydi. Ailem bana sahip çıktı. Kızkardeşim de boşandığım eşimin akrabasıyla evli, düğünlerimiZ arka arkaya yapıldı. Ailem hele babam resmen bizden kurtulduğuna seviniyordu hiç ne aileyi araştırdı ne bir şey yaptı, hemence evlendirip yaptıkları onca sşeyleri görmezden gelip bizi de evlenmeye zorladı diyebilirim. Nışanı bozdurmadılar, ben istesem de...ilk kardeşimin evliliği çok kötü gitmeye başladı. Düğün bitti, işleri de bitti, kardeşimin annesi babasi kardeşleriyle görüşmesini yasaklayarak maaşını sömürmeye başladılar ve kızkardesim yaptığı kötülüklere dayanamayarak baba evine döndü. Sonra herkesten habersiz yine o adama gitti. Yine dayanamadı geldi ve tekrar o adama gitti. Bu 3 defa tekrarladı ve en sonunda hamile haliyle tekrar baba evine döndü. Aslında babam onu eve almayacaktı çünki bu gelgitler ve karardızlıktan dolayi ona kimsenin güveni kalmamıştı ama hamile haliyle nasıl kabul etmesin. Kızkardeşim bize geldikten sonra pis pis dedikodular artmaya başladı. Ve işte evliliğimin çatırdamaya başladığı nokta da bu oldu. Meğer kızkardeşimin kaynanası “eğer bu evlilik biterse yeminbillah bende hamile falan demem bacısının evliliğini bitiririm” demiş. Dedikodulara dolduruşlara gelmeyen, dışarının sözüne kulak asmayan bir eşim ve ailesi olsaydı, yuvam dağılmazdı. Ama bütün iftiralara inanan bir koca oldumu iş zor. Bekar arkadaşlarını eve getirmeye başladı daha neler neler boşandık işte. Bende kızkardesimde baba evindeyiz iki tane yenidoğmuşla. Hiçbir barışma girişiminde bulunmayan eşler var. Tabii ki bıraktığımız gibi değil. Babam çok kıskanıyor evini ve belli ediyor. Ben zaten ev arıyorum çıkacağım bir daireye, kızkardeşimin ise evi hazır, çıktı çıkacak son rötuşlar yapılıyor. Neyse bugün yaşadıklarıma gelelim, çok zoruma gidiyor. Bugün benim doğum günüm diye pasta aldım, güzelce heryeri temizleyip güzel bir sofra hazırladık. İşten gelen erkek kardeşlerim diğer odada feci kavga etmeye başladı, sesleri geliyor ne hakaretler var ki sormayın. Yok sen benim bilmem neyimi giydin, sen tv yi açma ben izlemek istemiyorum kavgası. Kavga çok büyüdü birbirlerinin üzerlerine yürümeye başladılar ki zor ayırdı annem babam. Neyse ortalık sakinleşince babam benim ve kardeşimin oturduğu mutfağa geldi, bebekler kucağımızda sessiz sakin oturuyoruz ağzımızı açmadık. Kavganın bizimle hiçbir alakası olmadığı halde “ben sizi çekemem başka eve defolun gidin çocuklarınızda alın!” diye bağrdı. Kızkardeşim ağlamaya başladı “böyle yapacaktınız neden getirdiniz bizi buraya” dedi, keşke kalsaydım pişmanım falan dedi. Odaya çekildik ikimizde kaderimize ağladık. Yemekler yarım kaldı, pastam dolapta öylece kaldı hazırladığımız ne varsa...her şey zehir zıkkım oldu. Annem de babamla küstü, o da bizimle odaya geldi ki hepimiz ağlıyoruz. Sonra babam işe gitti. Yani anlamıyorum, derdi ne onun o kadar fazla mı geldik koca evde. Sahip çıkmak bu mu, biz evladı değilmiyiz. Başkası kavga ediyor, biz kovuluyoruz suçumuz ney sanki...neyse uzun oldu kusura bakmayın içim fena doldu. En iyisi buradan hemen çıkıp gitmek ama eğer çıkarsam da birdaha ayak basmam. Hayatımı bundan sonra kendi başıma çocuğumla da sürdürrüm, çok şükür işim gücüm de var kimseye muhtaç değilim ama alt tarafı geçici bir süre burda olduğum halde bunları yaşadım ya zoruma gidiyor ya gerçekten muhtaç olsaydım diye

Genişletmek için tıkla...

Kızkardeşinin evliliği bitmese çekecek miydin o adamı. Ayrıca bazı şeyler kader değil bildiğin düşüncesizlik. Kaç defa ayrıldığı adamdan hamile kalıyorsa kız kardeşin ya da sen boyle sorumsuz bir adamdan hamile kaliyorsan aklınızdan zorunuz var demektir. Madem kurtuldunuz artık bir eve çıkın. Ayrı ayrı ne uğraşıyorsunuz. Hem masrafınız daha az olur.

aurora3434 .!.:

merhaba arkadaslar,

İçim öyle dolduki anlatamam...ben yeni boşandım, yeni doğmuş bebeğimle baba evine döndüm çünki eski eşim beni saçma bir sebepten dolayı evden kovdu. Dışarıyı kayıran, beni hep heryerde azarlayan, beni çalıştırıp hayvan gibi evde yatan, bana sormadan milleti eve doldurup sonra onlarla birlikte dedikodumu yapan, daha fazla para istediğinde vermediğimde işten çıkmamı isteyen birisiydi. Ailem bana sahip çıktı. Kızkardeşim de boşandığım eşimin akrabasıyla evli, düğünlerimiZ arka arkaya yapıldı. Ailem hele babam resmen bizden kurtulduğuna seviniyordu hiç ne aileyi araştırdı ne bir şey yaptı, hemence evlendirip yaptıkları onca sşeyleri görmezden gelip bizi de evlenmeye zorladı diyebilirim. Nışanı bozdurmadılar, ben istesem de...ilk kardeşimin evliliği çok kötü gitmeye başladı. Düğün bitti, işleri de bitti, kardeşimin annesi babasi kardeşleriyle görüşmesini yasaklayarak maaşını sömürmeye başladılar ve kızkardesim yaptığı kötülüklere dayanamayarak baba evine döndü. Sonra herkesten habersiz yine o adama gitti. Yine dayanamadı geldi ve tekrar o adama gitti. Bu 3 defa tekrarladı ve en sonunda hamile haliyle tekrar baba evine döndü. Aslında babam onu eve almayacaktı çünki bu gelgitler ve karardızlıktan dolayi ona kimsenin güveni kalmamıştı ama hamile haliyle nasıl kabul etmesin. Kızkardeşim bize geldikten sonra pis pis dedikodular artmaya başladı. Ve işte evliliğimin çatırdamaya başladığı nokta da bu oldu. Meğer kızkardeşimin kaynanası “eğer bu evlilik biterse yeminbillah bende hamile falan demem bacısının evliliğini bitiririm” demiş. Dedikodulara dolduruşlara gelmeyen, dışarının sözüne kulak asmayan bir eşim ve ailesi olsaydı, yuvam dağılmazdı. Ama bütün iftiralara inanan bir koca oldumu iş zor. Bekar arkadaşlarını eve getirmeye başladı daha neler neler boşandık işte. Bende kızkardesimde baba evindeyiz iki tane yenidoğmuşla. Hiçbir barışma girişiminde bulunmayan eşler var. Tabii ki bıraktığımız gibi değil. Babam çok kıskanıyor evini ve belli ediyor. Ben zaten ev arıyorum çıkacağım bir daireye, kızkardeşimin ise evi hazır, çıktı çıkacak son rötuşlar yapılıyor. Neyse bugün yaşadıklarıma gelelim, çok zoruma gidiyor. Bugün benim doğum günüm diye pasta aldım, güzelce heryeri temizleyip güzel bir sofra hazırladık. İşten gelen erkek kardeşlerim diğer odada feci kavga etmeye başladı, sesleri geliyor ne hakaretler var ki sormayın. Yok sen benim bilmem neyimi giydin, sen tv yi açma ben izlemek istemiyorum kavgası. Kavga çok büyüdü birbirlerinin üzerlerine yürümeye başladılar ki zor ayırdı annem babam. Neyse ortalık sakinleşince babam benim ve kardeşimin oturduğu mutfağa geldi, bebekler kucağımızda sessiz sakin oturuyoruz ağzımızı açmadık. Kavganın bizimle hiçbir alakası olmadığı halde “ben sizi çekemem başka eve defolun gidin çocuklarınızda alın!” diye bağrdı. Kızkardeşim ağlamaya başladı “böyle yapacaktınız neden getirdiniz bizi buraya” dedi, keşke kalsaydım pişmanım falan dedi. Odaya çekildik ikimizde kaderimize ağladık. Yemekler yarım kaldı, pastam dolapta öylece kaldı hazırladığımız ne varsa...her şey zehir zıkkım oldu. Annem de babamla küstü, o da bizimle odaya geldi ki hepimiz ağlıyoruz. Sonra babam işe gitti. Yani anlamıyorum, derdi ne onun o kadar fazla mı geldik koca evde. Sahip çıkmak bu mu, biz evladı değilmiyiz. Başkası kavga ediyor, biz kovuluyoruz suçumuz ney sanki...neyse uzun oldu kusura bakmayın içim fena doldu. En iyisi buradan hemen çıkıp gitmek ama eğer çıkarsam da birdaha ayak basmam. Hayatımı bundan sonra kendi başıma çocuğumla da sürdürrüm, çok şükür işim gücüm de var kimseye muhtaç değilim ama alt tarafı geçici bir süre burda olduğum halde bunları yaşadım ya zoruma gidiyor ya gerçekten muhtaç olsaydım diye

Genişletmek için tıkla...

Hata üstüne hata... Nişan döneminde kendilerini belli etmişler niye ayrılmadın çalışıyormuşsun ne güzel ailen zorlasa bile nikahta hayır demek senin elindeydi Hadi evlendin bahsettiğin karakterde bir adama niye çocuk yaptın be kardeşim... Aile ilişkileriniz çok zayıf kardeşin yalnız olmak istiyor sen ayrı eve çıkıyorsun ana baba yanından ayırmaması gerekirken beraber çıkın diyo baba zaten kovuyor. Babanız sizden kurtulmak istediyse keşke hiç evlenmeden ayrı eve çıksaydınız ... Allah yar ve yardımcınız olsun inşallah istemediğiniz bir şeyi hiçbir şekilde kabul etmeyin hayatınıza sahip çıkın çok üzüldüm durumunuza ...

Çok ü

aurora3434 .!.:

merhaba arkadaslar,

İçim öyle dolduki anlatamam...ben yeni boşandım, yeni doğmuş bebeğimle baba evine döndüm çünki eski eşim beni saçma bir sebepten dolayı evden kovdu. Dışarıyı kayıran, beni hep heryerde azarlayan, beni çalıştırıp hayvan gibi evde yatan, bana sormadan milleti eve doldurup sonra onlarla birlikte dedikodumu yapan, daha fazla para istediğinde vermediğimde işten çıkmamı isteyen birisiydi. Ailem bana sahip çıktı. Kızkardeşim de boşandığım eşimin akrabasıyla evli, düğünlerimiZ arka arkaya yapıldı. Ailem hele babam resmen bizden kurtulduğuna seviniyordu hiç ne aileyi araştırdı ne bir şey yaptı, hemence evlendirip yaptıkları onca sşeyleri görmezden gelip bizi de evlenmeye zorladı diyebilirim. Nışanı bozdurmadılar, ben istesem de...ilk kardeşimin evliliği çok kötü gitmeye başladı. Düğün bitti, işleri de bitti, kardeşimin annesi babasi kardeşleriyle görüşmesini yasaklayarak maaşını sömürmeye başladılar ve kızkardesim yaptığı kötülüklere dayanamayarak baba evine döndü. Sonra herkesten habersiz yine o adama gitti. Yine dayanamadı geldi ve tekrar o adama gitti. Bu 3 defa tekrarladı ve en sonunda hamile haliyle tekrar baba evine döndü. Aslında babam onu eve almayacaktı çünki bu gelgitler ve karardızlıktan dolayi ona kimsenin güveni kalmamıştı ama hamile haliyle nasıl kabul etmesin. Kızkardeşim bize geldikten sonra pis pis dedikodular artmaya başladı. Ve işte evliliğimin çatırdamaya başladığı nokta da bu oldu. Meğer kızkardeşimin kaynanası “eğer bu evlilik biterse yeminbillah bende hamile falan demem bacısının evliliğini bitiririm” demiş. Dedikodulara dolduruşlara gelmeyen, dışarının sözüne kulak asmayan bir eşim ve ailesi olsaydı, yuvam dağılmazdı. Ama bütün iftiralara inanan bir koca oldumu iş zor. Bekar arkadaşlarını eve getirmeye başladı daha neler neler boşandık işte. Bende kızkardesimde baba evindeyiz iki tane yenidoğmuşla. Hiçbir barışma girişiminde bulunmayan eşler var. Tabii ki bıraktığımız gibi değil. Babam çok kıskanıyor evini ve belli ediyor. Ben zaten ev arıyorum çıkacağım bir daireye, kızkardeşimin ise evi hazır, çıktı çıkacak son rötuşlar yapılıyor. Neyse bugün yaşadıklarıma gelelim, çok zoruma gidiyor. Bugün benim doğum günüm diye pasta aldım, güzelce heryeri temizleyip güzel bir sofra hazırladık. İşten gelen erkek kardeşlerim diğer odada feci kavga etmeye başladı, sesleri geliyor ne hakaretler var ki sormayın. Yok sen benim bilmem neyimi giydin, sen tv yi açma ben izlemek istemiyorum kavgası. Kavga çok büyüdü birbirlerinin üzerlerine yürümeye başladılar ki zor ayırdı annem babam. Neyse ortalık sakinleşince babam benim ve kardeşimin oturduğu mutfağa geldi, bebekler kucağımızda sessiz sakin oturuyoruz ağzımızı açmadık. Kavganın bizimle hiçbir alakası olmadığı halde “ben sizi çekemem başka eve defolun gidin çocuklarınızda alın!” diye bağrdı. Kızkardeşim ağlamaya başladı “böyle yapacaktınız neden getirdiniz bizi buraya” dedi, keşke kalsaydım pişmanım falan dedi. Odaya çekildik ikimizde kaderimize ağladık. Yemekler yarım kaldı, pastam dolapta öylece kaldı hazırladığımız ne varsa...her şey zehir zıkkım oldu. Annem de babamla küstü, o da bizimle odaya geldi ki hepimiz ağlıyoruz. Sonra babam işe gitti. Yani anlamıyorum, derdi ne onun o kadar fazla mı geldik koca evde. Sahip çıkmak bu mu, biz evladı değilmiyiz. Başkası kavga ediyor, biz kovuluyoruz suçumuz ney sanki...neyse uzun oldu kusura bakmayın içim fena doldu. En iyisi buradan hemen çıkıp gitmek ama eğer çıkarsam da birdaha ayak basmam. Hayatımı bundan sonra kendi başıma çocuğumla da sürdürrüm, çok şükür işim gücüm de var kimseye muhtaç değilim ama alt tarafı geçici bir süre burda olduğum halde bunları yaşadım ya zoruma gidiyor ya gerçekten muhtaç olsaydım diye

Genişletmek için tıkla...

çok şükür ki muhtaç değilsiniz..çok üzüldüm size de kardeşinize de insallah güzel günler sizi bekliyor olacak o babana da ne.demeli bilmiyorum..

Doğum gününüz kutlu olsun umarım her şey yoluna girer sizler için...

Doğum gününüz kutlu olsun.
Babanizla empati yapin. Sonucda adamin iki kizi karninda bebekle geri geldi.

Ben milletin lafini asla ama asla takmam AMA eski nesil takiyor işde. Baban belkide nasil laflara madur kaliyor. Bu sizin sucunuz değil. Kimse yuvasini güle oynaya yikmaz ama baban belkide bıktı bu curcunadan.

dogum gunun kutlu olsun ,

hayat bundan sonra senın için çok güzel olsun inşallahhh

evlilikler bu kadar kötü ise neden hamile kalıyorsunuz, ben de bunu anlamıyorum. babanızın huyunu da biliyorsunuz, tabi ki sahip çıkmak zorunda size ama evlenmden önce başka değilmiş, böyleymiş. bi de kardeşiniz 3 kere dönüp üstüne hamile olarak geliyor. sizdeki kafa yapısı da ilginç.

ayrıca tavsiyem kardeşinizle aynı eve çıkmanız.

Kardesinizle ayni eve cikmayin. Laflarina bakarsak yarin esine yine dönebilir. Kendi düzeninizi kurun.

Pamukannesi83 .!.:

Kardesinizle ayni eve cikmayin. Laflarina bakarsak yarin esine yine dönebilir. Kendi düzeninizi kurun.

Genişletmek için tıkla...

Bende konuyu okuyunca esine donecegini dusundum yoksa kardes kardesi neden istemesin
Konu sahibi mutlu yillar hic bir sey icin uzulmeyin bu zamanlar gecici bir gun her sey degismis olacak ama hayatinizib iplerini kimseye vermeyin cocugunuzla sifirdan bir baslangic yapin .